Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in Shanghai (China) en mijn beroep is Leerkracht Engels in een chinees schooltje.
Ik ben geboren op 29/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker gezellig met vrienden iets gaan drinken.
Ellen in China
06-11-2010
Het oude Shanghai tegenover het nieuwe Shanghai
Vandaag zijn we er met zen drieën op uit getrokken richting de hoogste toren van China. Ik heb geen idee wat de naam ervan is maar het lijkt op een flessenopener. Het is echt een mega hoog gebouw. Maar we zijn niet naar boven gegaan, we zijn wel naar een andere toren gegaan. The pearl tower. In het begin was dit redelijk saai want je zag de omgeving wel maar er hing een witte sluier over de stad dus je kon helemaal niet ver zien. Maar dan kwamen we op een verdieping dat op een soort lunapark trok. Daarna kwam je op een verdieping waarbij je op een glazen vloer kon staan en je kon dus helemaal naar beneden kijken. Tis niet echt gemakkelijk om met hoogtevrees daar op te gaan staan. Want op dat moment zaten we een dikke 200 meter boven de grond. Na dit avontuur kwamen we in een andere ruimte waar een rollercoaster was. Spijtig genoeg was die vandaag niet open. En dan als laatste kwam je in een lift terecht die glazen wanden had en je kwam dan langs de buitenkant van de toren terug naar beneden, dus je kon weer in de diepte kijken. Na deze toren zijn we naar de een tunnel geweest die onderdoor de rivier gaat en die is dan verlicht enzo en dat is wel cool. Toen kwamen we uit aan de bund en hebben we die helemaal afgewandeld. En onderweg hebben we een paar keer moeten poseren voor chinezen. Na de bund was het de bedoeling om in één keer naar de yu yuan garden te wandelen. Maar plots kwamen we in een super oude wijk terecht en hebben we daar 2 uur in rondgelopen gewoon om te zien hoe die mensen leven. En ik mag meer dan gelukkig zijn met mijn appartementje hier. Die huizen waren super klein en super donker. Het voordeel was wel dat ik nu een goed adresje heb gevonden voor botten voor in de winter. 6 euro voor 1 paar. Toen we in deze oude wijk aan het rondwandelen waren kwamen we ook veel viswinkels tegen. Eigenlijk zijn dit gewoon een paar bakken die op straat staan en daarin zwemmen de vissen. Die vissen die leefden dus nog en de kikkers en de schildpadden en de garnalen. Alles is nog levend. Als je dan een vis wil kopen pak je er 1 uit de bak en steek je die in een plastic zak en neemt de vis zo mee. Die vis is dus nog aan het spartelen wanneer je naar huis wandelt want ze doen die niet dood. Een beetje verderop hadden ze denk ik ergens een varken gevonden want alles van het varken lag apart versneden op een tafel. Je had de oren de neus de billen de poten en de hersenen. Mmmm Ik moet zeggen dat mijn honger toen wel even over was. Maar het ergste moest nog komen. Op het einde van de straat verkochten ze levende kippen en eenden en duiven. Maar die zaten in zo een klein kotje op elkaar dat ik spontaan een gaja gevoel kreeg. Uiteindelijk na twee uur rond te wandelen in de oude stad kwamen we bij de tuin die we wilden bezoeken. We hebben dit dan ook gedaan en zijn daarna moe maar voldaan naar huis gegaan. Haha da ruimt. Het verschil arm en rijk ligt hier akelig dicht bij elkaar. De ene moment zie je mega gebouwen waar ze per dag miljoenen verdienen en de andere moment staat er een kindje aan uw jas te trekken voor een beetje geld.
Op foto 1 zie je kippenpoten. Dat blijkt hier een delicatesse te zijn.
Op foto 2 zie je een beeld van de oude stad.
Op foto 3 zie je de pearl tower (das die met die paarse bollen)
Vandaag had ik een dag vrij want de kinderen van mijn klas hadden examens vandaag.
Ik dacht dus dat ik een vrij rustige dag zou hebben, maar niet dus.Om half tien deze morgen werd ik uit mijn bed gebeld door een Chinese vrouw die ik absoluut niet kon verstaan via de telefoon (degene die van beneden naar boven belt in het appartement) want ik spreek nog steeds geen vloeiend chinees. Dus ik heb dan maar braaf de deur opengedaan voor haar. Ik dacht dat ze enkel maar binnen moest geraken omdat ze haar sleutel was vergeten ofzo. Maar 2 minuten later stond ze in mijn flat. Nu blijkt het dat ze hier in China zijn begonnen met de volkstelling en die dame kwam dus naar onze flat om ons te komen tellen. Normaal gezien stelt ze dan ook allemaal vragen (waar kom je vandaan, hoe lang denk je te blijven, ) Maar aan mij vroeg ze niets dus na twee minuten was ze ook weer weg. Een andere vrijwilliger had minder geluk want die dame wou wel echt alles weten. Het probleem is echter dat zij geen Engels kunnen dus enkel Chinees en die vrijwilliger zijn Chinees is niet echt goed. Dus hij had een probleem en heeft dan onze verantwoordelijke moeten bellen en die moest het dan persoonlijk gaan uitleggen bij die vrijwilliger en de dame.
