..........''in de stilte''
....en dan ga ik mijn weg
zoals het leven soms gaat...
je begint te zien, te horen en
in mijn geval vooral te voelen...
In de diepte van mijn bestaan
ontdekte ik Uw Naam.
Het blijkt een proces te wòrden:
Diepe confrontatie vanuit Liefde
,
27-11-2016
ik liet je even,
zweven,
ja, zo is het goed
met beide voeten op de aarde
het is goed, dàt je doet
ga nu aan het werk
-je handen uit je mouwen-
O ja, dagelijks werk
doe, wat je doet
ja, zo is het goed
De tijd is je gegeven
een uur van je leven
`t is dat ik geef
en nù, aan het werk
-9,15 uur-
en,
hoe graag had ik gezongen
dè begrafenis mee,
om te mogen zingen
het is zoals het is,, ''te weten''
aanwezig zijn in Uw Kerk
`t is zoals`t is
en niet anders, nù!
maar....
- ik kan een kaarsje aansteken
-in verbondenheid van hart-
half 11-
en hoe , ik met de discman op mijn oren
(Requium Verdie 2 de CD
begon te dansen
Vrij,
Dansen, helemaal vrij
als een zwevende vogel
(het 2 de deel)
op het einde Lebera Me
iets,
liet me dansen
iets, en toch
helemaal alleen
en ook wel verbonden....
Dòor de tranen , heen
alleen en verbonden....... al..een
mèt elkaar
O hoe, wonderbaar leert U mij....weer
Dank U Heer Jezus ik dank U zeer
op Uw eigen manier, en o zo echt
en dàt
moet ik zeggen, U doet het niet slecht Uw hand hèèft gegeven, op mijn stukje papier
Uw hand, laat mij schrijven op Uw manier
en graag alst U blief
wilt U me, nu leiden
op Uw! manier
27-11-2016, 20:22 geschreven door ellie
Donderdag 28 sept 06
Tijdens het wandelen met de hond,
kwam een lied in mijn gedachten;
Gij schreef mijn naam in de palm van Uw hand
zodat ik zal zijn, op weg naar Uw land,
En Gij draagt mijn naam, gedragen in Uw hand
Uw leid mijn naam
naar het hart van Uw Hart
....en mijn gedachten gaan naar mijn bijna door ervaring
hoe, ik helemaal vrij was
van pijn, ik wist niet eens meer, wat dat was
ik wist niet wat er was gebeurd
O ja, pijnbestrijding, een behandeling
ging, ''verkeerd''
en ik riep Uw naam, Jezus
en hoe, ik besef nu, ik kòn loslaten, gewoon alles,
mijn man en kinderen,
alles ,op aarde,
ik wìst dààr gaat het om,
waar het om gaat! in dit leven
niet om de vorm,
en het was goed zò
Even wist ik helemaal niet meer dàt pijn bestond
Ik wist me helemaal vrij
helemaal vrij van de pijn,
mijn aardse ''goed''
en, ik werd (terug) gezonden om hier te ''leven''
en hoe ik verloor, mijn levensmoed,
maar eens,
dan zal ik er zijn,
Zijn!
gedachte,
gezond zijn,
maar
met dè pijn
die ik 'mag'dragen
gedragen door Uw , zijn
het is alsof
me wordt gegeven
ìets , van Uw lijdend , leven
het mee mògen dragen
mijn eigen, deeltje pijn
dat, U me toevertrouwt
omdat, U weet, dàt ik het aan kan
''gedragen'' , door Zijn lijden
mag dragen, ''iets'' van Uw pijn
een heel klein deeltje,
is mij gegeven
om te ''mogen'' dragen
iets van Zijn, op aarde, leven
U geeft mij de kracht!
ik hoef het maar tevragen
Gedragen lijden
ligt in Uw macht
Heer Jezus, wanneer het zo màg zijn
offer ik mijn deeltje pijn,
aan Uw! gedragen pijn- zodat je me steeds weer
blijft zoeken,
blijft vragen, ben Mij nabij
vraag jij!
Heer Jezus ben mij nabij
O, wonderbaar
zoete tranen
zò verandert U
zoute tranen
zout als de zee
in O wonderbare gave
U, ''huilt'' met me mee
zoete tranen
O, wonderbaar zacht
van blijdschap, vervult
O, wonderbare macht,
Gedragen kracht
O, jubel
O tranen
zoet
U wìlt mij dragen
O Wonderbaar, Goed
, en jouw tranen zijn Mijn tranen
''O wonderbaar Goed"
Gedeeldheid in lijden
Geheven,
O ,hoogste , Goed
27-11-2016, 20:05 geschreven door ellie
25-11-2016
Woensdag 27 sept 06
Mijn man met collega`s hier thuis aan het werk, boodschappen, koffie,
geloop binnen met modderlaarzen
waar blijft mijn tijd?
half 11,
en nu, de enveloppe open , van het UVW!
wanneer ik zit te lezen bet M, heb je even tijd?
ik vertel haar van mijn herkeuring en we spraken een hele tijd,
over haar Oom die gestorven is, over familie, een generatie die vervliegt in de tijd,
haar verdriet, en de blik in de ogen van OOm T
en over de spijt.
Ik denk aan de blik in de ogen van Jose, en lees haar mijn schrijven voor
en zij, huilt met me mee.. (ze heeft dezelfde ziekte als Jose)
Zij vertelt mij van haar ziekte
en van haar verdriet dat ze gèèn afscheid genomen had van Oom T.
en ik denk, aan mijn ontmoetingen
vervlogen in de tijd, de blik in Henry`s ogen
en Josès ogen, ze raakt haar leven kwijt
Ik zeg, je bent ècht een kind van je vader hè?
en wij begrijpen elkaar
We spreken af om met de vriendinnen te gaaan uiteten
zo als vrouwen onder elkaar
om elkaar te vertellen
wat er in ons omgaat
geheel , zonder onze mannen,zij zijn zo anders
en ik begrijp haar
`s middags
twee mannen trekken kabels in huis in ons huis
o, wat een rommel, gedraai en gekonkel,weg is de rust in huis
en net na het eten komt Wiel op bezoek
en Peter die zit te werken met kabels in de kamer in een hoek
daar, gaat mijn leren,
ik had het me zo voor genomen,maar het is er nog niet van gekomen
en dan gaat weer de telefoon,
mag ik je wat vragen?
