1000 km behaald!!! Dikke proficiat aan alle renners! DIEDERIK is nunog even aan de bubbels, morgen belooft hij een uitgebreid verslag... Foto's volgen later...
Opnieuw stevige wind, regen, hellingen maar... De 875 km is binnen! Wat een ontvangst ook in Bilzen, ongelooflijk toch, dat Limburg gevoel. Straten vol mensen aan de aankomst, veel animo, een burgemeester en resem schepenen aan de aankomst... Moeite noch kosten gespaard zo te zien. Maar echt hartverwarmend! DIEDERIK was wel slachtoffer van een valpartij net voor hem , hij heeft nu ook een schaafke. Kan wel in niets tippen aan mijn kwetsuurtjes van mijn valpartij 3 weken geleden. Vallen kan ik dus beter! nu nog de laatste 125 km en dan die grote eindmeet! Laat het een steun zijn voor allen die iemand verloren aan kanker, en zeker ook voor iedereen die er nu tegen vecht. Groetjes, Cindy en Anouska, alias de Pink Ladies...(Promoteam van dienst)
Voor het eerst tijdens deze 4-daagse zag Diederik goed zitten. De kniepijn is er nog maar is onder controle, zijn maag ligt wat overhoop (medicatie, gellekes, inspanningen, stress...?), maar... Nu hij zo ver geraakt is moet hij ook voor de eindmeet gaan. Deze voormiddag wordt nog lastig: veel hellingen maar wel slechts 1"berg". Tegen de middag trekken wij naar Bilzen voor de middagstop. We gaan dus genieten van het landschap in Limburg vandaag. Ondertussen zie ik dat de zendertjes mooi vooruitgaan, Pt 1,3 en 4 (Nick, Diederik en Eric) rijden mooi samen. Goed bezig dus! Bloggen zal de rest van de dag wel moeilijker worden (of toch zeker maar kort) aangezien ik vandaag chauffeur van dienst ben.
Groetjes,
Cindy
Hallo,
Zoals verwacht en aangekondigd was vandaag de lastigste dag. Spannend in de voormiddag omwille van de knieblessure, de regen, de wind, en in de nm de hoogtemeters.
Na het ontbijt zijn we vanuit het hotel, gezien het zeer slechte weer, eerst richting Gent gereden om een extra fietsregenvestje te kopen voor Diederik. Als ze werkelijk uitgeregend waren, dan zou het enige dat hij meehad niet volstaan. Zo gezegd zo gedaan. Onderweg nog een extra fuschia trui gekocht voor het promoteam en dan richting Deinze. Zeer grote opkomst opnieuw daar, en er was echt veel animo. Onder een uitzonderlijk zonnestraaltje kwamen onze fietsers toe. Ook nu weer waren er extra supporters aanwezig, Thx Johan en Tineke. Over de middag zag Diederik er niet echt goed uit. Pijn, onzekerheid over het weer, maar vooral over de grote hellingen die op het menu voor de nm stonden. Deze nm was immers het zwaarste stuk van de 4-daagse.. Van Deinze terug via de zwalmstreek,, Zottegem, Geraardsbergen ... Heel veel hellingskes dus. Wij hebben er een paar met de auto gedaan toen we volgden, amai hoor. Stevig! Om de renners wat te steunen hadden we beslist om bijna aan de top van een paar bergskes te gaan staan. Kwestie van wat extra aan te moedigen indien nodig. Ons respect voor de wielersport is ongelooflijk gestegen! Gelukkig hadden we een lokale supporter bij die binnenwegen kende, zodat we vaak een hoekske konden afsnijden en hen eens extra konden zien passeren. Bergen zijn niet direct het favoriet fietsterrein van diederik dus hij had het echt wel lastig. Zoals velen trouwens. Af en toe een duwtje van Nick tijdens een venijnig klimmetje hielp. Tof en lief van Nick! Na de eerste namiddagstop (en al wat grote hellingen achter de rug), hadden we het gevoel dat de knie het nog wel even zou houden en misschien wel tot in Mechelen.
