Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Emiel vertelt... Alles over mijn zusje vind je op www.bloggen.be/floor_thijs
03-08-2008
Antwoord van papa (zat in de mailbox van mama)
Brief aan mijn fans....
Maar eigenlijk ook mijn grootste idolen!!
Ik vind het echt zalig te lezen wat jullie zo alemaal samen uitspoken. Met mij is echter alles goed verlopen.
De vlucht was geen enkele probleem maar duurde wel 9 uur en 40 minuten. Gelukkig heeft de piloot wat gas bijgegeven en waren we op 9 uur in Denver. Hier toegkomen ben ik dan eerst mijn kamer gaan opzoeken en dat lijkt hier wel op nen balzaal met twee grote bedden dus ik kan kiezen waar ik slaap.
Voor de rest een poepsjiek hotel en niets te kort dus. Ben dan ineens onder de douche gesprongen om me wat op te frissen en dan een lekkere dikke steak gaan eten met aardappel gratin hier beneden in het restaurant.
Daarna knusjes bed in en op halftien waren mijn oogskes dicht.
Deze morgen moest ik al om 7 uur opstaan om te gaat intbijten en dan naar de les. Lijkt niet leuk maar het was best een inetressante les dus dan gaat de tijd wel vooruit.
Het laatste gedeelte was echter niet mijn ding en dat heb ik dan ook maar gelaten voor wat het was. Het leek me wel leuk om eens door de stad hier te gaan wandelen en een beetje de omgeving te verkennen. Er is hier een grote winkel straat en die is wel druk bezocht op zaterdag namiddag. Nu seffens een plonske doen en dan iets eten en op tijd mijn bedje in want vanaf morgen is het volop lezingen.
Verslagje nummer twee!!! Deze morgen werd ik al om 9uur wakker, ik stond op en ging mijn tanden poetsen en mijn gezichtje wassen maar toen wilde ik terug naar bed. Geen probleem, mama zou zich wel eerst wassen maar toen zij klaar was, wilde ik niet opstaan. Mama ging dan maar naar onder, deed al wat strijkwerk, hing de was op en kwam dan nog eens kijken. Ik lag gewoon in mijn bed, te tutteren en in mijn haartjes te wriemelen. Mama vroeg wat er was en ik zei 'Dat kan ik niet zeggen'. Maar mama wist het wel, ze vroeg: 'Wilt gij ook dat papa hier is?' en ze sloeg de nagel op de kop want ik zei: 'Ja dat is het'... Om half 12 vond ik dat het tijd werd om op te staan en toen ik nog aan mijn banaan zat te smikkelen kwamen ome Roeland, tante Ilse en Nena. Nena kreeg meteen een stuk van mijn banaan. Ik ging mij rap aankleden en dan mocht ik met de tractor op straat rijden. We reden de rommelmarkt af en kochten een echte speel-pizza voor mij en stapelblokken voor Nena. Mijn karretje lag aardig vol en bij momenten (als t bergop ging) moest ik hard duwen en moest tante Ilse mij een beetje helpen! Bij Bert en Lara gingen we iets drinken en kreeg ik twee bron-pannekoeken. Het was heel erg gezellig, maar toch,... Thuis hebben we nog wat gespeeld en fruitsla gegeten. En om half 7 gingen we naar de bbq. Ik heb fijn gespeeld met de Gorissen-kindjes, en met Melanie natuurlijk. Ik heb gedanst met Robert en met Jean, ik heb Anne en Paula verleid en ik heb gefletst met Tito en Tita. Ik was heel flink en mama was heel erg fier op mij! Ik heb ook heel goed gegeten. En nu, het is elf uur, zijn we weer thuis en ga ik slapen. Jipiiiiiieee morgen mag ik weer een vakje kleuren op de kalender. Elke dag mag ik 1 vakje kleuren en op vrijdag heeft mama een vliegtuigje getekend, zo weet ik wanneer jij terug bij ons bent! Tot morgen lieve papa!
Vanaf vandaag ga ik elke dag een briefje aan papa schrijven want hij is deze morgen (weer vroeg opstaan dus!) naar Denver vertrokken, voor een weekje.