- o wat wonderbaar-
iets wonderbaars vragen?
en ik heb mijn antwoord al klaar
Pater M uit de abdij uit E
die vroeg me om te komen werken
Ja, wonderbaar . ècht!
een kans om te werken
wonderbaar, om te merken
dìt,
gebeurt echt!
volgende week om 2 uur maandag
elkaar ontmoeten
een kans,
me gegeven
om te werken,
waarin ik kan leggen , mijn hart
de tijd zal het leren,
ìs het al beslecht?
Hoe mooi
om te merken
er wordt aan me gedacht,
en ik heb nog geschreven tot diep in de nacht
Wat een dag
zo druk
en zò
rustig
alsof het zo 'moet' zijn
O wat voel ik me,.. vredig..alsof het zo moet zijn
Ik zag de verbazing in mijn man`s ogen toen ik het hem vertelde
en ook mijn zoon vind het wel heel erg toevallig,
wat een toeval, maar.....
je hebt de baan nog niet.....
25-11-2016, 09:14 geschreven door ellie
21-11-2016
-dinsdagavond na de woorddienst-
was pas om 11 uur terug
een hevig gesprek (over die jongen)
op het einde zei Harry tegen mij, je bent een apostel (heel zacht tegen mij) verbazing!!
..ik zei tegen Harry stuur mij voortaan maar om 10 uur naar huis..
en dat wat Harry zei,
Wie sprak die woorden, wie denk je dat ze zei!
toch niet ik?
Harry wa shet die het zei
òòk jij spreekt Mijn woorden
Mijn woorden, lùisteren, jij!
21-11-2016, 19:17 geschreven door ellie
Een schaduw < afbeeding > maar Ik doorstraal
vogel < Geest > in het licht!
In het licht van der waarheid
Zìjn ware Geest
Het gaat niet!
het is teveel Waar blijft je vraagteken ?!
zo ben ik de eenzaamste mens...
ik wordt overspoelt, ik verdrink > jij, kon toch zwemmen !
Misschien is jòuw eigen manier te diep
te snel
te overheersend
Ik ken je, laat het gebeuren op Mijn manier
ramen wassen kamer
O,ooo hhh o,H !!
er toen viel de spiegel kapot!
en wat overbleef
was een doorzichtig
glazen plaatje
licht door schijnend
net een houdertje met licht
`s middags, kreeg ik post van het U.V.W.
ik heb hem nog maar dicht gelaten,
kan ik tenminste vannacht nog rustig slapen
dat,
zien we morgen dan wel weer
21-11-2016, 19:11 geschreven door ellie
tijdens het badkamer poetsen gingen mij gedachten naar,
- ( het voor beeld van die jongen die de communie brak in wel dertig stukjes,
op zijn hand legde en ze wegblies)
Als je nu eens niet vanuit, teleurstelling, geschoktheid, veroordelen,
gekwetstheid, handelde-
je over je eigen tekorten heen zette.
- ik zou communie rustig verder uitdelen,
mijn schaaltje afgeven aan acoliet of misdienaar
-rustig,
naar de jongen toelopen,
naast hem gaan zitten,(als er plaats waas)
me voorstellen, ik ben ellie. mag ik jouw naam weten,
en vragen, heb je zo dadelijk een paar minuutjes tijd
ik zou je graag zo dadelijk even spreken
of wanneer je nu geen tijd hebt, bel me eens wanneer
het jou uitkomt
je bent altijd welkom.
Wat gaat er in zo`n jongen om?
Waarom doet hij dàt
nìet uit onwetendheid (want hij is in de kerk en kwam ter communie)
Hij brak de communie in wel dertig stukjes,
- ik zie het hem doen, wat?
heeft jòù zo gebroken
-in vele stukjes..
is er iets gebeurd, wie ben je
vertel me je verhaal,
waarom deed je dat?
- en hij blies,
ze vanuit zijn hand, weg
-blazen, -niet gooien-
'zomaar'weg in het niets-
Wanneer blaasje íets' weg, een pluisje van de paardenbloem
een lieveheersbeestje op je hand
een zoen, op de binnenkant van je hand, in de richting van....
_je geliefde!
-en hij blies 'het' ''zomaar'' weg in het niets-
-is er, niemand
niemand, die om je geeft
waar jij van mag houden,die blij is dat je leeft
-Voel je je alleen,eenzaam en bang
in de steek gelaten,
heeft niemand echt tijd voor jou?
Heb je iemand nodig?
aan zijn reactie zal je al zien of hij open staat,
voor een gesprek, komt hij,
luister dan naar hem
kijk door zijn houding heen-jonge puber,zijn opstandigheid, zijn stoerheid-
maar ziè , en luister
achter zijn woorden, heb geduld-rustig stil-
liefde erbarmen mededogen compassie,
dàt , is wat ik wil
en wil dat niet ieder
laat voelen dat je aandacht voor hem hebt,en tijd
-werkelijke aandacht-
heb je dàt, nodig,
Als hij alles afweerd, een muur omzich heen zet
is<... jou aanbod, toch gemaakt
hij zal, in zijn onderbewust, toch weten,
dàt
hij het had kunnen doen,
het aanbod blijft open,
het is zijn keuze, zijn onmacht,
-je weet zijn naam,
je kunt voor hem bidden,
het in handen leggen van Jezus,
dat hij liefdevolle mensen, op zijn pad stuurt
en, bèn een stukje liefde voor hem, van Mij
stap voorbij aan je eigen teleurstelling, jij
kent die jongen niet, laat het aan Mij.
