Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in Shanghai (China) en mijn beroep is Leerkracht Engels in een chinees schooltje.
Ik ben geboren op 29/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker gezellig met vrienden iets gaan drinken.
Ellen in China
06-11-2010
Het oude Shanghai tegenover het nieuwe Shanghai
Vandaag zijn we er met zen drieën op uit getrokken richting de hoogste toren van China. Ik heb geen idee wat de naam ervan is maar het lijkt op een flessenopener. Het is echt een mega hoog gebouw. Maar we zijn niet naar boven gegaan, we zijn wel naar een andere toren gegaan. The pearl tower. In het begin was dit redelijk saai want je zag de omgeving wel maar er hing een witte sluier over de stad dus je kon helemaal niet ver zien. Maar dan kwamen we op een verdieping dat op een soort lunapark trok. Daarna kwam je op een verdieping waarbij je op een glazen vloer kon staan en je kon dus helemaal naar beneden kijken. Tis niet echt gemakkelijk om met hoogtevrees daar op te gaan staan. Want op dat moment zaten we een dikke 200 meter boven de grond. Na dit avontuur kwamen we in een andere ruimte waar een rollercoaster was. Spijtig genoeg was die vandaag niet open. En dan als laatste kwam je in een lift terecht die glazen wanden had en je kwam dan langs de buitenkant van de toren terug naar beneden, dus je kon weer in de diepte kijken. Na deze toren zijn we naar de een tunnel geweest die onderdoor de rivier gaat en die is dan verlicht enzo en dat is wel cool. Toen kwamen we uit aan de bund en hebben we die helemaal afgewandeld. En onderweg hebben we een paar keer moeten poseren voor chinezen. Na de bund was het de bedoeling om in één keer naar de yu yuan garden te wandelen. Maar plots kwamen we in een super oude wijk terecht en hebben we daar 2 uur in rondgelopen gewoon om te zien hoe die mensen leven. En ik mag meer dan gelukkig zijn met mijn appartementje hier. Die huizen waren super klein en super donker. Het voordeel was wel dat ik nu een goed adresje heb gevonden voor botten voor in de winter. 6 euro voor 1 paar. Toen we in deze oude wijk aan het rondwandelen waren kwamen we ook veel viswinkels tegen. Eigenlijk zijn dit gewoon een paar bakken die op straat staan en daarin zwemmen de vissen. Die vissen die leefden dus nog en de kikkers en de schildpadden en de garnalen. Alles is nog levend. Als je dan een vis wil kopen pak je er 1 uit de bak en steek je die in een plastic zak en neemt de vis zo mee. Die vis is dus nog aan het spartelen wanneer je naar huis wandelt want ze doen die niet dood. Een beetje verderop hadden ze denk ik ergens een varken gevonden want alles van het varken lag apart versneden op een tafel. Je had de oren de neus de billen de poten en de hersenen. Mmmm Ik moet zeggen dat mijn honger toen wel even over was. Maar het ergste moest nog komen. Op het einde van de straat verkochten ze levende kippen en eenden en duiven. Maar die zaten in zo een klein kotje op elkaar dat ik spontaan een gaja gevoel kreeg. Uiteindelijk na twee uur rond te wandelen in de oude stad kwamen we bij de tuin die we wilden bezoeken. We hebben dit dan ook gedaan en zijn daarna moe maar voldaan naar huis gegaan. Haha da ruimt. Het verschil arm en rijk ligt hier akelig dicht bij elkaar. De ene moment zie je mega gebouwen waar ze per dag miljoenen verdienen en de andere moment staat er een kindje aan uw jas te trekken voor een beetje geld.
Op foto 1 zie je kippenpoten. Dat blijkt hier een delicatesse te zijn.
Op foto 2 zie je een beeld van de oude stad.
Op foto 3 zie je de pearl tower (das die met die paarse bollen)
Vandaag had ik een dag vrij want de kinderen van mijn klas hadden examens vandaag.
