|
Ongelooflijk! Een natte, slapende haarbal boven in een boom op twee dunne takjes! Een hele week de jungle afgespeurd, naar iets waarvan we niet wisten wat we moesten zoeken, en dan op 100 m van onze bungalow juist boven het begin van het pad. Echt zo typisch. Goeie call dus van mij om om 5u 30 naar de uitkijktoren te gaan.
Een heleboel nieuwe vogeltjes gezien, andere soorten papegaaien, vliegenvangende kolibries,
... Toen we terugkeerden zag Steven nog een agouti lopen.
Nu staat de miereneter en de pekari nog op ons verlanglijstje. We roepen ze telkens heel stil alsof je een kat roept bv: slothi, slothi, slooothiii... Tot nu toe heeft het al bij elk beestje gewerkt. De jaguar zal wel te hoog gegrepen zijn, maar we blijven volhouden! De aanhouder wint!
Voor de rest hebben we nog een inside joke. Elke keer als het regent en je denkt dat het gaat opklaren, regent het even later nog harder. Als je denkt, nu kan het niet meer harder, dan regent het echt nog harder. Dus als wij denken dat het gaat opklaren zeggen we " volgens ons gaat het nog harder regenen " Ook dat helpt niet... Hopeloos hier.
Vergeten te vermelden dat we gisteren ook nog een giftige slang op het pad tegenkwamen. Gelukkig had de gids hem tijdig opgemerkt. Het was een baby- fer- de- Lance die meer dan 250 cm kan worden. Hij lag opgerold en klaar om als een speer toe te slaan als ie een prooi zag. Gelukkig waren wij niet die prooi. Een aantal jaren geleden liep elke gids met het anti-gif rond maar nu is het nodig dat de dokter je eerst test op allergische reacties, omdat er meer mensen sterven aan de schok van het anti- vergif ipv de slangenbeet zelf. ;-)
|
