Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
06-10-2013
Everbeekse Wandeltochten Club blad
Everbeekse Wandeltochten Het club blad voor Oktober, November en December. Klik op de link hier onder:
30/08/13 Koninklijke OLSA (Oud-Leerlingen Sint-Augustinus) Brakel, gaf de jeugd een kans om deel te nemen aan "De Voetbalschool". Van 26 tot 29 augustus 2013 konden de kinderen deel nemen aan deze stage. Zo'n 60 jonge spelertjes, waarvan 58 jongens en 2 meisjes, namen deel. Voetbalstages zijn populair bij jonge spelers en het bewijs daarvan is deze week te zien geweest bij voetbalvereniging K. Olsa Brakel aan de Parkweg in Brakel Dat ze er zin in hadden om de voetbalsport aan te leren merk je duidelijk via het bijgevoegd fotoverslag.
29/08/13 In Nederbrakel, is men gisteren begonnen met de sloop van het gekende huis, bakkerij Van der Linden, in de volksmond, bakkerij" Bij Piekse". Bakkerij Van der Linden was gekend om zijn lekker brood en banket en altijd om 06:00 uur open. De familie Van der Linden bakte op de markt brood sinds drie generaties. In 1890 startte de grootvader de bakkerij, deze was gevestigd in het gebouw waar nu de Belfius bank is. Zoon René werkte mee in het bedrijf. In het nu gesloopte gebouw was voorheen een beenhouweij gevestigd. In 1947 begon Febronie Van Lierde, de vrouw van René, er een winkel in kinderartikels, ze verkocht er wiegen, bedjes, kledij en kinderwagens, deze zaak was gevestigd in het nu gesloopte huis. Bakker René beter gekend als "Pieksenze Né" verhuisde zijn bakkerij ook naar hetzelfde huis in 1955. Het gezin heeft twee dochters en een zoon. Zoon André kwam in de stiel in 1966 en was de laatste in de rij, voordien stond vader René aan de oven, daarvoor was het de grootvader. Hoe ze aan de lapnaam ( bijnaam )" Piekse " kwamen is niet bekend maar tot vorige generatie was het hier gebruikelijk om iedereen een lapnaam te geven, gekoppeld aan een gebeurtenis of toestand. André was een van de laatste warme bakkers van Brakel. Tot een tiental jaren terug waren er in het Brakelse nog een tiental bakkers aktief. De meeste hadden ook nog een broodronde die tot na de oorlog met de fiets of de hondenkar werd bediend, na de oorlog schakelde men over op een bestelwagen om aan huis het brood te verdelen. Iedere bakker had zo zijn broodronde. Zo ook de "Piekse"- familie, zowel vader René als zoon André waren lange tijd bekende verschijningen in het dagelijkse leven tijdens hun broodronde... De geschiedenis van het huis op de markt.Door Peter Vanderstuyf. Op de plaats van de nieuwbouw met o.a café "Gildenhuis" (nr.9) lag reeds in 1515 vermelde overdekte markthal z.g. "Oude halle" . In 1834 werd die door de gemeente aangekocht en o.l.v. architect P. Clepkens (Oudenaarde) verbouwd tot gemeentehuis. Pas in 1922 verhuisde het gemeentebestuur naar de lokalen van brouwerij De Vos ten Z.W. van het marktplein(nr.1) die in1968 door de nieuwbouw n.o.v. architect E. De Witte werden vervangen; de uitbreiding van het gemeentehuis met nr. 2 voltooid in 1999. Bakker André is nu op een wel verdiend pensioen en met hem sluit men de rij van de Brakelse warme bakkers. Hieronder een reeks foto's van de afbraak van dit handelspand. In Oktober wordt gestart met een volledige nieuwbouw. In het nieuwe pand komen een tea-room en een bank
Hieronder een foto van bakker André en zijn laatste trouwe knecht José De Cubber. Foto, Het Nieuwsblad.
25/08/13 Op zondag 25 augustus, vierde de VOLKSTUINEN BRAKEL haar 75 jarig bestaan. Volkstuinen Brakel, een socioculturele en vrijwilligersvereniging die het hobbytuinieren promoot, vierde haar 75 jarig bestaan. Dit kon niet doorgaan zonder er een mooi feest van te maken. Voorzitter Frans ROMAN en zijn leden mogen fier zijn op hun werk. Ze hebben er een mooi feest van gemaakt, een mooie receptie, een bloementapijt, allerlei standen en veel steengoede muziek gebracht door "The MONTANAS". De Volkstuinen Brakel, een bloeiende vereniging met meer dan 250 aangesloten leden. Voor meer info: Frans ROMAN - 0494 60 57 55 Het logo en het ontwerp van het bloementapijt.
En het tapijt zelf, gerealiseerd... Tweemaal zicht op het bloementapijt, met dank aan de commandant van de brandweer BRAKEL. Burgemeester Stefaan De Vleeschouwer geeft een korte toespraak.
Ook voorzitter Frans Roman (met microfoon) werd in de bloemetjes gezet door het bestuur.