Rond 19u30 zagen we vanop de grote markt dat de zendertjes aan het naderen waren. Oef. En ineens was het zover : 750 km op de teller! Super gedaan dus! diederik zag er ( net als Nick en Rudy en Eric trouwens) veel frisser uit dan de andere avonden. Hij zou zelfs nog verder hebben kunnen rijden zei hij, ware het niet dat de goesting wat over was. Raar hoor... Maar volgens kenners normaal en begrijpelijk. Voor mij net niet begrijpelijk, maar ik ben duidelijk geen expert. Eerst een douchke, dan naar de massage, gewapend met coldpacks voor tijdens het wachten, en dan een lekkere pasta...
Morgen dus nog 1 dag, nog 250 km. Het lijkt ineens zo,minimaal, maar dat is het dus niet. Zeker met de opnieuw niet zo goede weersvoorspellingen...
Morgen dus richting Limburg. In Bilzen gaan we hen,tijdens de middagpauze, vergezellen, en dan hopen we dat ze nog heelhuids terug Mechelen bereiken.
Wordt vervolgd...
Groetjes en slaapwel,
Cindy.
Ps. Morgen ben ik chauffeur van dienst en zal ik vermoedelijk niet teveel kunnen posten op fb en de blog. Is voor maandag, voor Diederik dan.
Blijkbaar stond het ding niet aan... OEF!!! Nu volgt pt3 weer mooi pt1 en pt4, of beter : Nick en Eric en DIEDERIK rijden mooi samen verder. Wel regen momenteel ...
Deze morgen rinkelde de wekker hier in Mechelen zoals gewoonlijk om 5.50u. Het opstaan ging precies wat vlotter, maar dat blek maar schijn. Diederik 'verwacht' de pijn nu, waardoor het minder erg lijkt... Tja. Toch is hij na een kort ontbijt, met vers opgepompte bandjes en geoliede ketting (merci Nick!) richting Grote Markt getrokken. Eenmaal terug op de kamer wou ik direct de zendertjes volgen, alleen... PT3 (de zender van Diederik) beweegt niet. Ofwel betekent dat dus dat het echt niet meer ging met de knie, of is hij gevallen, ofwel (en dat hoop ik) heeft hij zijn zendertje in zijn rugzak gelaten en die rugzak wordt straks met een camionette naar de middagstop gereden. Het is dus even spannend... Hoop dat hij zijn gsm checkt tijdens de eerste stop rond 9.30u... Wordt vervolgd...
Voorlopig nog geen nieuws van onze renners, doch... De zendertjes blijven vooruit gaan.. Hopelijk betekent dat dus goed nieuws voor de knie van Diederik. Voor de supporters die straks naar Roeselare komen : Anouska en ondergetekende zijn vandaag supporterende Pink Ladies. Zoek dus roze en je zal ons zien staan! Gewapend met flexium gel en opnieuw een resem aanmoedigingen van jullie kant gaan we hen nog wat courage wensen. De organisatie heeft mij deze morgen plechtig beloofd dat er deze middag pasta zal zijn! Tot later, Cindy
Goeiemorgen iedereen!
Amai de wekker ging vroeg af deze morgen! Gisteren pas na 23 u in bed geraakt, en om 5 u 50 begon het gerinkel van de wekker al. Afkloppen aan de kant van diederik ging nog, maar dan dat bed uit geraken... Oeioeioei. Serieuze kniepijn! Stappen was moeilijk, plooien onmogelijk. Toch aangekleed naar de ontbijtzaal en dan met veel angst voor wat de oorzaak zou kunnen zijn richting Grote markt. Volgens Nick misschien serieuze stijfheid, hopen dat hij gelijk heeft. Stijfheid zou verdwijnen na een km of 10. Fingers crossed... Ik volg ondertussen via geodynamics de zendertjes en zie toch dat nummertje 3 (diederik dus) voorlopig goed mee vooruit gaat. Ik hoop deze middag, na de stop in Roeselare positief nieuws te hebben. Ondertussen wil ik hierbij ook van de gelegenheid gebruik maken om alle supporters te bedanken. Jullie mailtjes, sms'jes, fb berichten helpen en zijn motiverend. Ook het onverwachte bezoek van onze buren Tineke enJohan gisterenavond op de grote markt was super! Dikke merci dus!.. Tot later, Cindy
Hallo iedereen!