Toen de dame weer was vertrokken bij mij dacht ik me rustig te kunnen douchen en te ontbijten en dan een filmpje zien. Niet dus!! Ik had net een boke met choco op toen de bel weer ging. Deze keer was het Lily (zij zorgt ervoor dat alles werkt in het appartementje). Ik liet haar dus binnen want ze kwam een strijkijzer brengen en een nieuw douchegordijn. Ik wou de deur net toe doen toen er plots een hele familie chinezen binnen kwam gewandeld. Overgrootmoeder, grootmoeder, grootvader, moeder en kindje. Bleek dat zij de eigenaars waren van het appartement en ze wilden nog eens zien hoe het er nu uitzag. De eigenaar moest ondertussen nog een aantal dingen regelen met Lily dus die zijn hier ongeveer drie kwartier binnen geweest. Die spraken allemaal chinees tegen mij ik kon er dus niets van verstaan. Dan plots kwam het kleine meisje naar me toe gelopen met een koekje en dan moest ik haar helpen om het open te maken. Dan ineens moest het kindje naar de wc dus moeder en grootmoeder springen recht trekken haar broek naar beneden en lopen met zen drieën de badkamer in. Blijkbaar was het niet zo dringend voor het meisje want er kwam niets dus begonnen de moeder en de grootmoeder pipi geluidjes te maken zodat het kindje toch maar pipi zou doen. Ondertussen zat ik alleen met de overgrootmoeder in de zetel en was zij vanalles aan het vertellen dus ik deed maar alsof ik haar kon verstaan. Na die drie kwartier was ik dus eindelijk terug alleen in de flat. Er ging nog wel een nieuwe flatgenoot komen vandaag maar die zou nog een uur wegblijven.
Normaal zijn ze hier met alles veel te laat behalve vandaag, ze waren een uur te vroeg. Dus 5 minuten nadat die Chinese familie weg was stond Leon hier met die nieuwe flatgenoot. Weer geen tijd om me te douchen en een film te zien. Nog eens tien minuten later kwam Kevin binnen (hij geeft elke nieuwe vrijwilliger een rondleiding in de buurt van de flat) en begon die een heel verhaal tegen mij te vertellen en begon die ook super veel vragen te stellen over mijn werk hier en over mijn studies in België, En dan eindelijk een half uur later was iedereen terug weg uit het appartement.
Ik heb me dan uitgebreid gedoucht maar ik had ondertussen geen zin meer in een film dus ben ik er op uit getrokken richting het drukke Shanghai. Ik ben naar de 1 euro markt geweest en heb vele leuke spulletjes gekocht. Ik heb ook nog wat plaatselijke koekjes gekocht en dan ben ik maar terug gegaan naar mijn zottekot.
De nieuwe flatgenoot is een Frans meisje van 27 die in Londen heeft gestudeerd. En toen ik thuis kwam was ze zich aan het installeren in haar kamer. Dus had ik tijd en goesting om mijn film te zien. Na de film heb ik een uur met het meisje zitten praten over vanalles en nog wat tot mijn andere flatgenoot terug kwam van zijn werk. We hebben nog even verder gepraat en zijn toen gaan eten in de buurt. Toen we terug onderweg waren naar huis kwamen we voorbij een groep mensen die aan het dansen waren langs de kant van de weg. Dit was super leuk om te zien dus bleven we even staan en keken we. Maar de chinezen hadden nog al snel door dat we aan het kijken waren en in plaats van te stoppen met dansen vroegen ze of we mee wilden dansen. Ik had eigenlijk wel zin om dat gewoon eens te beleven. Maar mijn nieuwe flatgenoten zagen dit niet echt zitten, dus hebben we vriendelijk bedankt en zijn we dan maar verder gewandeld naar de supermarkt. We moesten nog wat ontbijt halen voor dit weekend. En toen we terug thuis kwamen hebben we nog een goei pintje gedronken en hebben we weer gebabbeld over vanalles voor ongeveer een uur en een half. Ik ben super blij met mijn twee nieuwe flatgenoten want nu kan ik vanalles vertellen over mijn werk enzo wanneer ik thuis kom. Het was niet echt de dag dat ik verwacht had maar het was wel een leuke dag.
