Effectief 24 uur nadat we zaterdagochtend op stonden, zijn we in ons eerste hotel aangekomen. Met een jetlag van jewelste, de wereld draaide rond alsof we op een boot zaten. Nu is het 5 uur later, 5 uur ' oc htends en zijn we allebei klaar wakker. Leuk is anders.
Ik vergeet altijd hoe hard ik reizen wel niet haat. De spanning die erbij hoort, de hindernissen die je achtereen volgens tegen komt: mijn wandelschoenen extra geswiped op explosieven, steven met extra s'en op zijn boardingpas kreeg een reuze fouille aan de gate, half uur vertraging,...
De Amerikaanse douane viel dan weer heel goed mee. Een toffe beambte die enkele woordjes Nederlands sprak en steven vergelijk te met steven Tyler van aerosmith! 3 keer door dezelfde bodyscan... We waren iets vergeten in het vliegtuig en moesten daardoor terug in tegenovergestelde richting begeleid worden. Aan de balie van de vlucht maatschappij konden ze ons niet helpen ,dus terug door de bodyscan... Tot steven zijn paspoort missing was! Paniek! Terug in tegenover gestelde richting om het paspoort aan de balie in zijn rugzak te vinden op een plaats die we vroeger steeds gebruikten. Koud zweet bestaat! Toen we voor de derde keer de bodyscan moesten doorlopen kende ze ons allemaal! Benieuwd wat ze thuis verteld hebben over die gekke toeristen.
|