De verdienstelijke leden omringd door de notabelen in gezelschap van een aantal prominenten, schepenen en gemeenteraadsleden: van links naar rechts: schepen Marleen Gijselinck, gemeentesecretaris Jürgen De Mets, schepen Hedwin De Clercq, burgemeester De Vleeschouwer, schepen Johan Thomas, Schepen S Hoeckman, schepen A Flamand, gemeenteraadsleden Noel Morreels, Marcel Van Snick, Christine Dhaeyer, OCMW raadslid Bart Morreels en Marnix De Groote van de seniorenraad
Léon De Geeter, het langst aangesloten lid, tussen Herman De Croo, Frans Roman en minister Alexander De Croo.
Met zen allen in de tuin! Schepen Thomas, schepen Hoeckman, Schepen De Clercq, Noel Morreels gemeenteraadslid en Bart Morreels OCMW raadslid, gemeentesecretaris Jürgen De Mets, gemeenteraadslid Saeytijdt en gemeenteraadslid Jan Haegeman
En steeds meer volk in den hof! Rechts het groepje van de vorige foto en het linkse groepje: schepen Flamand, minister A.De Croo, schepen Gyselinck, burgemeester De Vleeschouwer, en Frans Roman
De ladderwagen stond ter beschikking voor zij die geen hoogte vrees hadden en het bloemenkunstwerk van uit de hoogte wilden aanschouwen.
Rondje markt te Brakel? Graag! De kerktoren!
Het gemeentehuis.
De dekenij.
Herman geniet van het malse gras.
Deskundige uitleg van de imker.
Het logo van de Volkstuinen.
Deze drie meiden waren heel fier op hun zelf gemaakte confituur.
Pipo de clown en ballonnen kunstenaar.
Lekker ijsje? Daar voor moet je bij Luc zijn.
Bloemen atelier van bloemen huis Florynne.
Frans en Léon gaven uitleg over de werking van hun Volkstuinen vereniging.
Dat was lekker, maar beetje sterk!
The MONTANAS in volle doen. Mooie nostalgische 60 -70 jaren muziek.
Hubert heb ik kunnen inblikken tussen de troms door. Dat noemt men een gelukkige drummer !!!
22/08/013 Gisteren een wandeling in de buurt gemaakt, lekker zomers weer, alhoewel de herfst kondigt zich stilletjes aan. De natuur maakt zich klaar voor de winter, de vruchten zijn bijna rijp. Ik kon het niet laten van een paar foto's te nemen. De meeste foto's zijn genomen in het Hayesbos Graag een beoordeling van de foto's.
VOLKSTUINEN BRAKEL 75 JAAR JUBILEUMVIERING 75 JAAR 25 Agustus 2013
11:00 uur:Onthulling van het bloementapijt 80m² op de markt Beiaard concert Vrij bezoek tot +- 17:00 uur
Ondertussen:Optreden van "The Montana's De reuzen van Elst Kinderanimatie Standen van andere Brakelse Verenigingen
Met medewerking van: het Gemeentebestuur, de Technische dienst Brakel, de Culturele Raad, Werkgroep Wasteelsbeiaard, Braekelclub- Nederbrakel, Imker Hoebeke Guy en Bloemen Florynne
Sylvain De Lange Geboren in Opbrakel op 19 Juni 1933 Overleden in Gent op 01 Augustus 2013
Info: Sylvain werd geboren te Opbrakel, aan de taalgrens. Hij heeft regelmatig Waalse voorouders. Na zijn humaniora gaat Sylvain studeren aan U.C.L. (Université Catholique de Louvain). Hij studeert af als licentiaat in de Germaanse Filologie, met als eindverhandeling een 4-delig werk over de Vlaamse en Waalse taalgrensgemeenten tussen Oost-Vlaanderen en Henegouwen.Hij ontvangt de Provinciale prijs voor Heemkunde voor het gedeelte dat hij schreef over Geraardsbergen. Hij is een grote bewonderaar en promotor van zijn streek. Hij schrijft dan ook talrijke artikels over cultuur-historische sites. Hij is ook een hevige verdediger voor het behoud van het patrimonium zoals het grenspad tussen Vloesberg en Opbrakel en het Livinuskruisen in het Brakelbos. Sylvain is voorstander van een goede verstandhouding met "Pays des Collines", tevens heeft hij ook interesse voor de rechten van de Vlamingen in de taalgrens, met D'Hoppe en Vloesberg. Hij is ondervoorzitter van de Geschied- en Heemkundige Kring Triverius, erevoorzitter van V.V.V. Brakel, voorzitter van de V.V.V. Vlaamse Ardennen (nu Toerisme Vlaamse Ardennen). Hij is ook redactielid van de Vlaamse Wandel- en Omnisport Federatie, erelid van de Geschiedkundige Vereniging Het Land van Aalst, de Geschied- en Oudheidkundige Kring van Ronse en het Tenement van Inde, Heemkundige Kring, businaris (Maarkedal) en de Heemkundekring De Zwalm (Zwalm). Lid van de Geschied- en Heemkundige Kringen van Geraardsbergen, Lessen, Ath, Doornik, Mont de l'Eclus en de Cercle Culturel des Collines. In 2008 was Sylvain laureaat van de Reinaertprijs 2008. Bron: http://www.kivt.be/SylvainDeLange.html
