|
Deze morgen mocht ik met Alejandro gaan paardrijden. Op z'n westerns... 1 hand en een western zadel. Vreemd hoor. A. reed steeds achter me op het paard vooruit te drijven. Deze hij dat niet vielen we stil. Slechts met moeite kreeg ik Tacita in een drafje. Met Fran was dit nooit gelukt! Door modderige weiden, langs slippertje stenigige hellingen. Het was vertrouwen geven aan het paard in de hoop recht te blijven. Door de weiden uit, met de boxer ( de lodge hond) naar de snuit happend van mijn paard. Achtervolgd door koeien, 2 paarden voor ons naar de stal gedreven! Best de moeite! Maar goed dat Steven toch lastige! Niks voor hem!
De trail die we namiddag wilden doen, valt nu letterlijk in het water. Gelukkig zijn we niet vroeger vertrokken. De heldere rivier beneden is nu een kolkende, bruine watermassa. De stroom is ook weer uitgevallen, we worden het gewoon.
Nog één dag in de jungle en dan weer naar de hoofdstad. We zien er wel naar uit om terug naar huis te keren. Zoveel beestjes en vogels gezien, meer dan de gewone toerist! We worden echte pro's!!! Maar toch misten we een beetje afwisseling met cultuur. Mijn honger naar regenwoud is zeker en vast voor een tijdje gestild. ;-). Het wordt weer tijd voor onze eigen beestjes!!!
|
