..........''in de stilte''
....en dan ga ik mijn weg
zoals het leven soms gaat...
je begint te zien, te horen en
in mijn geval vooral te voelen...
In de diepte van mijn bestaan
ontdekte ik Uw Naam.
Het blijkt een proces te wòrden:
Diepe confrontatie vanuit Liefde
,
11-08-2017
Het moment
het nu
zonder verleden
zonder toekomst
samenkomend moment
samen in `t moment
het nu
`n moment van eeuwigheid
samenvallend liefdesmoment
gegeven
momènt
om
vanuit Mij te leven
`n tijdloos
moment van Zijn bestaan
leven vanuit Zijn Naam
-dan beleef je Mijn (Onze) droom
11-08-2017, 16:26 geschreven door ellie
Als een radeloos gebed
om onze makkers die wij ergens langs de òpmars hebben begraven-
begraaf jouw tranen
de opmars is begonnen.
Tranen zijn jou zo vertrouwd, je hebt ze steeds me je mee gesjouwd
`t waren makkers , je zo vertrouwd.
Je hoeft ze niet meer mee te dragen
in het troebel water van je hart.
Stilstaand water, stroomt niet
laat gaan...je verdriet.
Als een radeloos gebed...stilstaand...
...stromend
water.
Ik wilde dat je wist
hoe het klonk
hoe stil het werd in `t rond
Als een radeloos gebed
en hoe daarachter
de motoren aansloegen als `t grommende
Amen
-in beweging gebracht, het vertrek
het dòòr, in je verdere leven-
Amen, ''Het'' zij zo, in het Leven!
En ik wilde jou niet achterlaten
maar ik moest terug
ik weet ik kan niet gemist
En het maàkt geen verschil
ik wil dat je weet, je wordt gemist.
Hoe haastig je afscheid nam
het sloeg me totaal lam
alleen kunne toekijkenb
niet begrijpen...
En ik wil dat je weet
hoe pijn het me deed
en hoe het me speet
geen afscheid te kunnen nemen
van jòu waar ik zoveel van hou
Het laatste saluut bij je graf
er viel van alles
van ''alles'' af.
Hoe stil het wordt in het rond
hoe stil en vredig ìk dat vìndt
Leeg ons hart
Leeg onze handen
en we moesten je wel afgeven
het ìs uit onze handen
Een bevrijdt vredig hart in Zijn handen gelegd.
..en ik
heb je lied gehoord
en jij
hebt mijn stem gehoord
en,....
bèn je er
sterker van geworden?
- afscheid van mijn vader-
11-08-2017, 08:42 geschreven door ellie
08-08-2017
Wanneer ik
in je ogen kijk
voel ik in mijn ziel
ik ben maar 'half'
Jij maakt me 'heel'
Ik Ben maar half jìj maakt me heel!
Al wat ik ben....
wil Ik jou gegeven
ik leg mijn hart in Jouw handen
er is niets
dat Ik niet voor jou zou willen doen.
Geef jij Mij
alleen maar een kans
om te leven in jouw hart
En je zult weten
wie je bent
wie je bent voor Mij.
Ik wil de man zijn,
je álles geven iedere nacht
Jouw leven Zìjn.
Ik zal de wereld niet veranderen
zolang jij maar mijn vrouw wil zijn
Het is meèr dan genoeg
als jij Mij maar, 'laat zijn'.
Ik wil de plaats zijn waar jij komt schuilen
wanneer de muren zullen afbrokkelen.
Ik wil de rots zijn,
waar jij op leunen kan
en waar jij weer vaste grond , vindt.
I wil je geliefde zijn,
je vriend en al, wàt je ook nodig hebt
dàt wil Ik,voor jou zijn.
Nu,
altijd
tot in Eeuwigheid
Samen zijn, Zijn.
Je mag Mij alles vertellen
Ik wil a`l je geheimen kennen
Al je geheimen
èn je dromen.
Ik veeg de tranen uit je ogen.
Ik vul de leegte in je hart
teder
ontvang Ik jou
Alleen maar de man zijn
aan wie jij je toevertrouwt
en i doe mijn ogen dicht
en wacht
op het moment
liefde is blind
onschuldig
teder
en wààr
Dus sluit ik mijn ogen
en geef me geheel aan jou
want jij bent waar ik van hou
Jìj kent me
helemaal
mijn hele waarheid
en nog steeds wil je mij.
Draag jij me dus maar door het donker naar Jouw Licht
ik laat jou begaan
neem me dus maar mee
ik houdt mijn ogen dicht
en wanneer ik mijn ogen open
zal het in jouw armen zijn
wakker
geworden
in jouw Licht
Op het moment van samengaan
fluisteren wij
elk aars naam
Liefde is Licht
de waarheid
en eeuwig trouw
en als ik in jouw ogen kijk
weet
ik
ik ben gevonden
in Jouw
08-08-2017, 20:56 geschreven door ellie
Jouw droom ìs waargeworden
om eens
helemaal alleen
het lied te zingen
in de Kerk.
Ik zei toch;
daar heb jij geen zangles voor nodig.
Voelde jij niet.
Samen sterk.
Je zei alleen maar, Ja.
