Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Emiel vertelt... Alles over mijn zusje vind je op www.bloggen.be/floor_thijs
19-07-2008
Doop Korneel
Weer een feestdag vandaag! Korneel, mijn allerkleinste neefje, werd vandaag gedoopt! Na ons dutje gingen we naar de kerk van Oud-Waterschei waar Korneeltje water over zijn hoofdje kreeg. Na de mis (Ian had trouwens echte Afrikaanse feestkleren aan! en ik had mijn bruidsjongen-broek aan van de trouw van ome Winand en tante Wendy aan) gingen we naar het huis van omi en opi waar Tante Wendy geen moeite gespaard had om er een echt feest van te maken. De tafel was mooi versierd met eendjes en bloempjes en bordjes en kaas met Korneel-vlagjes. Het was heel erg lekker maar de dessert (babyslofjes gemaakt door tante Wendy herself) was toch het meest geweldige! Het was een fijne dag met twee drukke bazekes (raad eens wie) en ik denk dat opi en omi toch stiekem blij waren toen we naar huis gingen:).
Ons zee-avontuur is deze morgen ge-eindigd. We zijn om tien uur weer naar huis vertrokken en reden gepakt en gezakt naar oma en opa want daar lag onze sleutel en stonden er boterhammen voor ons op tafel. Wat smaakte dat zeg! Thuis hebben we papa geholpen met uitpakken en hebben we nog buiten kunnen spelen. Jammer dat er hier geen zee en geen strand is... Ik begin trouwens al een aardig woordje Frans te praten, ik zeg "arrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrete" (dat zegt Ian wel duizend keer op een dag), 'Merci" en ook "s il vous plait"! Wie weet mag ik nu wel met Ian mee naar Parijs binnenkort:)!
Ein-De-Lijk!!!! De zon is vandaag ook aangekomen aan de belgische kust! We hebben heel fijn op het strand geschupt, gespeeld, gevoetbald en in de zee gespeeld. Wat hebben wij ons geamuseerd zeg! Voormiddag en namiddag. En deze avond gingen omi en opi uit eten met Tante Lucienne en nonke Georges en opi had... voor ons heerlijke pizza gemaakt! Wat hebben wij gesmuld zeg!
Een droge dag vandaag! JIhaa! wel veel wind. Voormiddag zijn we op de dijk gaan wandelen. Mama had bellenblazers bij en door gewoon het ding in de wind te houden vlogen er heel veel zeepbellen weg die ian en ik probeerden te vangen. Het was heel plezant en we hadden dikke lol. Na het middageten en Laurens zijn dutje vertrokken zij met hun drietjes weer naar huis. Wij gingen met nonke Guido, tante Annemie en omi en opi naar Oostende, met de tram. We hebben er wat gewandeld op de dijk, hebben naar de boten gekeken (wat ik natuurlijk super vond) en wilden een ijsje gaan eten. Maar op het terrasje waar we zaten en ijs bestelden bleek het ijs bevroren te zijn en omdat het eerst moest 'ontdooien in de microgolf' vond mama het beter van een fristi te bestellen. We wandelden verder en gingen dan ergens anders een echt lekker ijsje eten. Het was weer een fijne dag!