Vandaag was de tweede etappe aldus zeer moeilijk begonnen voor de renners. Niet alleen had Diederik veel last van zijn knie, ook de weersomstandigheden zaten minder mee. Af en toe wat druppels, zeer sterke wind tegen en veel hellingen stonden deze morgen op het programma. Ik moest zeker vermelden dat de passage door Waregem de moeite was! Blijkbaar had een school daar voor een heel mooie passage gezorgd ter nagedachtenis van Celeste, ze hadden er kippevel van gekregen.
Met veel pijn is de tussenstop te Roeselare gehaald. Gelukkig deze keer wel een portie lekkere pasta! Veel west Vlaamse supporters waren van de partij, Ellen, oma, Nico, Xander, Patrick, kaat, collega Jo, Geert en Tim van abc, familie en vrienden van Nick en nous... T was er koud maar leuk. Op mijn fb pagina staan al heel wat leuke foto's, ik hoop die later ook hier te kunnen zetten maar voorlopig lukt dat niet. Friend worden en kijken op fb is makkelijker
Maar terug naar de essentie!
Op de middag, aan 375 km, zag het er dus niet goed uit. Echter: een Tubeke flexium gel en een steunverband, professioneel aangebracht door het rode kruis, bracht verlichting. Met nieuwe moed en goed gesteund door de supporters trokken de renners terug richting Mechelen. Vanaf nu vlakker rijden en... Wind in de rug. Hiep hoi!
Op de tussenstop te Kruishoutem ben ik nog even gaan kijken hoe het ging, met dat verband fietsen en zo. Al bij al was het doenbaar om verder te fietsen. Opnieuw een nieuwe supporter aanwezig, Thx Frank, ze vonden het tof dat je er ook was.
Eenmaal in Mechelen heeft het promoteam (nous en ondergetekende dus) besloten een tandje bij te steken. Zoals de traditie het wil hebben we ons een fuschia boa rond de nek gezwierd, matchte perfect met de rest van onze roze tenue . Veel toffe commentaar op gekregen trouwens! Maar voor de collega's van Belfius die zich afvragen of dit onze nieuwe werktenue wordt : nee dus! Alleen voorbehouden voor belangrijke events'!
Rond 19.30 riep op de grote markt de presentator eindelijk om dat ze op 2 km zaten. Eindelijk. Na 12,5 u op de fiets waren ze weer waar ze begonnen waren. Om vroeger in bed te liggen dan gisteren hadden we de organisatie wat geoptimaliseerd ( dachten we). De mannen lieten zich masseren, de vrouwen bestelden al de pasta's en tegen dat ze klaar waren stond hun eten klaar. Maar dat was toch een misrekening. Ik weet niet wat die mannen daar bij die masseurs uitsteken laarzen bleven dus weg. Lang weg, zeer lang weg. De pasta werd gebracht, en de mannen bleven weg! Gelukkig brachten ze van die omgekeerde soepkommen om de schotels warm te houden... 't was precies of we namen deel aan een of ander sjiek banket na een 10 tal minuten was Rudy er, na een half uur Nick, maar diederik bleef weg. Hij lag nochtans eerder op de massagetafel dan de rest... Nick wist te vertellen dat het helemaal fout zat met de knie van Diederik. Ben dan na een tijdje ook even boven gaan piepen en heb ook met de kine's gesproken. Het verdikt is dat hij eigenlijk moet stoppen. Dubbele zware ontsteking, vocht als gevolg van de eerste ontsteking, en dat zet nu verder blijkbaar. Er kwam een dokter bij, extra kine-behandeling, ... Alle, een grote opknapbeurt. Toch vrezen ze dat het morgen niet haalbaar zal zijn. Maar diederik wil toch proberen. Met ontstekingsremmers van Ludo (neef van Nick die ook meerijdt), coldpacks van bij de oma en opa uit Hofstade, een tube volharden zalf, reflex spray... Gaan wenzien wat morgen brengt. Er wordt regen voorspeld, veeeeel wind, en het is de zwaarste dag. Pfff... Tot morgen dus,