Ik dacht dus dat ik een vrij rustige dag zou hebben, maar niet dus.Om half tien deze morgen werd ik uit mijn bed gebeld door een Chinese vrouw die ik absoluut niet kon verstaan via de telefoon (degene die van beneden naar boven belt in het appartement) want ik spreek nog steeds geen vloeiend chinees. Dus ik heb dan maar braaf de deur opengedaan voor haar. Ik dacht dat ze enkel maar binnen moest geraken omdat ze haar sleutel was vergeten ofzo. Maar 2 minuten later stond ze in mijn flat. Nu blijkt het dat ze hier in China zijn begonnen met de volkstelling en die dame kwam dus naar onze flat om ons te komen tellen. Normaal gezien stelt ze dan ook allemaal vragen (waar kom je vandaan, hoe lang denk je te blijven, ) Maar aan mij vroeg ze niets dus na twee minuten was ze ook weer weg. Een andere vrijwilliger had minder geluk want die dame wou wel echt alles weten. Het probleem is echter dat zij geen Engels kunnen dus enkel Chinees en die vrijwilliger zijn Chinees is niet echt goed. Dus hij had een probleem en heeft dan onze verantwoordelijke moeten bellen en die moest het dan persoonlijk gaan uitleggen bij die vrijwilliger en de dame.
Toen de dame weer was vertrokken bij mij dacht ik me rustig te kunnen douchen en te ontbijten en dan een filmpje zien. Niet dus!! Ik had net een boke met choco op toen de bel weer ging. Deze keer was het Lily (zij zorgt ervoor dat alles werkt in het appartementje). Ik liet haar dus binnen want ze kwam een strijkijzer brengen en een nieuw douchegordijn. Ik wou de deur net toe doen toen er plots een hele familie chinezen binnen kwam gewandeld. Overgrootmoeder, grootmoeder, grootvader, moeder en kindje. Bleek dat zij de eigenaars waren van het appartement en ze wilden nog eens zien hoe het er nu uitzag. De eigenaar moest ondertussen nog een aantal dingen regelen met Lily dus die zijn hier ongeveer drie kwartier binnen geweest. Die spraken allemaal chinees tegen mij ik kon er dus niets van verstaan. Dan plots kwam het kleine meisje naar me toe gelopen met een koekje en dan moest ik haar helpen om het open te maken. Dan ineens moest het kindje naar de wc dus moeder en grootmoeder springen recht trekken haar broek naar beneden en lopen met zen drieën de badkamer in. Blijkbaar was het niet zo dringend voor het meisje want er kwam niets dus begonnen de moeder en de grootmoeder pipi geluidjes te maken zodat het kindje toch maar pipi zou doen. Ondertussen zat ik alleen met de overgrootmoeder in de zetel en was zij vanalles aan het vertellen dus ik deed maar alsof ik haar kon verstaan. Na die drie kwartier was ik dus eindelijk terug alleen in de flat. Er ging nog wel een nieuwe flatgenoot komen vandaag maar die zou nog een uur wegblijven.
Normaal zijn ze hier met alles veel te laat behalve vandaag, ze waren een uur te vroeg. Dus 5 minuten nadat die Chinese familie weg was stond Leon hier met die nieuwe flatgenoot. Weer geen tijd om me te douchen en een film te zien. Nog eens tien minuten later kwam Kevin binnen (hij geeft elke nieuwe vrijwilliger een rondleiding in de buurt van de flat) en begon die een heel verhaal tegen mij te vertellen en begon die ook super veel vragen te stellen over mijn werk hier en over mijn studies in België, En dan eindelijk een half uur later was iedereen terug weg uit het appartement.
Ik heb me dan uitgebreid gedoucht maar ik had ondertussen geen zin meer in een film dus ben ik er op uit getrokken richting het drukke Shanghai. Ik ben naar de 1 euro markt geweest en heb vele leuke spulletjes gekocht. Ik heb ook nog wat plaatselijke koekjes gekocht en dan ben ik maar terug gegaan naar mijn zottekot.
De nieuwe flatgenoot is een Frans meisje van 27 die in Londen heeft gestudeerd. En toen ik thuis kwam was ze zich aan het installeren in haar kamer. Dus had ik tijd en goesting om mijn film te zien. Na de film heb ik een uur met het meisje zitten praten over vanalles en nog wat tot mijn andere flatgenoot terug kwam van zijn werk. We hebben nog even verder gepraat en zijn toen gaan eten in de buurt. Toen we terug onderweg waren naar huis kwamen we voorbij een groep mensen die aan het dansen waren langs de kant van de weg. Dit was super leuk om te zien dus bleven we even staan en keken we. Maar de chinezen hadden nog al snel door dat we aan het kijken waren en in plaats van te stoppen met dansen vroegen ze of we mee wilden dansen. Ik had eigenlijk wel zin om dat gewoon eens te beleven. Maar mijn nieuwe flatgenoten zagen dit niet echt zitten, dus hebben we vriendelijk bedankt en zijn we dan maar verder gewandeld naar de supermarkt. We moesten nog wat ontbijt halen voor dit weekend. En toen we terug thuis kwamen hebben we nog een goei pintje gedronken en hebben we weer gebabbeld over vanalles voor ongeveer een uur en een half. Ik ben super blij met mijn twee nieuwe flatgenoten want nu kan ik vanalles vertellen over mijn werk enzo wanneer ik thuis kom. Het was niet echt de dag dat ik verwacht had maar het was wel een leuke dag.