En nee slimmeke, nu bedoel ik niet het paard van sinterklaas! Maar het is hier slecht weer: wind en water en water en wind. Hehe. Gelukkig zijn we op het droge moment toch even het strand op gegaan. Lekker lopen. Vooral Ian dan! Mama zei: "Voila mannekes loopt nu maar eens goed de energie uit uw lijf!" En Ian liep en mama was al bang dat hij tot London city ging rennen! ONgelooflijk wat een energie dat bazeke in zich heeft! Hij struikelde, viel voorover op zijn buik in de zee, liep zo diep de zee in dat zijn botjes onderliepen, maar dat kon hem niet deren. Hij rende en rende en rende en bleef rennen:). Toen het begon te regenen gingen we naar binnen, van het strans naar het bad:) met kleren en al want alles hing vol met zand en zout. Maar t was fijn! Na ons dutje gingen we met de tram naar Ravelingen om te zwemmen. Laurens is precies een visje, hij heeft helemaal geen bang van t water. Ik ben 'voorzichtig', de glijbaan vind ik wel ok, maar voor maar ene keer. We hebben fijn gespeeld. Omi en opi kwamen kijken en toen wij uit het water gingen gingen zij naar t cafetaria. En weet ge wat??? Toen wij daaraan kwamen zat er NOG meer volk: nonke Guido en tante Annemie waren er!!! We aten een ijs en gingen dan met de tram terug naar Raversijde waar we spagetti al fonso aten. Heerlijk, zeker na zo een zwemavontuur. Ome Gijs en tante Marieke bleven die avond thuis en mama en papa gingen met omi, opi en tante Annemie en nonke Guido op stap naar Oostende. Ondanks het slechte weer toch weer een heeeeeele fijne dag!
Het wordt hier gezellig vol, want deze middag zijn ome Gijs en tante Marieke en Laurens aangekomen. Alle bedjes gevuld dus! Na het middagdutje van de drie jongens, gaan we naar Brugge, naar t Dolfinarium. Vorig jaar waren we hier ook. We kkijken met veel ooohs en aaahs naar de springende zoogdieren. Het is erg mooi. Helaas regent het heel hard, we gaan nog even het park in maar de regen jaagt ons naar huis. Na het eten moeten de kindertjes gaan slapen. Mama, papa, ome Gijs en tante Marieke gaan uiteten en omi en opi passen op ons.
Het begint te wennen, zo een broertje in huis. Het is trouwens niet de baby uit mama haar buik want dat kan een broertje OF een zusje zijn, dit jongetje komt gewoon een maandje op vakantie bij ons. We maken wel nog heel veel ruzie. Als ik een auto heb wil Ian die hebben en omgekeerd is dat natuurlijk ook weer waar. En soms gaat het er hard aan toe. Mama heeft ons al eens buiten gezet om daar onze oorlog uit te vechten, ik ben sterkt en Ian is snel dus dat vond ze wel eerlijk verdeeld. Nadat we goed gevochten hadden hebben we die dag wel redelijk goed samen gespeeld. Deze morgen heeft mama de koffers klaargemaakt en papa heeft onze auto volgepropt. Emmers, schupjes, de bolderkar, eten, boekjes, en valiezen met kleren,... Alles moest erin. En dan vertrokken we... naar Oma en opa. Moeten we daarom zo veel bagage mee hebben??? Neen hoor, we gaan een tijdje naar de Zee. Maar eerst dus langs oma en opa, want die zijn 37 jaar getrouwd vandaag. Peter Roeland was er ook. We kregen elk een plakboek, en om te weten welk boekje van wie is, heeft oma er een foto van ons opgeplakt. En dan vertrekken we weeral. De reis verloopt redelijk goed. In Wetteren stoppen we even om te plassen en soep met een broodje te eten. Het smaakt ons. En dan is het nog een dik half uurtje rijden voor we bij omi en opi zijn. Als wij aankomen is het appartement meteen vol leven. Gedaan met de rust!!!