Je wist dat je het alleen ''moest'' doen,
en je deed het niet alleen
Je werd gedragen
op hèt moment
begon
''het zingen''
Voelde je niet
zijn aanwezigheid?
Voelde het niet
als een geschenk
Een geschenk
in het leven.
Dat je los stond in de tijd.
Het samenkomend , moment.
Een levend liefdesmoment
zo,
samen zingend vanuit Mijn Naam
een levend moment van Zijn bestaan.
-zoals je bent en nooit anders kunnen worden dàn je bènt
Ik vind het genoeg.
Dank U Heer Je bent welkom,
zeer,
Droom ìs werkelijkheid.
08-08-2017, 20:36 geschreven door ellie
09-05-2017
Soms geeft God zelf een antwoord op vragen, waarvan je zelf niet beseft , dat je ze hebt.
Er gebeurd iets. . . . in je persoonlijke leven, in je omgeving, of wereldwijd.
Gebeurtenissen die je diep raken, je wordt als het ware overspoeld door situatie`s
je wordt als het ware in het diepe gegooid.
Dan is het net of Gòd jòu een vraag stelt. . . hoe ga je hier mee om?
Soms is het of je overvraagt wordt.
Gelukkig hebben wij als gelovige mensen een toevluchtsoord.
Een liefdevolle raadgever die je altijd mag vragen om hulp.
Alleen. . . , Hij geeft niet altijd rechtstreeks en direct een oplossing. . . .
maar, je mag erop vertrouwen dàt Hij je helpt.
Gaande weg, ontdek je, opeens een lichtpuntje.
Alsof Hij je in een richting stuurt,
-die je soms helemaal niet in wil-
En soms lijkt het of er geen hulp komt, en je op een punt komt waar je jezelf moet bekennen
ik kan het zelf niet meer, tot hier en niet verder,
je staat als het ware aan de grens van je eigen kunnen.
Soms, nodigt Hij joù uit, een stap te zetten,
over je eigen grenzen heen, en te vragen om hulp.
Je durft te zeggen, oke God, ik kan het niet meer,. . . .zeg het maar. . . .
die Jij maar. . .
Soms moeten wìj! Hem de ruimte geven.
(de wind gaat liggen en het wordt volmaakt stil
de vergrendelde poort gaat open en er ontstaat dan,...... een ruimte
jìj! làat je helpen
en Hij vraagt jou- waarom ben je zo bang?
Wie ben je toch? . . . . .
wie ben ik toch, dat Gij mij niet in de steek laat. . . . .
09-05-2017, 11:23 geschreven door ellie
05-05-2017
Hoe kom ik van het verleden in het heden
oude Testament - Nieuwe!
verledentijd heden tegenwoordigetijd
Ik bèn! in het heiligdom van Hem
ik hèb al gegeten en gedronken!!!
aan de binnenkant ! zit tegen de deurpost, iemand die ik niet zìe!
ik ben hier binnen gekomen om te bidden om troost en kracht
want ik kòn niet meer
ik bid; Heer Jezus ikben hier , nù bij U,
hier sta ik dan, in mijn onmacht en ellende kijk nou eens naar mij?
help me dan toch! laat me weer het kind zijn zoals Gij dat gedacht hebt
ik ben vervormt door de wereld maar ik wil Uw (weer) zijn Bèn!
ik wil graag zijn, zò
zoals Gij het van mij verwacht!
Schenk mij toch Ue genade zodat ik leven kàn voor U
Ik zal leven volgens Uw wil!
en ik bleef maar bidden, en degene die tegen de deurpost zìt,
die ìn niet zie- luistert aandachtig en kijkt mij naar de mond
(ik bid en spreek mijn wanhoop uit in stilte , mijn lippen bewegen wel, maar zonder geluid)
geen moment wordt de stilte verbroken
mijn stem , niet hoorbaar
Als iemand mij nu zò ziet denkt die zeker dat ik dronken ben
dan. . . . .
wordt de stilte gebroken
de aanwezige spreekt mìj aan; gedraag je niet als een zatlap zorg jij eerst maar eens dat je nuchter bènt!
ik draaide me om (ik sta dus met de rug op Hem aan)
en zeg;
ik ben niet dronken, ik heb nìet gedronken
ik ben een vrouw die diep bedroeft is, ik heb echt nièt gedronken ( geen wijn of sterke drank)
echt niet?
niet ècht?
- je hebt niet ècht gedronken, van de wìjn?
ik stort alleen maar mijn hart uit, voor Hem
ik kijk de man aan en zeg;
Beschouw mij niet als een minderwaardige , vrouw !!!> zie jij jezelf zo?
alleen maar
omdat ik mijn zorgen en droefheid aan Hem toevertrouw (!!MIJ!
en de man die tegen de deurpost zit zegt; maar zie je dan niet,
jij blijft maar klagen en je zorgen maken
- je hebt je hart al leeggestort- je hart ìs al leeg
Ga! dan in vrede
en Hij die naar je hoorde, verhoort je
en zal je geven wat je vroeg
en ik kijk Hem in de ogen
en zie, in die ene blik
de`Liefde
alles is goed
Hij kent mij door en door
het i`s goed
en ik drink Zijn liefde in mij op
ik verdrink in Zijn ogen
zie Zijn gezicht stralen
en mijn ge 'zicht 'klaart op
ik begrijp dat JIj het bent en naar me kijkt!