Gisteren zijn we met een aantal vrijwilligers gaan helpen bij een liefdadigheidsorganisatie. Elke drie maanden zamelen zij kledij in voor de arme chinezen. Onze taak was om de kleren te sorteren. Mannen zomer, mannen winter, vrouwen zomer, vrouwen winter, kinderen zomer of winter, speelgoed en accessoires. Ik denk dat we in totaal met bijna 150 mensen bezig waren met het sorteren van de kledij, ze naar de juiste zomer/winter stand te brengen ze in zakken te doen en toe te naaien. Het contrast kon eigenlijk weer niet groter zijn want dit gebeurde allemaal in de wijk waar alle buitenlanders (vooral Amerikanen) bij elkaar wonen en daar zit het geld. Maar ja zij gaven wel hun kledij weg. Wanneer we tijdens het sorteren iets vonden dat we zelf wel konden gebruiken dan mocht je dit kopen en met dat geld worden er dan nieuwe kleren gekocht voor de armen. Ik heb een paar leren handschoenen gekocht voor de volle 1 euro. Maar ja met dat geld kan je al bijna een trui kopen voor een kindje. Af en toe kwam je ook wel gore dingen tegen. En er zaten ook onderbroeken en BHs tussen. Ik zou dat niet moeten hebben van tweedehands maar ja. Na het sorteren moesten al die zakken met kledij op een camion geladen worden. Het zweet liep langs men rug naar beneden. Pfff ik wist niet dat kledij zoveel kon wegen. Maar ja misschien kwam het ook door het uitzonderlijk goed weer. Ik dacht even dat het terug zomer was. De camion was even groot als de camion die wij voor ons kampmateriaal gebruiken. Maar er was geen dak dus de camion zat helemaal vol en dan was er nog een berg op gestapeld. Heeeeel veel kleren en speelgoed. Ik heb dan ook nog eens iets anders kunnen eten dan chinees eten. We kregen burritos als middagmaal mmm dat smaakte me wel. En omdat we toch al heel de dag geen chinees gevoel hadden zijn we dan ook nog maar naar een Starbucks geweest.
Vandaag ben ik zoals alle dagen in de week gaan lesgeven. Maar toen ik aankwam in de school samen met de andere vrijwilligers kwam er een leerkracht naar me toe en zei me dat ik ze moest volgen want er was iets te doen in de kleuterafdeling. Dus ben ik haar maar gevolgd en toen ik eraan kwam zag ik dat de directeur van de school een kindje een nieuwe trui gaf. De leerkracht legde me uit dat er mensen van een leifdadigheids instelling deze truien hadden gegeven. Deze mensen waren foto's aan het nemen van de directeur toen deze de trui aandeed bij het kindje. De truien waren bedoeld voor de allerarmste kinderen van de school want die ouders kunnen geen truien voor hen kopen. Ik vond dit natuurlijk heel leuk om te zien dat er zo iets voor deze kinderen werd gedaan. Maar dan zei de directeur me dat ik de truien bij de kinderen moest aandoen. De mensen van de liefdadigheidsintelling namen toen ook foto's van me en toen het kleutertje terug was aangekleed zei ze dank je tegen mij. Ik voelde me toen heel schuldig want ik had die trui niet gekocht voor haar. Ze moest me ook een zoen geven van de directeur en zei ze nog maar eens dank je. Zo moest ik in elke klas 1 kindje kiezen samen met de leerkracht en de mensen die de truien hadden gekocht. De kinderen die we kozen hadden echt nood aan een trui. Het is hier ondertussen een flink stuk kouder dan een week geleden en je moet warme kledij dragen. Sommige hadden enkel een onderhemdje aan met daarover een t-shirt met lange mouwen en hun trainingsvest. Dit is veeeeeeeel te koud! Sommige kledingsstukken die de kinderen aanhadden zouden wij trouwens als een vod gebuiken. Je kon hun t-shirt rechtzetten omdat het al weken niet gewassen was. Al een geluk zijn er hier toch een aantal mensen die zich inzetten voor de allerarmsten.