Hij kent hem helemaal.
niet zoals ,men, hem ziet, Hij weet, in Zijn handen
en laat het los...
alles op zijn Zijn tijd
Zijn aaandacht, raakt aan in Liefde
Hìj is nabij.
mooi, dank U Heer....
Hij weet en wacht, met aandacht
en laat niet los,
alles op Zijn tijd, zìjn tijd
aanraking is; aandacht
raakt aan
in Liefde
De Hostie is Mijn Heilig Sacrament
het, is een mysterie, je weet niet hòe het werkt.
Je weet nooit hòe Hij werkt.
Laat het gebeuren! - in openheid-
(hij hèèft deelgenomen, hèt wel aàngenomen
weer bezig in de badkamer (eerst mijn gedachten op geschreven)
het, kan ook onwetendheid zijn, en het is dan aan jou!
hem te vertellen wat de Heilige Communie inhoudt ( Blijde Boodschap)
hoe,
Hij (Jezus), in en door het Heilige Sacrament,werkelijk aanwezig is
vertel hem, jòuw ervaring!
laat hem gaan, in vrede
en zeghem tot ziens
dank hem voor zijn tijd
dàt zou èèn mogelijkheid zijn geweest,
maar vooral,
doe het op je eìgen manier
21-11-2016, 16:58 geschreven door ellie
20-11-2016
.. vorige week tijdens het gesprek met R zei zij ,
ìk ben de aangever
ik ben een dicipel
( ik heb het opgezocht in een woordenboek -dicipel - leerling
een apostel,
(apostel- verkondiger v.h. geloof inzake het christendom
apostel - leerlingen van Jezus!
en niet zomaar een,
!een belangrijke,, ......ik (R)
ik ben een Petrus,
en ik zei haar, dat Petrus Jezus
drie keer had verloochend
zegt zij (R)
dàt
zou ìk nòòit doen
wat ik beloof daar houd ik me aan
en ik zeg,
dat,
wist Jezus, Hij wist al,
dat in de beproeving, wanneer het er echt op aan kwam
dat, Petrus , Hem, zou verloochenen
ik zei haar, ieder mens heeft zijn eigen zwakheden en sterke, kanten
ieder heeft zijn eigen talenten en gaven
Als je dàt bedenkt, en je weet hoeveel mensen, dìe elkaar aanvullen,
elkaars tekorten, en vèrvolmaken.
Er is gèèn enkele mens, apostel of disipel die belamgrijker is,
hoger, of de eerste,
Ieder doet zijn deeltje,
van dat kleine deeltje dat ieder op zijn eigen manier geeft
zal God
wanneer het samengaat, ìets, groots maken
en, dat Petrus, als
hoofd van de Kerk ,
is aangewezen
20-11-2016, 20:33 geschreven door ellie
op deze manier, krijg ik zoveel papier
hòe
kan ik die ooit ordenen
er een geordend portfolie van maken
....O God het gaat niet!....
niet op deze manier -telefoon-
-een vriendin vroeg of ze op de koffie kon komen..
terwijl ik met R. zit te praten, gaat de telefoon
het UVW ivm herkeuring
-toen..
nog de telefoon, nog een keer,
ik dacht laat maar bellen
R. zegt, hoef jij de telefoon niet op te nemen?
weèr het UVW voor een andere datum
Ik weet hoe het bij herkeuringen toegaat
het is nèt Lourdes,
je gaat er naar toe,
je stapt er binnen ,ziek !
en je komt er gezond weer uit!
en toen greep ik naar een sigaret,
zegt R. nù zie ik wat er gebeurt,
wanneer het iets persoonlijks is,
een emotie grijp jij naar een sigaret
dat,
dòe ik ook , zegt (R.)
een rookgordijn voor je emoties.
G.M. belde me vorige week vrijdag 15 sept
hoe het ging op de cursus
en vroeg mij of ik werkte
ik legde haar uit, wat en hoe
zei vertelde,
ik wilde jou vragen of je geen interesse zou hebben om in een klooster
te gaan werken, als vrijwilligster
zij had er over gehoord
en ze had aan mij gedacht
dàt,
leek me wel iets,
in een klooster is ook zoiets, als thuiskomen.
Ik vertelde haar dat ik eerst mijn leren,studeren
op orde wilde hebben
- want ik weet niet wat er op me afkomt,
maar als je meer weet G. , iets concreets, laat het me weten.....
- en hoe,
ik bemerkte, dat ik me af en toe 'helemaal gezond'voelde...
misschien,
ben ik wel toe aan een baan
heb ik de tijd en de ruimte gekregen (-geen werk hebbende
- om al mijn pijn, op mìjn tijd te verwerken)
misschien,
is de tijd daar, dat God me aan het wèrk wil!
om te dòen , niet alleen te leren, maar te doen.
Vindt Hij het nu`de tijd,
om werkelijk gezond te zìjn,
met alle consequenties die dat met zich meebrengt
Alles, achter me te laten
niet ziek, maar gezond !
Heer Jezus ,
wat is Uw wil, dat mag gebeuren naar Uw beschikking
laat mij niet vallen (terugvallen?)
en als,
en of
het voor mij, en voor mijn hoogste (Uw! -goed
mogelijk is, en wenselijk,
stuurt U me dan op de geschikte plaats en tijd
aan 'het'werk.
Ik leg ''mijn'' werken in Uw hand
..ik heb het gevoel,
dat ik op alle fronten onderuit gehaald wordt
ik ben zo bang
-het is nu precies 2 uur-
en nù, aan de slag huishouden!