Jij, kijkt mij aan
van aangezicht tot aangezicht
en ik ben dronken van Jouw Liefde.
...ik besef dat ik niemand echt in de ogen kijk
zelf niet als ik mijn hele waarheid tegen hem vertel
mijn vraag aan Hem was om mensen in de ogen te durven kijken
en nu komt er een lied in me op:
en nù zie ik in je ogen
dat je mij mij ook hebt herkent
jij hebt mij gevonden dit is het moment
05-05-2017, 15:28 geschreven door ellie
Op een keer ging ik naar het heiligdom van Hem.
Ik had al gegeten en gedronken.
Tegen de deurpost zat iemand die ik niet zag.
Ik ging naar de kerk om te bidden, om troost en kracht
want ik kon niet meer, ik bad Heer Jezus ik kom hier tot U
hier sta ik dan, in mijn onmacht en ellende
kijk nou eens naar mij!
help mij dan toch!
Laat mij weer Uw kind zijn zoals Gij dat gedacht hebt.
Ik ben vervormt door de wereld,
maar ik wil Uw kind zijn.
Ik wil graag zijn zò, zoals Gij het van mij verwacht!
Schenk mij toch, Uw genade zodat ik mag leven, voor U
Ik wil leven zal zoals U wilt!
en ik bleef maar bidden,
en degene die tegen de deurpost zat, die ìk niet had gezien
luisterde aandachtig en keek mij naar de mond
( ik bad in stilte sprak mijn wanhoop uit in stilte)
mijn lippen bewogen wel, maar zonder geluid.
Geen moment werd de stilte gebroken
mijn stem
niet hoorbaar
als iemand mij zo zou zien, zou die denken dat ik dronken was.
De stilte werd gebroken toen de ''aanwezige'' mij aansprak:
gedraag je niet als een zatlap
zorg eerst maar eens dat je nuchter wordt!
Ik draaide me om en zei:
ik heb niet gedronken, ik ben niet dronken
ik ben een vrouw die diep bedroeft is
ik heb ècht niet gedronken, ( geen wijn of sterke drank)
ik stort alleen mijn hart uit, voor Hem
ik keek de man aan en zei;
beschouw mij niet als een minderwaardige vrouw,
alleen maar omdat ik mijn zorg en droefheid aan Hem toevertrouw
en de man die tegen de deurpost zat zei;
Ik dank je voor je bidden en voor je 'waarheid' maar
je kunt niet blijven klagen zie je dat dan niet, je blijft maar klagen
en je zorgen maken
blijf niet huilen
- je hebt je hart al leeggestort-
Gà, dan in vrede
en Hij die naarje 'hoorde' verhoort je, en zal je geven wat je vroeg
en ik keek Hem in de ogen en zag die ène blik
de Liefde
Hij,
kent mij door en door
alles is goed
ik dronk Zijn Liefde op
mijn ge(zicht) klaarde op en........ . . .
ik begreep dat Hij het was en naar me keek
05-05-2017, 13:05 geschreven door ellie
29 mrt 2006
Er scheerde een zwaluw over de vijver, de dag dat jij er niet meer was.
De eerste bloem die uitkwam
in mei daar bij de vlonder,
weerspiegelde in de vijver,
jouw werk, jouw wens, jouw wonder.
Het was jouw plek, ons paradijs
ik kon al niet meer zonder
En dan ineens, dan houdt dat op
de zon lijkt eeuwig onder.....
Maar toch, toen jij was weggegaan,
toen bleef het zachtjes waaien
en bleef de zon, en ook de maan
de lelieblaadjes aaien.
De vissen bleven heel voldaan
sereen hun rondjes draaien
en ook de haan- heel even stil-
begon toch weer te kraaien....
Het licht ging schijnen dankzij jou
muziek kwam uit je ogen
álles'is goed waaide de wind,
die jou was nagevlogen,
Dus vind maar
wat er heel ver weg is,
zoek zon en regenbogen
Vlieg samen met de zwaluwen,
van mei , naar mei, naar mij.....
geschreven door Petra
voor echtgenoot Theo
05-05-2017, 11:57 geschreven door ellie
Het is àlsof me een taak is gegeven..waarvoor ik terugschrik
in dit leven..en 'toch'weet ik, Gij hebt dit bedacht
''alles'' in mijn leven gebracht
alsof,
het zo moet zijn
je vraagt me, slechts, aanwezig te zijn
Gij, die mij doorschouwt
Gij, die mij breekt en bouwt
U, die mij het leven gaf, en ik ik kan slecht`s beven..
ik wacht mij voor Uw grootheid
ik wacht mij voor Uw majesteid (t )!
toe
vertrouw dee > d,> tee
toevertrouwd `t toevertouwt
toevertrouwen
toe
ver
trouwen
toevertrouwt
Dat is het grootste wat een mens, gegeven is
dat hij kan liefhebben,
zonder grenzen.