De voorbije week was weer goed gevuld. Vorige vrijdag zijn we Caroll haar verjaardag gaan vieren. We zijn eerst Japans gaan eten en daarna zijn we naar een club geweest in Shanghai. Op zaterdag zijn we naar de karaoke geweest en dat is toch wel speciaal hier. Je moet hier een kamer boeken en in die kamer is de karaokebar enzo en je bent er enkel met je vrienden. Je moet je gewoon een gang voorstellen met allemaal deuren en achter elke deur hoor je soms echt kattegejank van mensen die proberen te zingen. Op zondag morgen zijn we dan gaan brunchen met een aantal op the Bund en daarna zijn we tai chi gaan doen in het park. Normaal zie je om zes uur s morgens wel wat chinezen die Tai chi doen maar je ziet nooit een groep van 15 westerse mensen tai chi doen om 2 uur s middags. Dus we hadden heel veel bekijks. Omdat het die dag zo goed weer was zijn we met een paar door het park gaan wandelen en zijn we op een grasveldje gaan genieten van een beetje groen. Op maandag zijn we naar Malones gegaan voor burgers en bieren dit voor maar 5 euro. Dinsdag had ik een avondje vrij. Woensdagavond hadden we een meidenfilmavond. Eerst waren we samen gaan eten en konden we nog eens goed roddelen over onze mannelijke flatgenoten en daarna zijn we in mijn flat The proposal gaan zien. Donderdagavond was weer een avond vrij en vrijdag avond was het projects abroad dinner met alle vrijwilligers. Op zaterdag zijn we een hele dag naar een klein dorpje geweest en dat was wel leuk maar we hadden niet echt rekening gehouden met het weer. In Hong Kong is er een tyfoon en wij krijgen de naweeën. Dus heel veel wind en heel veel regen. We waren dan ook kletsnat toen we terug thuis kwamen. Mijn week zit hier dus altijd goed vol. Meestal aan het einde van de week denk je dat het volgende week een rustige weel zal zijn maar tijdens het weekend maak je dan weer zoveel plannen dat je week terug stampvol zit.
Ik ben gisteren een volledige dag naar de wereldexpo geweest en het was een super leuke dag. We zijn om kwart voor acht vertrokken om er zeker te zijn tegen dat het park openging en we moesten zelfs nog een half uur wachten voor we op de tramlijn van de expo konden stappen. Eigenlijk was het super gevaarlijk om daar te zijn want wanneer we uit de tram stapten werd je helemaal verpletterd tussen alle mensen die naar de expo wilden gaan. Maar goed we waren bij de eersten in het park en we haasten ons met een bus naar het paviljoen van Saoedi Arabië maar er stond toen al een rij van zes uur! We zijn dan maar andere dingen gaan doen. Het park is ongeveer even groot dan heel Schoten. Dus moesten we soms de bus nemen. Het eerste paviljoen was Nepal maar dit was echt niet goed, het was meer een winkel dan informatie over het land zelf. Dus zijn we maar naar Europa getrokken en daar zijn we begonnen met Spanje. Dit was een van de beste paviljoenen die wij bezocht hebben. Daarna zijn we naar België getrokken en dat was ook super goed en de andere vrijwilligers vonden dit ook! Ik ben er voor de eerste keer Belgische toeristen tegengekomen uit Antwerpen! En van de moment dat de chinezen horen dat je de taal spreekt van het land waar je dan bent willen ze allemaal met je op de foto. Dus ik heb een kwartier niets anders gedaan dan geposeerd voor en met chinezen. Toen we terug buitenkwamen kwam de geur van Belgische frieten ons tegemoet dus zijn we frietjes gaan eten. En als dessert hebben we een Luikse wafel gegeten. Onze volgende stop was Zweden. Toen we onderweg waren naar dit paviljoen kwam er een straattheater voorbij dus zijn we blijven kijken. Bij het Zweedse paviljoen moesten we niet in de rij gaan staan want wij hadden een zweed bij en die kon ons via de vip ingang mee naar binnen nemen. Eenmaal binnen zagen we een foto van kroonprinses Victoria hangen en we waren wat fotos aan het nemen toen er plots een vrouw kwam en zei dat we haar net gemist hadden. En dat ze nu op de derde verdieping was. Maar spijtig genoeg was de derde verdieping niet voor toeristen. Dus als we niet naar het straattheater hadden gekeken hadden we haar gezien. Daarna zijn we naar Turkije en Noorwegen geweest en dit was ook allemaal wel leuk. Dan zijn we verder gegaan naar Nederland en ook daar moesten we niet in de rij staan omdat we Nederlanders bij hadden. Dit paviljoen was een beetje apart maar het