Wat een rare dag vandaag zeg. Papa bleef thuis om te werken en ik mocht hem niet helpen. Dat ik daar niet mee akkoord was heb ik klaar en duidelijk laten horen. Mama was zenuwachtig en kon niet veel verdragen. En ik zat er dus midden in. Mijn vakantiebroertje zou aankomen vandaag. Eindelijk zeg. Ik kijk al zo lang aan tegen die dikke buik van mama en ik ben wel benieuwd om mijn broertje te leren kennen. En hij komt nog wel met de bus! We vertrokken tegen een uur of half drie richting Hasselt. We waren te vroeg. Of eigenlijk was de bus ietske te laat. En dan kwam de bus de hoek om gereden. Allemaal zwarte kopjes aan het raam. Sommige kindjes kenden elkaar, ze stapten van de bus en liepen naar hun Limburgs gezin, bij heel veel duidelijk een blij weerzien. En raad eens welke mama er huilde. Ja juist. De mijn. Het laatste manneke op de bus bleek 'den onze' te zijn. Een klein mannetje, pikzwart, met een kaal kopje, enkel achter op zijn hoofdje had hij een plukje haar in een staartje. Hij is hevig en enthousiast om ons te zien. Vooral papa vindt hij geweldig. We drinken nog iets, Ian noemt papa meteen "papa" en ik begrijp daar neits van. Dit is nu mijn broertje maar mama haar buik is nog steeds dik.... Pffff. We rijden naar huis (en worden onderweg geflitst), en Ian eigent zich meteen mijn speelgoed toe. Ik laat het maar gebeuren, ik ben dan ook compleet overdonderd. We eten gehakballetjes in tomatensaus met frietjes en Ian vond het duidelijk heel erg lekker want hij at nog meer dan mij! Na het bad gingen we naar bed. Bijzonder raar hoor, zo een maatje op mijn kamer...
Emiel: Waat waas daat mama? Mama: Dat was donder. Emiel: Is dat een meer? (=meneer) mama: neen dat is in de lucht; Emiel: (had blijkbaar niet goed geluisterd) Waar woont meer Donder? Mama: Dat zijn de wolken die boos zijn op elkaar en ruzie maken en dan dondert het. Emiel: Dat is niet plink dan.
Emiel leest in zijn zeteltje een boekje. Mama ziet hem duwen, zijn hoofd wordt zelfs wat rood en hij heeft spleetogen: Mama: Emiel, zijt ge kaka aan t doen? Emiel: Neu mama, ik is al klaar...
Omi: En hoe heet papa dan? Emiel: Thijs-niet-goed-wijs. Omi: En hoe heet papa nog? Emiel: PAPA! Mama: Emiel, wat zegt mama altijd tegen papa? Emiel: Aaai lof joe.
De hele dag ben ik terug in de tijd geweest, nl naar 1908. Mama moest met de harmonie in Bokrijk spelen, voor de inhaling van de nieuwe koning/keizer. Papa en ik gingen mee. Ze moesten drie keer het toneeltje doen en dus ook drie keer spelen. Ik vond het wel tof, er waren paarden en een varken met kleine biggetjes die bij hun mama dronken (en ook een beetje stonken ), ik heb lekker gegeten (broodje smos) en een ijsje gegeten. En als ik moe was ging ik in de bolderkar rusten, aja in 1908 waren er nog geen buggy's he
Vandaag was het maar een half dagje school. We gingen kijken naar een optreden van de grote meisjes en we kregen allemaal een ijsje. In het klasje stond alles omhoog en konden we niet meer spelen, dat hebben dan buiten in het zand gedaan. Ik had voor Juf Kristel, Juf Lina en Juf An een kadootje bij: een pot gevuld met zelfgemaakte speculolaas en een kaartje om hun te bedanken. Ze vonden het alledrie heel erg fijn. Nu is het grote vakantie maar ik heb helemaal geen idee wat dat wil zeggen. Na mijn verjaardag mag ik pas terug naar school en dat is naar t schijnt nog erg lang. Ik zal dan in t eerste kleuterklasje zitten bij een nieuwe juf.
Deze namiddag hadden we een baby-date! En ik mocht mee. Ik snapte het niet dat ik de baby niet kon zien door mama haar buik en de dokter er toch zomaar foto's van kan maken! Eerst was t scherm helemaal donker met sterretjes. En toen.... was hij er! Onze kleine kapoen!!! Ik zag overal zijn neusje (zelfs toen de dokter de achterkant van t hoofdje bekeek kon ik zijn neusje zien), ik heb zijn teentjes geteld: vier-zes-zeven-acht-negen. Gelukkig zat papa erbij en kon hij vijf teentjes tellen aan één voetje. En hij zwaaide precies naar mij: hij draaide zijn hoofdje naar ons, en zijn handje kwam langs zijn wangetje! Ik vond het allemaal heel schitterend! (ik zeg wel 'hij' maar wij weten niet of hij echt wel een hij is... We zijn nl erg discreet en hebben niet tussen de beentjes gespiekt, al is mama heeeeeeeeeeel erg curieus ) Hij woog 354 gram! Alles ziet er dus goed uit en dat is een hele opluchting.
