Gisteren dachten we dat we dus zouden starten met onze winterschool en dat het heel chaotisch zou zijn want zo zijn Chinezen nu eenmaal. Maar in plaats van veel kinderen hadden we geen kinderen. Buiten dan de drie meisjes van het eerste middelbaar. Dus we hebben hen dan maar wat les gegeven. Maar na een uur en half wisten we niet zo goed meer wat te doen want we waren helemaal niet voorbereid. De meisjes hebben dan maar een film opgezet. Pride and predjudice van Jane Austin.

Na een uur wilden Laura en ik dan eigenlijk naar huis gaan maar ineens kreeg ik telefoon van Nina om te zeggen dat we uitgenodigd waren om samen met de andere leerkrachten te gaan eten. Dus Laura en ik wilden graag meegaan maar dat betekende nog eens een uur daar zitten en film zien. En er was geen verwarming dus ik was bevroren toen de directeur ons eindelijk kwam oppikken. En ik dacht dat ik het in het restaurant dan wel warm zou krijgen. Niet dus!!! Geen verwarming in het restaurant. En het bleek dat het een etentje was ter gelegenheid van Chinees Nieuwjaar.

En die gingen er voor zene amai! Om de twee minuten werd er geklonken voor de één of andere gelegenheid. En die hebben zoveel regeltjes om zoiets te doen. Eerst en vooral moet de gastheer met zijn gezicht naar de deur zitten want hij moet kunnen zien wie er binnen komt en de gasten moeten kunnen zien wie er het meeste geld heeft (de gastheer dus). Naast de gastheer zit de tweede rijkste of belangrijkste persoon en zo verder dus aan de overkant zit de minst belangrijkste (ronde tafel). Dan wanneer er geklonken wordt zal de gastheer als eerste gaan en hij zal zijn glas lager houden dan zijn gasten. Geen idee waarom. Maar wanneer ik zou klinken met de gastheer en ik neem het initiatief dan moet ik mijn glas lager houden. Eerst wordt er geklonken met de hele tafel en dan wordt dat individueel gedaan en zelfs aan andere tafels. De hele avond lang klinken die voor eender wat. En wanneer je schol zegt moet je ad vundum doen. Grootste fout ooit! Ik was een soort van bier aan het drinken typisch van Shanghai en dat was niet echt bier denk ik maar een soort sterke drank vergelijkbaar met whisky. Ik ben na een tijdje overgeschakeld op kokosnoot melk. Haha. Ik moet wel zeggen dat ik het warm had en ik was zeker niet de enigste. Al die leerkrachten gingen ervoor.

Aan het begin van het diner kreeg iedereen een kaartje met een nummer erop. En tijdens het eten was het tombola!! Haha toen gingen ze pas echt uit hun dak. Ik denk dat ik het wel wat kan vergelijken met een familiefeest van de Gysen kant plus iedereen is zo luid als nonkel Johan. Haha. Heel luid dus. Het eten zelf was super chinees en zeker interessant om eens mee te maken. Op een bepaald moment kwamen er scampi’s op tafel en die waren nog niet gepeld. Thuis zou dit niet echt een probleem geven want je hebt een mes en een vork. Maar hier hebben we alleen maar twee stokjes en die raken niets aan met hun handen. Probleem! Dus mijn supervisor heeft mij geleerd hoe zij dit doet. Eerst moet je de kop in uw mond steken en van het lichaam bijten. Dan bijt je de staart eraf. (je tuft alles in uw bord van schaal en hoofd enzo, geeft trouwens geweldige geluiden) en dan steek je die scampi in uw mond en kleed je het uit met uw tanden en uw tong, en natuurlijk tuf je het jasje met pootjes uit en eet je de scampi op. Tis zeker het proberen waart.

Ik heb zeker mijn grenzen verlegd tijdens het eten. Ik heb vis gegeten die op dat zelfde moment naar mij aan het staren was. Ze geven hier alles in zijn geheel dus die kop zit er nog aan en keek dus naar mij. Er was kwal maar da heb ik niet gegeten. Ik heb een soort van mini aardappel gegeten. Shanghai krab en ook weeral met het nodige getuf en geslurp. Er was champignonsoep en ik heb daar ook van gegeten ook al ben ik geen voorstander van champignonen. (er zaten wel geen grote brokken in) De andere champignonen heb ik niet geproefd want da zag er gewoon niet uit. Die lagen in slijm en daar was dan ook nog eens zeewier bij. Ik heb dan ook nog een aantal gebakjes gegeten waarvan ik niet echt kan uitmaken wat er nu eigenlijk in zat. En als topper mocht ik ook nog eens op de knie van een varken kijken voor ongeveer een uur. Uiteindelijk hadden we nog super veel eten over! En ik vroeg of het niet onbeleefd was om zoveel over te hebben. Maar blijkbaar is dat een teken van welvaart. Hoe meer je overhebt hoe beter voor de gastheer want zo laat hij zien hoeveel geld hij heeft. Volgens mij veel te veel want er was echt super veel eten over. Van sommige gerechten werd zelfs niet geproefd. Uiteindelijk heb ik wel super goed gegeten. Ik miste wel wat rijst dat zat in geen 1 gerecht.

Ondertussen had ik nog steeds geen prijs gewonnen met mijn lotje. Maar tijdens de laatste trekking heb in dan toch nog shampoo gewonnen. Jeej.

Plots liep de directeur van de school rond met een bruin envelop in zijn handen en ik denk dat dit overal het zelfde betekent: geld. Alle leerkrachten hebben ongeveer 12 euro gekregen bovenop het diner waar ze al niets voor moesten betalen. En ik heb ook 12 euro gekregen en ik denk dat het hier redelijk normaal is om geld te ontvangen want veel ‘dank u’s heb ik niet gehoord.

Toen stond opeens iedereen recht en ik dacht dus dat wij naar huis zouden gaan. Maar niet echt want aan de overkant van de straat was een karaoke. En die gingen allemaal naar daar. En wij zijn natuurlijk gevolgd. Dat was zeker apart om te zien wij zaten met ongeveer 40 in een kamer (iedereen heeft zijn eigen kamer met zijn vrienden.) leeftijden gaande van 19 tot 55 denk ik. En die trekken hun niks aan van het feit dat ze absoluut niet kunnen zingen. Ook hier moesten we weer niets betalen en er was drinken voor iedereen en snackjes. Natuurlijk moest ik met Laura constant zingen maar wij kunnen geen chinees lezen dus waren het Engelstalige nummers die zij dan weer niet konden lezen. Gevolg: ik en Laura moesten elke keer alleen zingen. Ik dacht echt dat er een paar glazen gingen sneuvelen toen het mijn beurt was. Haha. Na twee uur zijn we dan maar naar huis gegaan want iedereen begon moe te worden en ik denk dat er een aantal ook wel wat hoofdpijn hadden. Deze dag hadden we niet verwacht om zo af te lopen maar het was zeker en vast leuk! Ik heb weer heel veel gezien en geleerd van die chinezen.

Op foto 1 zie je onze goed gevulde tafel tijdens het diner.
Op foto 2 zie je de directeur die heel mooi aan het zingen is. Haha

19-01-2011 om 15:43 geschreven door Ellen