-met beide voeten op de grond-
20-11-2016, 20:15 geschreven door ellie
Bedankt Heer God, Vader
dat ik toen ik mij de eenzaamste vond
U mij, een vrouw zond
R, belde mij op het geschikste moment
was,
dat Uw antwoord
op mijn gestelde vraag ? >geen?>
Ik geef je al wat jij nodig hebt
Ik doe het graag,
en al zei je niet :alstjebleif(t)
Ik heb je zò lief
en nù weet je wèrkelijk niet
wie er aan het woord ìs he?
Liefde
!(liefste) ben jij!
luister naar hun verhaal jij!
luister met aandacht
en weet
Ik zal met jullie zijn
Alle dagen van je leven
Ik vraag je stil te zijn
te zwijgen
Het zwijgen der Liefde
Compassie
Mededogen
Barmhartigheid
20-11-2016, 20:11 geschreven door ellie
19-11-2016
vanmorgen opgestaan 6 uur de wekker gezet
om het getijdengebed te bidden.
mijn man zegt, dat ode je toch maar een week of twee
ik ken jou, dat hou je niet vol.
De aloude gebeden,
de oude woorden, die ik zò mooi vind
zo bij me passen,
nu twijfel ik, en ben bang, dat ik in deze moderne tijd,
die aloude woorden,
mijn spreken kunnen worden.
Ik bedoel dit, dat ze zo in mij worden gegrond,
dat ik mijn eigen taal, niet meer kan spreken.
Ik zou, gebeden, liever bidden op mijn eigen persoonlijke manier
-mijn gebeden aan U toevertrouwen-
ik ben bang om het vertrouwelijke persoonlijke gesprek
(wat bidden toch voor mij is-een lofzang-
te verliezen.
misschien, moet ik het laten zoals het is, zoals ik al bid,-
die 6 uur opstaan
voelt goed aaneen uur
gewonnen
om te geven aan God
al wandelend met de hond, drie rozehoedjes (rozenkrans) bidden
en wat in me opkomt.
-dit voelt als ongedwongen, als een bevrijding,
mijn persoonlijke uiting van mijn gesprek tot Hem.
Ook het getijdengebed, geef ik, een kans
die aloude woorden, gebeden
kùnnen iets in mij bewerkstelligen
-de woorden liggen immers in de grond van mijn aloude
mensheidsbestaan.
Misschien wordt die aloude bron,
dan aangeboord
waardoor ze gaan spreken, in het heden,
maar ik ben zo bang,
om mijn ''oude'' eigen taal te verliezen
de verstaanbare , het menselijke aanspreken, in liefde
waardoor men (zij),, begrijpen, wat ik bedoel.
Ik spreek graag een taal vanuit de leifde van mijn hart
ik spreek graag, Uw Liefde, op mijn eigen manier
-zo kan ik uiting geven aan wat ik voel
Is er een kans dat mijn taal zo wordt vervormt
zodat mijn spreken, geen uiting meer is van wie of wat ik ècht ben.
kunnen aloude gebeden, mij doen verstommen......?
Heer Jezus,
ik leg min bidden in Uw hand.
hoe,
een van mijn medecursisten,
naarme toekwam
zìj had bemerkt hòe ''het'' me geraakt had
(mijn weglopen uit de les, èn ook weer terugkomen!
hoe, kan het ook anders
zìj ìs vrouw, zij bemerkte het
en hoe ìk toen tegen haar zei
in verbondeheid (wij vrouwen onder elkaar)
we nenem het hem maar niet kwalijk
dàt hij, geen vrouw ìs
(en nù voèl ik me bevoorrecht vrouw te zìjn)
en ik heb me voorgenomen,
stil te zijn,
te zwijgen en te luisteren (proberen! althans)
naar wat er wordt geleerd
Onder de pauze, sprak ik met haar
zìj had een Biechtvader,
zij schreef hem elke week een brief
- ik voel me de eenzaamste vrouw !Wàt?
de eenzaamste mèns hier op aarde
wat ,
omdat je slecht`s Mìj hebt?
is dat jou niet genoeg ?
Ik had zo graag iemand
een mens aan mijn zij,
die mij helemaal kent en weet wat er in me omgaat
ik ween ik ween en wenen het innerlijke wenen
(in stilte, zonder tranen)
huil -het uitroepen van de wolven - de ùitschreeuw
van verdriet
de roep om.......
ik weet niet wat
ìk, ben de weenende vrouw (de vrouw die ik schilderde)
opgesloten tranen
ìn gedroogd
geworden als zout!
zout als de zee >ik denk aan het schilderij -maria-<
een zèè
van tranen
is daarom de zee zo zout ?
19-11-2016, 23:56 geschreven door ellie
Gisterenavond zondag 24 sept.
Alle vakken geordend en in mapjes gedaan
daarna gitaar spelen(stemmen, oefenen akkoorden)
Mìjn plan gitaar spelen (muziek spreekt mensen aan)
zingen gaat toch wel,
muziek spelen, zou een aanvulling zijn.
Maar , nu, weet ik niet, of dat wel echt de Zijn bedoeling is.
Mijn hand is misschien wel niet bij machte om een instrument te bespelen.
mijn vingers en de hand, onderarm, doen zeer, de soepelheid, gedraaide houding
en de vinger beweeglijkheid, mis ik totaal. (spierreuma en artrose)
dat
brengt mij tot overwegen, of ik wel de juiste keuze heb gemaakt.
Wat is Uw wil?
U weet van mijn hoogste goed, is het Uw bedoeling,
mij geschikt te maken,
vrij van onmacht en pijn, om gitaar te mogen spelen
of kan (mag) ik me maar beter omswitsen naar stemvorming
het notenschrift zal ik dan toch wel leren.
