De herondekking van de wereld

Gedragen door de zuidelijke winden der wanhoop

12-08-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

van bergen ( Colca Canyon ) naar de kust (Camana)

vroeg opgestaan om 7 uur te rijden op ons welbekend boemelbaantje van 40 per uur. Hoewel het deze keer op sommige plaasen wel wat slechter gesteld was met de weg. Het landschap daarentegen maakte alles weer goed. Prachtige bergen, ravijnen, dalen, gelaagde bergen met zelfs rood geoxideerde lagen alsof er werd geknoeid met rood poeder, nog meer bergen en ravijnen, tot het landschap plotseling veranderde in een uitgestrekte vlakke woestijn. De desolaatheid en de eenzaamheid waren imens, slechts een drietal auto´s tegen gekomen op onze route van slechts 200 km¡ ( ps Pa, echt iets voor jou¡) Onderweg gestopt in een dorpje, waar alles in voorbereiding werd gebracht voor het feest van een of andere heilige ( die klaar stond in de kerk om rondgedragen te worden) Kennisgemaakt met de pastoor die heel ijverig ons wilde begroeten... Gelukkig geen echt gesprek moeten voeren... Wij als vrome katholieken???
Ook moesten we een eigen stenen torentje bouwen langs de weg, zoals alle anderen doen. Daar werd Steven aangevallen door migrerende cactussen die een lift wilden om zich voort te plantem. Gevolg: stekels in zijn beide benen en vingers. Een uur later ontdekte hij nog een verstekeling aan zijn andere broekspijp...

We zitten nu opnieuw in een doorvoerdorp waar niets te beleven valt, behalve rusten. Morgen de Pan America Sud verder volgen richting Nasca....

Geef hier uw reactie door