Het hart van ieder mens is groot genoeg
om heel de mensheid te omvatten,
we hoeven het alleen open te stellen
zonder vrees.
05-05-2017, 10:31 geschreven door ellie
Tijdens het uitzoeken van de liederen voor de woorddienst vanavond vond ik een blaadje met de woorden -Stille getuigen-.
Op het moment dat Joep de papieren bracht voor het thema-getuigenis- zat ik tv te kijken naar een herhaling van Kruispunt, over een franciscaan, Loek Scholts (?)
Geraakt was ik door het verhaal dat hij vertelde over een bezoek van kinderen _jongeren plusminus 11-13 jarigen.
Twee kinderen hadden, elk aan een kant, een kind bij de hand, duidelijk een kind met down syndroom-
het reageerde nergens op.
Hoe hij zich neerknielde voor het kind het in de ogen keek en zei: ik ben Loek, WELKOM!
Het kind maakte zich los, en omhelsde me!
De omhelsing.
Dat deed me denken aan Pater Henry van Heekeren,
hoe hij altijd, ieder, ''persoonlijk'' welkom heete
alleen al door de blik in zijn ogen-
- Op de laatste bijeenkomst tijdens de Eucharistieviering,zaten wij allen -de cursisten-
in een kring.
Tijdens het Onze Vader, ( ieder had elkaars hand vast(een gesloten cirkel) keek ik op
we keken elkaar in de ogen (Pater van Heekeren en ik)
- de blik in zijn ogen..
een moment Samen
`t wèten
-de berusting
....
ik stel me zo voor wanneer je 'boven'aankomt, je met dezelfde blik in de ogen,
wordt aangekeken
Door Hem
die je kent
Hij wèet!
en verwelkomt je.
Hoe je je dan voelt, en weet, van Zijn Barmhartigheid
Zijn mededogen
Zijn medelijden
Zijn vergeving
..Je mag alles loslaten - in berusting
Eèn berusting
Je Mag je welkom weten ìn Zijn omhelzing
Hoe Hij door je heen kijkt, Zijn blik, in jou
Soms,
zie je in andere mensen Zijn aanwezigheid
een herkenning
zij zijn getuigen van Zijn aanwezigheid
Want Ik heb geen andere handen, dan de jouwe
geen andere ogen,......dan de jouwe
geen andere oren, dan de jouwe
geen ander hart dan het ''Onze"
..van kleine Gods momenten kan God iets groots maken..
luisteren, zien horen... wij met aandacht...
05-05-2017, 10:13 geschreven door ellie
04-05-2017
22 mei 2006
Wat ik al vermoede toen ik zei tegen haar man;
zeg haar 'tot ziens'
..en hoe kon ik vermoeden..
en nù toen hij zei kom binnen
haar terugzien op haar leven
de dankbaarheid voor haar te korte leven
ik heb zo`n lieve kinderen
ik heb zo`n lieve man
wij hebben zoveel lieve mensen om ons heen
zoveel hulp
ik zou zo graag nog zijn gebleven
haar ópen hart' in vredige berusting
haar oprechte waarheid
die je sprak
het open met me spreken het
door-bràk- mijn hart
jouw delen
jouw positiviteit, je overgave
je moed en je berusting
mag ik jou een kus geven?
de warmte die jìj gaf
en j a!
- ik zal af en toe aan je denken
voor jullie bidden-
jouw sterkte en je kracht
de liefde in je ogen
je lieve open ogen
je lieve open hart
de ''warmte'' van jouw hart
-achter me stond haar man..
de voelbare
machteloze liefde
rondom je de warmte
van aanwezigheid
jullie ''gezamelijke '' kracht
jullie sterkte
in verbondenheid
verbondenheid van hart
en ja,
ik zal aan je denken
jouw moedige moederlijke, lieve hart
dank je
dat ik een moment
met je mocht samenzijn
dat me èèn moment van jullie samenzijn is gegeven
het voelde als `n moment van eeuwigheid
`n moment van eeuwig leven
''de in mildheid zware nacht wordt gebroken door de kracht''
samenvallend moment,
loslatend moment,
gegeven moment,
dankbaarheid,
je wordt gekendt
04-05-2017, 11:53 geschreven door ellie
27-04-2017
Op diezelfde jaarvergadering zat Mien naast mij en vroeg mij of ik gehoord had van het sterven van Miek B
ja dus,
en dat er niet voor geluid was (klokken)
waarom niet?vraagt zij aan mìj
ieder mens is toch waardevol! zegt zei.
En wederom doet het me pijn wanneer ik me voorstel dat er dan nìet voor haar gebeden word in de Kerk
dat haar naam,nìet bij de rubriek in ons weekblaadje zal staan van overleden,
Bidden wij voor haar zielerust
en om kracht en troost voor de familie
om het verlies van haar dierbare te kunnen dragen.
Heer, geef dat alle overledenen nu bij U thuis zijn.
Haar lichaam
de Kerk voorbij rijd op weg naar het crematorium
een Kerk die haar zoveel te bieden had.
Goh het doet me pijn!
een voorbij gaan, aan het goede, dat U ons gaf.
