Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in Shanghai (China) en mijn beroep is Leerkracht Engels in een chinees schooltje.
Ik ben geboren op 29/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker gezellig met vrienden iets gaan drinken.
Ellen in China
05-12-2010
Een week vol nieuwe ervaringen.
Op woensdag ging ik zoals alle dagen naar men schooltje om er les te geven en voor ik begon kwam er een leerkracht naar mij om te zeggen dat er vandaag bezoek kwam in het schooltje. Er zouden mensen van een internationale school komen en die gingen cadeautjes geven aan de kinderen. Elk jaar kiest die internationale school een arm schooltje uit en dan zamelen ze geld in en met dat geld kopen ze cadeautjes voor elk kind. En dit jaar was het dus het schooltje waar ik les geef. Na mijn eerste les verzamelden alle kinderen op het schoolplein en dan gaven de Amerikanen van de internationale school een speech (echt op zen Amerikaans zoals in de films). De kinderen van de internationale school werden dan opgedeeld en in elke klas kwamen er dan een paar kinderen. Na ongeveer twintig minuten mochten ze eindelijk naar hun klas waar de cadeautjes werden uitgedeeld. Ik dacht dat elk kind 1 cadeautje zou krijgen, maar niet dus! Elk kind kreeg een zak vol. Elk kind kreeg een nieuwe winterjas, nieuwe schoenen, een nieuwe knuffelbeer, nieuw schrijfgerief voor op school, speelgoed en koekjes. En op de achtergrond speelden ze kerstmuziek, dat maakte dat er een speciale sfeer was in het anders zo chaotische schooltje. De kinderen wisten niet met wat eerst te spelen, hun bankjes lagen vol met nieuwe spullen en overal hoorde je kinderen WOOOOW roepen. Voor sommige was het ook een beetje overweldigend die wisten niet zo goed wat ze nu met al die mooie spullen moesten doen. Maar ik denk dat ze wel allemaal super gelukkig waren.
Vandaag (zondag) ben ik dan uiteindelijk toch maar naar de kapper gegaan want ik kon niets meer aanvangen met mijn haar. Gelukkig waren er nog twee andere vrijwilligers die moesten gaan. Met een klein hartje ben ik dan die kapperszaak binnen gewandeld. Al een geluk was het een zaak waar nog meer westerse mensen waren, dan was ik al iets geruster. Men twee venten werden onmiddellijk onder handen genomen maar ik heb eerst moeten wachten en uiteindelijk mocht ik dan naar de wastafel gaan. Toen ik mij in de super comfortabele stoel had neer geplaveid zei de chinees die mijn haar ging wassen you are so beautiful! Haha. En toen een super geweldige hoofd en nek massage!! Ik was echt helemaal relax. Het was niet zoals bij ons in de kapper waar ze een beetje over je hoofd wrijven, het was echt een massage en ik kreeg er kippenvel van. 1 van de andere vrijwilligers was bijna int slaap gevallen denk ik. Na een massage van bijna een kwartier was het spijtig genoeg gedaan. Dus het spannende gedeelte zou beginnen: het knippen! Ik had een vrij stijlvolle mannelijke kapper. Ik kon hem niet zo goed verstaan maar uiteindelijk begreep ik dus ongeveer wat hij zou doen met mijn haar. Tijdens het knippen stelde hij dan de gebruikelijke vragen waar kom je vandaag, wat doe je hier, hoelang blijf je, En ik denk dat hij een beetje nerveus was want die was super hard aant