Een kleine update voor degenen die graag weten hoe het gaat in Bordeaux
03-11-2014
B&B chez Ellen
B&B chez Ellen
Op een vrijdag in het zonnige Bordeaux stonden daar 2 toeristen aan het station, onze Jore en ons Emmanuelle kwamen op bezoek! Een week na Brams liefdevol bezoekje en dat van mijn familietje was het tijd om nog meer heimwee te krijgen. Maar deze keer kreeg ik de Gentse gazet op bezoek. Hoe het Gent er annoo Oktober 2014 uitziet en hoe ik gemist werd, werd mij uitgebreid verteld. Een prachtweekend, wat had ik die st-lucassers gemist!
Heimwee? Ik wil het nog niet toegeven want ik ben hier o zo graag! Bordeaux is prachtig en ik heb hier het relaxte leventje ooit in de geschiedenis van het Ellen zijn. Maar nu ik al die bezoekjes achter de rug heb van de mensjes die ik lief heb, geef ik misschien stiekem toe toch een tikkeltje heimwee te hebben.
De 4e kotgenote (in éénzelfde kamertje) is ook een feit.
Ja u hoort het goed de 4e...
Ines en ikzelf hebben al heel wat sociale aanpassingen ondergaan. Vorige week was onze Poolse viendin en haar Ijslandse vriend nog een feit, maar daar heeft MMe Lequet een bruusk eind aan gemaakt...
Ze zaten hier met 2 in een kamertje voor 1. En dat paste toch niet in de gedachtengang van onze liefste Lequet...
Wat ze er nu weer zullen binnensmijten weet ik niet,
ach ik word er al wat immuun tegen.
Sterren komen en sterren gaan, zou Gorki zeggen, tja zo is dat dus ook met kotgenoten, alleen ons Ines blijft bestaan...
HOOG BEZOEk, bomalarm en twijfels in mân kunstig hoofd
HOOG BEZOEk, bomalarm en twijfels in mn kunstig hoofd
School.
Plots was er een bommelding op school. Ellen was haar learning agreedment eindelijk in orde aan het maken en moest helaas naar buiten gaan. Of het nu echt was of niet dat weet ik niet, maar er was voldoende politie aanwezig om het serieus te nemen en gewoon naar huis te gaan. School. School is ook een beetje bizar in bordeaux. Zo moesten we allen une piece pour la garonne maken deze week. Ik tekende een boot, niet zomaar een boot. Een boot met een stuk uit, want Ellen De Vos sneed voor het eerst een stukuit haar tekening. Al was het precies weer de uitleg die belangrijker moest zijn dan het werk...jammer want daar ben ik niet zo goed in, mijn werv uitleggen int Frans... . Sommigen kochten gewoon een fles chocomelk, omdat la Garonne hen deed denken daaraan. Misschien is het allemaal te abstract voor mij, daarom ben ik ook aan het overwegen om misschien een andere ARC te kiezen en voor schilderen te gaan, daar MAkEN ze dingen. Ze discuteren ook, maar niet heel de dag door. Ik wil dingen maken, mijn vingers kriebelen om te tekenen, te schilderen, al de inspiratie die ik hier al opdeed op een doek te smijten!
Hoog bezoek had ik ook dit weekend. Mijn ouders en zussen komen een weekje op bezoek. Maar dit weekend was ook Brammeke hier! Het was niet voor lang, maar ik heb er van genoten! Niets is zo fijn als je liefje terugzien in een zonnige stad als deze! Het was net of we gewoon nog steeds dat weekje op vakantie waren in september. Momenteel is het zondag, morgen ist school en Bram is terug in België. Een traantje werd weggepinkt en dan een kNAL! Opnieuw een bom? Er was toch iets raar aan de hand in de vlieghaven, iedereen moest een imense omweg nemen om naar the gates te gaan en voor mij was de bus terug nemen even onmogelijk. Er was ook heel wat met legerprint en geweer versierd volk. Wat een belevenis, Bram dagzeggen op het vliegveld in Bordeaux...
Momenteel hebben Ines en ikzelf er ook een kotgenote bij. Een dame uit Polen, en haar vriend uit ijsland. Ze houden niet zo van de warmte hier en blijven daarom ook heel de dag binnen... Een beetje een vreemd idee, voor mij, als zon-liefhebbend persoon. Maar zo heeft ieder zijn gewenst klimaat zeker?