Gr. Cindy
Wisseling van reporter. Gezien het er voor Diederik vanaf nu op aan komt om zijn tijd zo efficiënt mogelijk te verdelen tusen fietsen en rusten neem ik hier even de redactie over. Deze morgen, om 6u40 om precies te zijn, vertrokken "de mannen" vanuit het hotel De 3 Paardekens aan de bekende St Romboutskathedraal richting Grote Markt. Om 7u stipt werden de buren van de grote markt te Mechelen aldus gewekt door het startschot van de eerste groep renners voor de 1000 km. Diederik rijdt mee met de renners die kiezen voor een gemiddelde snelheid van 24 km per uur. Je kan ook kiezen voor 27 of 30, maar hij heeft gekozen voor de 24, samen met Nick en Eric. Met z'n 3'en gaan ze dus elk voor 1.000 km. Straf vooruitzicht, en volgens velen onhaalbaar. Nu ja, om 7u scheen de zon, de temperatuur was goed, de presentator van dienst in goede vorm, en PANG, ze vertrokken dus. Wie wil kan hen trouwens online volgen via www.komoptegenkanker.geodynamics.be. Zowel Diederik als Nick als eric hebben een zendertje bij, en je kan op het scherm vokgen waar ze rijden. Heel leuk. Werkt de link niet, via de site van 100 km voor KOTK kom je er ook. Na 125 km haalden ze de eerste middagstop.. Blijkbaar hadden de renners van de andere groepen veel honger, want een deel van de laatste groep had geen pasta meer. Op een lunchpakketje van wat pistolets moesten Eric en Diederik verder rijden. 125 km was al achter de rug, de andere helft zou nog volgen. Volgens Diederik hadden ze wel veel te snel gereden. ze zaten aan een gemiddelde van +/- 26 km/u ipv 24. Na de middag bleek dat ze een vertraging van 30 minuten opgelopen hadden. In de groep van 30 km per u hadden er maarliefts 30 renners tegelijk lek gereden.
Anouska en ikzelf hebben de middagstop niet gehaald, maar zijn wel naar de 2 namiddagbevoorradingen gegaan. Eerste in Meerle (rond Hoogstraten), tweede in Grobbendonck. Na Grobbendonck nog een 40 km tot in Mechelen. In Meerle zag Diederik er al moe uit, maar het ging... Tot dan toe zat de wind ctu in de rug, vanaf nu zou dat veranderen : wind op kop. Wel een mooie vlakke rit vandaag, als opwarmertje voor wat vanaf morgen komt?
In Grobbendonck zagen we dat het lastig werd. Stevige wind, zeer grote groep om in te fietsen (160 renners), veel te veel om comfortabel te rijden eigenlijk.
Rond 19.45 kwamen ze eindelijk aan in Mechelen. 250 km in de benen. Moe, eerder doodop, trokken ze richting massagetafels. De renners die de volledige 1000 km alleen rijden krijgen aparte massages op de bovenverdieping van een café. Leuk voor de supporters! De spieren van Diedeik houden het vol, zijn ademhaling blijft een probleem (een gevolg van zijn ziekte de laatste 2 weken). Gelukkig kwam de dierenarts vandaag supporteren (onze buurman), die kan misschien voor een 'paardenmiddel' zorgen? Vanaf morgen dus extra homeopathie. Na de massage een deugddoende en energierijke pastaschotel en nu ==> richting dromenland. Morgen om 7 gaat hier immers weer een schot af op de grote markt. Opnieuw een dikke 12 u op de fiets... Hopelijk niet teveel wind en regen... Middagstop te Roeselare : alvast bedankt aan iedereen die beloofd heeft langs te zullen komen. Tot morgen of ergens anders langs het parcours!