Deze morgen, we waren nog maar juist uit ons bed, belde ome Gijs of we zin hadden om mee te gaan naar de Kinderboerderij in Kiewit. En of wij daar zij in hebben, als we maar kunnen bratsen he!!! Toen wij aankwamen had Laurens de diertjes al begroet en zijn we meteen op de speeltuin geweest, en ja het moet gezegd: mijn kleine neef is stoerder als mij, hij durfde op het klimhuisje en ik niet. We zijn er met ons twee op de motor op uit geweest, ik aan t stuur en de Lorre achterop. En succes dat wij hadden!!! Laurens ging thuis middageten en wij gingen ene drinken op het terras. Heerlijk. Het was lekker warm (lees: zwoel) en ik mocht zelfs betalen. Van Kiewit reden we naar Helchteren want we mochten bij oma en opa gaan eten. Nena was er ook en wat was ze toch weer lief en mooi en braaf. Ze is duidelijk mijn nichtje want ze liet geen hapje middag over!!! Na de middag zijn we bij Ivy en Frank op bezoek geweest, dat zijn collega's van papa en wij moesten Lientje nog gaan bewonderen (in t echt). We hadden ons net op het terras geïnstalleerd toen het begon te regenen, hup hup naar binnen en eens we daar waren stopte het natuurlijk! Het was er heel fijn, aja ik kreeg heerlijke taart en ik mocht met weer nieuw speelgoed spelen, en toen ik naar huis ging kreeg ik ook nog eens een doosje met lekkere snoepjes!!!
Er ligt een rol vuilzakken op de keukentafel. Emiel: Waat is daat mama? Mama: Dat zijn vuilzakken voor in de vuilbak in de garage, Emiel. Emiel: Voor op te eten? Mama: Maar nee gij, om vuil in te doen. Emiel: Om proper te worden?
Emiel speelt de hele middag met zijn brandweerauto (met sirene!) Mama zingt: Wij zijn bij de brandweer (liedje van samsom en gert) Emiel: nee mama wij zijn thuis!!!
Emiel helpt mama bij het koken. Emiel: Wat zijn dat mama? Mama: Dat zijn pijnboompitten. Emiel: Aaaah pingpongpitten.
Deze voormiddag zijn we naar de autokoers gaan kijken waar ook mijn peter was. In t begin vond ik het maar niets maar toen ik wat gewoon was aan t lawaai vond ik het geweldig! Al die auto's die hard door de bocht scheurden (het was slalom dus veel bochten ), die slipten en piepten met hun banden! Ik heb mijn ogen goed de kost gegeven. Na de middag hebben we geluierd in de zetel en wat gespeeld. En deze avond zijn we met ons drietjes gaan uit-eten, het is toch zondag voor iets he . Ik at een pannekoek (eigenlijk twee). De mevrouw die de bestelling opnam keek een beetje vreemd op toen mama en papa zeiden dat het geen kinderpannekoek maar een gewone pannekoek mocht zijn, ze kende duidelijk mijn hongerig maagje niet!
Terwijl ik mijn middagdutje deed, dropte tante Ilse nichtje Nena bij mama en papa. Nena kwam spelen terwijl haar mama en papa moesten werken. Toen ze flink haar middag op had, is ze met mijn mama en papa meegeweest om behang en gordijnen te kiezen voor hun slaapkamern en heeft ze een paar slofjes gekocht voor mij (ze zijn wel te klein maar ach ) en dan reden ze naar Waterschei! Omi en opi hebben Nena goed bewonderd. En toen ik op 'opi' riep, als teken dat genoeg geslapen had, kwam opi mij ophalen, samen met Nena! Ik zag haar en zei: 'OH kijk, Launers'... Ik moet duidelijk eens wat beter gaan oefenen op de namen van mijn nichtje en neefjes We zijn dan naar ons thuis gegaan waar we allebei fruitpap kregen. En dan hebben Nena en ik nog heel fijn gespeeld. IK heb eten voor haar gekookt en ze mocht bij mij komen dineren, aan mijn klein tafeltje. Oma en opa zijn ook naar mijn nieuw kamertje komen kijken, Nena ging natuurlijk mee. Mama legde Nena in mijn bedje en ik gaf haar een tutje, ik dekte haar toe en las een verhaaltje. Maar ons klein spook wilde niet slapen. Ze trappelde met haar beentjes en kraaide van plezier. Ik ben dan maar langs haar gaan liggen en wilde zo wel de hele nacht slapen. Maar helaas pindakaas, tante Ilse kwam haar weer ophalen.... Het was wel een hele fijne dag!
