De herondekking van de wereld

Gedragen door de zuidelijke winden der wanhoop

05-08-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

dag 9: het venijn zit in de staart

Tja het moest er van komen, als je de regengoden uitdaagt met een uitspraak: We hebben nog geen regen in het regenwoud gehad. Dan weet je wat je te wachten staat. De hele nacht regen en onweer, ook het inladen van de boot ´s morgens was lekker nat. Gietende regen¡ Eerst nog de propellor van de buitenboordmotor rechtkloppen met een hamer en de terug weg kon beginnen.

Van de boot onmiddellijk in de bus voor opnieuw een rit van 8 u. Ik begon er net aan te wennen tot ...
Om 6 u ´s avonds plotseling een file, wat bleek: een landverschuiving die de weg blokkeerde... Dan maar terug draaien en een andere weg volgen. Eigenlijk kun je het woord weg hier niet gebruiken, meer een pad dat snel met een buldozer was uitgegraven, smal, vol putten,... Eerst kijken of er geen tegenliggers af kwamen en dan maar erin duiken. De chauffeur Emilio had ook zijn familie bij dus was ik toch gerust. Ondertussen was het pikdonker en enkel de koplampen verlichtten de weg. Toen kwamen de eerste tegenliggers... De kleine auto´s gingen nog net. Tot er een bus moest kruisen. Spannend hoor: tientallen peruanen schreeuwend op de donkere weg, bevelen roepen, iedereen uit de bus en zo er langs proberen te wringen. Dat was nog leuk... Tot op een volgend punt er een vrachtwagen vast gereden stond in een bocht tegen de rotswand om ons te laten passeren. Steven ging helpen, ik bleef zielig in de bus. Onze chauffeur was er niet zeker van maar iedereen stond te roepen dat hij moest doorrijden. Halverwege zaten we vast en twijfelde hij heel sterk. We schuurden langs de camion en toen zat er niets anders op dan doorrijden. Aan de andere kant hadden de achterste wielen slechts centimeters... Ik was er eker van dat we zouden vallen... Ik de afgrond in en Steven boven staan kijken.
Met een aanroep naar de goden toe, zijn we er toch geraakt... Wat een avontuur, maar dat hoeft niet meer voor mij...

Geef hier uw reactie door