Ik ben wie ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/10/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
eindelijk
volhouden nu
04-09-2008
jo jo jo en hoe ist,
t'Is lang geleden he,wel ik weet ook niet hoe het komt. Geen tijd zeker of wie weet gene zin meer in iets te vertellen zeker. t'Ja wie zal het zeggen,alle t'is maar om je te laten weten dat er nog gene sikkepit veranderd is(kwa gezondheid en zo). En oja ik heb maandag dus eindelijk ne loopband besteld,zo kan ik toch onopvallend beginnen met e lopen. t'Ja ik moet toch ergens eens beginnen vindt je ook niet. Want zoals ik me nu voel,t'ja zo kan het niet blijven. k'Moet alleen opletten dat ik mijn voeten niet teveel opsla als ik begin met lopen. Want dat heb ik gisteren ook al gedaan gewoon maar met stappen,t'ja zo rap gaat dat als je zwakke enkels hebt. En nu heb ik dus weer een gat in mijn linkerknie en twee schaafwonden. De verpleegsters die hier alle dagen moeten komen voor mijn gehandicapte schoonbroer,gaan mijn wonde nu ook verzorgen.
Gisteren zijn we voor mij een fiets met een benzienemotor gaan kopen tweedehands hé. Nieuw is dat niet te betalen,allee hier in belgie niet. Ik heb deze fiets gekocht omdat dat voor mij gemakkelijker is want met mijn rugklachten enzo. Eerst moeten we de nodige papierenkraam inorde brengen en dan pas mag ik erop fietsen,want het valt onder de benaming van een snorfiets zie je.
Dan maak ik daarachter zo'n hondenkarretje aanvast en dan kan ik ook mijn twee chiwawa'skes meenemen(goed he). Jaja ik heb alles goed bedacht zoals je kan zien hé,nu alleen maar hopen dat we nog een beetje beter weer krijgen om te kunnen fietsen.
Allee matekes da was het voor dit moment dan toch,of jullie mij iets sturen dat vraag ik al niet meer want dat doet er toch niemand. Echt saai vindt ik dat maar ja mensen zijn nu eenmaal zo moet je toegeven. Dus saluukes en tot weldra beyyyyyyyyyyyyyyyyy
Ben er weer,dus zoals belooft ben ik dinsdag naar de huisarts geweest en mijn huidprobleem heeft weeral met mijn verdomde stress situatie te maken(erg hé vindt je niet,die verdomde stress die verbrod men hele leven). En eraf geraken noppes jam'e dat lukt godverdomme niet. Men geraakt er heel gemakkelijk aan zonder dat je er om vraagt maar het terug kwijt spelen,k'zou echt niet weten hoe het moet. Door mijn ziekte de borderline zal ik er voor de rest van mijn leven mee zitten,zo zie je maar weer weer verdoemd voor het leven(erg erg erg vindt ik dat).
Heb vandaag ook met de arts gesproken die hier elke week komt voor mijn gehandicapte schoonbroer,heb haar haarfijn uitgelegt hoe ik mij voelde en waar ik mee zat enzo. Maar niets hé nee ze zei gewoon niets daarover,gene uitleg of iets in dieje aard nee helemaal niets. Zelfs mijn man verschoot er van,dus ik zal maar weer naar mijn vertrouwde huisarts moeten zeker. Want deze die hier elke week komt nee sorry maar ik heb ondervonden dat ze mij niet serieus neemt,en zo iemand nee dat wil ik niet. Mijn vertrouwde arts kent me door en door en heeft dan ook alles van in het begin meegemaakt, op haar kan ik rekenen(zij helpt me als ze kan). Zij neemt me tenminste serieus als ik ergens last van heb,maar spijtig genoeg zijn het meestal de gevolgen van die godverdomme elendige stress.