Doet het U nou ook zo`n pijn
een voorbijgaan, aan al wat ons gegeven ìs.
maar,
U kent die mens
U bent Barmhartig, vol mededogen
Al de liefde, door haar bewerkt zal U
niet verloren laten gaan
Al het goede wordt geteld ! Vergeldt
..en hoe Mien verder vertelde, dat haar zoon, nadat hij gescheiden was
een nieuwe liefde is tegengekomen en dat zij een verbintenis met elkaar wilden aangaan
in de Kerk van K.
en dat de toenmalige Pastoor dat nìèt toestond (geen verwijt , ik constateer)
- het waarom las ik al in de Bijbel-
en dat haar zoon en hu`n kinderen
daarom niet gedoopt zijn en niet meer naar de Kerk gaan.
En zegt zei, zo jaag je de jeugd wel uit de Kerk.
ik zeg
wat erg voor de opa`s en oma`s, moeders en vaders he?
en ik zeg haar dat ik ergens gelezen heb
Laat de kinderen tot mij komen.
Beiden worden we stil
ieder in eigen gedachten.
Wat kan vrijlaten in liefde pijn veroorzaken.
en toen nog in die zelfde vergadering Marian versus de voorzitter (secretaris)
.......... . . . . . wat gebeurt hier?. . . .
ik zal vast niet de enige zijn die slecht geslapen heeft die nacht
. . . . . . . .
Tiny, keek er gisteren nog wit van
zei vertelde dat ze erover dacht (`s nachts) om maar helemaal te stoppen met het koor
- maar dat ze dat voor zich eigen (haar hart en ziel) ligt erin
niet kan doen.
-ze had alles `s nachts van zich afgeschreven...
Je gaat naar een vergadering. als waardering, voor het bestuur,
al het werk dat zij daarvoor verrichten
gewoon aanwezig zijn. als waardering voor hùn vrijwillge werken
zoiets gebeurd natuurlijk alleen als Mr. Pastoor niet aanwezig is! (ook geen verwijt maar constatering)
mìjn verslag van een jaarvergadering - van het gemèngd! Kèrk koor
je hebt er vast wel van gehoord
-zo,
dat heb ik van me afgeschreven
Een nieuwe dag!
En de zon schijnt!
27-04-2017, 17:10 geschreven door ellie
25-04-2017
17 mrt 2006 kwart voor 7 `s morgens
Afgelopen zondag was ik in de Mis en ik ging daar naartoe, òmdat er gregoriaans gezongen werd.
Rond mij, zaten leden van het óude gregoriaanse koor'
Wat jammer dat zij weg zijn gegaan, wat jammer dat hun jarenlange 'dienst'aan de Kerk
zomaar wordt afgedaan.
Jos en companen (niet kwaad bedoeld) willen voortaan ''óp de noot'' gregoriaans gaan uitvoeren.
En zoals Lot`s opmerking tijdens de jaarvergadering
hebben wij het dan al die jaren fout gedaan,
er sprak een verdriet uit.
Hoe lang zongen, de heren, al samen, op hùn oude manier.
Er had niet zò met mensen om mogen gegaan
alsof het oude werd (is) afgedankt ten koste van het nieuwe.
...........maar, gregoriaans
het brengt mij wel `s zondags morgens naar de Kerk.
Het raakt me.
Alsof er een gedragen lijn door de melodie gaat.
-woorden die je niet verstaat, maar wel overgebracht -overgeleverd - door de tijd
èn
voor mij ìs het ook helemaal nieuw
Ik voel een gedragenheid van oude traditie door de tijd
ik ken geen gregoriaans voor mij is het helemaal nieuw
ik ben er niet mee opgegroeid
maar,
dat nieuwe óude' roept mij naar de Kerk
én hoe'- de oude mensen rondom mij -in de mis- meezongen
maar,
er zijn alleen maar oude mensen,
alsof ,
wanneer zij, ín de tijd 'verdwenen zijn
de oude Kerk, ook zal verdwijnen.
Het voelt alsof, de oude Kerk sterft
en mèt de Kerk
al de waardevolle traditie`s, overgeleverde Sacramenten
- die door God zelf zijn ingesteld.
net nu ik de rijkdom ervan ga ervaren
alsof ze me nu weer wordt afgenomen.
Jezus, wat wilt U mij leren,
ik voel al, zo gaat U niet met óudgedienden'om
zìj zijn nog wel in Uw Kerk (al is het dan niet meer op het koor)
zij zijn U! trouw.
Leert U mij nu, zò ga je niet met mensen om
je bezorgt hun geen verdriet omdat het ''oude'' wordt afgeschreven
ten koste van,
het nieuwe
maar, het voelt als pijn, alsòf Uw Kerk ( oude Kerk) sterft, als het ware ten dode opgeschreven,
als het ware, aan het kruis, hangt
-om te sterven en te verrijzen?
Wat vraagt U mij,
blijf jij bij Mij
Mijn Kerk aanwezig
net zoals, er van je gevraagt wordt om aanwezig te zijn ( op witte donderdag de nachtwake)
alleen maar,
niet alleèn laten
tijd van toen is nù ?
Christus bent U de kerk?