Vanavond hebben we ook voor het eerst samen gegeten en gebabbeld. Het was een mengeling van Frans (want de buurman was ook geïnviteerd) en Engels. Bij debut verwarrend voor mijn warrige hersenpan, maar na enkele happen van het heerlijk gerechtje dat ze maakten lukte het wel nog vlot :)
Jaja het is heerlijk druk op het minikot, maar we amuseren ons hie wel begot!
Morgen gaan we met Family De Vos naar het strand, dat word vast ook wel plezant!
Groeten uit het zonnige Bordeaux en tot de volgende ;)
De weken hier worden momenteel gevuld met Franse chansons en verwarrende taken op school. Maar na het niet begrijpen van te abstracte opdrachten, bleek mijn eigen werk verklaren de goeie oplossing. Ach die kunstenaars hier toch, franse sloebers. In het atelier is het momenteel ook al iets duidelijker waar we ons mogen nestelen, al blijft het wennen aan het vreemde systeem hier. Het zijn op school echte nomaden, ik weet niet hoe zei zich kunnen thuisvoelen in een eeuwig verplaatsen met werk en al, geef mij dan maar het gezellig rond het haardvuurgevoel in het atelier in Gent maar bon, we redden het hier ook wel. Lege baterijen laad ik momenteel op door te gaan lopen aan la Garonne. Pracht van een rivier! Op een mistige zaterdagochtend liep ik voorbij een uit de mist verschijnende brug, pijlers en om alles compleet op een piratenfil te laten lijken, stond er jaja een prachtig zeilschip. Zo één uit de tijd van de echte piraten, met kannonnen en gigantisch veel touwen, ladders en zeilen. Prachtig! Zondag had ik dan ook maar besloten dat prachtige schip op papier te zetten. De weekends zijn hier voor de rest gevuld met marktjes bezoeken, samen met de buren eten en en wijntje drinken, echte dansavonden zijn er nog niet geweest. (Dit misschien te wijten aan de moeilijk te maken contacten op school...) Ook het meer blijft een van onze trekplijsters! Dit weekend, jaja midden oktober, zwommen Ines en ikzelf in het meer! Het was zomer, zomer in oktober! Het strand lag vol genietende ( & iets te bruin-gebakken oudjes en andere) Zondagen zijn momenteel echt rustdagen, een beetje tekenen, een beetje lezen, genieten van het gedeelte zon aan zondag. Gewoon omdat het kan en mag. Momenteel al voel ik hoe hard ik weer zal moeten wennen aan mijn drukke Belgische leventje wanneer ik terugkom. Maar laat deze ervaring nog maar even zijn gang gaan. Ik vind het wel aangenaam zo.
Ines en ik bakten eens pannenkoeken en de buren kwamen op bezoek. Heel het huis verbouwd om ze te kunnen plaatsen en 2u gebakken. Lekker waren ze, gezellig was het en de wijn ging goed binnen. Maar de volgende morgen was ons maagske toch een beetje omzeep, daar zaten we dan met rammelende darmen in onze 1e les APC. Die even onduidelijk was als de introductie. Op en gegeven moment moesten we onszelf voorstellen. Trop dificille pour moi, mais bon. Het was gelukt als was het niet echt volledig wat ik in gedachten had. Ik hoop toch dat dat Frans van mij snel wat hogere vitesse gaat innemen, want verstaan doe ik ze wel, maar mijn antwoorden zijn nogal kort en weinig vervoegd...
FRUSTRATIEDONDERDAG werd beloond op goede vrijdag.
Er was eens een donderdag die begon met het vak APC waar iedereen met de vingers stond te draaien, de leerkracht maar met 1 persoon bezig was, arrogante dames niet wilden dat wij, Belgen een plekje in het atelier opeiste en ik me niet echt thuis voelde. Spaghetti at ik zonder smaak en WIFI was er niet grrrrrrrr. Op die gefrustreerde modus ben ik de bureau van MME Lequet binnengestapt en heb ik op haar bureau, met haar computer, gepersonaliseerde bureaustoel en USB mijn mails voor school beantwoord. Ik was even La neauvelle secretaire de lécole de Beaux-arts! Die avond heb ik toch een plek op-geeist en ben ik vollop begonnen. De avond werd afgesloten met een gekke film M.Butterfly op het filmfestival en een wijntje op een van de meest chique plekjes in Bordeaux (even VIP)!
En toen was er goede vrijdag! De dag waarop ik voor het eerst Studio Dessin had! Met volle goesting ben ik beginnen tekenen. Deugd dat dat deed! De docenten waren ook superpositief oven mijn werk, mijn schetsboek was de kers op de taart voor hen. Eindelijk voelde ik me voldoende op mn gemak om mijn werk volledig te verklaren en te uiten welke richting ik er mee uit wou gaan. Ze vonden het ook redelijk drole dat ik lachte met de kapotte autos hier. Bon een top-dag met als kers op de taart: MME Lequet die zei dat ik EINDELIJk WIFI had op school!
