Op deze foto zie je onze mooie Nora, oftewel Eleanora Van 't Geystersveld! Tot ons immens grote verdriet zij op 12 april 2008 gestoren bij een verkeersongeval! Omdat zij zo'n geweldige vriendin was, verdient ook zij een plekje op dit blog, dat trouwens ook naar haar vernoemd is.
De hondenschoolles op donderdag hebben we gemist, maar vandaag waren we op post. We zijn weer wat vroeger gegaan zodat ik nog met haar wat op de pleinen kon oefenen vooraleer de rest arriveerde. Al bij al ging het deze zondag minder goed dan de vorige. Blijkbaar zou ze graag mijn correcties opnieuw in vraag stellen (en dat doen veel van mijn mede-instructeurs en mede-cursisten ook). Er waren vandaag ook heel veel honden; blijkbaar is de feestdagendip gepasseerd. Het is vooral het volgen aan de lijn dat vandaag moeilijker gaat. Extreemtrekken zoals we dat vroeger van haar gewend waren, doet ze zeker niet. Wel zo wat heen en weer trippelen en schieten achter me, regelmatig spanning op de lijn en twee keer springen naar een andere hond. Ik blijf corrigeren met de discs en probeer de meewarige blikken rondom me te negeren. Positief punt: Helena wint de afvalrace! Een vijftiental baasjes en hondjes staan op een rij, de instructeur zegt welk bevel er moet gegeven worden en het hondje dat als laatste het bevel uitvoert, moet van het plein af. Helena is telkens het snelst en wint!
De voorbije week zijn we alle dagen minstens een en meestal twee keer gaan wandelen of joggen. Daarbij zit Helena ieder moment dat ik thuis ben vast aan de roeelriem. Het gaat goed! Er kan nog geen wandeling voorbijgaan of ik moet meerdere keren rammelen met de discs, maar al bij al zie ik een enorme verbetering in Helena's gedrag. Ze heeft zo haar nukken natuurlijk. Bij sommige wandelingen gaat het minder goed en zijn dus meer correcties nodig. Vaak hangt dat samen met een 'nieuwe' omgeving; daarmee bedoel ik; een plek waar we al veel keren eerder kwamen, maar niet dagelijks. Ze trekt nog maar heel zelden voorwaarts; als ze trekt, i het nu veeleer gesleep achterwaarts, wat ik evenzeer corrigeer met de discs. Binnen loopt ze meestal netjes achter me aan. Ze weet intussen ook dat er ook binnen gecorrigeerd wordt. Ze gedraagt zich vrolijk als ik de discs neem, maar meestal zitten ze standaard in mijn zak. Als ik aan de pc zit of b.v. aan tafel verbeterwerk zit te doen met Lena vast aan de riem, heeft ze meestal een 'inloopperiode' nodig; enkele minuten van gezeur, getrek en gejank. Het aantal minuten is rechtevenredig met het aantal mensen dat in de buurt is en wat die aan het doen zijn. Marc die in de woonkamer televisie zit te kijken, is een reden voor veel en langdurig gejank en getrek. Ik oefen de andere oefeningen nog te weinig; daar moet ik komende week werk van maken. Als ik het oefen, is er ook hier meestal zo'n inloopperiode van zich laten vallen en wegkruipen en na een poosje laat ze het allemaal begaan.