Alhoewel Sylvain een geboren en getogen Opbrakelaar is (hij woonde er reeds jaren niet maar is er nooit echt "weggeweest"). Hij was vooral actief in de toeristische sector. En in dit verband was hij belangrijk voor o.a. Everbeek. Hij was zijn hele leven gefascineerd door de taalgrens. Hij publiceerde vele malen en op diverse plaatsen en tijdschriften over Everbeek en vooral over de vele kapelletjes die Everbeek telt. Hij was jarenlang voorzitter en medestichter van Toerisme Brakel vzw. De laatste jaren was hij er erevoorzitter. Legendarisch waren zijn discussies met de zilveren schepen over punten en komma's in een of andere toeristische tekst en over de juiste schrijfwijze van bepaalde woorden. Hij was de bedenker van de bekende Taalgrenswandelingen. Hij maakte de parcours en schreef de teksten voor de brochures. Ook op de Everbeekse wandeltochten was hij een veel en graag geziene gast om mee te wandelen en/ of een trofee te overhandigen.... Met hem verliest Opbrakel (maar ook Everbeek) een merkwaardige figuur. Eentje die nog goed de tijd kende dat Everbeek nog bij Henegouwen behoorde. Ook in die kringen was hij goed gekend. Hij publiceerde samen zijn broer een streekgeboden roman. Bekend zijn ook zijn bijdragen over o.a. Trimpont en nu onlangs de kapel te Koroot.
Opmaak: Roberto Bronnen: K.I.V.T. Koninklijke vereniging kunst in vrije tijd Onderste foto: M. Van Snick
Zondag
28 juli : de 33ste editie van
de Wisselbeker Everbeekse Wandeltochten
. De 2de tocht van een drieluik dit jaar, na de succesrijke
VlaanderensMooiste in april en de komende Natuurtocht in oktober. Meer dan 2.000 Vlaamse en Waalse stappers zakten
naar onze grensgemeente af voor een deugddoende wandeling in het stuk
ongerepte natuur, dat ons dorp is. In de
tuin van het buurthuis De Cordenuitwaren
alle ingrediënten aanwezig voor het beleven van een echte wandelkermis.
Na drie dagen en
nachten van snikhete temperaturen,intense onweersbuien en felle rukwinden, waren de weergoden ons ditmaal goed
gezind. Het hels gedoe was immers over, zonder schade. We werden wakker onder een zonnige hemel eneen licht briesje zorgde voor een aangename wandeltemperatuur. De deuren van
de startzaalDe Cordenuit waren amper
open of daar kwamen één voor één al gretige wandelaars aanschuiven voor deze
unieke landelijke ontdekkingstocht in deze uithoek van Vlaanderen. Onze ervaringrijke en geprezen parcoursmeester Jean-PierreVercleyenhad weerom zijn goocheltrucks bovengehaald en bood de vele stappers 7 sublieme
tochten aan, van 6 tot 42 km, zodat eenieder aan zijn trekken kon komen. De diverse parcourssymboliseerdende natuurlijke rijkdom van onze deelgemeente
Everbeek, haar prachtig en nog ongeschonden landelijk karakter, haar rijk
begroeide akkers ,rustige landwegen, geurende weiden, talrijke kerkwegels,
verkwikkende beekjes, pittoreske bospaadjes, heuse bospartijen en bovenal zijn
vele mooie vergezichten op de heuvels van
de Vlaamse Ardennen en de nabij gelegen Waalse Pays des Collines. Onderweg
warenvier rustposten ingeplant en een
mobiele bierwagen voorzien, bemand door geroutineerde clubleden om de hongerige
magen en de dorstige kelen te kunnen voeden en laven. Bij afstempeling aan de
aankomst kregen zij die reeds 2 tochten van het Everbeekse drieluik hadden afgewerkt
een heuse zakkalender 2014.Op de koer van De
Cordenuitspeelde het huisorkest
vrolijke deuntjes, de barbecue draaide op volle toeren,lekkere pannenkoeken met koffie gingen gretig
van de hand en in de boomgaard hadden onze tapgasten en onze kelners meer dan
hun werk. Kortom, een vrolijke sfeer tot in de late uurtjes.
Het
is voor de meeste wandelaars ongetwijfeld een zeer aangename zondag geweest, in
echte kermissfeer.Na de fysieke
inspanning tijdens de wandeling volgde daarna de plezante ontspanning in het unieketuinkader van de Cordenuit en die combinatie maakte van deze tocht iets
bijzonders, iets dat in ieders wandelgeheugen nog lang zalbijblijven . Terecht een pluim op de hoed van
voorzitter Willy en de zijnen voor hun quasi perfecte organisatie . Echter
niet vergeten dat zulks enkel mogelijk is geweest dankzij de doorgedreven inzet
van zeer vele clubleden, die spontaan en vrijwillig het beste van zichzelf
hebben gegeven.De EverbeekseWandeltochten zijn een échte vriendengroep ,meer
dan ooit springlevend ! En nu met
verenigde krachten op naar ons 3de luik van dit jaar, onzeNatuurtochtin oktober.
