Op 6 juni 1998 overleed Jean Van Dievoet in de
Sint-Jozefkliniek in Vilvoorde op de gezegende leeftijd van 89 jaar. Hij beloofde de vijf laatste jaren nochtans
,tijdens het teerfeest van de Koninklijke Maatschappij de Gewezen Soldaten 1903
,erbij te zullen zijn in 2003, als deze vereniging , waarvan hij de
erevoorzitter was haar 100-jarig bestaan zou vieren. Van iemand zoals Jean Van Dievoet kun je geen
afscheid nemen op traditionele wijze.
Daarom volgt hier de strofe van het stamlied die aan hem gewijd is en
die op een beknopte wijze samenvat wie en hoe Jean was (het wordt gezongen op
de tonen van Achter de kazerne :
En de Jean Van Dievoet, die schiet er niet naast.
Met pijl en boog gewapend, staat hij nog steeds paraat
Hij is er al jaren bij,
met mop en grap dikke sigaar
En vrolijk klinkt zijn lied : de vrienden treuren niet !
Zijn familie en vrienden, en zijn vrienden
boogschutters uit het hele land, missen hem, maar zullen niet treuren. Zij gedenken hem met bloemen die hij als
botanicus koesterde. En via zijn moppen,
waarvan wij een video-opname maakten en het interview over de stamenees van
Meise, dat wij opnamen op geluidscassette, zullen wij hem steeds onder ons
kunnen terugbrengen zoals hij was : vrolijk en ten volle van het leven
genietend ! (Jef L DC)
Cassette met interview over "de stamënees van Meise"
Video met
moppen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dievoet
Henricus (Hendrik) Van Dievoet was
burgemeester van Meise van 1891 to 1904, boomkweker en bloemist;
in de Eerste Wereldoorlog werd hij als gijzelaar door de Duitsers
gefusilleerd.
Hij heeft zijn naam aan de Van
Dievoetlaan in Meise gegeven.
Hij heeft ook zijn naam gegeven aan een soort appel "President
van Dievoet": Malus domestica "Président van Dievoet" (syn.
"Cabarette", "President van Dyvoet") is een oud appelras
met grote, platte, groene vruchten. Afkomstig uit Noord-Frankrijk, bijzonder
geschikt voor biologische teelt op sterkere onderstammen en gemakkelijk te
bewaren tot einde mei. De vrij grote appel is geschikt voor verse consumptie,
keukengebruik en voor verwerking tot sap, cider of appelmoes.
In mijn streekboek
"Meise, onder de toren van St.-Martinus" staat Henricus Van Dievoet
alleszins in de lijst van de burgemeesters van 1891 tot 1904.
In "Meise, van oorsprong tot 1940" van Jef Heyvaert staat hij op pag.
220.
In "Meise" van Achiel Bettesone vinden wij hem in 1891.
|