Weet je ik wil echt vooruit enzo,maar deschrik is ook enorm groot(schrik om erbij neer te vallen,en dood zijn). Maar niemand geloofd me zo voel ik me meestal,en zo wil ik gewoon niet verder. WAAROM IS ER NIET 1 PERSOON ONDER JULLIE DIE MIJ HELPT OF BEN IK NIET TE HELPEN IS DAT HET Of is het niet gepast om dit te vragen op deze site,ik weet het niet hé(t'is allemaal ook nieuw weet je zolang doe ik dit nog niet he). Er moet toch iemand zijn of iets dat mij kan helpen denken jullie ook niet,of ben ik dan verdoemd voor altijd.
Gohhhh ik hoop echt van niet zenne,want stel je voor als ik nog lang zo moet leven. Sorry ma nee dank u dan maak ik er liever zelf een eind aan,da kan ik je nu al zeggen zwart op wit. Zo'n leven met al het afzien,zoals ik da doe neen dat wens ik zelfs mijn ergste vijand nog niet toe.
Plies laat iemand tot mij spreken,of hoe zegt men zoiets. Ik geef het op,t'ja ik hou het voor vandaag voor bekeken. Ik zal je wel eens zien wanneer ik terug kom zeker,allee bayyyyyy bloggertjes tot de volgende zeker doeiiiiiiiii
Zo ik ben er weer eens maar ik kan je nu al zeggen dat ik mij niet al te vrolijk voel, t'ja heb weer eens niet kunnen slapen (vandaar zie je,wel heel veel gepiekerd en enorm veel geprakiseerd). Kan niet anders dat ik mij niet zo denderend voel hé, ik ben helemaal niet tevreden over mijn leven en over mijn lichaam. Jaja je zal wel zeggen doe er dan iets aan godverdomme,wel das niet zo evidend hoor. Ik heb geen moed meer,zie het gewoon niet meer zitten(alles is me godverdomme teveel). Ben gewoon helemaal op,er zit geen enkele pit meer in mijn lijf(dat komt zeker van toen ik geen zin meer had in het leven). Denk dat ik toen echt teveel van mijn lichaam heb gevraagd,en nu moet ik daar nog steeds voor boeten(één keer loopt de emmer over). Ik heb gewoon verschillende jaren en jaren teveel van mijn lichaam geeist,niet moeilijk als je weet dat ik hier oven zeker 15à20jaar spreek hé. In die tijd ben ik gezegend geworden met depressie,burnouts,borderline,invalide en levensmoeheid(niet mis he vind je ook niet).
Weet je ik zou echt eens een pepmiddel moeten vinden waarmee ik terug nieuwe moed en zin krijg in het leven. Weet iemand niet waar je dit kan krijgen,echt het zou iets moeten zijn dat echt heel lang blijft werken. Niets zoiets wat maar voor een paar uurtjes werkt of zo,daar ben ik niets mee(nee nee ik bedoel ook geen drugs hé). IK WIL GEWOON TERUG KUNNEN LEVEN. Meer vraag ik niet. Ben het nu gewoon heel moe om zo te moeten leven,ja de meeste artsen zeiden me dat ik mijn ziektes moet leren aanvaarden. Maar wie kan dat nu, ik heb altijd zoveel kunnen doen(heus deed gewoon alles was gewoon een sterke,ik geef het toe). Draaide er niet voor om om frigo's of zetel's enz...enz... op te tillen(echt waar was ne sterke ondanks dat ik een vrouw ben). Maarja nu zit ik met de gebakke peren zoals dat heet he,t'ja en daarom kan ik het niet aanvaarden dat ik nu moet leren leven met mijn ziektes.
Ik hoop dat je me nu al een beetje beter kan begrijpen waarom ik over dit alles nogal t'ja zal ik zeggen klaag. Kan het gewoon niet aanvaarden,dat ik nu niets meer kan(zelfs stappen is moeilijk en pijnlijk,en geloof me ik overdrijf hier echt niet). k'Zit meestal op mijn kamer en verdoe de tijd met t'ja met vanalles en niets,toch niets belangrijks. Tijdens de schooltijden doe ik s'morgens de kids naar school,om daarna terug op de kamer tekomen om te slapen of te rusten. Tegen dat de school ten einde is ga ik de kids terug halen,en meestal maak ik dan het eten maar als het echt niet gaat doet mijn man het. Daarna terug naar de kamer om mijn tijd te verdoen zal ik maar zeggen, en ja soms kan het eens zijn dar ik eens strijk of ga winkelen. Dat was het zowat,saai he vindt je ook niet(dat is niets tegen mijn leven van vroeger) De meesten zouden springen voor dit leven maar geloof me als je dit dag in dag uit moet meemaken (sorry neen dank u).