Voel je dan niet
hoe het oude voorbij
en het nieuwe gekòmen ìs
De nieuwe Kerk
is niet het gebouw waarin je Mij in Lichaam en Bloed ontmoeten mag-
-tot je kom-
Het nieuwe is daadwerkelijk , ìn,
Ik, ben ìn jou Ik, leef in jouw,
Jij bènt Mijn Tempel
Jij hebt Mij opgenomen
Je hoeft niet persè naar de Kerk te gaan om kracht op te doen
de kracht van Liefde ìs ! ìn! jouw.
Ik heb de Kerk ingesteld,
Ik ben gestorven
aan het kruis genageld èn verrezen-
laat Mij niet hangen,
Hij, nam Mij toch van het kruis,
en wekte Mij ten leve.
Neem Mij leven tenvolle aan.
De Kerk houdt vast aan het oude
Ik ben niet dood
Ik leef
Gedragen door de tijd
overgeleverd aan jou , NU! in jouw leven
Laat het oude los
belèèf MIJ
en jouw vraag aan Mij
roept U mij naar de Kerk ìs JA!
en zend U mij nu weer weg jà!
de Kerk is niet het gebouw
de Kerk is de ontmoetingsplaats- dat wat (waar) jij het voelt
ìn jouw
het punt waar jij door Mijn Liefdeskracht gevoed wordt
Liefde is een werkwoord Het moet stromen
van Mij naar jou
en van jou naar Mij
èn ook wel een gave
`n ontmoetingsplaats waar je in vreugde mag vieren
`slecht`s aanwezig zijn is wat Ik je vraag
en dòen, wat Ik je vraag en zeggen , graag!
25-04-2017, 16:02 geschreven door ellie
Mauritio,Gabriële. Renata bezoeken ons dinsdag.
Toen ik dat hoorde, vond ik dat een twijfelachtig genoegen.
-Ik denk terug aan het begin, de cathecheseavonden, zij vertelden ons
hoe zij bij ons waren gekomen (op initiatief van Mr. Pastoor)
zij vertelden over hun eigen persoonlijke ervaringen
van hun ontmoetingen met de Blijde Boodschap vanGod.
-Hun eigen getuigenis-
Nu , jaren later denk ik terug aan het begin
vooral met het kinnnismaken met de Bijbel en wat dat ik
in mijn leven teweeg heeft gebracht
aan ''ervaringen'' die ìk heb opgedaan.
Hoe ik een leidende hand in mijn eigen leven bemerkte.
-en hoe dat zeker niet altijd allemaal van een leien dakje ging-
Toen ik hoorde van hun bezoek bemerkte ik dat mijn hart op slot ging.
Ik bemerkte in mezelf een oordeel -een vòoroordeel.
-Dus wat tussen een werkelijke ontmoeting, met hen, instaat
zijn obstakels in mezelf !
Durf ik een werkelijke , nieuwe ontmoeting met hen aan te gaan?
Werkelijk - ont - moeten - niets mòèt !
Durf ik mijn hart open te stellen en hen werkelijk ''blanco'' te ontvangen.
Zie ik hen zoals ik zelf gezien wil worden?
Ik ben mens, zij zijn mens, hoe óntmoeten'wij hen.
Proberen wij blanco -onbevooroordeeld- een werkelijke ontmoeting aan te gaan.
Bekijk ik hen, met nieuwe ogen
met een open hart.
Hoe ziet God ons?
Proberen wij, ieder elke mens, elke dag , blanco , nieuw te bezien.
Horen wij naar elkaar.
Spreken wij , vrijuit
Zeggen wij wat ons werkelijk bezig houdt, wat ons bedrukt.
Durf ik naar hen te kijken zoals je in een spiegel kijkt
zie ik in hen hun kracht
hun zwakheid.
Houd ik van hen? zoals ik van mezelf houd?
zie in naar de binnenkant
ieder , is evengoed!
of slecht.
In elk geval, God vindt ieder de moeite waard,
ontvangen wij elkaar steeds ''nieuw''
laten we elkaar helpen.
Heer Jezus , maak ons hart vrij:
zodat wij elkaar in vrede kunnen ontmoeten...
25-04-2017, 15:26 geschreven door ellie
19 febr 2005
Mijn diepste wens was het zingen van het Erbarmen in de Kerk,
lopend naar het altaar, zingend steeds weer zingend, langzaam naar 'Hem".
Wat mij weerhield-
ik wilde (durfde - het niet alleen te doen, maar ik wist niet,
wie er zou kunnen vragen erbij aanwezig te zijn.
Het was íets', dat ik alleen moest doen maar mijn diepste wens
was het om het niet allèèn te doen.
-iemand die bij me was, een geruststellende aanwezigheid
-iemand die met en voor me bid.
Toen , na de Eucharistie-
het op de stoel gezet worden-
de onbeweeglijkheid-het me niet kùnnen verroeren-
de hitte om mij, de hitte in mij, het brandende
het verlangen.
Het weer mògen bewegen
het nìèt! aannemen van ''de Wijn''
Zijn Bloed, voor mij vergoten?
Zijn Water, dat stroomt uit Zijn zijde
Zijn lijden
Zijn tranen
Hèt pertinent weigeren..