Voila, we zijn klaar. Binnen paar minuutjes vertrekken we
naar Mechelen.
Hiernet telefoon gekregen van Kom op Tegen Kanker of ik mij
zondag na de aankomst direct wou melden voor een interview met Christel Van
Dijck. Een extra motivatie om de 1.000 km toch uit te rijden
Ondertussen hebben we al heel wat vragen gekregen over het
traject dat we tijdens de 4-daagse dienen af te leggen. Ik moet zeggen, (bijna)
alles is te volgen op het internet:
1) www.1000km.be/parcours : Op deze site kunnen jullie op
een kaart zien welke route we elke dag afleggen (zelf de hoogtemeters staan
aangeduid, aiaiai zaterdagnamiddag).
Als u op tijdstabel klikt kunt u zelfs zien op welk moment
we op welke plaats verwacht worden. Ik rij in de groep van 24 km, de derde
kolom dus.
2) www.gpsies.com : Op deze site moet u via de zoekfunctie
zoeken naar KOTK 2013. U krijgt dan de 4 dagen voorgesteld. Als u een dag
aanklikt krijgt u het parcours eveneens op het scherm maar kunt u inzoemen tot
op straat-niveau. Ideaal voor de supporters!
3) http://komoptegenkanker.geodynamics.be : Enkele renners
krijgen een chip mee. Deze renners kunnen gevolgd worden via deze website. In
onze groep heeft Nick de eer om gevolgd te worden. Jawel onze Nick.
Voor de supporters, Ik rij in de groep van 24 km en zal als
volgt herken baar zijn:
-
Grijze schoenen
- Rode
helm
- Witte
fits
- ik
zal rijden in groene en (geel)rode uitrustingen.
een laatste training en ... een laatste doktersbezoek
Een laatste trainingsrit en een laatste doktersbezoek.
Zoals in het vorig bericht aangegeven was de ontgoocheling
(ziekte) groot na de goede training van donderdag 26 april (160 km). Het was nu
eindelijk mooi weer
Door een ontsteking van de luchtwegen met een uitloop naar
de longen moest ik heel voorzichtig zijn. Ik dacht eraan om opnieuw de
fitnesszaal in te kruipen maar de neusloop en de hoest hield me tegen.
Bovendien zei iedereen me dat ik vooral
moest rusten, en eerlijk gezegd, het voelde ook zo aan.
Toch wou ik nog één trainingsrit doen voor de start van de
1.000 km, het zou anders 14 dagen geleden zijn dat ik nog op een fiets gezeten
had. Ik heb dan zondagochtend maar nog eens een ouderwetse Gent-Wevelgem (+/-70 km) gereden. Hierna volgt een kort
verslagje.
Start om 9u smorgens met de bedoeling vóór 12u in Wevelgem
aan te komen. De start was moeilijk. Ik moest precies harder trappen en mijn hartslag
was ook opmerkelijk hoger dan anders. Ik dacht dat de hogere hartslag te wijten
was aan het gebrek aan training of een moeilijke bloedcirculatie omdat ik nog
niet goed door mijn neus kon ademen. (Later zou blijken dat de medicatie die ik
nu gebruik verantwoordelijk was voor de hogere hartslag). Elke keer dat ik
moest wachten voor de lichten profiteerde ik van het stilstaan om de neus te
snuiten en ne keer door te hoesten. Terwijl ik stond te hoesten voor de lichten
in Mariakerke stond er links van mij een wagen met op de passagierszetel een
oud vrouwtje, zon typisch omatje... Ze keek naar mij en ik kon in haar ogen
lezen: Gij zou toch beter een andere hobby zoeken manneke
Na 15 moeilijke kilometers kwam ik eindelijk aan de Leie
aan. Vanaf daar is het een 53 km rechtdoor. Fietsen langs het water is leuk
omdat men minder op de richtingaanwijzers moet letten en er (bijna) geen wagens
passeren. Nadeel is wel dat men de wind meer voelt en het is iets saaier (behalve
op een koude zondagochtend J,
zie één van mijn vorige berichten).