Och weet je ik stop gewoon met schrijven want het haalt toch niets uit,tenzij er nu iemand eens iets wist wat me echt zou kunnen helpen. Maarja dat zal wel een droom blijven denk ik,dus bloggertjes wellicht tot nog eens en beyyyyyyyyyyy
Ik ben er weer,hoe vindt je dat. Wel met ons chiwawahondje mirryke gaat het goed,ze krijgt haar haartjes terug en verdraagt zich met haar stiefzusje de chiwawa prutske. Dus dat is al heel goed nieuws vindt je ook niet.
En hoe het met mij zoal gaat wel weet je het zweten is nog niet weg,maar ik slaap terug beter(en dat was een hele maand niet het geval). En voor de rest sorry nog steeds geen veranderingen,nu dinsdag heb ik een afspraak bij een huidspecialist(omdat ik nogal een heel gevoelige huid heb,en ook om te weten wat er mis mee is met mijn huid hé). Laat je wel weten hoe het vorderd maar dat wisten jullie wel zeker. Weet je ik zou eigenlijk best wel eens iets meer in beweging kommen want nu,sorry ik doe niets maar dan ook helemaal niets van sport ofzo. Laat staan dat ik nog maar iets beweging heb,oja ik zou liegen ik ga naar het toilet,en naar de keuken om te eten en daarna terug naar de kamer en dat is het. Ja soms doe ik eens ietsjes meer maar dets all foks,sorry ik heb geen enkel grientje fisiek. En eerlijk gezegt het is reeds ook al zover dat ik er gene zin moed en kracht meer voor heb om nog maar iets te doen,tja het interseert me niet. En toch moet je weten walg en kots ik gewoon van men eigen leven en lichaam,t'is erg gesteld he vindt je niet. Weet je ik droom over vanalles en nogwat en ik wil dit en dat,ma het gebeurt niet de stap om het te doen ontbreekt(ik kan en durf hem niet te zetten) Hoe is het toch ingodsnaam zover met mij kunnen komen,dat ik godverdomme zo diep ben gevallen hoe hoe hoe ingodsnaam hoe hoe hoe. Het heeft geen zin,kan er iemand of iets mij dan niet helpen om terug zin en moed en kracht te krijgen in dit leven. Heeft er dan niemand een wondermiddel,of is er dan niemand die mij kan helpen.
HELP HELP HELP HELP WIE HELPT ER MIJ A.U.B
Ik kom er niet alleen uit,weet me gewoon geen raad meer. Is er dan echt niemand die helpt of raad weet a.u.b. Yep ja het zit weer god deze keer,en het wordt maar erger en erger.
Ben gisteren naar de arts geweest en heb haar gewoon alles vertelt wat mijn problemen zijn. Ze heeft mijn medicatie een beetje veranderd, en nu moeten we kijken hoe ik hierop zal reageren. Ben ook benieuwd, en hoop dat ik ook eindelijk eens terug goed kan slapen.
Mijn oudste dochter heeft andere problemen, vooral in haar mond(ze heeft last van aften,en ook heeft ze door felle oververmoeidheid last van herpes in hare mond) Ze deedt de laatste maanden niets anders dan slapen en slapen,en zeker toen ze terug kwam van pukkelpop(ze kwam de dagen erna niet uit haar bed,ze was veel te moe). Daar verschoten we van,dat je dat van vermoeidheid kan krijgen maar de arts bevestigde het. Nu mag ze zeker 14dagen niemand kussen,want het is besmettelijk(zo blijk) Ook heeft ze redelijk wat problemen gehad met hare vriend,maar hij is vandaag langs gekomen en ze hebben het weer uitgepraat(ben eens benieuwd voor hoelang).
