Om kwart voor 5 al in de douche en om alles in te pakken voor vertrek om half 6. Colombianen houden zich zelden aan de tijd. Meestal is het een half uur later dan beloofd. Vandaag valt het mee en zijn we op weg om 5u40. De weg richting het westen volgen richting de haven Buenavertura. Tol betaald om 7 tunnels van om en bij de 1000m te mogen gebruiken. De Kennedytunnel is een eitje in vergelijking met deze tunnels. Weinig verlichting, tussen de zware vrachtwagens, omhoog en omlaag, bochten, wegenwerken... Creepy, hoor. 

Dan de baan af en richting de bewaakte parking. Onze koffers blijven achter en wij gaan te voet verder. Eerst de voetgangersbrug over de snelweg genomen en dan een grote hangbrug over de rivier. Een hangbrug van maximum 1 m breed. Aan de overkant staan brommertjes op een plateau met zitplaatsen die op treinsporen staan. Een half uurtje zitten met het helse geluid van een brommer langs je is, geen pretje. Maar het is een belevenis en de enige manier om er te geraken. Je kan er zelfs je hond achterlaten in de garderia want huisdieren zijn niet toegestaan in dit beschermd gebied. 

Beschermd gebied... Het is een groot woord. San Cipriano is een lang stadje met een heleboel restaurants in kotjes. Overal liggen grote tractorbanden en hangen lifevests op. Je kan ze huren om zo de rivier af te dobberen. Je wandelt de weg af en ergens kan je de rivier in. Wij wandelden deze weg om zoveel mogelijk vogels te spotten. 

Bij het binnenkomen van de stad voegde 'Never' zich bij ons. Een Spaanstalige lokale gids met zijn eigen birdingbedrijfje in de stad. Terwijl Steven en ik ons nog aan het zonnecrèmen waren, was het al extase. Een zeldzame  havikkensoort zat boven een aantal huizen in de boom. Even later nog 2 'targets' gevonden: 2 felgekleurde papegaaien. Een target is een doelgroep die enkel in die regio voorkomt. Grappig zo twee volwassen mannen helemaal opgewonden zien worden voor een vogel. Heel wat nieuwe vogels kunnen aanvinken. 

Het is hier tropisch regenwoud. Dat wil zeggen dat om 8u 's morgens het zweet al van je rug loopt. Voor alle zekerheid maar een lange antimuggen broek aangedaan, het is niet dat ik mijn koffer mee kon nemen. ;-) Een broek om niet nog meer muggenbeten op te lopen. Mijn benen en armen staan vol met dikke beten van Ieniemienie muggen. Een paar dagen geleden opgelopen, wegens te lui om me te sprayen. Door de warmte zijn ze helemaal gezwollen, warm en beginnen jeuken. Sommige zijn zelfs blauw en paars... Heb zelf een dikke op mijn kaak staan.  Lang leve allergiepillen. Raar, want daar heb ik in het verleden nooit last van gehad. Het is ook dik 28 graden, de moeite dus. 

We konden pas inchecken om 15u, dus had de gids het lumineuze idee om na de lunch en een middagdutje nog eens terug de weg naar boven te doen, terwijl we daar al geweest waren. Heb ik dan maar een stokje voor gestoken. Aangegeven dat ik geen hele dag wilde birden en namiddag rust nodig had. Als je al van 's morgens rond staat te kijken, vogels zoekt die de mannen gevonden hebben, dan is tegen de middag mijn kaars wel uit. Steven heeft een hangmat ingepalmd en een middagdutje gedaan, maar als ik dat moet doen, dan slaap ik 's avonds niet meer. Uiteindelijk zijn we pas na half 4 in onze cabine aangekomen. Dat vond ik al laat... Een mooi groot huisje met terras en 1 hangmat. Die heb ik nu ingepalmd. 

Rond 14u is het begonnen regenen. En nu, tegen 17 is het overgetrokken. We gaan de deet zoeken want de muggen zijn alweer onderweg. Het diner van 18u is alweer een half uur uitgesteld, dus zal het wel 19u worden.