Na weer een bewogen nachtje komt opi me oppikken. Ik heb redelijk lang geslapen, aja wat ik s nachts niet doe moet ik smorgens doen he Ik zit dan ook nog smakelijk mijn aardbeien en mijn boterham met choco te eten (wat een combinatie he, maar t smaakte me wel!) Als ik gewassen en aangekleed ben, vertrek ik en mama gaat de hele dag alleen thuis zijn want papa is al weg en zal deze avond pas laat thuis zijn... Als ze dat maar gaat overleven
Na een lastige nacht besluit mama dat ik thuis mag blijven vandaag, de juf wordt verwittigd dat ik niet kom. Mijn ontbijt smaakt me niet echt, ik ben wat hangerig en ik zeur veel. Mama profiteert ervan dat papa nog even thuis is en gaat naar de winkel voor verse groenten voor de soep. Als ze weer binnenkomt zegt ze dat ze een kadootje bij heeft voor mij omdat ik ziekjes ben. Ik spring meteen recht en ren naar haar mand. UIteraard moet ik eerst betalen . Ze heeft een kleurboekje bij met allemaal auto's in (ambulancen, brandweerauto's, politieauto's...) Ik ben er heel blij en snel naar de berging voor de doos kleurtjes en stiften en ik installeer me aan mijn tafeltje. s Middags eet ik een ferme kom kervelsoep met 2 beschuiten. Het smaakt mij. Ik wil rusten maar ik wil ook niet rusten. Ik wil slapen maar toch ook weer niet... Ik weet niet goed wat ik wil. Mama stelt voor van koekjes te bakken en dat doet mij deugd. Het kneden in het deeg, de vormpjes uisteken en natuurlijk ook proeven! Ik fleur helemaal op. Opeens zeg ik tegen mama: "Jij had boekje voor Emiel mee bracht he mama want ik is ziek". Als we aan onze spagetti willen beginnen komen opi en omi binnen, op ziekebezoek maar ook mijn nieuw kamertje inspecteren. Omi heeft een kommetje aardbeien en een pakje koekjes bij voor mij. Ik laat zien dat ik weer helemaal beter ben want ik met grote happen mijn bord spagetti leeg en ik ben zo zot als een achterdeur als ik mijn nieuwe kamertje kan laten zien. En om zeven uur lig ik in mijn bedje, hopelijk slaap ik wat beter!
Nu ben ik wel echt ziekjes. Ik heb koorts en blijf lelijk hoesten. En deze avond koeg ik van pijn in mijn rugje. Als t morgen niet beter is, gaat mama met mij naar de huisarts. Al maar een geluk dat ik verslaafd ben aan Junifen en hoestsiroop en dat dus zonder mopperen inneem.
Ik ben al een paar dagen ziekjes, hoesten en snot. Ge kent dat wel. Vanavond, ik lag al vroeg in mijn bed, stond ik op en ging naar beneden. Mama voelde aan mijn hoofdje en dat was wat warm. Ze vroeg of ik pijn had in mijn keeltje, maar dat is niet. Ze vroeg dan maar of ik ergens pijn had en ik zei schor en hees en snotterig: "Ja aan mijn knie"... Ik ben nl deze morgen op school gevallen en ik heb -weeral- een klein krasje op mijn knie