Ben al voor de tweede dag met antibiotica begonnen met mirryke en voorlopig geeft ze niet over. Haar haartjes komen stilletjes aan ook terug dat kan je zien,want je ziet haar huidje niet meer zo fel(goed he). Morgen ga ik haar nog eens wassen met het produckt dat ik gekregen heb van de arts. Voorlopig gaat het zo te zien beter met haar,wat ben ik blij. Heb zonet ook vernomen van mijn jongste dochter dat mirryke mij niet kan missen,want van zodra ik eventjes de kamer uitga om iets te gaan halen begint ze direct te janken tot wanneer ik terug ben. En dan komt ze dadelijk naar me toe gelopen om me te likken en te likken(en dat duurt een tijdje eer het gedaan is). Ook ben ik haar stilletjes aan aant leren om te beginnen met africhten,want ze is bijna 4maand ookal is ze zo klein hé. Man o man ben net verschoten zeg onze jonge duitse herdershond was aan het vechten met ons straathondje,waarom en hoe het begonnen is weten we niet. Maar die duitse herdershond dat is gene om zonder handschoenen aan te pakken,waar gaat dat eindigen met haar. We zullen redelijk goed moeten opletten,want als dat nog eens moet gebeuren(god hoede ons daarvoor zeg). Gelukkig was mijn man en zijn broer in de buurt,zodat ze konden ingrijpen(en erger verhinderen).
Zo voorlopig ga ik het hierbij laten,want ik ga zelf eens kijken bij de honden buiten. Dus in iedergeval bedankt om dit te lezen,en tot de volgende keer maar weer groetjessssssss
Sorry dat het zolang geduurd heeft eer ik nog eens iets van mij heb laten weten,maarja hier ben ik terug dan. Heb met de arts gepraat over mijn hormonen,maar zij zie dat het bij mij niet om de hormonen zou gaan. Maar dat het zweten eerder bij de medicatie te zoeken zou zijn, dus deze avond ga ik naar mijn andere arts die mij mijn medicatie heeft voorgeschreven. Dat is de arts die ik vroeger had,ze is heel goed(alleen spijtig dat ze nu iets te ver woont).
Ook mijn outste dochter gaat mee omdat ze ziek is,ze is ziek terug gekomen van het pukelpop optreden. En is nu reeds thuis sinds woensdag, want zij en haar vriend hebben een beetje ruzie.(zo gaat dat in de liefde hé) Wij haden het al direct gemerkt dat er iets scheelde maar zij wilde niets vertellen,alleen vandaag toen wij eventjes alleen was heb ik het er dan toch eens met haar er over gahad. Ben benieuwd hoe het allemaal zal gaan aflopen,ook wil ze weer eens van school vera nderen omdat ze denkt dat ze geen leuke mensen in haar klas zal hebben. Ze weet gewoon niet wat ze wil,eerst ging ze in lanaken naar school nu in maasmechelen,en nu wil ze weer terug naar lanaken(kan er niet meer aanuit). Wie zegt dat ze daar wel leuke mensen in haar klas zal hebben????? Och ze weet momenteel niet wat ze wil in haar leven,ze is nog op zoek hé(maar het wordt toch stilletjesaan tijd dat ze eens gaat beslissen vindt je ook niet ze word weldra 20jaar).
Zo ook met de jongste die wil graag de dierenverzorgingsschool gaan doen,maar dat is ergens in sinttruiden denken wij maar we weten het niet juist. Ik heb al op internet zo'n beetje geneust in de rapte maar zonder enig resultaat. De mensen van clb hadden haar zoiets verteld maar zij weet het niet zo juist meer waar het was(zie je,zo gaat dat hier altijd).
