Deze fluitende en jodelende zanger woonde, voor hij Bobbejaanland betrok in Meise in de d’ Hoogvorstlaan 23  sedert 1951.  Hij werd echter geboren in Boom.
Ik herinner mij Bobbejaan Schoepen uit mijn jeugd.  Ik was zelfs op zijn trouwfeest in Meise in het Kursaal (nu Carpet De Donder).  Louis Neefs zorgde daar toen voor de animatie.  Alle inwoners van Meise waren uitgenodigd op het volksbal.  Collega’s zangers traden er op.  Ik mocht met mijn ouders mee en keek toe van op het “hoogsaal”, dat was de promenade op het eerste verdiep.  Via een trap kon je die bereiken en die liep heel de zaal rond, behalve over het podium. 
Wij zullen hem blijvend herinneren in zijn liedjes “‘k Zie zo gêre main doivëkot”, “De jodelende fluiter”, “Zie ik de lichtjes van de Schelde” en “Café zonder bier” of was het “Stamënee zonder bie”?  Zijn realisatie van Bobbejaanland in Lichtaart is uiteraard zijn levenswerk.
Het  is minder geweten dat onze zanger in 1957 deelnam aan het Eurovisie songfestival, waar hij 8^ste eindigde met “Straatdeuntje”.
Onze burgemeester Marcel Belgrado nodigde hem destijds uit voor de opening van een kanarievogelshow in het Kursaal in Meise.  Hij bezit daar nog een foto van, waarop hij fier poseert naast Bobbejaan en het bestuur van de club.
Schelmen uit Meise noemden hem ook “Schobbejak Poeppe”.  Je moet dit eerder als een koosnaam beschouwen, want de humor van de autochtone Meisenaars kent geen grenzen.
Meise mag zoals voor Ann Christy ook voor Bobbejaan Schoepen