Een kleine update voor degenen die graag weten hoe het gaat in Bordeaux
10-10-2014
Pannekoeken tot frustratiedonderdag
Ines en ik bakten eens pannenkoeken en de buren kwamen op bezoek. Heel het huis verbouwd om ze te kunnen plaatsen en 2u gebakken. Lekker waren ze, gezellig was het en de wijn ging goed binnen. Maar de volgende morgen was ons maagske toch een beetje omzeep, daar zaten we dan met rammelende darmen in onze 1e les APC. Die even onduidelijk was als de introductie. Op en gegeven moment moesten we onszelf voorstellen. Trop dificille pour moi, mais bon. Het was gelukt als was het niet echt volledig wat ik in gedachten had. Ik hoop toch dat dat Frans van mij snel wat hogere vitesse gaat innemen, want verstaan doe ik ze wel, maar mijn antwoorden zijn nogal kort en weinig vervoegd...
FRUSTRATIEDONDERDAG werd beloond op goede vrijdag.
Er was eens een donderdag die begon met het vak APC waar iedereen met de vingers stond te draaien, de leerkracht maar met 1 persoon bezig was, arrogante dames niet wilden dat wij, Belgen een plekje in het atelier opeiste en ik me niet echt thuis voelde. Spaghetti at ik zonder smaak en WIFI was er niet grrrrrrrr. Op die gefrustreerde modus ben ik de bureau van MME Lequet binnengestapt en heb ik op haar bureau, met haar computer, gepersonaliseerde bureaustoel en USB mijn mails voor school beantwoord. Ik was even La neauvelle secretaire de lécole de Beaux-arts! Die avond heb ik toch een plek op-geeist en ben ik vollop begonnen. De avond werd afgesloten met een gekke film M.Butterfly op het filmfestival en een wijntje op een van de meest chique plekjes in Bordeaux (even VIP)!
En toen was er goede vrijdag! De dag waarop ik voor het eerst Studio Dessin had! Met volle goesting ben ik beginnen tekenen. Deugd dat dat deed! De docenten waren ook superpositief oven mijn werk, mijn schetsboek was de kers op de taart voor hen. Eindelijk voelde ik me voldoende op mn gemak om mijn werk volledig te verklaren en te uiten welke richting ik er mee uit wou gaan. Ze vonden het ook redelijk drole dat ik lachte met de kapotte autos hier. Bon een top-dag met als kers op de taart: MME Lequet die zei dat ik EINDELIJk WIFI had op school!
Momenteel ben ik een gelukkig rondhuppelend Belgje in het iets minder zonnige Bordeaux van mn dromen.
Een franse chanson een wijngaard en een rendez-vous met de buren.
Wat was me dit een gezellig weekend. Ik zal beginnen bij het begin. Vrijdag was een ontmoetingsdagje tussen 1e, 2e en 3e jaars op school. Café Pompier. Ines en ik bakten cake (die even scheef was als lekker, en lekker was hij) er stonden ook nog andere cakjes op tafel. De kunstige studenten babbelden en babbelden, maar bleven nogal in eigen gekende atmosfeer. Jammer voor ons want zoveel volk kenden we nog niet. Onze Poolse vriendin was ook na 5min al niet meer geïntresseerd in ons. Tot we ons bij een paar 1e jaars plaatsten, die hadden blijkbaar wel zin in een conversatie. Het weekend was weer vroeg begonnen hier in het kalme Bordeaux. Op het menu stonden WIFI-zoeken en s avonds naar een vernissage in het museum FRAC. Tussen alle zatte-kunstliefhebbende 40-ers was ook heel wat schoons te bezichtigen. Een kunstenares om zeker te onthouden was Stefanie Charpin.
Na onze met kunst en rode wijn gevulde avond bezochten we ook nog even het festivalletje achter onze school. Experimenteel, maar aangename muziek kregen we daar te horen. Daarna was het tijd om in ons bedje te kruipen, want zaterdag stond onze 1e grote fietstocht samen op het programma. Het was genieten tussen de wijngaarden (eens we ze gevonden hadden toch). Chateaus, mijn super-plooifiets, druiven, de zon en een schetsboek, meer heb ik niet nodig om van een zaterdag te genieten. Moe van onze fietstocht werden we geïnviteerd door onze buren om gezellig iets te drinken. Het was (kort samengevat) een gezellige met wijngevulde-franse avond. Als afsluiter gingen we met die gekke bende (bestaande uit een Canadees, een man uit de Parijse Boulieu en een dame uit Pau) naar datzelfde festivalletje van gisteren. Ik moet zeggen dat die avond mijn Frans is geëvolueerd tot een goede basis, na enkele wijntjes zakte mijn kennis wel weer wat. Wat opviel was dat velen merken dat ik niet uit Frankrijk ben (ook als ik niks zeg) en zo een gesprek aanknopen, bij de meesten houd dat gesprek na jhabite à Belgique wel op. Maar bij die ene (nogal gay-dansende) Algarijn niet echt... En ik moet eerlijk toegeven van aantastelijke Algarijnen moet ik niet hebben, hij had na een tijd negeren precies wel door dat zijn versier-truc niet echt veel uithield. Ach voor de rest zijn het nog gezellige dansers die Fransen hier, en onze luidruchtige buren, die waren ook verrassend aangenaam om met op stap te gaan. Zondag was eerder een echt rustdag, met een beetje stijve fietskuiten en een droge keel zijn we naar Le Lac gereden, zwemmen zat er niet echt in maar pootje baden was zeker aangenaam.
kortom, het is zomer in oktober (met copiright op deze zin van Ines Claus)
Zonnige groetjes uit het naar nazomer-ruikende Bordeaux
