|
17 mrt 2006 kwart voor 7 `s morgens
Afgelopen zondag was ik in de Mis en ik ging daar naartoe, òmdat er gregoriaans gezongen werd.
Rond mij, zaten leden van het óude gregoriaanse koor'
Wat jammer dat zij weg zijn gegaan, wat jammer dat hun jarenlange 'dienst'aan de Kerk
zomaar wordt afgedaan.
Jos en companen (niet kwaad bedoeld) willen voortaan ''óp de noot'' gregoriaans gaan uitvoeren.
En zoals Lot`s opmerking tijdens de jaarvergadering
hebben wij het dan al die jaren fout gedaan,
er sprak een verdriet uit.
Hoe lang zongen, de heren, al samen, op hùn oude manier.
Er had niet zò met mensen om mogen gegaan
alsof het oude werd (is) afgedankt ten koste van het nieuwe.
...........maar, gregoriaans
het brengt mij wel `s zondags morgens naar de Kerk.
Het raakt me.
Alsof er een gedragen lijn door de melodie gaat.
-woorden die je niet verstaat, maar wel overgebracht -overgeleverd - door de tijd
èn
voor mij ìs het ook helemaal nieuw
Ik voel een gedragenheid van oude traditie door de tijd
ik ken geen gregoriaans voor mij is het helemaal nieuw
ik ben er niet mee opgegroeid
maar,
dat nieuwe óude' roept mij naar de Kerk
én hoe'- de oude mensen rondom mij -in de mis- meezongen
maar,
er zijn alleen maar oude mensen,
alsof ,
wanneer zij, ín de tijd 'verdwenen zijn
de oude Kerk, ook zal verdwijnen.
Het voelt alsof, de oude Kerk sterft
en mèt de Kerk
al de waardevolle traditie`s, overgeleverde Sacramenten
- die door God zelf zijn ingesteld.
net nu ik de rijkdom ervan ga ervaren
alsof ze me nu weer wordt afgenomen.
Jezus, wat wilt U mij leren,
ik voel al, zo gaat U niet met óudgedienden'om
zìj zijn nog wel in Uw Kerk (al is het dan niet meer op het koor)
zij zijn U! trouw.
Leert U mij nu, zò ga je niet met mensen om
je bezorgt hun geen verdriet omdat het ''oude'' wordt afgeschreven
ten koste van,
het nieuwe
maar, het voelt als pijn, alsòf Uw Kerk ( oude Kerk) sterft, als het ware ten dode opgeschreven,
als het ware, aan het kruis, hangt
-om te sterven en te verrijzen?
Wat vraagt U mij,
blijf jij bij Mij
Mijn Kerk aanwezig
net zoals, er van je gevraagt wordt om aanwezig te zijn ( op witte donderdag de nachtwake)
alleen maar,
niet alleèn laten
tijd van toen is nù ?
Christus bent U de kerk?
Voel je dan niet
hoe het oude voorbij
en het nieuwe gekòmen ìs
De nieuwe Kerk
is niet het gebouw waarin je Mij in Lichaam en Bloed ontmoeten mag-
-tot je kom-
Het nieuwe is daadwerkelijk , ìn,
Ik, ben ìn jou Ik, leef in jouw,
Jij bènt Mijn Tempel
Jij hebt Mij opgenomen
Je hoeft niet persè naar de Kerk te gaan om kracht op te doen
de kracht van Liefde ìs ! ìn! jouw.
Ik heb de Kerk ingesteld,
Ik ben gestorven
aan het kruis genageld èn verrezen-
laat Mij niet hangen,
Hij, nam Mij toch van het kruis,
en wekte Mij ten leve.
Neem Mij leven tenvolle aan.
De Kerk houdt vast aan het oude
Ik ben niet dood
Ik leef
Gedragen door de tijd
overgeleverd aan jou , NU! in jouw leven
Laat het oude los
belèèf MIJ
en jouw vraag aan Mij
roept U mij naar de Kerk ìs JA!
en zend U mij nu weer weg jà!
de Kerk is niet het gebouw
de Kerk is de ontmoetingsplaats- dat wat (waar) jij het voelt
ìn jouw
het punt waar jij door Mijn Liefdeskracht gevoed wordt
Liefde is een werkwoord Het moet stromen
van Mij naar jou
en van jou naar Mij
èn ook wel een gave
`n ontmoetingsplaats waar je in vreugde mag vieren
`slecht`s aanwezig zijn is wat Ik je vraag
en dòen, wat Ik je vraag en zeggen , graag!
|
