In "Meise, onder de toren van St.-Martinus" van Jef De Cuyper,  staat ook een korte tekst met 4 oude foto's met de namen van wie op de foto staat (voor zover achterhaald) :

De fanfare de “ Verenigde Broeders” bijgenaamd “ de ressën” .

Oorspronkelijk in 1875 was het een zangvereniging “ de Soepzakken”, maar bij de komst van keizerin Charlotte werd het een muziekmaatschappij door een afscheuring van Concordia, na een ruzie binnen de familie De Donder.
Over de bijnaam doen twee versies de ronde.  Het dialectwoord  res heeft 2 betekenissen.
In de eerste versie werd de link gelegd naar de grote grasvelden van het domein van Bouchout.  De entourage van keizerin Charlotte hield er in die tijd een vorm van sociale kontrole op na, door enkel land te verhuren aan de boeren die lid werden van de Verenigde Broeders.
De tweede versie stamt uit een spotliedje dat de “ëzzëls”  jaren zongen.
“Van met Sint – Antonius is ’t geleden, dat zij zaten met zes aan enen res”.
“Rode kolen met veel verdriet.  Maar saucissen waren er niet.”
De fantasie van de zangers heeft hier zeker meegespeeld.

Tekst september 2013

Uit een nota me welwillend overgemaakt door de heer Victor Amerijckx (+), sinds 1930 muziekbestuurder van de Verenigde Broeders :
Deze fanfare is gegroeid uit een zangkoor “Koor en zangmaatschappij De Verenigde Broeders opgericht op 10 maart 1875.  Tien jaar later werd dit zangkoor omgevormd tot een trompettersgroep, die in 1898 uitgebreid werd tot een fanfare, die nog hetzelfde jaar bevorderd werd tot Koninklijke fanfare.
In 1908 bestond de fanfare uit 12 muzikanten.
Het vaandel en vele instrumenten werden geschonken door het Huis van Keizerin Charlotte.  Slechts enkele leden hebben hun instrument betaald.
Deze fanfare nam deel aan tientallen braderies en bij dergelijke gelegenheden en feesten droegen de leden een kenmerkend kostuum (witte broek en groene jas, de kleuren van Meise) dat veel bijdraagt tot het succes.  Zo veroverde deze fanfare te Elsene een erevlag met kunstpenning.
Ze nam aan talrijke muziekwedstrijden deel en behaalde vele eerste prijzen en onderscheidingen, zelfs de driejaarlijkse premie in het muziektornooi van de provincie Brabant in 1947 te Vilvoorde, eveneens een tweede prijs in de internationale wedstrijd te Itegem (1952).
In 1925 werd het 50-jarig bestaan gevierd met een luisterrijk festival, waaraan 12 muziekmaatschappijen deelnamen.

In de schoot van de fanfare werd de toneelvereniging “De Morgenstar” opgericht, maar die werd door onbeg rip in 1961 opgedoekt.
de oorlogsjaren zorgden voor het lam leggen van de activiteiten.

In 1975 werd voor de vereniging een grootscheepse viering van haar 100-jarig bestaan op touw .  Daar werden verdienstelijke dirigenten herdacht gezet Boddaer Philippe en Leon Maes.

De fanfare bezit een vijtigtal medailles behaald op festivals, waaronder drie prachtige erepenningen van de stad Antwerpen.
Op het vaandel staat vermeld :
het stichtingsjaar 1875
de nationale zinsspreuk
en naam “De Verenigde Broeders”.

Victor Amerijckx zwaaide gedurende 37 jaar lang met kunst en kennis de dirigeerstok.  Daarna kwamen Pierre Van Regenmoorter, Willy Ivens en Marc Van Hoorick.

Vanaf 1991 schaaft Roger Moens opnieuw met succes aan de verfijning en vervolmakins van de vereniging.
Met vallen en opstaan : met voorspoed en tegenslag : met eerste prijzen van uitmuntendheid en “last but not least” de brand van ons lokaal “Manneke Pis”.  Wij bleven achter met een verschroeid vaandel, zonder trom en een fanfare met enkele muzikanten zonder instrumenten.  Maar waar een wil is, is een weg en voor vele noeste muzikanten betekent een tegenslag een spoorslag, een aansporing tot “beter” doen, beter slagen, een detonateur voor topprestaties.

Voorzitters van 1908 tot 1918 H.Puttemans
                        1919 tot 1946 : Emile De waet
                        1947 tot 1950 : Joannes Van Humbeeck
                        1950 tot 1955 : Emiel Verlinden
                        1955 tot 1978 : Jozef Van Humbeeck
                        1978 tot 1979 : Frans Van Dorpe
                        1979 tot 1993 : Raymond Leemans
                        1993 tot heden : Paul Cleynhens
Baron d’Hoogvorst werd als eerste erevoorzitter aangeduid.

Huidig en laatste bestuur:

De vereniging gaat er fier op de hedendaagse secretaris-generaal van het “Koninklijk Muziekverbond van België” Louis Amerijckx sinds meer dan 45 jaar in haar rangen als secretaris en muzikant te mogen tellen.

Bijnaam :
ressen (graszoden, verwijst naar de band met het domein van Boechout)
            (spotliedje : van met St.-Antonius is ’t geleden dat zij zaten met zes aan ene res)