Ja wadde, had ik dat toch maar beter gedaan... De enig regel in de jungle overtreden! Ik nam mijn hand weg en tegelijkertijd komt er een groene slang te voorschijn... Een palm pit Viper! Zo giftig als maar kan zijn. Ik roep op Steven: "He, kom kijken, je had me bijna naar het ziekenhuis moeten brengen"  Steven verstond het niet goed maar kwam kijken. Hij was een tikkeltje boos op mij! Moest ik nu echt die poort willen sluiten... 

De slang verkoos het hazenpad en ik had nog net de ingeving om hem op foto te zetten voor je wegglibberde. Dadelijk mijn handen ontwerper en gewassen. En toen begon het te dagen, ik was echt ontsnapt aan een ramp! De adrenaline gierde door mijn lijf. Een beet was er niet geweest  maar het topje van mijn vinger voelde verdoofd en zo smoutchie. Zoals je bij ons een naaktslak aanraakt. Van de 300 mensen per jaar die gebeten worden, sterft 1. 

Omdat mijn vinger toch zo verdoofd voelde, reden we toch even terug naar de lodge. De poort openden we met eeen stok.;-) Alejandro de logde- cowboy identificeerde de slang adhv de foto idd als een Viper, maar zonder beet, die heel pijnlijk was, was er geen probleem...

Nu zie ik overal slangen, heb een trauma van poorten openen opgelopen. Toch raar hoe je geest je geen rust geeft, terwijl ik zo zeker was, dat ik niet gebeten was. 

Oh,ja, close contact met een Viper overleeft. Check! Een extra verhaal om vertellen. ;-) still alife and kicking!