PEI... van een museumdorpje naar een oesterbar naar een uitverkochte afgaan
Goeienavond allemaal !
Vandaag is het onze laatste dag op PEI (zoals ze hier Prince Edward Island noemen). We blijven hier twee nachten slapen, dus we mochten de koffers in de hotelkamer laten inplaats van na het ontbijt de wagen in te laden. Het ontbijt was wat rommelig. Onvoorstelbaar hoe mensen zich gedragen rond een ontbijtbuffetje, vooral met zo'n wafel-ijzer waar je zelf je wafels mag bakken. Morgen zitten we er niet zo dicht bij. We starten de dag liever iets rustiger...
Nu ja, we namen lekker de tijd hoor. Rond half elf-elf vertrokken we. Relax rijdend (die BMW 328 rijdt echt wel lekker, al denk ik dat het leuker zou zijn met een gewone versnellingsbak). Eerste halte : Orwell Corner Village (http://orwellcorner.ca/ ). Deed ons wat denken aan het Bardelaere-museum, maar dan wel een 'stapje hoger'. Eerst een hall met oude karren, sleeën, een paar tractors, wat werktuigen, en een hele hoop foto's, en getuigenissen van hoe het er aan toeging in de harde tijden begin deze eeuw. Daarna gewoon rondwandelen in een dorpje, met een klasje, een winkel (met een 'jongedame' die ons een hele hoop uitleg gaf), een mini-postkantoor, ... tot de stallen met echte dieren natuurlijk, en de smidse waar je ook kon ruiken (en zien) dat deze onlangs nog gebruikt werd. En tenslotte nog een bezoek aan het kerhof. Toch eens de moeite om te zien, zo'n kerkhofje, met die stenen in het gras, geen zerken of grafkamers zoals bij ons.
En dan lekker karren. We hebben het eiland helemaal doorkruist, even goed kijken waar we over een brug konden, en dan leuk rijden, en rondkijken. Over brede banen, over slechte banen, en ook af en toe over 'dirt tracks' , zandwegen dus, soms gaat een weg gewoon over in een zandweg, en dat is best wel spectaculair rijden. In de winter moet dat zeker heel erg leuk zijn. We hoorden van die dame in het winkeltje dat ze dit jaar de ergste winter in heel haar leven (en volgens ons heeft ze al een pak winters meegemaakt), met "Snow up to 18 feet high". Dus tot zes meter hoog (opgewaaid tegen haar huis denk ik). Ze kon gewoon niet naar buiten zei ze. Stel je voor, een winter die maanden aan een stuk duurt, met constant sneeuw (we zien overal verkeerstekens, speciaal voor sneeuwscooters), en kou. Heel erge kou.... Brrrrrr
Nu ja, nu is het nog zomer, en dat konden we merken toen we aan de kust aan de noordkant van het eiland aankwamen. Dit is duidelijk een vakantie-eiland. Met overal hotels-motels-lodges-cottages- .... Nu staat alles vrij leeg, het seizoen is duidelijk bijna gedaan, maar er zijn toch nog zonnekloppers. Vandaag zagen we ons eerste echte zandstrand, en ja, er lagen zelfs mensen te zonnen! Wij niet, want we hadden onze zwembroeken (badpak) en handdoeken niet mee. (Mooi excuus hé)
Om onszelf te troosten zijn we dan maar verder de kust afgereden, tot we aan een kustplaatsje Malpeque. We hadden gelezen dat dit DE plek is om oesters te eten, en aangezien we een 'hongerke' hadden, (noem het ons vieruurtje), zijn we in een klein restaurantje binnengestapt, de Malpeque Oyster Barn. En ja, ze waren lekker. Ons eerste dozijntje was op voor Jari's 'Rockefeller oysters' (gegratineerde oesters op Frans brood, met aardappelsla, koolsla, tomaat en komkommer erbij) op tafel kwamen, dus we bestelden nog een dozijntje... Heerlijk vers, lokaal gevangen... hmmm. Ok, een beeeeeeeeeeetje decadent om elk een dozijn oesters binnen te slurpen als vieruurtje, maar het is nu éénmaal vakantie hé.
Hier in Charlottetown aangekomen, nog even in de kamer wat rusten, terwijl we een restaurantje uitzochten. Tripadvisor raadde een Afgaans restaurant aan, Sadat's Cuisine, dus dat is waar we naartoe trokken. Dat het restaurant op een kleine honderd meter van het hotel ligt, is een bonus :-) Nu, we mogen blij zijn dat we nog eten kregen. Blijkbaar hadden ze voor ACHTHONDERD mensen meeneem-afgaan moeten klaarmaken (al vraag ik me af of ik dat echt wel goed gehoord had). Bijgevolg hadden ze enkel nog wat vegetarische schotels, en nog een heeeeeeel klein beetje kip. Jari was niet echt gelukkig, want hij wist helemaal niet wat we gingen krijgen, maar al bij al was het nog heel erg lekker. Heerlijke noedels met groentjes, super aubergines met tomaat en yoghurt, en zoetzure kip met rijst. Heerlijke rijst met rozijntjes en friemeltjes wortel, de saus heel zachtzuur maar lekker karamelzoet (met maple syrup, duidelijk te proeven). En de prijs? Een pak minder dan we voor de oesters betaald hadden :-) . Dus we hebben onszelf getrakteerd op een ijsje bij Cows. IJssalon met bijhorend een gadget- en Tshirt - shop. Leuke t-shirts !!! Jari en ik hebben er ons eentje gekocht. Vanaf nu zoeken we niet meer op Google maar op Moogle :-)
Van die t-shirts heb ik nog geen foto, maar die zullen zeker nog wel ergens op een fotootje opduiken vermoed ik :-)
zo, en nu nog ff lekker rustig, morgen weer rijden. En met de ferry naar Nova Scotia. Weer een andere provincie van Canada...