Momenteel ben ik een gelukkig rondhuppelend Belgje in het iets minder zonnige Bordeaux van mn dromen.
Een franse chanson een wijngaard en een rendez-vous met de buren.
Wat was me dit een gezellig weekend. Ik zal beginnen bij het begin. Vrijdag was een ontmoetingsdagje tussen 1e, 2e en 3e jaars op school. Café Pompier. Ines en ik bakten cake (die even scheef was als lekker, en lekker was hij) er stonden ook nog andere cakjes op tafel. De kunstige studenten babbelden en babbelden, maar bleven nogal in eigen gekende atmosfeer. Jammer voor ons want zoveel volk kenden we nog niet. Onze Poolse vriendin was ook na 5min al niet meer geïntresseerd in ons. Tot we ons bij een paar 1e jaars plaatsten, die hadden blijkbaar wel zin in een conversatie. Het weekend was weer vroeg begonnen hier in het kalme Bordeaux. Op het menu stonden WIFI-zoeken en s avonds naar een vernissage in het museum FRAC. Tussen alle zatte-kunstliefhebbende 40-ers was ook heel wat schoons te bezichtigen. Een kunstenares om zeker te onthouden was Stefanie Charpin.
Na onze met kunst en rode wijn gevulde avond bezochten we ook nog even het festivalletje achter onze school. Experimenteel, maar aangename muziek kregen we daar te horen. Daarna was het tijd om in ons bedje te kruipen, want zaterdag stond onze 1e grote fietstocht samen op het programma. Het was genieten tussen de wijngaarden (eens we ze gevonden hadden toch). Chateaus, mijn super-plooifiets, druiven, de zon en een schetsboek, meer heb ik niet nodig om van een zaterdag te genieten. Moe van onze fietstocht werden we geïnviteerd door onze buren om gezellig iets te drinken. Het was (kort samengevat) een gezellige met wijngevulde-franse avond. Als afsluiter gingen we met die gekke bende (bestaande uit een Canadees, een man uit de Parijse Boulieu en een dame uit Pau) naar datzelfde festivalletje van gisteren. Ik moet zeggen dat die avond mijn Frans is geëvolueerd tot een goede basis, na enkele wijntjes zakte mijn kennis wel weer wat. Wat opviel was dat velen merken dat ik niet uit Frankrijk ben (ook als ik niks zeg) en zo een gesprek aanknopen, bij de meesten houd dat gesprek na jhabite à Belgique wel op. Maar bij die ene (nogal gay-dansende) Algarijn niet echt... En ik moet eerlijk toegeven van aantastelijke Algarijnen moet ik niet hebben, hij had na een tijd negeren precies wel door dat zijn versier-truc niet echt veel uithield. Ach voor de rest zijn het nog gezellige dansers die Fransen hier, en onze luidruchtige buren, die waren ook verrassend aangenaam om met op stap te gaan. Zondag was eerder een echt rustdag, met een beetje stijve fietskuiten en een droge keel zijn we naar Le Lac gereden, zwemmen zat er niet echt in maar pootje baden was zeker aangenaam.
kortom, het is zomer in oktober (met copiright op deze zin van Ines Claus)
Zonnige groetjes uit het naar nazomer-ruikende Bordeaux
Dan toch is mijn echt sociaal leventje begonnen hier, met mijn nieuwe kotgenote Ines :) Een gezellig dametje studeert ook tekenkunst maar dan aan het kask. Samen hebben we al enkele gezellige tekeningetjes gemaakt en genoten van de mooie stad. Eindelijk een kotgenootje die blijft :). Met Laure, mijn vorige kotgenote heb ik wel nog steeds contact, samen zijn we haar meubeltjes gaan kiezen voor haar nieuwe woonst en zijn we naar le lac geweest en samen gezellig de vankantie af te sluiten, met Ines klikt het ondertussen ok zeer goed en lasagna maken samen dat was een culinair top-idee! La vie a Bordeaux avec des amis is nog aangenamer! De eerste schooldag is intussen ook al gepasseerd al was het vrij kort en puur informatief. Voor de Bordelais hier heeft de vakantie precies nog niet lang genoeg geduurd, maar ik wil toch stilaan echt van start gaan hoor :).