Liefste papa,
Het was maar een trieste dag vandaag. Ik snap maar niet dat jij niet thuis gekomen bent en telkens als Bob blafte vroeg ik 'Is papa daar' en dan moest mama huilen. Ze legde wel uit dat wij een paar daagjes alleen met ons tweetjes zullen zijn maar ik begrijp dat eigenlijk niet zo goed. Jij woont toch hier?! Maar ik heb beloofd om goed voor mama te zorgen en ik ben super lief geweest vandaag. Ik heb haar veel kusjes en dikke fletsen gegeven zomaar zonder dat ze het vroeg en ik heb een paar keer gezegd 'Machteld jij bent de liefste' maar dan moest ze ook al huilen. Wat is dat toch met die vrouwen zeg? Toen we deze voormiddag thuis aankwamen heeft mama gekookt, verse soep en twee porties bonen. Ik heb ondertussen heel flink duplo-brandweerke gespeeld. Ik heb prachtige camions gemaakt. Rosenbauer zou beter eens komen kijken naar mijn talent . s Middags hadden we geen honger en hebben we enkel een kom soep gegeten, en raad eens! Mama had er ballekes in gedaan, jammie jammie! Namiddag hebben we buiten gespeeld, ik heb ferm gekoerst op mijn tractor en mijn fiets! Ge moest me eens zien rijden papa! We hebben ook de grote auto gewassen, plan was eigenlijk om hem alleen van binnen te wassen, maja ge kent mij he. Als ik een spons zie dan ben ik niet te houden dus hebben we de buitenkant ook maar gedaan. Ik mocht helpen (al is mijn hulp nog redelijk relatief want mama had meer werk daardoor, hihi), en ik mocht ook de auto op de inrit rijden. Toen alles klaar was hebben we uwe auto binnen de poort gezet en de grote op de inrit. Ik heb dat eigenlijk gedaan, mama zat gewoon als verhoogkussentje erbij Ik heb dan geholpen met gehakballekes te rollen en we hebben lekker gegeten! Na de afwas (ik mocht passen van mama) kreeg ik een ijsje, buiten. Maar ik heb de mijne laten vallen en de poes heeft hem dan maar opgegeten. Is die ook content!! En toen kwamen opa en oma. Mama liet opa de rare biezekes zien in t kippenhok en sindsdien had oma overal jeuk. Ze belde later zelfs dat ik mijn haar moest wassen want in haar haar zaten allemaal van die beestjes. Dus is mama gestopt met voorlezen en heeft ze mijn haar gewassen en gefohnd en de kleren gaan allemaal de was in! VOila liefste papa, het was een fijne dag, ondanks de emotionele mama! We kunnen al 1 kruisje zetten op de kalender!!!
Deze morgen was het al vroeg dag, om half 8 moest Ian nl in Hasselt zijn waar de bus hem mee zou pakken naar Parijs. Ik lag net zo lekker te slapen, pfff. Maar ik was wel goed gezind en op de achterbank in de auto werd er dus veel getaterd, en hard geroepen Ian zag zijn zusje, maar hij was een klein beetje vergeten dat ze zijn zus is. Hij reageerde niet naar haar, en zei zelfs dat het niet waar was! De begeleiding nam hem bij de hand om hem op de bus te helpen en zonder om te kijken stapte hij op! Mama en papa wisselden nog wat ervaringen uit met andere mama's en papa's en dan vertrokken we richting 'De Goei Goesting' voor een overheerlijk ontbijt! Was was dat fijn zeg! Vers fruitsap, croissants, broodjes en dat allemaal buiten op een terras! We hebben genoten. Van de stad naar de Ava voor nog materiaal voor de doopsuiker voor onze baby. (thuis heeft mama wat getest en ik geproefd, ik kijk al uit om samen met mama de doopsuiker klaar te maken ). We hebben ook materiaal gekozen om mijn kroon te maken! Aja want binnenkort ben ik jarig!!! Dan van Hasselt naar Heusden waar we een maxi cosi en een domoo seat bestelden, ook al voor onze baby (die wordt nogal verwend zeg ) Maar ik mocht de kleuren kiezen! Dus eigenlijk ben ik ook belangrijk he. Thuis gekomen hebben we eerst wat gerust en opgeruimd en daarna zijn papa en ik gaan knutselen in de garage en is mama boven grondig gaan poetsen. Mama had daarna natuurlijk geen zin meer om eten klaar te maken dus zijn we pizza gaan halen, maar ik had niet zo veel trek. Veel te warm om te eten als je t mij vraagt! En als dessertje zijn we na het douchen een ijsje bij Brobra gaan eten! Wat was dit een zalige en heerlijke dag!