was een super leuk concept en eigenlijk op en top Nederlands. We hebben daar dan vleeskroketten gegeten en nieuwe vrienden gemaakt. Dan wilden we naar Italië gaan maar dat was een rij van vijf uur dus dat was te lang. We zijn dan maar naar Canada en Australië geweest. Canada was niet zo goed maar Australië was ook heel goed. Toen je naar buiten wou gaan zwommen er twee duikers door de lucht en die deden dan een hele show, dat was wel cool. Dan zijn we naar Frankrijk geweest waar we weer niet in de rij moesten omdat we een Franse in onze groep hadden. Maar het was een beetje een teleurstelling. Ik had er meer van verwacht. Het leek meer op een reisbureau. Toen was het tijd om iets te eten dus zijn we een echte Italiaanse pizza gaan eten want de volgende stop was Italië. We dachten dat de rij wel korter zou zijn, maar niet dus. Nog steeds drie vier uur wachten. En we hadden geen Italiaan in ons gezelschap die ons via de vip ingang kon binnenbrengen. Dus keken we eerst of er alleen maar chinezen aan de vip ingang stonden en toen dit zo bleek zijn we erop afgestapt. We hadden drie meisjes bij die er wat zuiders uizagen en die deden zich dan voor alsof ze Italiaans waren en wij waren vrienden. Zelfs het Italiaans accent ontbrak niet en de handgebaren waren er ook. Het koste ons dan ook niet zoveel moeite om ook hier de rij te skippen zonder een Italiaans paspoort! We hebben ons wel kostelijk geamuseerd! We forgotta our passporta! Haha. En het paviljoen was super goed. Er was een ferrari een vespa, een kamer vol Italiaanse mode, de opera, de pasta, de olijven, het graan alles was typisch Italiaans! Na elf paviljoenen waren we eigenlijk van plan om naar huis te gaan maar Cecile wou nog naar het Afrikaanse gaan dus zijn we daar ook nog gepasseerd. De chinezen hadden hier niet zoveel aandacht voor en dat was wel spijtig want het is ook super mooi gedaan! Na dit laatste zijn we dan moe maar voldaan weer naar huis gegaan. We hadden wel allemaal wat last van heimwee omdat we terug in contact waren geweest met onze eigen cultuur die zo hard verschilt met die van China. Maar het was een hele leuke dag met nog eens echt Europees eten en een Europese sfeer, ZALIG! Hier heb je niet het gevoel dat je Belg bent of Nederlander of Zweed, maar je voelt je hier een echte Europeaan.
Wij zijn net terug van onze vakantietrip naar Hangzou en Suzhou en het was een super leuke vakantie. Hangzou is kleiner dan Shanghai maar nog steeds een miljoenenstad en Suzhou is iets kleiner dan Hangzou dus te vergelijken met Parijs ofzo maar dan in typische Chinese stijl. Het was hier voor alle chinezen vakantie dus waren er ook veel chinese toeristen en deze komen bijna allemaal van den boeren buiten. En die zien niet zo heel veel westerse mensen en dan kon je duidelijk merken. Ze proberen dan altijd op een subtiele manier foto's te nemen maar echt subtiel zijn ze niet. Toen we aan een pagode stonden zat Felix (uit Zweden) op zijn hurken en plots kwam er een vader aan die zijn zoontje richting hem sleurde om dan een foto te kunnen maken van hun met twee en hem erbij. Omdat we al zoveel keer op foto's stonden van vreemde mensen had felix het niet eens door dat dit allemaal gebeurde. Ook toen we in een drukke winkelstraat even stopten kwam er een jongetje van ongeveer 8 jaar naar me toe en begon zich in het Engels voor te stellen en hij vroeg van waar we kwamen. En hij moest en zou me een hand geven want dan had hij een blank meisje aangeraakt. Op het einde van het gesprekje stelde hij zijn grootmoeder voor die zo fier als een gieter naast het jongetje stond. Want hij kon Engels praten en dan nog wel tegen westerse mensen. In Suzhou kwam er een student van ongeveer mijn leeftijd naar ons toe. Hij was super zenuwachtig en vroeg heel stil: mag ik even met jullie praten? Natuurlijk! Hij heeft niet zo lang bij ons gestaan want ze vertrokken terug met hun bus maar ik ben er zeker van dat hij op dat moment de held van de bus was. Later in Suzhou hebben we een boottocht gemaakt over de kanaaltjes en we mochten dan buiten op het dek gaan staan. Ik voelde me toen echt een popster ofzo. De chinezen aan de kant waren aan het wuiven vanop de kant en foto's aant trekken en wij waren vanop de boot dan aan het waaien. Soms is het wel leuk die aandacht maar soms heb je er ook echt genoeg van.
