Halve rustdag vandaag. We hebben tot half tien in bed gelegen. Ok, ik tot kwart voor tien, ja, maar soms moet je als man eens je gezin tot leven horen komen eer je zelf uit je luie nestje komt. Ontbijtje gegeten, leve de broodrooster trouwens, want dat Amerikaans brood is niet echt super, vind ik.

We beseffen soms niet hoe we in België verwend zijn met ons brood. Je moet eens in andere landen komen om te beseffen hoe heerlijk een verse boterham, met krokante korst, kan zijn. Niet zo’n frans brood, één harde, gehemelte-openschurende korst, dat lekker is voor een keertje, maar toch niet voor elke dag, en ook geen ‘industriebrood’, met een zachte korst, en een spons als kruim, of zo’n italiaans brood zonder zout, nee, gewoon een ‘normale boterham’, net groot genoeg om er een lekkere ‘schelle’ kaas of ‘heps’ op te kunnen leggen, of ideaal van grootte en dikte om er een lekkere laag boter op te smeren, waarop dan een lekker laagje confituur komt (ok, dat eet ik alleen tijdens de vakantie, ik geef het toe)

Dus: leve de broodrooster.

Na het weer veel te overvloedige ontbijt, was ik weer dringend aan rusten toe (want we zijn tenslotte met vakantie), met een boekje (een stevige Harry Potter op dit moment), terwijl we ondertussen naar de radio luisteren (leve Radio Tour via internet), een beetje surfen, beetje facebook, beetje nieuwssites,… echt een heerlijke uitvinding, dat internet. De 25 Dollar die we extra betaald hebben voor de WIFI in dit huis is echt geen weggegooid geld geweest. Het enige wat hier nu eigenlijk nog ontbreekt is een printertje. Al was het maar voor het afdrukken van vouchers J (shoppen) of online gekochte tickets (zijn NOG goedkoper zo dan in één van die ticket-winkeltjes), of om op voorhand te kunnen inchecken (zou dat ons die problemen bespaard hebben van in Washington????)

Vanmiddag werd ik vanachter mijn PC gehaald door Jari, die vond dat ik dringend moest komen zwemmen, wat ik dan ook maar deed. Al was het niet echt van heel lange duur, want er trokken weer van die donkere wolken samen aan de horizon. We dachten eerst dat het overwaaide, maar het venijn zat ‘m weer in de staart. Een licht buitje werd een ‘iets zwaarder’ buitje, en dat werd dan weer een typische warme Floridiaanse (of is het Floridese?) plensbui. Ik vond het in het begin stom om, omwille van wat regen, uit het zwembad te gaan (want we waren toch al nat), maar kom, ik ging daar nu ook niet alleen buiten blijven, in het zwembad, alleen maar omwille van dat principe. En,… we hadden ons voorgenomen om naar de Florida Mall te rijden vandaag.

Het was vrij druk op de baan, en ja, we stonden zelfs in de file (moet je daarom op reis gaan?), maar kom, we mogen niet klagen, we hebben tijd, we zijn met vakantie. In de mall was het echt enorm druk, en ja hoor er liepen weer een paar ‘kuddes’ Braziliaantjes rond, allemaal met hetzelfde t-shirtje (zouden die elke dag een nieuw t-shirt krijgen? ), die scheef liepen van de pakjes en zakjes (nee, geen arme mensjes, volgens mij).

Jari was nog vrij meegaand, want we sleurden hem echt (nee, niet letterlijk) mee doorheen heel de mall. En zelfs het feit dat we bijna niets kochten, zorgde niet voor gezeur. Nu ja, ‘niets kopen’… we zijn de M&M’s world binnengegaan (doen we elke keer), en we kochten toch wel een t-shirt voor de mannen, en een slaapkleed voor de mama (een yummie shirt volgens haar). En voor mij vonden we zelfs een polo (een mooie, van Tommy Hilfinger zelfs) in de Macy’s. Sonja gaat eerst eens rondkijken in de Premium Outlet Mall om te zien of ze daar geen koopje kan doen, en maar pas ‘in nood’ terugkeren naar een andere Mall, als ze geen leuke koopjes vindt.

Achteraf zijn we nog gaan eten in de Outback Steakhouse. We lazen er in andere blogs zoveel goeie dingen over, dat we het toch eens wilden proberen, en ja, de goeie commentaren waren niet zonder reden. Ok, dit is geen top-culinaire belevenis, nee, maar je kan er wel echt lekker steak eten. We begonnen met de ‘signature appetizer’ (het pronkstuk van hun voorgerechten), een “Blooming Onion”: een reuze-ui, die zo gesneden is, dat hij als een bloem (een chrysant?) uitéénvalt, en die dan in het beslag gedoopt is om daarna in het frietvet te bakken. In het ‘hart’ van de bloem staat een sausje, licht pikant, lekker romig.

Een beetje vettig, en lichtelijk op de maag liggend, maar wel heerlijk. Iets te pikant voor Jari, maar ja, die moet nog leren dat spicy lekker kan zijn.

Hoofdgerecht was voor Jari een Tilapi filet met krab, met als ‘side’ frietjes en groentjes (broccoli, sluimer-erwtjes, schijfjes gele courgette, wortel), voor Sonja een Outback Steak met een saus van champignons en kreeft, met een aardappel uit de oven en dezelfde groentjes als Jari, en voor mij een Ribeye steak met groentjes en een slaatje. De porties waren, zoals zo vaak hier, vrij groot. Zo groot zelfs dat Jari’s Tilapi voor driekwart onaangeroerd bleef (maar je krijgt een piepschuim bakje waarin je de restjes kan doen om mee te nemen naar huis).

De rekening viel mee. Aperitief vooraf, voorgerecht en de hoofdgerechten (met de dranken erbij), kwamen op 83 dollar. Als je daar dan de ‘tip’ bijdoet (voor wie het niet weet: de mensen die opdienen halen hun inkomsten uit hun ‘drinkgeld’), kwamen we op honderd dollar uit. Wat ik vind meevallen.

Achteraf rustig huiswaarts, om dan even te gaan bekomen in een horizontale positie. Kannetje koffie gemaakt, en dan wat TV gekeken met een boek op de schoot (je kan vrij goed opschieten in een boek, als je tijdens de reklame-breaks leest, zoveel zijn het er)

En morgen? Ik heb zin om met de wagen een toertje te doen. Maar waar we naartoe gaan, dat weten we niet, ik had gedacht aan Fort Myers, het huis van Thomas Edison te gaan bezoeken, maar of dat nu ook weer die twee-drie uur rijden waard is? We zien nog, misschien rijden we naar Naples of zo. Alles hangt af van hoe laat we opstaan en hoe veel zin we hebben om te rijden.

Zo, en ondertussen is het hier alweer één uur geworden, zeven uur bij jullie. Er zijn volgens mij mensen die op dit moment al rondlopen in België (is het niet, Maarten?). Ik ga lekker tandjes poetsen en mijn bedje induiken (Jari en Sonja liggen al te slapen, ik krijg ook vaak)

Tot later !

Luc