_Vandaag maandag 25 sept `s morgens, doet mijn arm nog zeer.
ik wil het een kans geven, en neem me voor elke dag 'proberen'
gitaar te spelen, tot de volgende bijeenkomst
en zien of het mogelijk is.
Wanneer het dan nog écht' niet gaat,
moet ik misschien overstappen, en mijn droom(gitaar spelen, die eigenlijk
toch wel zo`n 28 jaar bestaat_-toen kocht ik de gitaar-
maar te laten en te zeggen, oke dãt is er misschien misschien niet voor me weggelegd.
Ieder heeft zijn eigen gaven en talenten.
laat ik het gitaarspelen aan anderen, Doe waarvoor Ik bedoeld heb jij
zing
vanuit je hart
zing voor Mij.
Heer Jezus, wanneer het is Uw wil
ik leg het in Uw handen
wanneer het zo is beschikt
maakt U mijn lichaam, daarvoor geschikt
neem alle stijfheid en hardheid uit me weg
verander mijn starheid, in soepelheid, en kracht
want het ligt in Uw macht.
Heer Jezus, ik wil wel doen, ik wìl het ècht,
maar het moet niet worden éen gevecht"
Strijd U voor mij de strijd
U bent de Liefde U strijd (streed) de strijd.
ik leg mijn spelen in Uw hand
19-11-2016, 23:23 geschreven door ellie
15-11-2016
Een parel ontstaat òm de vervuilde kern
òm de geschonden kern.
*dit,
want je doet geen oude wijn in nieuwe zakken
of jonge in de oude?
*Dit is geen verwijt aan Pastoor van S, het verhaal, gebeurtenis, is mìjn les
mijn ervaring.
..ik begrijp dat hij mens is, met zijn teleurstellingen zijn onvermogen en zijn tranen
ik begrijp het
en ik vergeef het (ik vergeef en begrijp...
Ik! vergeef
je alles, je bent zoals je bent > en het is goed zò
en ik heb ervan geleerd.
Dank u Pastoor van Segbroeck
*dit is voor mìj een les geweest
Hoe hij het doet
Pastoor van Segbroeck doet het op zijn eigen manier
op Zijn Eigen manier
en het is goed zo
heel de schepping die Ik schiep
heeft zo Zijn redenen
en het ìs goed zò
Ieder op zijn eigen persoonlijke manier
je mag gerust laten zien wie je bent.
Ik van de Oude, Nieuw
vraag me niet hoe, maar Ik doe
...ik voel me de eenzaamste mens
O, God het doet zo`n zeer
dat U mij zò leert op je eigen manier!
jij gaat zò ''diep''
en weet Ik zal met je zijn
Ik Ben met je
vanuit Liefde kan je álles' Alles aan...
Heer Jezus, ik wil niemand kwetsen
dan doet ''het'' -mij- maar zeer
15-11-2016, 16:33 geschreven door ellie
04-11-2016
- Hoe hij (pastoor van Segbroeck)
het voorbeeld vertelde(verhaalde)
van een jongeman die ter Communie ging
en dat hij (Pastoor van Segbroeck) zag
dat hij (die jongen de Communie (de Heilige Hostie)
het Lichaam van Christus (Jezus Christus)
in heel kleine stukjes brak, ze op zijn hand legde en ze wegblies...
Je voelde als het ware zijn verontwaardiging -terecht-
en hij (Pastoor van Segbroeck`s) veroordelen.
Als paarlen voor de zwijnen.
en ik (?) sprak -en ik weet niet waar het vandaan kwam
ik weet niet of ìk het zei of dat Hij het Hij het zei ìn mij
Heer vergeef het hem (hun)
want zij weten niet wat ze doen.
zegt Pastoor van Segbroeck: na een korte stilte
dàt is een christelijke gedachte.....
ik kàn me de verontwaardiging,
de geschoktheid
de onmacht
en het ongeduld, de teleurstelling voorstellen, en ook wel indenken
van die ''oude Pastoor (sorry Mr Pastoor
maar, ik denk, dat die jongen, en vele mensen, echt niet weten, zelfs niet beseffen,
wat ze doen, hoe kunnen 'ze' ook.
Het gaat niet om het verhaal, jij leert ons het verhaal,
je zìt in je leer
maar het is de liefde om de mens, waar het om gaat
geduld!
en proberen naar hèn te luisteren (die onwetende onmachtige mensen)
hun, steeds weer, duizendmaal, proberen, iets van wat jouw ervaring ìs
tijdens de Communie, dat wonderbare Sacrament
iets van dat mysterie, proberen uit te leggen _(God, zal de rest wel doen (Jezus?
Ja Heer.
van dat iets kan God (Jezus?) nee! God
iets moois en groots maken
Ik denk dat dat het verschil is, in de oude Kerk
en de nieuwe Kerk
liefde , aandacht, mededogen ,compassie,
warmte , vergeving, geborgenheid.
luisteren ,naar mensen
vragen wat er is, hoe gaat het met jou
kan ik iets, voor je doen (Ik )
ik denk aan te voelen dat dat het verschil is,
niet de leer
maar hèt geleerde.
Liefde en daden maken het verschil
daadwerkelijk oprechte aanwezigheid
Liefdevol geduldig barmhartig en vol mededogen.
Wat vraagt Jezus, kan Ik voor jou doen,
Wat heb je nodig, kan ìk iets voor hèn doen.
Hen
en vooral steeds in het oog houden
ook zij zijn een deel van (MIJ!) Gods schepping
in al hun kwetsbaarheid, eenzaamheid, onwetendheid, zwakte, zieke , zondige
gebrokenheid
voor, en eventueel mèt hen bidden, er zijn voor hen
geduldig het steeds weer in God`s handen (of de Uwe Heer Jezus Christus) leggen
want Gij zijt de Macht en de Glorie
en de Heerlijkheid, , komma
maar steeds aanwezig!
