Het was een deugdoende, lazy afternoon. Heb me alleen laten vangen in de sterkte van de zon toen ik in de hot tub zat. Toch wel een beetje verbrand op mijn armen, nek en schouders. Het is niet dat de zon echt fel scheen, ze kwam maar af en toe door de wolken. De evenaarszon gedraagt zich toch anders dan die van ons. Waaien deed het ook serieus. Af en toe hoorde je takken vallen in het bos rondom ons. Toch wel akelig als je bedenkt dat we daar deze morgen nog liepen. 

Steven was helemaal in de wolken met het avondeten: Koreaanse rundreepjes met rijst en sla. Als dessert precies iets mozzarella-achtig met guaveconfituur. Een specialeke. 

Daarna vertrokken we op nighttour met de lokale gids. We kregen een glimp van de nachtzwaluw te zien, maar gaan zitten wilde hij niet. We liepen via een steile autoroute naar de parking, waar de gids zijn speaker in een hoek hing en de uilen probeerde te roepen. Ik heb vooral naar de sterren en de wolken staan kijken. In de verte achter de berg zag je het weerlicht van de bliksem. Na een uur nog steeds geen uil. We hebben dan de steile weg gevolgd terwijl het nog steeds stevig waaide. We voelden het al aankomen. Hij liep met ons richting het huisje waar we 's ochtends de wandeling startte. Ik wist op voorhand dit wordt sterven, want in het donker in het bos een slingerpad volgen en dan steile hellingen. Plots nam hij zijn gsm en had via de vertaalapp ingegeven dat we de tour gingen stoppen omwille van de wind. Waarschijnlijk hebben we daardoor ook niets kunnen zien van beestjes. Zelfs Steven vond het niet erg, want het was anders een behoorlijke tocht geweest. We hebben hem toch maar 10 dollar in zijn handen geduwd voor de moeite van de voorbije dagen. 

Ontbijt kregen we pas om 8u. Gevulde omelet en skyr met havermout en banaan. Ik content met de skyr en Steven met de omelet. Om 10u kwam de taxi om ons naar tinamu-reserve te brengen. Hij was de code vergeten van de gate van het park, dus hebben we daar even staan draaien. Verkeerde kant van de berg, dus geen ontvangst. De gravelweg richting park liep vol jongeren, wandelaars, joggers, mountainbikers... Het was er niet te doen druk. Zaterdag en iedereen gaat blijkbaar op wandel. De goedkope hobby van de Colombiaan. Er stonden zelfs stalletjes met eten. Natuur zo dicht bij een stad, trekt mensen aan natuurlijk. 

De taxichauffeur was een ramp. Was de hele tijd afgeleid van vanalles en nog wat. Echt een slechte chauffeur. We waren blij dat we uit zijn wagen waren. Amai. 

We kwamen aan in het paradijs. Plots stopte de weg en reed je recht op een groot open hoofdgebouw waar de keuken, het restaurant en kamers zijn. Daarachter liggen nog een aantal gebouwen met kamers. De grootste is blijkbaar voor ons. Met een enorm terras met zetel en hangmat. Ook onze kamer is super groot. Het enige minpuntje is dat we net langs en boven de keuken zitten waar het wat lawaaierig is. Voorlopig stoort dat nog niet. Deze avond kan natuurlijk anders zijn. We zijn opnieuw samen met de Indiërs. Zij waren al een dag eerder afgezakt naar hier en vertrekken morgen terug naar huis. We moesten ook meneer zijn horloge teruggeven, die was hij vergeten in de vorige lodge. Die hebben we veilig afgegeven. 

Steven is met de Indiërs mee op stap en ik lig lekker te chillen in de hangmat. Het was hier deze middag heel heet toen de zon uitkwam. Ondertussen is het bewolkt en toch al wat frisser. Ik zal helaas mijn kleedje weer moeten ruilen voor een broek. We zitten rond de 1500m hoogte, dat scheelt toch weer wat graden. Gisteren met de wind was het echt wel heel koud. 

De Indiërs hadden gisteren nog een hele dag met de luide gids doorgebracht. Ze waren de stad Manizales ingegaan en nog naar een ander park. De volgende dag mocht de gids niet meer terug komen omwille van incompetentie. De Indiërs waren hem kotsbeu. Wij toch maar even gecheckt wie onze gids morgen is. Het is dezelfde die voor ons Los Nevados heeft georganiseerd, dus dat is ok. Ik vind het nochtans fijn om te wisselen van gids. Niks aan te doen dus. Hij zei nog:' Je kunt mij vragen om je daar te gidsen'. Toen zijn we daar niet echt op ingegaan. De gidstour hier is dik 12 dollar duurder dan een paar dagen geleden. Je merkt dat het hier bekend is en ze veel toeristen ontvangen. Voorlopig zijn er geen ander gasten dan de Indiërs en wij. 

De lunch was weer uitgebreid met vage kippensoep, rijst, scampi's, vis en advocado. Heel erg mooi gedresseerd. Steven en ik hebben de scampi's en advocado geruild. Goeie deal.