Terwijl ik dit neerpen, om nadien te posten op de blog, gutst het water uit de hemel. Een onweer in de bergen dat is nieuw. Ik plas nog er niet in mijn broek. ;-)

Gisteren na een twee uur durende rit, die eigenlijk veel korter had moeten zijn, bereikten we onze nieuwe stek. Omdat Steven perce de " nieuwe" weg wilde volgen die de vorige eigenaars aanvaarden, die niet nog niet op mijn kaart stond, en we die dus niet vinden, belandden we op de oude hobbelige! Grrr ... Een serieuze omweg langs ananasplantages, niet zo'n geweldig uitzicht maar toch spotte Steven een rivierschildpad die de weg overstak. 

Het onweer zit nu zo goed als boven ons, pff, niks voor mij. Steven vindt het heerlijk.

Ons nieuwe verblijf ligt buiten het domein en is een groter huis dan dat van de gemiddelde Costaricaan. Een huis op palen, tegen de helling langs een kleine rivier. Die nu pijlsnel stijgt, een frigo, een keukentje en een open dek van 3 op 15 m. De lodge zelf kijkt uit op een waterval, waar ook een hot tub aan vast gemaakt is. Er is een huis luiaard aan de ingang. Een bewegende deze keer! Keihard! Zo mooi!