04-11-2016, 00:00 geschreven door ellie
01-11-2016
Ik vroeg Mr. Pastoor de schriften terug en de brief (kopie), ze zijn van jou,
voor jou
van en voor jou alleen.
Het is jouw persoonlijke verhaal van jou en Mij
je weet toch hoe Ik in en door jou handel.
-en Jezus, ik moet dat alles, achter me laten, het vergeten?
Vergeet niets van je ervaringen, beproevingen bekoringen
je verdriet en pijn, je eenzaamheid je lijden, je tot de dood toe neer.
Weet hoe Ik aanwezig ben en besef hòe Ik je heb geleerd.
(hopelijk leert U me nog verder Jezus, want U weet van het begin èn al
van mijn einde -maar nog niet wanneer, dat is aan God.
Ben niet bang, het komt en gaat zoals het is.
Wanneer je vragen hebt,vraag
en dat wat Ik weet, dat je moet (mag) weten zal Ik je geven.
-Door te schrijven ben ik opgelucht.
Heb ik dan geen andere mensen nodig? Natuurlijk wel,
maar,
hebben andere mensen jòu niet veel meer nodig, komma
is dat mijn tekort Heer?
Ben ik teveel met mezelf bezig?
Het is tijd om nààr ànderen te luisteren
vraag, wat zìj jou willen vertellen
luister alleen maar, met liefde
ben jij slecht`s aanwezig
anderen Eerst!
dàt is wat me verwarde, in de les van S.
ik ben bang, om mijn persoonlijke; lezen in de Bijbel te
(moeten) verliezen
want wat zijn hij,
er zijn zelfs mensen die, al lezend in de Bijbel
de aanspreekwoorden bv. u -jij
gij -jij
leerlingen - zij
Wie bij machte is dit te begrijpen hij begrijpe het!
Ben jìj bij machte dit te begrijpen
-gedachte-
door ondervinding ; het ''aanvoelen'' wordt beter!
hij hen -jij je roeping wordt bewaarheid.
''die hier''
wie zeggen de mensen dat Ik ben.
Wie zeg jìj dat Ik ben.
Hij (Pastoor S), bedoelde te zeggen (zo vatte ik het op)
dat je mòet lèzen wàt er stààt
het, Gij, Hem, Zijn, U , Uw begrijp ik
maar het, gij, hen , hem u uw
jij, zij jou , je, jouw
spreekt jou persòònlijk aan
het plaatst jou, in die tijd
de ervaringen, verhalen
worden gebeurtenissen,
die jou aangaan en
die jij mee (maakt)(te) of maakt
je wordt er door , in het nu,
in je persoonlijke leven, door geleerd.
het sluit aan in het moment.
,en wat kunnen de in het verleden gebeurde gebeurtenissen,
ervaringen,verhalen
jou nù vertellen,
menselijke ervaringen, situatie`s, omstandigheden, die tòen, en ook nù plaatsvinden,
en wàt kun je van het verleden leren.
Hoe reageerden mensen,
en hoe reageerde Jezus op dit alles.
Gij zijt de Glorie
straks, zegt van Segbroeck
beweer je nog dat Hij een zij is!
-dàt liet me uit de les gaan!
ik voelde me aangesproken op mijn vrouw zijn
God heeft me zo`geschpen, vrouw ,
die stronteigenwijs,
koppig! , maar Hij weet precies
wie en wat ik ben,
en Hij, zegt tegen mij
Ik houd van jou,
je bent precies, goed
zoals je bent
..en eerlijk gezegd...
ik voel me een stukje God
ik voel me een geliefd deel van Zijn Schepping
Hij, schiep me het leven, uit Liefde,
Hij, zond mij als het ware uit Zichzelf
om hier op aarde,
een hèèl klien deeltje een stukje, een deeltje van Zichzelf te zijn
en met Zichzelf bedoel ik ook Jezus Christus
en Zìjn Geest
- of is dat heiligschennis ???
Alles in Allen
ièts van Allen in mij
01-11-2016, 22:15 geschreven door ellie
28-10-2016
Zaterdagavond 23 sept 2004
Wat een dag cursus Cairos.
Ik zit zo vol, het gaat niet meer!
Wie is aan het woord?
?-Misschien is dat juist zijn bedoeling-?
Je wordt van bovenaf gegeven
- Hij in mij
ik in Hem
en ik weet af en toe echt niet
wie er aan het woord is
alsof, het samenvalt,
in elkaar overvloeit
mijn stem, de Zijne Jezus
de zijne wordt (is) de Geest
dan weer Jezus Christus
en zomaar
vanuit het niets is Hij God zelf het die
tot me spreekt.
Het vloeit in elkaar,
en ik weet soms net meer wat mijn eigen woorden zijn
(die ik zeg)
of die van de Geest! Mijn!
en Mij is Jezus Christus
of Jezus,
die vervloeit in God.
Jezus leert me te kijken met mìjn ogen door Zijn ogen.
Hoe God het ziet.
Het met Gods ogen te beschouwen
Hij leert me te horen,
niet met mijn oren.
maar Hij laat me als het ware
achter de woorden zien,
dat wat ik weten mag, en horen.
Soms, weet ik niet eens meer, wat mijn gedachten zijn
of dat Hij die gedachten in me legt.
Zo ook met spreken,
spreek ik die woorden,
of Hij die woorden door mij,
maar een ding is zeker,
met mìjn handen kan ik niets!
en Hij 'voelt' raakt aan en heelt mij (door) mijn handen.
