Van 5 maanden tot een jaar? Begin januari vertrok ik naar Sydney om stage te lopen om zo de laatste credits te verdienen voor mijn diploma als theater docent/theatermaker. Half juni zat deze stage erop en keerde ik terug huiswaarts. Maar de Australische beestjes hadden me gebeten en hoe! 4,5 weken later zat ik terug op het vliegtuig richting Sydney.
04-09-2013
Terug in Europa... of toch niet?
Een nieuwe maand, dus ik dacht: laten we ons blogje nog maar eens even updaten.
De afgelopen weken is er best wel weer wat gebeurd. Er is zelfs zoveel gebeurd, dat ik enkele dagen rust heb genomen en zelfs 1 dag waarop ik helemaal niet gewerkt heb. Maar geen zorgen, alles gaat nog steeds goed hier
Mijn door-to-door-sales baantje heb ik opgegeven. Ik vond het super leuk, enorm entertainend, inspirerend, uitdagend... maar het was zo moeilijk te combineren met mijn baan in het theater. Elke dag om 6.15 u opstaan, 6 tot 7 uur op deuren kloppen en dan in de avond nog naar het theater en pas thuiskomen rond 23.30 u - 0.00 u, het was wat teveel van het goede. Hoewel ik door wilde blijven gaan, begon mijn lichaam op allerlei mogelijke manieren aan te geven dat ik toch echt wel een beetje te ver aan het gaan was. Dus vorige week woensdag heb ik de knoop doorgehakt, ik heb van mijn hart een steen gemaakt en ik heb mijn ontslag gegeven. Toen ik een uur later thuiskwam, ben ik meteen in mijn bed moeten kruipen, want alle ziektes die zich al enkele weken hadden opgehoopt in mijn lichaam, besloten om met z'n allen in een keer toe te slaan. Na 3 dagen lekker uitzieken, denk ik dat ik het momenteel wel even gehad heb met ziek zijn.
Ondertussen ben ik ook even weg bij King Street Theatre om als ASM te werken bij de Tap Gallery. Een klein, vreemd, vies theatertje in Darlinghurst met een capaciteit van 60 mensen en twee héél rommelige kleedkamers/opslagruimtes. Ik ben ASM bij twee voorstellingen die spelen van dinsdag t/m zaterdag. Het team is geweldig, de voorstelling zijn grappig en het werk wat ik mag doen is klein maar noodzakelijk. Dus vorige week en deze week houden 'Brad checks in' en 'Summer of Blood' me bezig in de avonduren.
Wat doe ik dan gedurende de dag? Tja... vreemd verhaal. Enkele weken geleden, toen ik volop aan het solliciteren was, had ik ook gereageerd op een advertentie voor de Amsterdam Art Gallery. Ze zochten iemand die Assistant Manager kon worden. Wat ik las, sprak me aan en er stond niets in waarvan ik de kriebels kreeg, dus ik dacht, waarom niet? Twee weken laten kreeg ik een e-mail van de manager met de melding dat ze mijn CV goed hadden doorgenomen en als ik nog steeds geïnteresseerd was, dan moest ik maar even contact met haar opnemen. Er was niets wat me tegenhield en ik was nog steeds op zoek naar een nieuwe baan, dus ik reageerde meteen. Enkele dagen later kreeg ik een contract doorgemaild dat ik grondig moest doornemen, handtekenen en terugsturen. Van zo gauw dat gebeurd was, gingen ze zo snel mogelijk contact met me opnemen en kon ik beginnen. Dit vond ik toch een beetje vreemd. Ik had alles geprint en grondig doorgenomen. Ik vond niet meteen een addertje onder het gras, maar om toch zeker te zijn, heb ik enkele vrienden geraadpleegd om te vragen wat zij ervan vonden. Iedereen vond het raar, maar ze zeiden ook dat ik in principe niks te verliezen had. Dus na enkele dagen heb ik alles gehandtekend en opgestuurd. En toen hoorde ik niks meer van hen. Ik begon toen te werken voor Van Eyk Marketing en stond er niet echt meer bij stil. Tot twee weken geleden ik plots een mailtje kreeg van de manager met excuses voor het lange wachten, maar het was wat hectisch op kantoor en ze vroeg of ik contact met haar wilde opnemen in verband met de job. Vorige week maandag had ik een ontmoeting met haar op Skype en haar vraag was of ik de volgende dag meteen kon beginnen werken. Dit was onmogelijk voor mij dus ik vroeg om een week bedenktijd. In die bedenktijd realiseerde ik me de moeilijkheid van de verkoopsjob en het theater. En hoewel ik er niet meteen voor stond te springen om van thuis uit te werken, besefte ik wel dat deze baan veel beter te combineren zou zijn met het theater. Dus vorige week donderdag heb ik haar gemaild dat ik deze week kon beginnen en sinds afgelopen maandag ben ik Assistant Manager van de Amsterdam Art Gallery in Australië.
In alle eerlijkheid, ik weet nog steeds niet of het allemaal echt is en of ik daadwerkelijk betaald zal worden op het einde van de maand, maar momenteel is het echt een fijn baantje. Ik begin 's morgens om 8 u, het enige wat ik momenteel moet doen zijn enkele zakelijke transacties en van zo gauw ik die gedaan heb, zit mijn dag erop. Het kan een half uur in beslag nemen of twee uur, maar tot nu toe heb ik dus echt geen lange dagen
Ik vraag me soms ook wel af of ik inderdaad schilderijen aan het verkopen ben of in een drugshandel betrokken ben geraakt. Maar ik blijf het positief bekijken. Momenteel amuseer ik me met dit werk en ik heb eindelijk tijd om wat dingen in huis te doen die al weken op me wachten. Moest het zo zijn dat ik met illegale praktijken bezig ben en ik beland in de gevangenis, dan is dat mooi meegenomen. Een dak boven mijn hoofd, eten, slaapgelegenheid.... en als ze me enkele jaren vasthouden, dan kan ik mijn permanente verblijfsvergunning aanvragen en hoef ik me geen zorgen te maken over een visum. Zo zie je maar, alles heeft z'n voor- en nadelen.
Maar voor nu concludeer ik dat ik werk voor de Amsterdam Art Gallery en mee help met de transacties met betrekking tot schilderijen.
 "Wink"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
){kind=link}