Het is hier wel een grappig circus aan het worden nu mijn 2e colocataire arriveerde. Of ik ben heel snel content, of alle andere jongelui in Europa zijn kieskeurig. Mijn huisje is inderdaad niet heel groot, maar cava het gaat wel voor enkele maanden. Mijn eerste huisgenote dacht er al anders over, ze vertrekt morgen al omdat ze het te klein vind voor 3. Mijn nieuwe kotgenote,(studeert trouwens ook tekenkunst maar op t kASk) vind het ook al een grap, hoe klein en non-privé het is. Nu kwamen er vandaag nog 2 anderen kijken, wie 1van de 2 (een Poolse en een Zwitser) dan de plaats van mijn 1e kotgenote zou innemen. Maar zij keken ook nogal raar wanneer ze binnenkwamen en schudden al meteen neen als ze de kamer en de badkamer zagen... Mijn Frans en Engels begon op die moment toch erg te mengen :s Hopelijk blijf ik straks niet alleen achter :p, wat ik toch niet echt leuk zou vinden hoor. Ach la vie en Bordeaux, je t aime, als ze het niet te moeilijk maken natuurlijk. :)
Momenteel is het hier al een pak minder eenzaam ik heb een Franstalige kot-genoot en buurvrouw waar ik ondertussen al een babbeltje mee kan slaan. Het is nog zoeken naar een juiste zinsbouw, maar ze verstaan mij en ik hen en dat is momenteel al het voornaamste denk ik :) .
Samen zijn we al aan het koken geslagen en een gezellig wijntje gaan drinken. Ik denk dat mn sociaal leven à France momenteel wel begonnen is! Vrijdag komt mijn tweede kot-genoot toe, ze studeert jaja in Gent...
Wat me deze dagen, door hier alleen rond te lopen nog meer is opgevallen, zijn de vele daklozen. Ten opzichte van deze grote, mooie, rijkelijke stad is dit wel een groot verschil. Ze hebben ook allemaal een hond, een gezellig boeltje hoor. Tot je in een van hun drolletjes trapt... Ook al zijn hier bijna alle huizen gerenoveerd, en alle parkjes en pleintjes heel netjes, naar de grond kijken is de boodschap!
Franse mannen zijn hier precies ook gefascineerd tekenende meisjes, of het nu echt ging over mijn tekening of een onrechtstreeks verzoek om samen een wandeling te maken? Ik weet het niet maar heb die 2 toch maar mooi afgewezen... Praten over het mooie weer, Bordeaux en gezellige parkjes vond ik al meer dan genoeg.
Ach het is hier best gezellig al mis ik het drukke leventje toch wel wat op het thuisfront, maar ik ga niet klagen. Misschien moet ik gewoon genieten van mijn laatste vrije momentjes in het zonnig ßordeaux! Woensdag begint het echte schoolleven ik kijk er al naar uit!
Bij deze een eerste berichtje uit het zonnige Bordeaux.
Momenteel heb in wifi gevonden aan la Garonne de grote rivier die door de stad stroomt. Het lijkt wel de leie in Gent weer iedereen samenkomt voor een gezellig onderonsje, maar dan gigantisch veel groter. Zoals alles hier een beetje het centrum is een grote verzameling van museas, monumenten, gezellige terrasjes, pleintjes, en vooral huizen om op verlieft e worden. Aangezien mijn frans nog niet zo denderend is het in nog niet zoveel vriendjes. Maar alleen genieten van deze mooie stad lukt ook wel.
Vorige week was ik hier nog op vakantie met mn liefje. Maar sedert Bram weer naar het bewolkte België vertrokken is,besef iv pas dat het hier meer dan een vakantie zal worden en dat ik nu wel echt mijn plan zal moeten trekken in mn beste frans. Samen hebben we de stad ontdekt, momenteel ken ik dus al goed mn weg. Ook de wijngaarden zijn we doorkruist met onze stalen ros. Dit weekend was het dan ook nog een sopen monumetnendag. kortom, veel te beleven hier en aan prachtige uitzichten geen gebrek! Op dez moment komt wel het besef dat Frans mijn taal word de komende maanden ik hoop snel kotgenootjes te hebben waarmee ik wat kan oefenen. Want momenteel s het her nog wat eenzaam, zelfzeker ben ik nog niet echt om gezellige fransaices aan te spreken. Ach ik kijk toch uit naar wat sociaal contact op school volgende week.Want samen van een wijntje genieten in deze gezellige stad is natuurlijk leuker dan alleen met mn schetsboekje.
Maar voor de rest stel ik het hieer zeker goed met een wijntje in de hand en de zon op mn snoet!