Hij laat me aanvoelen, dòòrvoelen invoelen
Hij laat ne voelen dàt Hij aanwezig ìs
niet alleen door Zijn stem
door Zijn gedachten, ogen, oren reuk
ook door Zijn ''aanrakingen''
en nù ik dat alles, begin, te begrijpen
geeft Hij me de vraag, (aanbod)
om naar de cursus te gaan,
en het is als thuiskomen,
maar ook verderweg gaan
Want wat (dat?) Jezus zelf me leerde,
dààr ben ik van overtuigt
(en Hij lacht om mijn twijfel en onzekerheid)
Hij vertrouwt het me toe, om te gaan, horen, leren,
wat de Kerk, leert,
Het lijkt wel of de kerk, alles, of heel veel
verborgen houdt
het hòudt meer toebedekt, dan dat het openbaart
waarom vertellen ze niet gewoon waar het om gaat
waarom blijven zij bij hun gelijkenissen en parabels
waarom verhullen zij zoveel
- man vrouw- èèn-
vrouw, moeder van Gods Zoon
moeder van de apostelen
moeder van de Kerk
moeder aarde
Man vrouw eenheid
en zegt Pastoor Segbroeck me
(- na een opmerking van mij..ik probeerde uit te leggen wat ik bedoelde..)
..-straks zeg je nog
dat Hij een zij is (of iets in die kontext,
alsof,
hij zich persoonlijk aangevallen voelde
....
- en zegt de vròuw (een van de medecursisten)
hij begrijpt je niet
hij kàn je niet begrijpen
(Theo, had het ook gehoord en hi j
begreep wat ik bedoelde)
Bij Hem zijn-
met het hart verbonden
!ineengesmolten,
gezonden worden
en te wèten.
.........
ik ben totaal kapot.
.....zingen van de H. Mis `s avonds was een verademing....
28-10-2016, 08:56 geschreven door ellie
17-10-2016
Prioriteiten stellen gezin, huwelijk man ,kinderen
Dagelijkse bezigheden
-Dagindeling-
geen ''dode''momenten
maar ''levende'',vruchtbare tijd
-gebed,studietijd
-Bij twijfel niet oversteken- is dit de weg die U me vraagt te gaan?
De eerste stap, heb je al gezet,
de vervulling, schiep Ik al in het begin
..en denk eraan graag en alsjeblieft
Ik ga met je mee, Ik heb je lief
Lopen over het water
ik geloof U houdt me vast, Je hebt me blij verrast
(je hebt Me blij verrast)
Zie! Ik houdt je vast
(gelijk overstekend
geleid overstekend!
tranen uithuilen
schept ruimte voor vervulling
Nieuwe levensfase, het is je toevertrouwt!- je krijgt niet meer op je bordje, dan dat je met Mijn hulp aankan.
Dan Heer God doet U maar
Leer mij maar vanuit mijn onmacht Uw kracht
door Uw macht.
Ik vertrouw mij en heel mijn leren aan U toe
Leid mijn gedachten
Hulp mag je van Mij verwachten
Dank U Heer, zeer
17-10-2016, 19:16 geschreven door ellie
10-10-2016
Ruimte scheppen, voor gebed -nu lees ik elke morgen de lezingen van de dag Bijbel
maar het getijdengebed, past ook bij mij
en studietijd
eergisteren dinsdag 18 sept 2006 heb ik mijn lidmaatschap van het gemengd koor opgezegd dus de woensdagavond ga ik vast aan de leer en eventueel leesopdrachten besteden.
- het de me zeer, ik zing zo graag, voor uitvaarten.
na de telefoontjes voelde het als bevrijding
met omhoog geheven handen
oke God, doet U maar
zegt U het maar..
Portfolio (zelfs het woord ) was me onbekend
elke opdracht die we krijgen horen we dubbel
dwz het inhoudedlijk aspect, en
een procesmatig aspect, te verwerken.
Het is 35 jaar geleden dat ik voor het laatst naar school ging
ik heb me dan ook bedacht,h hoe pak ik het aan...
...Aangezien dat ik een uniek mens ben, met mijn eigenaardigheden ( eigen-aardigheden ) ('-')
..en ik besef, dat God mij, zo goed vind
dat Hij mij mijn eigenheden (heid!) zo, heeft toebedacht (toevertrouwdt)
kan ik het dus ook niet anders gaan doen,
dan op mijn eigen manier,
`n manier waarin ik mezelf kan blijven
en die uitdrukking geeft, hoe en wie ik ben.
Op die manier kan ik dus,dicht bij mezelf blijven
en (doe) hoef ik me niet anders voor te doen, dàn ik ben
al mijn aardigheden en nàardigheden, komen dan het beste
het puurste tot uiting
Ik ben wie ik ben, en dat is goed zò, zo leert U me Jezus
maar,....
ik ga niet worden, zoals mèn het voor me bepaalt
ik ben bereid me aan te passen
me te laten leren
maar ik laat me alleen door Jezus, zeggen hoe en of ik moet (mag) veranderen
In de voorbijgaande jaren heeft Hij me, geleerd (pijnlijk proces)
: luister alleen naar MIj ( Hij heeft het goede en het hoogste voor mij en mijn omgeving voor)
...en ik besef nu,
dat ik de opleiding waar ik nu aan begin, gedragen word en onderdeel van Zijn Kerk is
(die mij zeer dierbaar is en waar ik me toe voel aangetrokken)
ik ben dus bereid, me te laten leren
niet ten koste van mijn eigen uniek zijn
maar om mijn unieke wijze, in te passen in het geheel
me te laten leren, in mijn zwakke ( want dààr dat weet ik Heer
daar bent U goed in,
en al doet het pijn,
ik weet en ervaar, dat U heel dicht bij mij wil zijn,
want al het zwakke, maakt U sterk
door Uw genadewerk
Heer Jezus, en als het mag,
en wanneer U het wil
als het U ,maakt geen verschil
laat me dan (mogen) leren op mijn eigen wijze
leert U mij door Uw werken
U vertrouwt mij toe aan deze opleiding, binnen Uw Kerk
Heer Jezus, leid mij aan Uw hand
naar, en door dit voor mij onbekende land.
