Half 3 's morgens opstaan is geen lachertje en dan ook nog een stijve nek hebben ook niet. Waarschijnlijk opgedaan in de auto tijdens het wegbrengen van Grim naar zijn oppasplek bij Innez en Jimmy.

Voor de eerste keer in ons leven tijdens de rit richting Zaventem, de 'lichtende nachtwolken' gezien die bestaan uit ijskristallen en zo een zomernacht soms oplichten. Voor diegenen die weten hoe vroeg ik in bed lig een hele prestatie. De moeite waard om 's nachts voor op te staan. En nee, het was niet de zonsopgang. ☺️

Stipt om 4u de parking opgereden en de focus achtergelaten om een super rustige departure-hal te betreden. Vlot door security en boarding. Met een kwartiertje vertraging richting Madrid. Een patat van een luchthaven, die we gelukkig al gebruikten. De metro die je naar het internationale gedeelte brengt. Druk druk druk...

Om half 12 boarding voor Bogota en pas een slot rond 13u, dan wordt zitten vervelend als je dan nog 10u moet vliegen. Op een cola-accidentje na, waarbij Steven zijn gsm, broek en sokken geraakt worden een rustige vlucht. Ook eerder geland dan voorzien, een meevaller. Ook bij de immigratie ging het behoorlijk vlot. Onze eerste stempel in ons nieuwe paspoort. 

Een betrouwbare taxi bracht ons 3km verder naar het Hilton Garden Inn. Een ruime kamer met balkon op 13 km van het echte Bogota. Maar als je weet dat je daarover wel eens een uur kan rijden, blijf ik liever aan de rand van de stad. 

Na een traditionele kippensoep voor Steven en empanadas voor mij is het nu 19u lokale tijd en al donker. Zonsondergang rond 6u en morgenvroeg ook weer tegen 6u licht. 

De jetlag slaat toch toe. Een duizelingetje bij het opstaan hoort erbij. Hopelijk vannacht een goeie nachtrust en morgen zo fris als een hoentje.