De hele dag was het mooi weer dus hebben we weer fijn buiten kunnen ravotten. Ian is weer bijna met zijn klikken en klakken in de vijver getuimeld en daar kon mama natuurlijk niet mee lachen! Maar eigenlijk zijn we wel redelijk braaf geweest. Na het avondeten kwamen omi, opi, oma, opa, moeke, tante Ria, peter Roeland, tante Ilse en Nena op bezoek want we hadden een afscheidsfeestje voor Ian gepland. Er was heerlijke taart made by oma en mama en er waren heel veel pakjes, voor Ian uiteraard maar ook enkele voor mij! Toen het feest gedaan was gingen Ian en ik slapen, het zal een korte nacht worden want morgen moeten we vroeg uit de veren!
Wat heerlijk! Het is al een paar dagen mooi weer en mama heeft ons zwembad weer opgepompt en gisteren heeft papa er een tentje overgezet zodat het in de schaduw staat. Ian en ik hebben er al heel fijn ingespeeld. Gisteren en vadaag was t schitterend weer, alleen dat onweer op t einde van de dag vind ik niet zo plezant. Ik kruip dan bij Ian in bed (ik nestel me met deken en kussen aan het voeteinde van zijn bed, heel lief en schattig maar niet de bedoeling volgens mama en papa, helaas pindakaas) We leven dan meer buiten dan binnen. Gisteren hebben Ian en ik papa geholpen met het scheren van de haag terwijl mama binnen poetste. Namiddag zijn we naar t harley treffen in Leopoldsburg gegaan. Wat een feest voor mij, al die moto's! Ik heb mijn oogjes goed de kost gegeven. en Ian ook want die riep telkens: "Regarde un moto" (en er waren er wel duizenden, ge moet dus niet vragen hoe vaak hij dat gezegd heeft) En ook vandaag was het dus prachtig weer. We hebben gezwommen, gespeeld in t gras, buiten gegeten, zelfs ons middagdutje overgeslagen en als aflsluitertje is papa Brobra-ijsjes gaan halen. Terwijl we ze aten zei ik opeens tegen gulzige Ian: Doucement doucement" en daar moesten mama en papa mee lachen. Mama heeft ons buiten gewassen (was ook nodig want we hingen vol met vanille ijs en met gekleurde bollekes) en papa droogde ons af en smeerde ons in. En nog voor onze hoofdjes de kussens van ons bed raakten waren we al dromenland! Wat was dit weeeeeral een heerlijke dag zeg!
Deze morgen bracht papa Ian naar oma en opa en toen hij terug was mocht ik met mama en papa mee naar Dokter Hinoul. We gingen nog eens naar onze baby luisteren. Maar de dokter kent mama al wel redelijk goed dus deed hij ook een klein echo-ke om naar ons boeleke te luisteren. Hij wees met het gezichtje met de oogjes en liet zien waar t hartje kloptje. En dan piepte hij ook tussen de beentjes en vroeg hij aan mama en papa of ze wisten wat 'het' is. En mama zei: "Nee maar ik zie het nu wel" Mama kon heel duidelijk zien wat het geslacht was, en dokter Hinoul bevestigde dat. Toen mama goed gekeurd werd gingen we bij omi langs. Die zag meteen aan mama haar gezicht dat wij weten of onze baby een broer of een zus is voor mij. Maar mama en papa verklappen dit geheimpje nog niet. Voor ons maakt het ook helemaal niet uit of wij een jongen of een meisje krijgen, we zijn al heeeeeel erg blij dat ik niet alleen blijf en dat alles ok lijkt met onze baby. En daarbij, nog drie maandjes en dan zal iedereen het weten!
En weeral kreeg mama een kook-vrijaf want deze middag werden we bij oma en opa vewacht (elke derde zondag trouwens) Mijn nichtje Nena was er ook, wat zag ze er toch weer geweldig uit met een echt meisjeskleedje en ... een bandana op haar hoofdje! Ze kan even goed eten als mij, at bijna al de soep van tante Ilse op en dan nog een flinke portie groentepap. Ze heeft samen met Ian en mij met de autos gespeeld en met de ballen. t Is een toffe hoor, ons Nena.
