Het
principe van grondafstand bij grote verkavelingen werd in Meise voor het eerst
toegepast in 1966.
Het was het resultaat van fijne samenwerking tussen de Jeugdraad en schepen Jos
Chabert.
Het eerste terrein dat gratis afgestaan werd voor openbaar nut ligt tussen
appartementsgebouwen in de Kleine Wouwerlaan.Onmiddellijk daarna volgde dat van de Kraaienbroeklaan (met dezelfde
verkavelaar).Het derde was het
Openluchtsportcentrum de Nekker.
Het eerste plein werd vastgelegd in het verkavelingsplan Kleine Wouwer.Daar stond een basketbalplein en een
tennisplein op.Het zou een sportplein
worden.Maar er is nooit iets aan
gedaan!De Jeugdraad plantte er wel
populieren aan.De laatste werd gehakt
om wille van het feit dat hij te dicht stond bij de buur.Aan twee schepenen bij opeenvolgende
legislaturen werd gevraagd het uit te rusten.De derde, waaraan het gevraagd werd, beloofde een raadpleging van de
buurt.Die kwam er niet, maar wel twee
bomen en een bank, zonder inspraak!
Het zou nuttig zijn eens op te lijsten welke grondafstand in de verschillende
verkavelingen in de nieuwe wijken er later gebeurde.Dan heeft men een basis om via lange
termijnplanning, de inplanting van sport en speelpleinen vast te
stellen.Want ondertussen trachtten
schepenen te scoren, maar ze hielden geen rekening met de algemene situatie.
Dat ontaardt al zeer snel in elke straat één of zelfs twee speelpleinen.Dat moet kunnen, maar de kosten zouden dan
wel door de bewoners van de straat moeten gedragen worden.Dit is van toepassing op de voetpaden.