Dan..... na de dienst
Een lege Kapel- een kans om niet voorbij te laten gaan.
Het zingen in de Kapel
Het is goed zò
1 ste keer, het wild kloppen van mijn hart
het kloppen van mijn hart,
steeds weer... zingend
2 de keer, een vertragende hartslag met iets meer berusting
3 de keer, rustig vredig- het is goed ...zo
Ik geef jou.....
het is goed zo
3 de keer, het is goed zo!
! Ik! geef jou,
De stilte,
de rust
berusting, de dankbaarheid
Het neerknielen, biddend
de tranen (mijn tranen)
Toen het gevoel....
er is hier iemand!
De vraag hardop, is hier iemand aanwezig in deKerk?
Ik wist het!
hoe wit ik het?
..Het aarzended van achter de pilaar naar voren komen van dezuster
(die zich stil gehouden had,
misschien om mij niet te storen-
-zich niet durfde laten zien?-
misschien voelde zij aan......
dat dit moment
''bestemd'' was
(-ze had een rode kleur- alsof, zij zich schuldig voelde,
schaamde, dat zij zich zo stil gehouden had-)
Het naar voren treden van haar, op mij toe
Ik zei, ik voelde dat er 'íemand' aanwezig was.
Ik dank u voor uw aanwezigheid,
-De omarming- ! wat fijn dat u er bent!
De tranen in onze ogen
Haar, ik zal voor je bidden.
Haar vraag of ik bij de familie hoorde (een groep aanwezigen)
Ik vertelde haar over onze groep - het Neo cw-
Ze vroeg verder niets meer
in stilte gingen we uit elkaar
- ....bidden...... . . . . stil worden
Ik weet niet wat zìj deed
....Ik heb haar niet meer gezien..
Ik dank voor haar aanwezigheid
Dankbaarheid.
Het is goed zo .
25-04-2017, 00:00 geschreven door ellie
27-02-2017
de hindernissen
groeiend inzicht
heeft mòeten schrijven
te dicht bij ons
in de kern
een dynamiek door allle tijden
waar het omgaat
aangegrepen door God - een onmiddelijk gebeuren
er zit 'nìèts'tussen (verwarrend
-de vorm-
Kijk erdòòrheen
in de tijd, in joù tijd
stof geworden geest
de confrontatie past bij jòu
confrontatie met de dood (bijnadoodervaring)
tot de bodem gaan - waar het uiteindelijk om gaat
4 jaar (terven)
opmerkelijke werkelijkheids zin
trauma, ziekten, schuw, -ervaring
-hèrvinden van '`eìgen'kracht
allès wat bewaard !blijft
Het geholpen worden (niet met eigen kracht
-toen was het geloof weg
juist in verlatenheid werkt God - Is Hij aanwezig
Omvorming, losgemaakt worden van eigenwilligheid
naar de Wil van de Ander
de uitgestelde intrede
27-02-2017, 18:28 geschreven door ellie
Het opengaan voor/waar hoe
hoe komt Hij naar me toe?
Zijn hulp verwachten
passief,vertrouwvol, hoopvol
Open, waakzaam, luisterend, aandachtig.
Gerichtheid op Hem niet op jezelf
een gerichtheid naar de andere
een nieuw begin. omvorming -schouwen-
de wereld zien door Gods ogen
de wereld zien met Gods ogen
Vanbinnen uit zien
-Bekijk het door Mijn ogen, van binnenuit zien.
Een geconcentreerde aandacht op het wezen van God in alles.
Wat ik tegenkom, in het voorbijgaan,
momenten van helderheid momenten van Goddelijke klaarheid
(niet bijvent),
maar wel sporen achterlatend
in Gods ogenblik staan
Gewoon
er zomaar voor God mogen zijn
Er gebeurt uiterlijk niets buitengewoons,
gewoon zijn
Opeens zìen
Gewoon Zijn!
Hèt zien vasthouden
Vanuit dìt werkelijke de werkelijkheid werkelijk zien
blijf schrijven, blijf beminnen.
De wereld wordt' transparant' , je doorziet dingen
-wat ook weer met zich meebrengt-
*nou, dan doet 'hèt' maar pijn.
Dingen zien, scherp zien heeft consequenties.
Het doet een beroep op je, en wat doe je ermee.
Heer Jezus, wat mag ik ermee doen?
Beminnen
Ik denk dat alle mensen gelijk hebben met hun manier van leven,
dat is zomaar even gezegd
niet bijzonder orgineel
maar dàt ik dàt zie,
begrijp je
dat ik de wereld als het ware doorzichtig voor mij zie en
hoe alles zijn plaats heeft!
Het is een visioen
Het grijpt me diep aan
Het begeleidt mij
Ik zie als het ware met Gods ogen
Ik zie de vreugde het veelvoud van alles wat geschapen is
Ik zie de eenheid in het diverse
Wanneer ik zo door ga denken
kan ik eigenlijk alleen maar de handen in de schoot leggen,
en op de dood wachten,
zonder nog iets te willen veranderen in deze wereld.