Nog een uitspraak: Papa had Ian geholpen met zijn tanden te poesten en daarna was t de beurt aan mama en mij. Ik wilde mijn tandenborstel ook rechtop de lavabo zetten maar mama legde uit dat dat niet gaat> Met die van Ian gaat dat wel want die heeft een zuignapje en kan dus zo blijven staan. Ik dacht aan de afwasborstel in de keuken die heeft dat ook en zei: De borstel onder heeft ook een fluitflapje he mama!
Weer een feestdag vandaag! Korneel, mijn allerkleinste neefje, werd vandaag gedoopt! Na ons dutje gingen we naar de kerk van Oud-Waterschei waar Korneeltje water over zijn hoofdje kreeg. Na de mis (Ian had trouwens echte Afrikaanse feestkleren aan! en ik had mijn bruidsjongen-broek aan van de trouw van ome Winand en tante Wendy aan) gingen we naar het huis van omi en opi waar Tante Wendy geen moeite gespaard had om er een echt feest van te maken. De tafel was mooi versierd met eendjes en bloempjes en bordjes en kaas met Korneel-vlagjes. Het was heel erg lekker maar de dessert (babyslofjes gemaakt door tante Wendy herself) was toch het meest geweldige! Het was een fijne dag met twee drukke bazekes (raad eens wie) en ik denk dat opi en omi toch stiekem blij waren toen we naar huis gingen:).
Ons zee-avontuur is deze morgen ge-eindigd. We zijn om tien uur weer naar huis vertrokken en reden gepakt en gezakt naar oma en opa want daar lag onze sleutel en stonden er boterhammen voor ons op tafel. Wat smaakte dat zeg! Thuis hebben we papa geholpen met uitpakken en hebben we nog buiten kunnen spelen. Jammer dat er hier geen zee en geen strand is... Ik begin trouwens al een aardig woordje Frans te praten, ik zeg "arrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrete" (dat zegt Ian wel duizend keer op een dag), 'Merci" en ook "s il vous plait"! Wie weet mag ik nu wel met Ian mee naar Parijs binnenkort:)!
Ein-De-Lijk!!!! De zon is vandaag ook aangekomen aan de belgische kust! We hebben heel fijn op het strand geschupt, gespeeld, gevoetbald en in de zee gespeeld. Wat hebben wij ons geamuseerd zeg! Voormiddag en namiddag. En deze avond gingen omi en opi uit eten met Tante Lucienne en nonke Georges en opi had... voor ons heerlijke pizza gemaakt! Wat hebben wij gesmuld zeg!
Een droge dag vandaag! JIhaa! wel veel wind. Voormiddag zijn we op de dijk gaan wandelen. Mama had bellenblazers bij en door gewoon het ding in de wind te houden vlogen er heel veel zeepbellen weg die ian en ik probeerden te vangen. Het was heel plezant en we hadden dikke lol. Na het middageten en Laurens zijn dutje vertrokken zij met hun drietjes weer naar huis. Wij gingen met nonke Guido, tante Annemie en omi en opi naar Oostende, met de tram. We hebben er wat gewandeld op de dijk, hebben naar de boten gekeken (wat ik natuurlijk super vond) en wilden een ijsje gaan eten. Maar op het terrasje waar we zaten en ijs bestelden bleek het ijs bevroren te zijn en omdat het eerst moest 'ontdooien in de microgolf' vond mama het beter van een fristi te bestellen. We wandelden verder en gingen dan ergens anders een echt lekker ijsje eten. Het was weer een fijne dag!