29/07/13 De 33e Everbeekse Wandeltochten waren terug een groot succes. 2002 wandelfanaten zijn terug naar Everbeek afgezakt. Het weer was ideaal om te genieten van onze prachtige streek, de weergoden hadden ons een mooie wandeldag beloofd en hebben woord gehouden. Vrijdag tijdens de opbouw werden we verrast door een heus onweer met stormwind, maar gelukkig zonder veel schade, voor ons althans, zaterdag eindigde met een zelfde scenario. Iedereen die bij de opbouw betrokken was heeft waarschijnlijk heel de nacht geen oog dicht gedaan. Zondag morgen was iedereen op post, maar gelukkig was er geen schade, en kondigde de ochtend zich schitterend aan. Het werdt een mooie wandeldag , niet te warm, af en toe een wolkje en de zon, 25°, wat verlangt een wandelaar meer! Lof over ons parcours, alom. De parcoursbouwer werd meermaals bejubbeld. Dit maal geen wandelfoto's in dit artikel, alles draait hier om de start- en aankomst plaats, de mensen die er voor zorgden dat iedereen op zijn knip bediend werd. Hier volgt een algemene indruk.
Zondag 05:30 uur, alles wacht en is klaar voor de opkomst.
Wat kan een broodje op een vroege morgen smaken, nietwaar Stephanie.
Inschrijven bij bekende gezichten, Andréa en Monique. De eerste hebben zich klaar gemaakt en vertrekken.
Broodjes smeren in de keuken, alles dagvers.
Effe de gekozen route inprenten.
Een paar sfeerbeelden van de afdeling "buikje vullen na een ferme mars!".
De meiden van het pannenkoeken huisje, dat was een vrolijke bende. Wij van daar rechtover, de inschrijving en eindafstempeling afdeling, werden op de knip bediend met een lekkere pannenkoek.
Opgelet, hier wordt alles klaar gemaakt om de dorstigen te laven.
Wie lust er geen lekkere "Geraardsbergse mattentaart?.
Chris, houdt alles netjes bij.
Die waren niet echt benieuwd, ze groeten ons gewoon van over het muurtje, een vriendelijk stel gelukkige wandelaars.
Een info stand van de "Brakelhoen" club.
Lekker fruit voor onderweg kon men hier opslaan.
Bij Heidi kon men terecht voor allelei Aloë Vera producten.
Lekkere ribbetjes en niet te versmaden worsten van ons bakteam.
Aanschuiven!!
Is dat niet een prachtige locatie?
Iedereen gelukkig.
En voldaan, een lekkere pint kan lekker smaken op zo een prachtige locatie.
De leden van "Joggingclub Brakel"
Op deze plaats kon mijn zijn geld omwisselen in kleurrijke jetons.
Paul op zoek naar een mogelijk mankement, zorgde dat alles perfect ronddraaide.
Alles netjes afgeruimd, Olga?
Ja , ja, je zult maar een gelukkige man wezen. Met veel genot werd er hier voor de foto geposeerd.
Leuke bende binnenin.
Marcel, blef ne kjer op ouwe stoel zette, ek goa ne kjer e potret van hou trekken. Ge moe nie schauw zen, hie zal gjel zeker goe gelekt zen! Dat is dan een vleugje echt Ieverbeks! Marcel, blijf eens op uw stoel zitten, ik ga eens een foto van u nemen. U moet niet bang zijn, hij zal heel zeker (waarschijnlijk) goed gelukt zijn! En in het Nederlands.
Afstempelen, bij Annie en Claude.
Jean Pierre en Willy de duiveltjes doet al.
Onze burgervader en andere heel bekende Brakelaars (schepenen, gemeenteraadsleden, vertegenwoordigers van Toerisme Brakel) poseren met de prijswinnaars.
Een reportage van Jean - Pierre Declerck, over zijn indrukken tijdens de eerste Vlaanders Mooiste wandeltocht. Lees hieronder zijn wandel ervaring, Jean- Pierre is kennelijk diep onder de indruk van deze mooie wandeling.
Wandelclub Everbeekse
Wandeltochten vult dit jaar een gat in de wandelmarkt op. Ter gelegenheid van
100 jaar Ronde van Vlaanderen hebben zij een parkoers rond Brakel uitgetekend
dat de naam 1ste Vlaanderens Mooiste Wandeltocht meekrijgt. Bij de
start in de ruime sporthal van de Sint-Augustinusschool is het ondanks het
vroege uur al één en al chaos door horden aanrukkende wandelaars. Van heinde en
verre komen ze naar hier afgezakt, je hoort nogal wat Hollands, maar ook heel
wat Limburgers en zelfs Luxemburgers willen deze unieke wandeltocht in en rond
de parel van de Vlaamse Ardennen voor geen goud missen. Chris en Anny zijn al
vlijtig aan het tellen, Edmonda zorgt voor een vroege koffie, inschrijven en op
weg voor een wandeling van 26,9
km.