- maar natuurlijk
het veelvoud van pogingen tot veranderen hoort ook bij deze wereld
alleen, wanneer de mens heeft erkent dàt hij immers nìèts kàn veranderen-
wat dan,
je kunt alleen nog op je knieën liggend voor dit veelvoudige van de gehele schepping
alleen nog maar zeggen
ik begrijp niets en alles
ik aanbid
dus laat me iets van het niets zien
iets van alles
Bekijk het door Mijn ogen
zijn mijn ogen Heer, Uw ogen?
en het is goed zo
27-02-2017, 18:18 geschreven door ellie
25-02-2017
Een andere beweging in mij ( op een andere manier bidden)
Ik draag de wereld mee in mijn hart.
Het niet buiten je kùnnen laten.
Niet meer alleen zijn met Hem.
*De twijfel die in je opkomt, een bijna gelijktijdig gebeuren..
*Ik weet niets meer!
God lijkt zich terug te trekken.
- en de genade van Zijn nabijheid-
-is het kostbaarste bezit in je leven-
-Het beseffen,-
-los moeten laten... of niet los te laten
en wat dat voor mij betekend.
Het enige bezit, -oa. Kerk- dacht te hebben-
onttrekt zich meer en meer
Ik,
naar buiten toe, krachtige, sterke vrouw
- een diepe basisonzekerheid-
* Bang om weggestuurd te worden,
een donkere nacht ervaring die steeds dieper wordt
Verschrikkelijke dagen
Wil ik daar wel bij horen? (Kerk)
maar (lied)
ik geloof ik geloof ik geloof in Jou en mij
* Laat de pijn en het gemis toe,
* Ga er doorheen
Niet in paniek raken
( Alles komt goed want Jij kent mij
en geeft me niet meer op mijn bordje
dan ik aankan) >met Uw hulp
een zwaarmoedigheid maar nèt geen depressie ( nou ja op het randje)
dan gebeurt er íets'
Het thuisraken in het proces.
Je er niet tegen kunnen ( en willen ) verzetten - het is goed zo
dan doet het maar pijn
Hij weet wat Hij doet!
Aanvaardden, wat er gebeurt
Het thuiskomen in de donkere nacht ervaring
_ Dan moet het maar zo.
Weg dus met alles wat stoort
Midden in de donkere nacht waarin alles lìjkt mis te gaan
de ''waarheid'' vermoeden
ik kan het niet zelf
ik mag er zijn, zò in mijn kleine nietigheid
Wat is wat stoort- mijn obstakels, hindernissen-al mijn zelfgemaakte dingen
-steun op kerk
steun op gemeenschap
steun op schrijven
mensen?
Mààr
ik wordt gehoord (mijn roep om hulp)
ik wordt gezien
Al je zèlfgemaakte dingen, dat jìj gehoord wordt, jìj gezien wordt
Dat wat je bent in de ogen van de anderen
Waar je afhankelijk van bent,
maar waar gaat het eigenlijk over
ontdek,
juist in deze donkere nacht ervaring
Bekijk het door mijn ogen Wie ben ìk in de ogen van God
Zoals Hij me kent zoals je bent en nooit anders zult zijn dan je bent!
De ''zelfgemaakte'' ik
dàt moet verdwijnen
Niets worden niets zijn
Moment van nietiging
Het moment van nietiging is het moment van bewustzijn,
ik ben niets als ik vertrouw op mijn eigen krachten ,
maar ik ben alles als ik voor God durf te zijn
zoals ik ben,
-zoals ik ben-
in mijn niet kunnen
in mijn onvermogen
in mijn onmacht
in mijn grenzen
in mijn zwakheden
Hèt niets! doen!
ik kan het niet, zelf
Ikzelf kan het nìet
dit weten
brengt tot een gerichte ''àctieve waakzaamheid''
Het wachten
het ver wachten
25-02-2017, 23:12 geschreven door ellie
23-02-2017
en
de vreugde komt als eerste uit Hem voort.
De liefde heeft op dat moment alle controle overgenomen- ik!- verlies de controle-
Het gebeurd aan je.
Het is in geen enkel opzicht zelfgemaakt.
Het overkomt je.
* Het is buiten jezelf getrokken worden door Gods liefde
en tegelijk naar binnen getrokken worden in grote helderheid.
De liefde ervaren als een vuur dat brandt
het brengt je tot een grotere helderheid, tot helder bewustzijn.
Ook het verstand is betrokken.
Het overkomt je als gehele mens.
Het is een buiten jezelf staan in de zin van, ik weet niet wat er met mij gebeurt,
maar al mijn zinnen zijn open en mijn verstand is betrokken.
- Op Heelheid - gericht
door het niet ervaren van ,iets van heelheid ervaren
'begrijpen' waartoe je geroepen bent.
Het verstand is erbij nodig om de ervaring een vruchtbare plaats te geven
in het concrete leven, op weg naar het ervaren van 'heelheid'.
Heel bijzonder ervaar je in een tijd van crisis dat dierbare verworvenheden,
zoals Gods vanzelfsprekende nabijheid,
langzaam moet loslaten,
of veeleer dat je je moet laten ontdoen
van deze verworvenheid.
23-02-2017, 13:40 geschreven door ellie
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
zoals je bent