En nee slimmeke, nu bedoel ik niet het paard van sinterklaas! Maar het is hier slecht weer: wind en water en water en wind. Hehe. Gelukkig zijn we op het droge moment toch even het strand op gegaan. Lekker lopen. Vooral Ian dan! Mama zei: "Voila mannekes loopt nu maar eens goed de energie uit uw lijf!" En Ian liep en mama was al bang dat hij tot London city ging rennen! ONgelooflijk wat een energie dat bazeke in zich heeft! Hij struikelde, viel voorover op zijn buik in de zee, liep zo diep de zee in dat zijn botjes onderliepen, maar dat kon hem niet deren. Hij rende en rende en rende en bleef rennen:). Toen het begon te regenen gingen we naar binnen, van het strans naar het bad:) met kleren en al want alles hing vol met zand en zout. Maar t was fijn! Na ons dutje gingen we met de tram naar Ravelingen om te zwemmen. Laurens is precies een visje, hij heeft helemaal geen bang van t water. Ik ben 'voorzichtig', de glijbaan vind ik wel ok, maar voor maar ene keer. We hebben fijn gespeeld. Omi en opi kwamen kijken en toen wij uit het water gingen gingen zij naar t cafetaria. En weet ge wat??? Toen wij daaraan kwamen zat er NOG meer volk: nonke Guido en tante Annemie waren er!!! We aten een ijs en gingen dan met de tram terug naar Raversijde waar we spagetti al fonso aten. Heerlijk, zeker na zo een zwemavontuur. Ome Gijs en tante Marieke bleven die avond thuis en mama en papa gingen met omi, opi en tante Annemie en nonke Guido op stap naar Oostende. Ondanks het slechte weer toch weer een heeeeeele fijne dag!
Het wordt hier gezellig vol, want deze middag zijn ome Gijs en tante Marieke en Laurens aangekomen. Alle bedjes gevuld dus! Na het middagdutje van de drie jongens, gaan we naar Brugge, naar t Dolfinarium. Vorig jaar waren we hier ook. We kkijken met veel ooohs en aaahs naar de springende zoogdieren. Het is erg mooi. Helaas regent het heel hard, we gaan nog even het park in maar de regen jaagt ons naar huis. Na het eten moeten de kindertjes gaan slapen. Mama, papa, ome Gijs en tante Marieke gaan uiteten en omi en opi passen op ons.
Het begint te wennen, zo een broertje in huis. Het is trouwens niet de baby uit mama haar buik want dat kan een broertje OF een zusje zijn, dit jongetje komt gewoon een maandje op vakantie bij ons. We maken wel nog heel veel ruzie. Als ik een auto heb wil Ian die hebben en omgekeerd is dat natuurlijk ook weer waar. En soms gaat het er hard aan toe. Mama heeft ons al eens buiten gezet om daar onze oorlog uit te vechten, ik ben sterkt en Ian is snel dus dat vond ze wel eerlijk verdeeld. Nadat we goed gevochten hadden hebben we die dag wel redelijk goed samen gespeeld. Deze morgen heeft mama de koffers klaargemaakt en papa heeft onze auto volgepropt. Emmers, schupjes, de bolderkar, eten, boekjes, en valiezen met kleren,... Alles moest erin. En dan vertrokken we... naar Oma en opa. Moeten we daarom zo veel bagage mee hebben??? Neen hoor, we gaan een tijdje naar de Zee. Maar eerst dus langs oma en opa, want die zijn 37 jaar getrouwd vandaag. Peter Roeland was er ook. We kregen elk een plakboek, en om te weten welk boekje van wie is, heeft oma er een foto van ons opgeplakt. En dan vertrekken we weeral. De reis verloopt redelijk goed. In Wetteren stoppen we even om te plassen en soep met een broodje te eten. Het smaakt ons. En dan is het nog een dik half uurtje rijden voor we bij omi en opi zijn. Als wij aankomen is het appartement meteen vol leven. Gedaan met de rust!!!
