De zon 

De zon dacht nog eens goeiendag te zeggen deze week, en of we er van geprofiteerd hebben! In het atelier vertoeven was geen optie, ik nam de fiets, mijn schetsboek en ging buiten zitten. Prachtig weer op een novemberdag, dat ik dat nog beleven mag!  In het atelier zit anders alles ook best mee, al moet ik eens dringend gaan selecteren waar ik echt heen wil met mijn werk, ben ik vele nieuwe pistes aan het testen en kom ik eindelijk tot een verbreding van mijn kunstzinnige kijk. Maar selecteren blijft voor ons Ellen toch een moeilijke kwestie. Een nieuwe hobby hebben Ines en ik ook weer gevonden, vanaf deze week is maandag zwemdag! Het deed deugd nog eens aan sport te doen, na mijn loopkunsten te moeten stilleggen aan het begin van dit verschrikkelijke regenseizoen. 

Ach deze week mocht ik niet klagen, er schenen zeven zonnen, op 7 dagen. Plots was het weer zomer! 

Donderdag zijn we eens chique gaan doen en keken we in de Opera naar een stuk van Pierro Lichinsky. Dat we de jongste waren, daar hadden we op voorhand wel al aan gedacht, maar even opgetut als de oudjes waren we zeker! Nagelak, rode lippen en opgestoken haar, waren niet overbodig. Het was een schone voorstelling, vooral de decor (zeer simpel met veel lichtjes) was fascinerend, en natuurlijk de stem van de opera-zingende vrouw lied me niet koud. Hartverwarmend was het heus wel.

Vrijdag kwam Laure (mijn ex-kotgenote uit Parijs) nog eens langs. Het was een gezellige avond met home-made pizza en ‘Gallette le Roi’ uit de liddle :p Een beetje misplaatst qua periode van het jaar maar we hebben ervan genoten! 

& Aangezien de zon dit weekend nog zin had een extra dagje te schijnen besloot ik alleen naar Dune du Pila te trekken, het was een gigantische duin, tussen bosgeur en zeelucht en een beklimming met meer dan één zucht. Maar boven werd ik beloond met een prachtig uitzicht! Niet om te stoefen, maar het was toch een van de schoonste natuurlijke kunstwerken die ik tot hiertoe heb gezien.

23-11-2014 om 17:32 geschreven door Ellen De Vos