Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in Shanghai (China) en mijn beroep is Leerkracht Engels in een chinees schooltje.
Ik ben geboren op 29/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker gezellig met vrienden iets gaan drinken.
Ellen in China
07-10-2010
popster Ellen
Wij zijn net terug van onze vakantietrip naar Hangzou en Suzhou en het was een super leuke vakantie. Hangzou is kleiner dan Shanghai maar nog steeds een miljoenenstad en Suzhou is iets kleiner dan Hangzou dus te vergelijken met Parijs ofzo maar dan in typische Chinese stijl. Het was hier voor alle chinezen vakantie dus waren er ook veel chinese toeristen en deze komen bijna allemaal van den boeren buiten. En die zien niet zo heel veel westerse mensen en dan kon je duidelijk merken. Ze proberen dan altijd op een subtiele manier foto's te nemen maar echt subtiel zijn ze niet. Toen we aan een pagode stonden zat Felix (uit Zweden) op zijn hurken en plots kwam er een vader aan die zijn zoontje richting hem sleurde om dan een foto te kunnen maken van hun met twee en hem erbij. Omdat we al zoveel keer op foto's stonden van vreemde mensen had felix het niet eens door dat dit allemaal gebeurde. Ook toen we in een drukke winkelstraat even stopten kwam er een jongetje van ongeveer 8 jaar naar me toe en begon zich in het Engels voor te stellen en hij vroeg van waar we kwamen. En hij moest en zou me een hand geven want dan had hij een blank meisje aangeraakt. Op het einde van het gesprekje stelde hij zijn grootmoeder voor die zo fier als een gieter naast het jongetje stond. Want hij kon Engels praten en dan nog wel tegen westerse mensen. In Suzhou kwam er een student van ongeveer mijn leeftijd naar ons toe. Hij was super zenuwachtig en vroeg heel stil: mag ik even met jullie praten? Natuurlijk! Hij heeft niet zo lang bij ons gestaan want ze vertrokken terug met hun bus maar ik ben er zeker van dat hij op dat moment de held van de bus was. Later in Suzhou hebben we een boottocht gemaakt over de kanaaltjes en we mochten dan buiten op het dek gaan staan. Ik voelde me toen echt een popster ofzo. De chinezen aan de kant waren aan het wuiven vanop de kant en foto's aant trekken en wij waren vanop de boot dan aan het waaien. Soms is het wel leuk die aandacht maar soms heb je er ook echt genoeg van.