Op 1 oktober is het hier blijkbaar de nationale feestdag van China en daardoor hebben we nu zeven dagen vakantie! Echt heel spectaculair vieren ze dit niet. Behalve dan wel met tonnen vuurwerk dat ze zelfs nu nog volop aan het afschieten zijn op klaarlichte dag. Af en toe denk je dat je in een oorlogsgebied zit met al die knallen. Ik heb de nationale feestdag gevierd in een pretpark. 1 tip als je naar China komt: GA NOOIT NAAR EEN PRETPARK! Wij zijn rond half 12 aangekomen in het park en zijn om zes uur terug vertrokken en we hebben welgeteld vier attracties kunnen doen. waarvan er 1 was waar me maar tien minuten moesten aanschuiven. Al de rest was minstens een uur en voor de rollercoasters moest je zeker drie uur en langer aanschuiven. De rijen zijn niet langer dan in een Belgisch pretpark maar die Chinezen zijn zo traag dat je gewoon super lang staat aan te schuiven. Het gaat als volgt: de rit is gedaan en de beveiliging is losgekoppelt dus komt iedereen eruit, maar ze moeten eerst vertellen hoe het was en dan pas gaan ze naar buiten dan moet de mens die aan die atractie staat het deurtje dichtdoen en dat duurt zeker twee minuten dan moet hij het andere deurtje open doen en dat duurt ook zeker twee minuten. Dan mag iedereen een plaatsje kiezen en als je het toch niet zo goed vindt mag je gerust nog beginnen wisselen en onderhandelen enzo. Dan moet je uzelf beveiligen en dan komt die mens van de attractie alles nog eens controleren. En ik mag gerust zeggen dat het op zen gemak is. Dan moet hij naar zen kotje gaan om het ding te starten en als je geluk hebt doet hij dit de eerste keer al. Maar als hij bijvoorbeel vindt dat er een rugzak te dicht bij de attractie ligt dan gaat hij die op zen gemak verleggen. In europa had die attractie al drie keer rondgegaan zijn maar hier dus niet. Maar bon al een geluk was het gezelschap tof. Na het pretpark ben ik even over huis gekomen om dan terug te vertrekken richting Mural (een bar waar bijna alleen witte mensen komen). Het voordeel in China is dat alles super goedkoop is dus ook uitgaan. Je betaald 10 euro om binnen te komen en vanaf dan mag je alles drinken wat je wil en zoveel je wil van 22 tot 2 uur. En natuurlijk ga je dan al om 10 uur naar daar. Ik vond het in deze bar ook stukken leuker dan de bar van de dag ervoor. De dag ervoor waren we naar een bar geweest waar er bijna alleen maar chinezen komen en die zijn echt onbeleefd. Ze duwen u echt bijna tegen de grond als ze passeren en als je iets doet dat niet mag (maar wij weten dit niet) dan zeggen ze dit niet maar beginnen ze gewoon met volle glazen naar u te gooien (inc het glas). En meestal doen ze dit enkel tegen meisjes want die hebben het hier altijd gedaan. Daarom is het ook verstandig om nooit alleen met meisjes weg te gaan. Vandaag is het onze rustdag voor we op vakantie vertrekken. Met andere woorden: ik heb nog niets gedaan. Haha
Vandaag was het weer een gewone schooldag zoals de twee voorgaande dagen en de kinderen geraken stilaan gewoon aan onze aanwezigheid. Ze roepen nog wel allemaal 'hello' naar ons wanneer we ze passeren maar dat zal ook zo blijven denk ik. Mijn klasje was super druk vandaag en ik heb er dan ook wat hoofdpijn aan over gehouden maar ja that's a part of the job! Het lesgeven zelf gaat ook elke dag beter en beter en dat loont want vandaag was er een leerkracht ziek en mochten wij (Felix en ik) haar klas overnemen. Het is enkel niet zo simpel om aan zesjarigen iets uit te leggen in het Engels als ze geen Engels kunnen. Dus hebben we met veel gebaren en handen en voeten werk alles moeten uitleggen. Ik hoop dat ze er iets van zullen onthuoden. Na de lessen moesten we terug een uur op de bus zitten om terug in Shanghai city te geraken en deze busritten zijn echt een hel