Wij zijn in onze wandeling door het erfgoed van het keizerlijke Meise op een punt gekomen, waar wij in het immaterieel erfgoed beland zijn : de inbreng van mensen die iets betekend hebben en een ernstige bijdrage geleverd hebben tot de kwaliteitsverbetering van onze biotoop, door wat ze waren of deden.  We beperken ons voorlopig tot zij die niet meer bij ons zijn, maar hun stempel drukten op wat ons erfgoed momenteel betekent.
Een long - list zou hier op haar plaats zijn.  Maar de lijst is lang en de gegadigden, die voor zichzelf uitmaakten dat zij erin passen, is lang.  Velen voelen zich geroepen, maar nog meer voelen zich snel voorbijgelopen.
Aangezien nominaties, laureaten, gulden boek ondertekenaars, ereburgers ... welig tieren in onze gemeente, gaan wij ons daar niet aan wagen.  Af en toe een hint naar een objectief en doorzichtig systeem met criteria die afleesbaar zijn, kunnen wij wel geven.
Tot nu toe beperkten wij ons tot 3 kunstenaars, waarvan 1 nog in leven : Henri Lenaerts, Edwin Ganz en Jan Beekman.  Op het politieke forum behandelden wij, door de vraag van de heemkundige kring van Hombeek, tot baron d'Hoogvorst, al dan niet graaf van Hombeek.  Op parochiaal vlak kunnen wij niet rond Herman Boon pr., waarover wij echter reeds een volledig blog http://blog.seniorennet.be/hermanboonpr vulden en een publicatie uitgaven "Het leven is te kort om klein te zijn".
Laat ons eens rustig nadenken hoe wij dit verder aanpakken.

De inwijkelingen worden met voornaam genoemd.  De autochtone Meisenaars krijgen enkel de familienaam als titel, omdat we de stamboom behandelen.