zweten. Misschien kwam dit ook wel door het zomerweer. Wij hebben voor de kapper buiten in onze t-shirt brunch gehad en wij hadden het nog veel te warm. Mijn twee mannen waren ondertussen al klaar en hadden al betaald en met mij waren ze nog steeds bezig. Dus kwamen ze maar een beetje op mijn kapper zijn vingers zien waardoor die denk ik nog zenuwachtiger werd. Maar uiteindelijk ben ik heel tevreden met mijn nieuwe coupe. Het is wel een beetje Chinees getint. Haha. Diegene die mijn haar heeft geknipt heeft dan zijn kaartje gegeven en zei dan dat ik volgende keer maar gewoon moet bellen en naar hem vragen en dan zou hij mijn haar terug knippen. Maar ik denk dat de volgende keer in België zal zijn. Het was leuk om dit eens te doen in China maar het is zelfs nog duurder dan in België. Er loopt ook zoveel personeel rond in die kapperszaak. Elke wastafel heeft zijn eigen wasser (of hoe je die ook noemt). Er lopen ongeveer 15 kappers rond, je hebt twee personen die voor het drinken zorgen, en elke kapper heeft zijn assistent die af en toe eens een lokje haar moet vasthouden en dan heb je nog twee mensen voor de receptie. Heel veel volk dus zoals in elke winkel of restaurant. Ze konden er ook niet van over dat ik mijn haar niet verf maar dat het mijn natuurlijke haarkleur is. Ik heb drie keer moeten zeggen dat dit mijn eigen haarkleur is 1 keer tegen diegene die mijn haar waste, 1 keer tegen diegene die mijn haar heeft geknipt en 1 keer tegen de receptioniste.
Mijn weekend zat nog maar eens goed vol van keer. Op vrijdagavond zijn er een paar vrijwilligers naar mijn flat gekomen en hebben we hier eerst een beetje gedronken en we hebben ook acupunctuur gedaan. Daarna zijn we naar een bar geweest waar lokale rockbandjes kwamen. Ik had nog nooit Chinese rock gehoord en ik denk ook niet dat ik het ooit nog eens wil horen. Het eerste bandjes waren allemaal mannen en ze leken meer op zakenmannen die op dat podium MOESTEN staan dan dat ze op een rock band leken. Maar al bij al viel hun muziek nog goed mee. Het tweede bandje waren vrouwen. En het begon echt super goed maar toen trok die zangers haar mond open en toen was het over. Ik denk niet dat ik het beter zou kunnen maar ik zou zeker niet slechter geweest zijn. Twas eigenlijk gewoon kattegejank. We zijn dan maar aan een tafeltje gaan zitten en we hebben ons daar dan maar wat geamuseerd. Daarna zijn we naar een club getrokken en zoals in elke club moesten we 10 euro betalen en konden we drinken wat je maar wou en zoveel je wou. Het levert elke keer weer leuke verhalen op. Dit keer was Antoin de gelukkige. Na een aantal cocktails had hij een regen poncho aangedaan, had hij een mooi strikje in zen haar en stond hij op het podium om zich dan volledig te laten gaan. Lang heeft hij het niet volgehouden maar het was wel super grappig. Die chinezen wisten niet wat ze zagen. In Shanghai is het normaal dat je zingt al is het zonder training en super slecht. Maar om te dansen moet je lessen volgen want anders zouden ze hun wel eens belachelijk kunnen maken. Ik maak me hier dus elke week belachelijk samen met de rest want wij hebben absoluut geen lessen gevolgd. Het was redelijk vroeg in de morgen toen ik men bedje eindelijk terugzag.