voor mij. Ik word nogal snel ziek in een auto in België en daar zijn de wegen ik vergelijking tot China veeeeeeeeeel beter. De busschauffeurs hier zijn ook helemaal niet voorzichtig dus je slingert van hier naar daarin de bus. Op een gegeven moment was de bus zo snel aan het rijden dat we letterlijk van onze stoel vlogen toen we over een bult in de weg reden. Dus ik voel me meestal niet op en top wanneer ik van de bus kom. Toen we dan eindelijk thuis waren moesten we terug vertrekken want we gingen treintickets komen voor onze vakantie naar Hangzou en Suzhou van volgende week. Het is hier dan weeral vakantie dus kunnen we een reisje maken met wat vrienden van hier. Om tickets te kopen kan je eigenlijk ook beter Chinees praten want de dame achter het loket kon geen woord Engels. En aangezien Felix en ik het gewoon zijn om alles met handen en voeten uit te leggen hebben we het voor elkaar gekregen om de juiste tickets te kopen voor onze reis. Na dit hadden we wel honger dus zijn we naar Malones getrokken om Burgers te eten. Elke maandag Burgers and beer voor maar 5 euro. Het was wel wat raar want heel de kroeg zat vol met white poeple en we zijn dit niet meer zo gewend om er zoveel bij elkaar te zien. Meestal zien we enkel chinezen. Maar het was wel leuk om te zien hoe vriendelijk westerlingen wel zijn tegenover de chinezen. Als je iemand doorliet zei die persoon dank u en omdat ik het niet meer gewoon ben dat ze dit doen was ik echt verrast door dit antwoord. Na de burgers zijn we naar een bar gegaan met enkel Belgische bieren. Michelle, Suzanne, Christina en Felix (van Amerika) waren zot van het kriek bier. Ze hadden zelfs Lindemans!!! En Felix (van zweden) was verzot van onze stella artois dat hij trouwens heel raar uitspreekt met zijn zweeds accent. Het was heel gezellig in de bar het leek alsof we even in een westerlingen dorp in het midden van Shanghai zaten. En we hebben daar ook super veel dingen vastgelegd die we gaan doen. Deze donderdag gaan we uit eten met alle vrijwilligers, vrijdag hebben we een filmavond bij Christina (zij is van Canada, maar heeft een Koreaanse mama en papa), vrijdag in de dag gaan we ofwel kajaken ofwel zwemmen (in openlucht want het is nog steeds warm genoeg). Zondag vertrekken we voor vier dagen op vakantie. En dan gaan we ook nog eens karaoke doen, naar aan acrobaten show zien, een muziek avond waarop iedereen muziek van zijn eigen land meeneemt, en natuurlijk gaan we ook nog naar de expo!! Dus ik zal me hier zeker niet vervelen. Maar nu moet ik echt gaan slapen want ik ben super moe na deze dag!
Vandaag mocht ik voor de eerstekeer voor de klas staan. Normaal gezien was dit vorige week al maar toen mochten we niet gaan omdat er een besmettelijke ziekte ws die voor de chinezen al gevoorlijk was dus voor buitenlanders nog gevaarlijker. Toen we in de school aankwamen was het net middag dus liepen al de kinderen op de speelplaats rond. En een wit persoon die in hun school rondloopt blijft niet echt onopgemerkt. Dus wanneer we een groepje passeerde riepen ze 'hello'. Als je dan een antwoord gaf begonnen ze te giechelen. Tijdens onze eerste klas hebben we maar 10 kindjes (de bollebozen van de school). Felix en ik moeten er voor zorgen dat ze de woorden correct uitspreken en dat ze de woorden ook begrijpen. Tijdens hun dagelijkse les Engels papegaaien ze de leerkracht gewoon na. Het enige probleem is wel dat die kinderen enkel de basiswoorden kunnen en ze kunnen ons dus ook niet verstaan in het Engels. Je moet dus elk woord elke zin met handen en voeten uitleggen. Na die les moesten we nog twee uur lesgeven samen met een chinese leerkracht maar die is nooit komen opdagen dus zijn we maar naar huis gegaan. Ik heb hier ook nog een foto bijgevoegd van mijn eigen klasje.