Heer Jezus, rust mij zo toe zoals U het wil
leert U mij alles wat U voor mij beschikt
maakt U mij naar Uw wil geschikt
Okè, dan dòet U maar, zegt U het maar
-opzeggen koor+
-schriften terugvragen Mr Pastoor
-brief kopie
-vragen eventueel boeken lenen
Overwinnen twijfel
Schept U mijn onvermogen tot vermogen
door gebed
Hulp vragen!
10-10-2016, 21:59 geschreven door ellie
02-10-2016
Het is nu donderdag 19 september 2006
Am 8,11-14
Zoek het niet al dwalende
zoek het heel dichtbij
zoek en lààt je vinden
vinden voor Mij
half 9 `s morgens
Een onvervuld verlangen
laat steeds op zoek ons gaan.
Een onvervuld verlangen
een zoekende, naar Hem , die door Zijn laatste lijden
een weg jou baant naar Hem
Een onvervuld verlangen , naar Hem, die droeg Zijn kruis
Zijn onvervuld verlangen
wordt jou weg naar huis
Een onvervuld verlangen
maakt dat je vinden zal
wanneer je je laat vallen
een thuiskomen, zijn zal.
Een onvervuld verlangen, een zoekende naar Hem
Een onvervuld verlangen, baant jou de weg naar Hem
en dòòr jouw laatste lijden,
daarin vindt je je thuis
dòòrzoekende verlangen
van jou , en ook voor Hem is alles, achterlatend,
je Thuis,vinden,
In Hem.
02-10-2016, 18:11 geschreven door ellie
Jezus Christus -onze Heer en God.
De eerste vijf punten heb ik gelezen en daarbij alle verwijzingen
opgezocht in de bijbel, en daarna ook weer de kantverwijzingen .
na een korte onderbreking, dacht ik, nog een klein stukje,
in een ruk, las ik de rest, heel boeiend,
ik wist niet wat er gebeurde
ik besef inèens, dat al wat ik in mijn vroegere schrijven (schriften) schreef
is ècht wàar
ik was zo geraakt, dat mijn tranen over de wangen liepen
ik kon niet meer stoppen
ik wist opeens, dat al het geschrevene klopt!
mijn twijfel, over de ware geest, was ineens weg.
(ik had drie van mijn schriften aan Pastoor L gegeven ter inzage,
om hem te laten oordelen, of het wel allemaal goed was)
voor mijn gevoel ter controle, en onder hoede van de Kerk)
Op mijn brief, heb ik geen reactie gekregen
- niet dat ik daar speciaal om gevraagd heb-
ik dacht terzijnertijd,
laat hij me wel weten,en als hij dacht dat het niet zuiver was
had ik daar vast wel iets van gehoord.
Ineens, kreeg ik de geruststelling
hèt is wel ''waar''
Mijn schrijven was eigenlijk een opdracht
en een 'genade' aan mij
langzamerhand werd ik geleid
er werd me zelfs gezegd 1 ste boek,- ik weet hoe het titelblad eruit moet zien
en wat de titel van het boek is
dat werd me, gewoon al schrijvende, vertelt.
Het schrijven is begonnen, toen ik in de bijbel begon te lezen
het was er niet direct, maar het groeide, al lezende
alsof de teksten en lezingen, aan mij persoonlijk werden uitgelegd
en die dan ook nog ''toevallig'' een steun voor me waren, in die fase van mijn leven.
eerst boek Diepe confrontatie vanuit Liefde
tweede boek Vluchten kan niet meer
derde boek Door je tranen heen
bij mijn weten is het derde boek nog niet af..
02-10-2016, 18:00 geschreven door ellie
28-08-2016
Pas in het gaan ontstaat de weg.
Ga maar.......
`n leeg blad papier, O God waarom riep U mij hier...
Naar aanleiding van de folder die ik meenam in de Kerk,
heb ik gebeld met J.deB, G L-Z en Dr J v V.
Wat me opviel in al die telefoongesprekken was dat ze allemaal zo warm menselijk en betrokken overkwamen.
Ik voelde een warme toon in hun stemmen.
Op een verwelkomende manier werd me informatie gegeven.
Ik was verrast door hun menselijkheid, gewoon mens tegenover mens.
Zat 16 sept 20106
Ik heb genoten van heel de dag,
het voelde als thuiskomen, het is zo mooi,
andere cursisten te leren kennen en te zien, dat allen met het geloof bezig zijn,
dat schep al gelijk een band.
Gewoon, een hele dag je helemaal aan het geloof mogen overgeven.
Vrij zijn van alles om je heen, samen zingen, koffie drinken, bidden,
luisteren naar dàt wat echt je interesse heeft.
Vrij zijn vàn
vrij zijn voor
Het getijden gebed, waar ik voor het eerst van hoorde en meebad
op de retraite 1,2,3, sept in de Foijer in Thorn, en waarvan ik meteen het gevoel had dat is echt iets voor mij
dàt past bij mij,
Ik had me al voorgenomen om te informeren, hoe kom ik aan een getijdenboek.
Ieder kreeg in de Kapel een klein getijdenboek aangereikt
en wat schetst mijn verbazing, we mochten het houden!
Wat een geschenk.
Ik dank daar dan ook voor.
Ik vond het ook zo mooi dat er vijf zusters bij onze nieuwe groep horen.
Want als ik diep in mezelf kijk, dan zou dat ook wel iets voor mij zijn geweest.
Vele andere medeleerlingen, zo hoorde ik zij al actief in de parochie`s bezig
gezins missen, eerste communie voorbereiding, kindernevendiensten.
In het begin van de dag waren het nog allemaal vreemden voor mij
en nu, als ik eraan terug denk, is hert net of ik ieder al eens persoonlijk heb ontmoet, hun gezichten zijn me al zo vertrouwd.
28-08-2016, 21:10 geschreven door ellie
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