Achter de school wordt een
woonwijk doorlopen, een wei door tot de knieën in het hoge gras, een paadje
tussen wat haagbeuk achter het kerkhof door. Kort wat straat in en uit en bij
een kapel sta je opeens aan de voet van de Valkenberg. Het loopt stevig op,
voorbij café Venus waar het terrasje ieder jaar veel te klein is om de vele
kijkers bij de Ronde van Vlaanderen een plaatsje te bezorgen. Boven een felle
duik, een smal panoramawegje in dat boven een cuvette doorloopt. Het gordijn
over de prachtige natuur van de Vlaamse Ardennen opent zich. Ver aan de einder
op een heuveltje Sint-Maria-Oudenhove, de bosjes boven op de Berendries die er
straks zit aan te komen, in de berm zeldzame blauwe dovenetel. Terug omhoog,
slieren bergaf het Dompelsbos in dichtbij Elst waar het genieten is van het
jonge lentegroen van statige beuken. Op een éénmanspaadje met een gleuf
middenin en waar een bronnetje kort voor wat prut zorgt wordt de pinguïnpas
ingezet om boven op de Boekendries te komen. We stappen van valleitje naar
valleitje steeds op en af, slaan een oogje op een redelijk grote wijngaard waar
straks Château de Crau geoogst zal worden en opeens is daar een spitse kerktoren.
In een diepe vallei ligt het bekoorlijke Michelbeke. Wij lopen het dorp in tot
de Sint-Michaëlshoeve, mijn boter en kaasboer, de beste mijlen in het ronde.
Ernaast de kerk, waar wij voor het portaal een steegje inslaan dat ons voor de
hotelschool afzet, even naar rechts en achter de hoek, de sportzaal voor een
eerste controle na 6,7 km.
De langste afstand maakt hier
een lokale lus van 7,3 km.
Wij doen even keirekewere , lopen tot aan de voet van de Berendries, maar
gaan eerst het wandelpad langs het riviertje de Zwalm afdraven tot midden de
natuur een tentje voor een eerste leuk intermezzo zorgt. Een niet alledaags
aperitief wordt hier aangeboden. Vlug komt het natuurgebied van de Zwalmvallei
er nu aan. Drassige wegeltjes tussen moerasbosjes, verrassende paadjes midden
lentebloeiers, houtwallen en braamstruwelen, maar gaandeweg begint het opeens
op te lopen, steeds steiler op de flanken van de Berendries. Immens mooie
vergezichten volgen elkaar op, diep onder ons het prachtige dorpszicht op Michelbeke
midden een gordel van smaragd, op de tegenoverliggende heuvelrug baadt Elst in
de zon. Het gaat nu steeds hoger en hoger, daveren een slibberkasseitje af,
slieren op en af tussen de bontgekleurde weiden tot wij opeens op de top van de
heuvel uitkomen. Brakel ligt heel diep in de vallei binnen handbereik, maar wij
gaan nog niet naar huis. Vanaf hier kan je jezelf laten gaan en genieten,
zakken tot terug bij de Zwalm en dan terug op naar de sportzaal waar Patrick en
Linda juist aan de lus beginnen. Of t schoon is? Zal nog niet zeker!
Achter de sporthal wordt nu
gekozen voor het wandel en fietspad dat tussen de weiden en een brede meanders
trekkende Zwalm doorloopt. Bij de Sint-Franciscusschool heel even de drukke weg
naar Zottegem, maar dan slaan wij de dreef in die ons recht op het kasteel
Lilare afstuurt. Wij lopen het kasteeldomein hele maal rond en klauteren dan op
een graspad de Zwalmvallei uit. Boven zorgt Brouwerij Roman voor een welgekomen
Adriaan Brouwer. Bij een overjaarse mooi gerestaureerde truck is het heerlijk
verpozen midden een prachtig natuurkader. Er terug vandoor. Sommigen hebben
blijkbaar te veel van het geestrijke vocht geproefd want velen moeten
teruggefloten worden om het pad in te slaan dat ons hoog de kouters in stuurt. Even
lager en dan omhoog het Vossenhol op. Midden een weelderige natuur wordt
gedaald, een streepje asfalt langs stokoude wilgen en dan het Kloosterbos
binnen. Het onderste gedeelte is bronnetjesgebied zodat we ons een weg moeten
banen tussen het struikgewas. Hoger gaat het tussen dichte braamstruwelen waar
het blauwe slangenkruid welig bloeit, verder heerlijke stukken bosparkoers. Eens
tussen het jonge lentegroen uit staan wij boven op de Elverenberg. Op stoffige
veldwegjes lopen wij achter Sint-Maria Oudenhove door, door de kouters van het
Heiveld om verder de weg naar Ninove te dwarsen. Trage asfaltwegjes en
veldpaden brengen ons tot bij de Toepkapel boven op de Kapelberg.
Rond de kapel bevinden zich de
zeven staties van de ommegang Jozefs Smart en Vreugde. De kerk werd door
dorpelingen opgericht in 1924 als dank omdat het dorp was gespaard gebleven in
de oorlog. Wij dalen bezijden een akker en komen wat verder na 21,7 km. bij onze laatste
controle op het voetbalveld van FC Kruisstraat. De kantine binnenkomen is geen sinecure
en medewerkers komen hier handen te kort om iedereen van spijs en drank te
voorzien. Met tientallen zitten wandelaars hier te zonnen op het terrein.
