's Morgensvroeg maakte steven mij weer wakker voor één of ander luid beest. Het was al half 6, dus snel opgestaan en naar de poel gaan kijken. Een zwarte neushoorn stond er rond te draaien en te drinken. Na een half uur vertrokken we terug en heel de weg terug heeft het dier zitten roepen. Misschien miste hij ons? Het geluid van een neushoorn lijkt op toeterende krakende kerkdeur. Geen hyena's dus...

Door een slechte navigator, ikke dus, namen we een afslag te vroeg en in plaats van rechtstreeks naar het dichtste waterhole te rijden, reden we 18 km rond naar de zoutpan. Die route hadden we overgeslagen omdat hij zo ver was. Pech dan. We kwamen uit bij het Etosha uitkijkpunt, waar je enkele honderden meters op de zoutpan kan rijden. 

Vandaaruit zijn we dan maar tegen 50 km naar het oosten gereden met aan de linkerkant de zoutpan en rechts de savanne. De zoutpan die om één of andere reden een groenige schijn heeft. Onderweg een jakhals, een honigndas, nog een neushoorn, 2 slapende olifanten in de schaduw van een boom gespot. Hier is het stukken groener dan in het westen en weer heel wat meer leven. 

Na de incheck nog vlug de dik- dik-drive gedaan van 7 km tegen 20 per uur. Dik Diks zijn kleine reetjes. Eigenlijk een soort haas op hoge poten, niet meer dan 30 40 cm hoog. Schichtig en moeilijk te zien, Tuurlijk zijn wij pro's en hebben eentje in het struikgewas kunnen ontdekken. 

Nadien zijn we nog snel naar de chudob- hole gaan kijken, waar een paar uur daarvoor een grote mannetjes olifant aan het drinken was. Nu stonden er een mama giraf en haar kleintje en een wrattenzwijn! Die hadden we al lang niet meer gezien. Even later kwamen er twee grote mannelijke olifanten een bad nemen. We hadden net geen modder via onze ramen binnen, zo'n geplens was het. 

Op een gegeven moment scande ik de omgeving voor de zoveelste keer af en zag een jakhals in de verte lopen. Met dat ik die in het oog had, zie ik achter hem in de bosjes iets met spikkels lopen. Ik heb net niet geschreeuwd denk ik. Hyena's!!! Met behulp van de telescoop op onze schoot, hebben we de familie kunnen gadeslaan. 2 kleintjes en 2 volwassen dieren. Soms liggend, dan weer rechtstaan, elkaar afsnuffelend, kopjes geven,...echt schitterend. Puur chance, zonder de jakhals had ik ze nooit gezien. En de afstand was toch zeker 100m! Steven kan al naar huis... Ik ga nog voor een luipaard of een cheetah... Maar wij als pro's gaan dit zeker kunnen. Het enkel moeilijk om de grond onder de bomen en wat er in de bomen zit tegelijk in het oog te houden. Maar hier zijn grote bomen, dus daar is het meeste kans dat we ze zien.