Op naar de eerst poel, droog. Tweede poel niks, derde poel niks, vierde poel in de verte wat wildebeesten... Pfff, dat gecross van hole naar hole en niks zien is op zijn minst gezegd ontmoedigend. Dan maar terug naar de tweede met water in. Onderweg staan er twee jeeps stil, een goed teken, maar wat hebben ze gespot? Een grote witte neushoorn! Een mannetje dat staat te grazen. Deze is de witte en noemen ze de squared- lip rhino omdat hij een rechte mond heeft. Diegene die we in het vorig kamp zagen was de hook- lipped rhino met een haak als kaak. 2 soorten neushoorns, check! De witte leek wel stukken groter dan de zwarte. 

Aan de poel zelf was er veel beweging van springbokken, kudu's en impala's. Giraffen herken je soms als je ziet dat een boom 5 stammen heeft, voor de redt zijn die beestjes heel goed gecamoufleerd. Als je één in de verte ziet komen, kan je best een uur later terug komen kijken. Zo groot en zo'n grote mietjes. Vijf stappen vooruit en dan rondstaren, weer 5 stappen en rondkijken. Hopeloos.

Het moeilijke is de vraag of je beter even wacht aan een hole of gewoon naar de volgende rijdt. Als je weet dat tussen de holes makkelijk 10 tot 20 km gravel zit, niet altijd in goede staat kiezen wij er vaak voor om een aantal uur te blijven wachten. Het enige leuke wat we om 5 uur nog zagen was een mangoest met een zwarte tip op zijn staart, die lekker languit op een steen kwam liggen op 4 m van de auto. Wat een cutie!

Gisteren zagen we bij Rietfontein kudde van 12 olifanten, allemaal vrouwtjes en hun pubers en 2 kleine baby's, langs het water staan slapen. De kleintjes lagen op een gegeven moment languit op hun zij onder de ma. Echt zo mooi.

De hole van het kamp is iets verder weg en natuurlijker maar je kan er nauwelijks goed lang zitten. Slechte banken van hout of met stekelstenen... Niet aangenaam. Gisteren vroeg ik me af wie zijn hond had meegebracht. Ik zag een zwart ruwharig beest lopen met grijze rug, links van mijn bank. Hij kwam van boven de heuvels achter ons. Geen hond, geen neusbeer zoals ik toen dacht maar volgens de boek een honingdas. Waarschijnlijk op weg naar het water of wat lekkers. 

De laatste twee nachten zijn warm,zo'n 14 graden. Die daarvoor waren minder dan 10 of zo en vooral bij zonsopgang freezing. Blij dus dat is een meevaller. Heb mijn fleece huispak nog niet nodig gehad. Oef. 

Het eten hier is ok. Brood of piccolo's, sandwiches vind je overal. Het brood is beter dan thuis. Veel vaster. Ik heb ook crackers gevonden. Beleg is hetzelfde als thuis: hesp, salami en kaas, kiri of gouda. Het diner in het park is zo goed als elke avond hetzelfde. 3 soorten vlees, een soort patatten, gekookte kolen, en sla, tomaat en heel veel koolsla. Ik leef dus op koolsla, gekookte kolen, beetje vlees en soep van de kolen van de dag ervoor. Kolen, kolen en kolen dus. 

Steven leeft van een beetje vlees, wat rijst en heeeeel veel dessert. ;-)

Zijn geld dus eigenlijk niet waard maar op zelf hier elke keer bevroren vlees te moeten Bqq'en en nog aardappelen of pasta moesten koken op een gasvuur dat weg waait. Lui, luier en luist... Als de avond zo kort is als je om half 9 je bed in kruipt is koken en afwassen het laatste van mijn ideeën. ;-)