Er rest 5,1 km. Er wordt een ommetje
gemaakt om de aanzwellende meute van aankomende wandelaars te ontwijken en dan
wordt via doorsteekjes en kerkwegels gedaald tot de ringweg rond Brakel die
gedwarst wordt. Het einde is nabij denk je dan. Niets is minder waar! Wij
draaien weg om de hellingen van Ten Bosse op te trekken. Hier plaatste Johan
Musseeuw in Vlaanderens Mooiste jaren geleden een verschroeiende demarrage, de
rest zag hem slechts aan de eindmeet terug. Boven blijven wij heel kort op het
plateau, dalen met een heerlijk vergezicht op Opbrakel midden de bloeiende kerselaars
en komen dan Brakel in. Even nog rond de vijvers en door het park van de
Rijdtmeersen, de straat af en wij lopen de koer van de school afgeladen vol met
zonnekloppers op, het einde van Vlaanderens Mooiste.
Een wandeltocht niet van super
maar van hyperlatieven. Heuvels à gogo, een weelderige natuur in haar mooiste
lentetooi, pittoreske dorpen, murmelende beekjes, nu en dan wat cultureel
erfgoed. Dit was niet Vlaanderens Mooiste maar s lands mooiste, een schot
recht in de roos. Bijna zeker de topwandeling van het jaar.
Een mooie foto van bestuurleden, Jean-Pierre, Patrick, Willy, Chris en Anny samen met vader Herman en zoon Alexander De Croo en José De Prez van de V.V.V. Toerisme- Brakel, www.toerisme-brakel.be.
De foto is toegestuurd door: Glorieux Liban van wandelclub, LES CHATONS uit Ronse
Bronnen: Jean - Pierre Declerck en Chris. Foto: Glorieux Liban
Patrick Vanderstukken, die +- 5 jaar naar de wisselbekertocht van Everbeek komt, schreef zijn indrukken over Vlaanderens Mooiste.
Annieken,
Chris en het ganse Ieverbeekse wandelpeloton blazen vandaag de wandeltocht
vanuit Brakel nieuw leven in en daar willen we bij zijn. Trein en bus loodsen
ons feilloos naar de ruime startzaal, met een tiental zijn we vanaf
Brussel-Midi. In de zaal gonst het van de activiteit, we noteren kenners uit
Morstel, Assenede e.a.. Ook Etienne de facteur van Nukerke is present. Ik
vraag hem hoe het ermee gaat. Oep zn pitjes meniere antwoord hij met guitige
oogjes. De Ename smaakt hem nog altijd, dus dik in orde bedenk ik.
De
parkoersbouwer van Everbeek laat zich al snel gelden. We doorkruisen een witte
wijk tot bij een grasveld. Lopen er letterlijk dwars doorheen met een eerste
fraai uitzicht op de tegenover liggende heuvel als toemaatje. Er staat geen
zuchtje wind, de zon priemt warmte in onze ruggen. We gaan wat kerkwegels
lopen, volgen het Toeppad langs grachtjes. Waar de 12 km ons verlaat wacht het
echte werk. Als Flandriens zwoegen we ons de Valkenberg op. Lekker geniepig
deze eerste klim, met wat extra percentjes achter elke bocht. Gezwind nemen we
beiden de eerste Vlaamse col. Doen nog een extraatje tot Twaalfbunder en
genieten opnieuw van een magistraal groen vergezicht. Wielertoeristen kijken
ernstig, ook zij hebben net een stevige kuitenbijter achter de rug. Onze
parkoersmeester houdt van speels. Waar enigszins mogelijk duikt hij onverharde,
soms modderige kerkwegels in. We dalen over tarmacjes tot Elst en even later
Michelbeke. De eerste rustpost na 6,7 km is welkom. Ook hier een drukte van
belang, de helpers komen handen te kort. Everbeek scoort, zoveel is nu al
duidelijk.
Wij
vertrekken voor een lokale lus. Komen JP en Claire tegen, onze maat eindelijk
weer in betere doen en de overtollige kilootjes wegzwetend. Ook JPD heeft het
over een pittige, prachtige lus. We zijn er klaar voor ! Stappen aanvankelijk
langs de Zwalmbeek. Negeren het aangeboden aperitiefje en ploeteren een paar
keer door een modderstrookje. De eerste klim langs de flanken van de Berendries
is er eentje van kassei bedekt met uitspoelsel van veld & wei. Lekker
golvend is het parkoers vervolgens langs de Zottegemse Boterhoek. Tarmacjes en
pittige strookjes onverhard wisselen elkaar voortdurend af. We hebben blijkbaar
allebei onze beste klimmersbenen vandaag, laten menig wandelaar onze hielen
zien. Op het hoogste punt van de omgeving eindelijk een vlak, stoffig pad. We
nemen de tijd om rond te kijken over het Vlaamse land dat hier reikt tot het
Waalse La Houppe. De Berendries, die duiken wij naar beneden tot bij de
rustpost in Michelbeke. Bij het stationsgebouw en de sporthal zit menig
zoneklopper te genieten.
