|
Gisterenavond een goede kans gekregen om het spookdiertje (tuurlijk geen nachtdiertje, kieke dat ik ben) nog eens helemaal te bekijken. Nu hadden we wel de verrekijker meegebracht en gebruikten we onze pillamp om het uber-schattige beestje te begluren. Zo klein en zo snel. We hebben er 2 gevonden samen met nog een reuze vleermuis en een dikke boommuis, juist boven ons dek. Ik bedenk net dat ik die soort muis nog moet opzoeken en aanduiden in de zoogdierenboek.
De hippo's konden het vanmorgen niet laten ons wakker te proesten en de toeteren. Wel een tof afscheid.
Onze 450 km zit erop. Eerst nog vlug een verplichte foto van de Popa falls gaan nemen voor een €3 inkom. Profiteurs. Mooi maar na 5 minuten uitgestaard. Onderweg geluncht met brood en een blik sardienen in chilli saus, tussen de koeien die in de schaduw stonden te rusten. De veterinaire grenswachter was of te lui om onze frigo te doorzoeken. Of er is geen controle meer... Had ik toch maar kaas gekocht. Inez, uw tomaten zullen ze wel smakelijk hebben opgegeten. Misschien hadden ze nu nog geen honger? ;-)
Nu zitten we in een road- hotelletje met zwembad in Grootfontein. Kan ik toch nog een bruintje opdoen. Morgen 3 uur rijden naar Waterberg, ons laatste nationale park. Het zit er bijna op... Nog effe genieten.
Steven zijn whiskey-fles is officieel op, dus die kan morgen niet meer gestolen worden door de bavianen, zoals Inez en Jimmy aan de hand hadden 2 jaar geleden. ;-) En als ze iets anders pikken, zal ik geen stenen naar ze gooien. Die gooien ze naar goede bron gewoon terug.
|