Op zaterdag zijn we dan gaan lunchen in één van de meest charmante straatjes van Shanghai. We hebben ons op het dakterras gezet en omdat het veel te warm was in de zon moesten we onze truien en sjaals uitdoen. Het leek even terug zomer. Na onze lunch zijn we naar een insecten markt geweest en dat was heel interessant. Ze verkopen hier mega levende krekels (ik denk dat het krekels waren want die maakten een mega lawaai) en met die krekels gaan ze dan naar een soort van wedstrijd. Het is een soort van hanengevecht maar dan met insecten. En ze porren die beestjes met een mini stokje zodat ze zouden bewegen. Voor de rest had je er nog puppies die helemaal nog niet groot genoeg waren om gescheiden te zijn van hun moeder, er waren vogels, vissen in alle kleuren en formaten, wormen en dat was het denk ik .Na het marktje zijn we even naar huis gegaan voor we iedereen zouden terug zien voor het avondeten want ik moest me nog klaarmaken voor Armin Van Buuren! We wisten eigenlijk helemaal niet om hoe laat die begon aan zijn dj gedoe. Dus zijn we na het avondeten even langs de club geweest waar hij zou komen om daar dan te vragen wanneer hij kwam. We hadden dan ook maar al ineens een bandje gevraagd zodat we niet meer moesten aanschuiven wanneer we binnen wilden gaan. Voordat we naar die club gingen zijn we naar een goedkope bar geweest waar je voor 2 euro super goede cocktails kan drinken. En dan na lang wachten was het eindelijk tijd om richting Armin Van Buuren te wandelen. Het eerste wat me opviel toen we bij de club aankwamen was dat er super veel hollanders waren. De club was op de vierde verdieping in een shopping center maar de hoofdingang was afgesloten en iedereen moest met twee super kleine liftjes naar boven. Het was dus weer een heel geduw en getrek voor we boven waren en al goed hadden we al een bandje zodat we maar gewoon moesten binnen wandelen. De rij om een bandje te krijgen was super lang en dan moest je nog eens aanschuiven voor de vestiaire (die bovendien altijd gratis is). Toen we dan binnen waren zijn we iets gaan bestellen om te drinken, wel niet echt drinken want het waren maar shotjes. En ik denk dat het gouden waren want per shotje was het vijf en halve euro. Ik heb dus enkel water gedronken en dat was ook al super duur. Natuurlijk was er al super veel volk binnen en was het dus redelijk druk vooraan. Maar wij moesten en zouden zo dicht mogelijk gaan staan dus hebben we op de Chinese manier onze weg gevonden. En na nog eens lang wachten was het eindelijk de beurt aan Armin Van Buuren. Hij heeft ongeveer vier uur gedraaid en ik ben maar 1 keer water gaan halen en voor de rest heb ik niet stil gestaan. En ondanks het feit dat er veel Hollanders waren heb ik er een Amerikaan uit California ontmoet die ongeveer hetzelfde doet als mij in Shanghai. Maar ja veel hebben we natuurlijk niet gezegd want we kwamen voor de muziek en niet om vrienden te maken. Haha dit klinkt een beetje gemeen. Toen we moe maar voldaan terug naar huis wilden moesten we dus terug in die super kleine liftjes en ik stond in de lift met super Hollandse meiden. 1 der van zei: Nou had je daar zo een paar van die rijke Chinezen die dachten dat ze beter waren! Niet normaal! Haha en in de lift stonden natuurlijk ook chinezen maar die hadden geen idee wat ze zei dus dat was wel een beetje grappig.
Op zondag zijn we na een korte nacht gaan brunchen met een aantal. En een paar zijn dan nog naar een park geweest maar ik ben naar huis gegaan om mijn lessen voor te bereiden voor deze week. En s avonds hadden we een poker avond in een vijfsterren hotel. Of toch in een kamer van een vijfsterren hotel. 1 van de vrijwilligers verbleef er met een vriendin (want je mag geen gasten hebben in China, dan kan je opgepakt worden). Ik heb niet meegespeeld want ik hou er niet zo van maar ik was dan de dealer. En we hebben ook ijsjes gegeten en het was een leuk ijsje. Het noemde cold stone. Dus je vroeg de smaak die je wou en dat ijs werd op een koude plaat gelegd en dan kon je kiezen wat je IN je ijs wou. Ik had hagelslag en chocolade schilfers en een koekje. (het hoorntje werd in je ijs verkruimeld) Het was echt super lekker. Na de poker avond was ik wel kapot. Ik had die nacht niet zo veel geslapen dus toen ik in men bed lag was ik snel in dromenland.