Wat een rare dag vandaag zeg. Papa bleef thuis om te werken en ik mocht hem niet helpen. Dat ik daar niet mee akkoord was heb ik klaar en duidelijk laten horen. Mama was zenuwachtig en kon niet veel verdragen. En ik zat er dus midden in. Mijn vakantiebroertje zou aankomen vandaag. Eindelijk zeg. Ik kijk al zo lang aan tegen die dikke buik van mama en ik ben wel benieuwd om mijn broertje te leren kennen. En hij komt nog wel met de bus! We vertrokken tegen een uur of half drie richting Hasselt. We waren te vroeg. Of eigenlijk was de bus ietske te laat. En dan kwam de bus de hoek om gereden. Allemaal zwarte kopjes aan het raam. Sommige kindjes kenden elkaar, ze stapten van de bus en liepen naar hun Limburgs gezin, bij heel veel duidelijk een blij weerzien. En raad eens welke mama er huilde. Ja juist. De mijn. Het laatste manneke op de bus bleek 'den onze' te zijn. Een klein mannetje, pikzwart, met een kaal kopje, enkel achter op zijn hoofdje had hij een plukje haar in een staartje. Hij is hevig en enthousiast om ons te zien. Vooral papa vindt hij geweldig. We drinken nog iets, Ian noemt papa meteen "papa" en ik begrijp daar neits van. Dit is nu mijn broertje maar mama haar buik is nog steeds dik.... Pffff. We rijden naar huis (en worden onderweg geflitst), en Ian eigent zich meteen mijn speelgoed toe. Ik laat het maar gebeuren, ik ben dan ook compleet overdonderd. We eten gehakballetjes in tomatensaus met frietjes en Ian vond het duidelijk heel erg lekker want hij at nog meer dan mij! Na het bad gingen we naar bed. Bijzonder raar hoor, zo een maatje op mijn kamer...
Emiel: Waat waas daat mama? Mama: Dat was donder. Emiel: Is dat een meer? (=meneer) mama: neen dat is in de lucht; Emiel: (had blijkbaar niet goed geluisterd) Waar woont meer Donder? Mama: Dat zijn de wolken die boos zijn op elkaar en ruzie maken en dan dondert het. Emiel: Dat is niet plink dan.
Emiel leest in zijn zeteltje een boekje. Mama ziet hem duwen, zijn hoofd wordt zelfs wat rood en hij heeft spleetogen: Mama: Emiel, zijt ge kaka aan t doen? Emiel: Neu mama, ik is al klaar...
Omi: En hoe heet papa dan? Emiel: Thijs-niet-goed-wijs. Omi: En hoe heet papa nog? Emiel: PAPA! Mama: Emiel, wat zegt mama altijd tegen papa? Emiel: Aaai lof joe.
De hele dag ben ik terug in de tijd geweest, nl naar 1908. Mama moest met de harmonie in Bokrijk spelen, voor de inhaling van de nieuwe koning/keizer. Papa en ik gingen mee. Ze moesten drie keer het toneeltje doen en dus ook drie keer spelen. Ik vond het wel tof, er waren paarden en een varken met kleine biggetjes die bij hun mama dronken (en ook een beetje stonken ), ik heb lekker gegeten (broodje smos) en een ijsje gegeten. En als ik moe was ging ik in de bolderkar rusten, aja in 1908 waren er nog geen buggy's he
Vandaag was het maar een half dagje school. We gingen kijken naar een optreden van de grote meisjes en we kregen allemaal een ijsje. In het klasje stond alles omhoog en konden we niet meer spelen, dat hebben dan buiten in het zand gedaan. Ik had voor Juf Kristel, Juf Lina en Juf An een kadootje bij: een pot gevuld met zelfgemaakte speculolaas en een kaartje om hun te bedanken. Ze vonden het alledrie heel erg fijn. Nu is het grote vakantie maar ik heb helemaal geen idee wat dat wil zeggen. Na mijn verjaardag mag ik pas terug naar school en dat is naar t schijnt nog erg lang. Ik zal dan in t eerste kleuterklasje zitten bij een nieuwe juf.
Deze namiddag hadden we een baby-date! En ik mocht mee. Ik snapte het niet dat ik de baby niet kon zien door mama haar buik en de dokter er toch zomaar foto's van kan maken! Eerst was t scherm helemaal donker met sterretjes. En toen.... was hij er! Onze kleine kapoen!!! Ik zag overal zijn neusje (zelfs toen de dokter de achterkant van t hoofdje bekeek kon ik zijn neusje zien), ik heb zijn teentjes geteld: vier-zes-zeven-acht-negen. Gelukkig zat papa erbij en kon hij vijf teentjes tellen aan één voetje. En hij zwaaide precies naar mij: hij draaide zijn hoofdje naar ons, en zijn handje kwam langs zijn wangetje! Ik vond het allemaal heel schitterend! (ik zeg wel 'hij' maar wij weten niet of hij echt wel een hij is... We zijn nl erg discreet en hebben niet tussen de beentjes gespiekt, al is mama heeeeeeeeeeel erg curieus ) Hij woog 354 gram! Alles ziet er dus goed uit en dat is een hele opluchting.