Vrij snel had ik en groepje van 7 renners in het vizier. Ze
reden ver voor mij maar ongeveer even snel aangezien ze niet verder uitliepen.
Ik bleef maar naar hen kijken en dacht bij mezelf: Diederik, ofwel ga je
erachter ofwel kijk je niet meer naar dat groepje. De keuze was snel gemaakt:
eens drinken van de bidon, neus snuiten, een paar keer goed hoesten en
erachter. Ik heb een goede 10 minuten een 30 km/uur moeten fietsen, tegen de wind
in, hartslag boven de 160. 2 Renners hebben mij willen volgen in mijn slipstream
maar moesten afhaken.Net op het moment
dat ik hen bijgehaald had, ik was echthappy, krijg ik daar weer een stevige hoestbui. Ik had onmiddellijk de
nodige aandacht van alle 7 de renners! (Zij zullen waarschijnlijk ook gedacht
hebben dat ik beter een ander hobby zou zoeken J)
Ik heb een kwartiertje met hen meegereden. In groep gaat het wel allemaal
gemakkelijker dan alleen. In groep reden we 28 km/uur aan een hartslag van 130.
Na een kwartiertje splitsten onze wegen en mocht ik verder
alleen. De rit verliep vrij goed en net tussen Kortrijk en Lauwe kreeg ik nog
een mooie uitdaging (niets te maken met Blanche en zijn peird). Ik zag van ver
achter mij een echt snelle groep afkomen. Ik bouwde mijn snelheid op zodat ik
kon inpikken op het moment ze mij voorbij vlogen. Ik heb een paar minuten mee
gereden aan een snelheid van 32-33 km/u en dit na meer dan 60km fietsen! Het
was leuk maar ik voelde dat het te snel was voor mij en dat het verstandiger
zou zijn om af te haken, wat ik dan ook (met spijt) gedaan heb. Onmiddellijk na
de training had ik wel iets meer last van mijn dijen. Ik hoop dat het enkel
maar het gevolg is van de laatste uitdaging.
Ik hou dus gemengde gevoelens over aan de laatste training.
Vanaf maandag moest ik vooral rusten. Ik had echter al
zoveel werkjes gepland dat er op maandag niet veel gerust werd. Ik heb oa de
dokter zog eens bezocht omdat ik me ongerust maakte over de blijvende hoest en het moeilijk ademen door de
neus. Ik neem nu tenslotte al 10 dagen antibiotica. De neus is nog ontstoken
waarvoor ik nieuwe medicatie meekreeg. Volgens de dokter is de ontsteking van
de luchtwegen genezen maar geniet ik van een overgevoeligheid, iets wat zich
kan voordoen na een stevige ontsteking. Tja. Antibiotica kan mij dus niet meer verder
helpen. Het enigste wat hij nog kon doen was een cortisone-spuit geven. We
hebben de voor- en nadelen besproken maar ik heb besloten de 1.000 km
doping-loos te rijden. Hopelijk de goede keus gemaakt.
Nog 2 keer slapen in Oostakker en we beginnen eraan . De
(gezonde) spanning neemt toe.
nu nog de laatste 125 km en dan die grote eindmeet! Laat het een steun zijn voor allen die iemand verloren aan kanker, en zeker ook voor iedereen die er nu tegen vecht. Groetjes, Cindy en Anouska, alias de Pink Ladies...(Promoteam van dienst)
...