We gaan nu
het fietspad op langs de Zwalmbeek tot bij domein St-Fransciscus. Dan vindt de
parkoersmeester het welletjes, klimmen zullen we, over onverhard tot bij de
tapperij Roman. Waar een kleine vereniging groot kan in zijn ! Elke wandelaar
mag genieten van een gratis beker heerlijk zacht gerstenat. Zo kennen we die
van Everbeek ! We zetten onze weg verder richting Vossenhol, tarmacje dat we
even delen met motards. Zijn in St-Maria-Oudenhove en krijgen een fenomenaal
uitzicht over Brakel en omgeving cadeau. Draaien rond de vallei als wandelden
we hoog in een amfitheater. Mogen een bos in. Omzeilen een kletsnat strookje en
genieten van het bloementapijt dat overgaat van blauw naar wit, naar duizenden
anemoontjes. Wat is dit een prachtig stuk parkoers ! Bij Heyveld duiken we de
akkers in. Moeten de Brusselsesteenweg over en wandelen langs huisjes en
hoeves, hoog in de heuvels de 12
km tegemoet. Samen doorkruisen we een eenmans bospaadje
tot plots een pracht van een kerkje met bidweg, de knap gerestaureerde Toepkapel.
In gestrekte draf gaat het nu naar Vijverdal en de laatste rustpost. Het
voetbal kantientje kan de toevloed aan wandelaars niet slikken. De wachtrij
voor spijs en drank bedraagt er zeker vijftig meter. Wij posteren ons op enkele
afgezaagde bomen en strekken even de beentjes.
Hebben nog
een klein uurtje voor de boeg. Nog meer kerkwegels, onverhard of met asfalt
bekleed worden ons deel. Eentje noemt zelfs Dwars-door-Brakel. Dat doen we ook,
met een ruime boog rond het centrum lopen. Natuurlijk hoort daar een klim bij,
deze van Ten Bossche tot De Olifant. Nog steeds gezwind nemen we ook deze
laatste hindernis. Duiken een laatste keer de vallei in en stappen door de
Sint-Pieterswijk richting Rijdtmeersen. Vertedert vergaapt het ganse gild zich
aan de eerste wilde eend met uitgebreide kroost. Ukkepukjes nauwelijks uit het
ei maar al driftig paddelend. Nog een paar straten en ook wij kunnen van een
blonde Ename of twee genieten. Praten wat bij met een zichtbaar vermoeide maar
ook tevreden Chris.
Dan wacht
de bus richting Zottegem en een gezellige babbel met een koppel uit Buggenhout.
Op een zonnig terrasje bij het station bedenken we dat deze eersteling toch wel
sterk was, een prima generale repetitie voor de zomerse escapade in de
Everbeekse thuisbasis. We kijken er al naar uit !
Verschenen
op:www.beneluxwandelen.eu Met toestemming van: Patrick Vanderstukken. Bron: Chris Vancauwenberge.
Vlaanderens Mooiste Wandeltocht - Een eerste fotoimpressie
De eerste editie van Vlaanderens Mooiste Wandeltocht ofte De Ronde tevoet zit er op. Met 3514 deelnemers werd de inschrijving afgesloten, alhoewel vooral naar kwaliteit werd gestreefd in functie van de wandelaar. Voor een eerste maal is dat meer dan geslaagd. Proficiat, aan de mensen van de "Everbeekse Wandeltochten" en "VVV & Toerisme Brakel" en de vele vrijwillige medewerkers. Na afloop enkel tevreden wandelaars, dat konden we zelf vaststellen... Dit is een foto-indruk van de start- en aankomstplaats. Foto's van de wandeltocht zelf komen later.
De cijfers voor wie daar interesse voor heeft
De vlag van de Everbeekse Wandeltochten. Op jaarbasis organiseren ze drie wandelevenementen. Deze was een nieuw initiatief.
De verzorgde stand van V.V.V. & Toerisme Brakel. Dient o.a. om opgesteld te worden op 'toeristische' evenementen
De inschrijving. Deskundige uitleg van Andréa en Monique.
Aanschuiven!
Wandelaars vullen de nodige papieren voor de verzekering in.
Aan drankbonnetjes geen gebrek. Carla en Guy, effe in het ongewisse, op de gevoelige plaat gezet. En vergeet niet: de dorstigen laven is een van de werken van barmhartigheid.
Nagenieten in het zonnetje, hoort echt bij een wandelevenement
Hé! Alain en zijn crew.
Worstjes op mijn ...., zelf invullen, is van Ria Valk. Anja bakt ze lekker!!!
De promotieinstelling voor toeristisch Brakel (Toerisme Brakel vzw-hier de vlag met logo) lag mee aan de basis van dit nieuwe evenement...besprekingen daarover begonnen reeds begin vorig jaar...100 jaar Ronde van Vlaanderen was een perfecte kapstok om er een nieuw wandelevenement aan te koppelen ...enne de Everbeekse wandeltochten grepen deze kans met twee handen, zij hebben de know how in huis...Goed georganiseerde evenementen zijn o.a. een goede promotie voor een gemeente en-of stad...