Vandaag ben ik voor de eerste keer naar de winkel geweest! Normaal gaan we altijd eten afhalen of gaan we ergens eten maar vandaag dus niet.Je kan de winkel best vergelijken met de makro qua oppervlakte.Zelfs al ben je nog niet in de winkel zelfs dan al staan er verkopers producten te testen. Die hebben dan meestal een megafoon en roepen dan vanaf een podium naar het publiek. Eens je binnen bent lijkt het allemaal heel normaal maar dan enkel met super veel volk in de winkel. En als enig wit persoon val je echt wel op en word je nog meer nagekeken. Als eerste kom je fruit en groeten tegen en dat is zoals bij ons, je neemt het fruit steekt het in een zak en laat het wegen. Een beetje verder is het vlees gedeelte. Alles ligt ook op hopen zoals het fruit. Het eerste dat je tegen komt is een hoop kippenpoten (rauw) en verder heb je nog megakoteletten enzo. En je hebt ook een slager die in het midden van de winkel staat te zwaaien met zijn hakbijl. Maar het vieste vond ik de visafdeling. De vis leeft nog en zwemt dus in aquariums. Als je een vis wil duid je aan de welke en dan kuisen ze die levend voor u. Ook de scampis zijn er nog levend en de paling en de KIKKERS! Da is echt erg wanneer ze die versnijden en inpakken. Voor de rest is de winkel bijna hetzelfde als in België. Dus als je ooit in Shanghai bent moet je zeker eens naar een iets grotere winkel gaan. Amusement verzekerd.
Wauw dat is het woord dat omschrijft wat voor een gevoel ik had wanneer ik hier aankwam en toen was ik nog maar op de luchthaven! Buiten aan de luchthaven zijn er al onmiddellijk hoge gebouwen zoals wij ze ook hebben op linkeroever. Toen ik tegen mijn gids zei dat de hoogte meeviel zei hij dat dit het plattelend was want hier stonden bomen! Dus ik kon me wel aan iets verwachten. Ik moet zeggen toen ik uit de taxi kwam viel mijn mond letterlijk open. Ik zit in de nieuwe stad, maar veel nieuw is hier niet te zien de mega hoge gebouwen zijn zo vervallen als je je maar kan inbeelden en als je geluk hebt zie je af en toe een grassprietje tussen het gebarste asfalt. Maar de sfeer die hier hangt is super! Natuurlijk hebben ze ook rare gewoontes . 1. vroeger tuften alle chinezen op straat en niemamd vond dit vies, nu beginnen ze te beseffen dat dit vuil is en dan tuffen ze maar in een vuilbak. 2. daarnet was er een ongeval gebeurd tussen een auto en een brommer. Die chinezen waren echt super hard aant roepen en aant doen dus de politie komt erbij maar niet om die uit elkaar te halen maar gewoon om te zien. 3. wanneer een chinees geen engels kan en ja die weet gewoon dat ik geen engels kan, dan nog zeggen ze gewoon alles in het chinees. Dit is wel een beetje vervelend. 4. Ik sta al op ontelbaar veel vakantie fotos van chinezen die op vakantie zijn in shanghai. Ik val echt te veel op hier met mijn licht haar. Ik word ook nagekeken op straat en nageroepen. Maar dit doen ze uit nieuwsgierigheid en niet omdat ze onbeleefd willen zijn. Ik zou al een boek kunnen schrijven over wat ik hier al allemaal heb gezien. Trouwens alles is hier super goedkoop! Ik heb gisteren noedels gegeten en een sprite gedronken en dit koste mij 14 kuaj dat is ongeveer 1,4 euro. Een fles frisdrank van 600ml is ongeveer 20 eurocent en 1 uur naar het buitenland bellen is 50 cent. Oooh ik hou ervan!! Vandaag had ik mijn eerste les chinees en da was zo lachen!! Ge klinkt echt als een kind dat moet leren praten. Nu ga ik nog vlug wat eten kopen voor morgenvroeg want het begint hier al donker te worden en ik zit in een cybercafe echt in zo een mini straatje ergens weggestoken. hopelijk tot snel!
Het begint nu toch wel heel spannend te worden. Ik kan ondertussen in dagen en uren beginnen aftellen. Ik moet me dus nog haasten om me hier nog eens goed uit te leven en iedereen nog eens te zien voor ik vertrek. De laatste papieren geraken ook in orde en in China kijken ze uit naar mijn komst! De kriebels worden heviger en heviger. Soms sluipt de gedachte Waarom? wel eens binnen maar na twee seconden denk ik aan al die nieuwe dingen die ik ga ontdekken en kan ik niet meer wachten om te vertrekken. Nog even en ik mag vertrekken!