Ja een lekker abdijbiertje moet de verloren calorieën opnieuw aanvullen
Gezellig nababbelen, anekdotes vertellen, dit is de echte wandelgeest...
Voor lekkere pannekoeken moest men bij Florinne en vriendin zijn.
Olga en Denis zorgden dat alles netjes bleef. Enne Olga torst hier een schenkbord van een bekend abdijbier uit de streek
Voor soep was men best bij Julien zijn bende zijn.
Na de drukte, effe stoom aflaten.
Die van de tap binnen in de zaal hadden het wel zeer druk.
Terrasjes weer. Gelukkig want niets is erger dan het druilerige, kille, grauwe weer in Belgenland...
Kris en vrouwtje hielden alle gegevens bij. Een huzarenwerkje.
En ja, Hugo soms sta je zelf eens op de gevoelige plaat. Hugo en de kids. Zijn blog 't Brakelt, zal ontgetwijfeld een geanimeerd verslag bevatten
Stilte voor de storm! Patrick is er klaar voor.
Voor een stempel in het boekje was je best bij de Roberto. Die heeft er in zijn hele leven - als o.a. internationaal truckchauffeur - zoveel nodig gehad, maar nu mocht hij zelf stempels zetten! Nu begrijpt hij waarom ambtenaren soms moeilijk doen om een stempeltje te zetten. Die stempel is voor de wandelaar nogal belangrijk...Enne zo hoorde hij de commentaren na afloop!
Dorstig weer, hé. Bekende Everbekenaren genieten na. Slot: proficiat voor de organisatoren en Brakel is een nieuw evenement rijker!
01/05/13 Traditioneel organiseren de Volkstuinen Brakel op 1 mei in de fabriekshallen van Incomex-Cerex hun jaarlijkse plantenbeurs. Hier onder een foto impressie van deze beurs. Mooi weer, veel volk meer moeten de organisatoren niet hebben. Het bestuur mag terugkijken op een geslaagde beurs.
Overzicht.
De meisjes van de catering.
Planten
Zelf gemaakte confituren en siropen
Cactusachtigen en vetplanten
Een gelukkige Frans Roman, drijvende kracht en voorzitter van de Volkstuinen Brakel
Mooi weer, zonnetje alom, weidse vergezichten, bloeiende fruitbomen en 3.514 gelukkige deelnemers. Dit was BRAKELS MOOISTE !!!
Een uitgebreid verslag volgt later deze week.
Eindelijk komt de datum van dit nieuwe evenement dichtbij...De Everbeekse wandeltochten willen dit nieuw wandelevenement in het centrum van Brakel vooral kwalitatief benaderen. Nadruk op mooie parcours op vooral onverharde wegen, leuke plekjes laten zien, en de hellingen van de Ronde eens te "voet" laten verkennen. Inderdaad 100 jaar R(onde)V(an)V(laanderen) is een perfecte aanleiding voor een nieuwe stap in de rijke geschiedenis van de Everbeekse club....En daarenboven streven naar een behoorlijke bevoorrading van de deelnemers...Een wandelevenement teruggebracht naar het essentiële: wandelen en niet de nadruk op een overbodig aantal nevenactiviteiten...Brakel, geprofileerd als o.a. wandelgemeente heeft behoefte aan een groot kwalitatief wandelevenement...de nadruk op aantallen deelnemers in hier niet aan de orde...Mede op vraag van Toerisme Brakel vzw heeft de Everbeekse club de handschoen opgenomen. Toerisme Brakel steunde vooral communicatieactiviteiten zodat dit nieuw evenement ruim bekend kon gemaakt worden door o.a. advertenties in geijkte media, wervend drukwerk enz. En nog hopen dat de zon van de partij is zodanig dat de Brakelse gelegenheidswandelaar opnieuw de wandelschoenen aanbindt..... Een nieuwe start dus om langzaam groter te worden....
21-04-13 De culturele erfgoeddag, op 21 april had dit jaar als thema" Stop de tijd", en aangezien er in het Brakelse een paar steengoede verzamelaars zitten, was het een koud kunstje om een hele verzameling van klokken, uurwerken, wekkers, polshorloges en andere tijdmeters bij elkaar te brengen. De culturele raad, G.H.K. Triverius en de openbare bibliotheek stonden in voor de organisatie. De tentoongestelde klokken en uurwerken waren van, André Van Den Haute, Fons Van Hove, Willy Van Schoorise, Emiel D'hose en Godijn Robert. André, Fons, Willy en Emiel stonden in voor de deskundige uitleg en de demonstraties. Er was heel veel belangstelling voor de mooie tentoongestelde uurwerken. Kortom, een geslaagde dag. Wist u dat we in het Brakelse ook bekende uurwerkmakers hadden? Petrus A. Hoebeke, geb. Opbrakel handelaar en horlogemaker, 1729-1788 Cyriel Gosseye, geb. Everbeek horlogemaker en torenuurwerken 1858- Simon De Ruyver, geb. Nederbrakel horloges en vooral staande klokken 1766-1843