Met mirryke gaat het al iets beter we zijn donderdag onverwachts terug naar de dierenarts met haar moeten gaan,omdat ze niet meer at en als ze al eens iets at gaf ze het daarna weer over. Wij zijn toen moeten stoppen met de medicatie te geven tot na het weekeind,ze heeft ook een spuitje gekregen tegen het overgeven. Vandaag zijn we terug begonnen met de antibiotica,en we moeten nu zien hoe het gaat. Als ze terug begint over te geven moeten we terug stoppen en haar een pilletje tegen het overgeven geven,dan terug proberen met de medicatie om te zien of het dan wel lukt(en anders weer alles opnieuw proberen tot het wel lukt). De dierenarts is sinds donderdag nu 14dagen op vakantie vertrokken en komt pas begin september terug(dus we moeten het zelf zien te doen).
Zo voorlopig was het dat eventjes, want ik moet zo gaan vertrekken naar de arts voor mijn medicatie(of kijken wat zij zal zeggen,als ik haar mijn problemen uitleg). Dus bloggertjes tot weldra voor meer nieuws doeiiiiiii
Hoe is het met jullie, sorry dat ik gisterenniet terug gekomen ben. Maar er is iets tussen gekomen, kan gebeuren hé.
Allee met ons mirryke gaat het al iets beter maar ze moet de druppeltjes verder innemen. Daarbij moet ze nu s'morgens en s'avonds een pilletje antibiotica innemen. Ook moet ik haar eens met een speciaal product wassen, en na 14 dagen moeten we terug gaan. Hoop dat het dan beter zal zijn, maar gelukkig ondervindt ons mirryke er gene last van. Ze is nog even zot en levendig als anders, oja ze was op 1 week tijd ook 700gram bij gekomen. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, want ik vind juist dat ze minder eet( niet dus).
Met mij is er nog steeds niets veranderd,hoe graag ik het ook zou willen. Ik moet nog even geduld hebben tot de arts terug is uit vakantie. Ondanks dat het weer nu minder warm is zweet ik toch nog even fel. Dus aan het warme weer lag het ook niet(och nog even geduld zeker).
Sinds we terug zijn van vakantie is mijn oudste dochter al bij hare vriend, ik zie haar alleen als ze iets nodig heeft(zoals geld). Leuk hé, dan kent ze me wel, ze moet tegen de 25ste van deze maand een taak maken van school. Maar ze heeft nog gene klop gedaan,ook al heb ik haar al verschillende keren er op atent gemaakt. Zoals altijd doet madammeke haar eigen goesting. Daar kan ik iets van krijgen grr, maar als ik haar daarover aanspreek weet ze zich er keer op keer uit te praten. Dan wordt ze kwaad en geeft mij de schuld van alles,zij heeft nooit iets gedaan. Ben eens benieuwd wat het zal worden als ze terug naar school moet gaan. Dat zal weer wennen worden, haar hier in huis te hebben.
Die tijd tijdens de scheiding toen we alleen waren heeft alles stuk gemaakt. Kwa opvoedding van mijn kids, nu zie je de gevolgen wat het geeft als je er zelf niet meer voor in staat bent. Nu beklaag ik mij daarom, dat ik mij toen zo erg heb kunnen laten gaan. Met de jongste kunnen we het nog proberen, om haar toch nog enigzins in de goede richting te houden. Maar met mijn oudste ik weet het echt niet, want ik ben er zeker van dat die hare plan later niet kan trekken(als ze zo blijft doen zoals ze nu bezig is). Jaja ik weet het maar ik kan er toch niet altijd voor haar zijn,als ze problemen heeft. Ze moet ook inzien dat ze zelf voor haar problemen moet instaan,want die heeft ze meestal ook zelf veroorzaakt.
Als ik haar altijd moet helpen dan is dat voor mij en mijn man ook geen leven weet je. We zitten nu soms al met de handen in onze haren, omdat madammeke steeds maar om geld komt vragen. En telkens als we het haar zo goed en zo kwaad mogelijk proberen uit te leggen, wel ze snapt het niet. Want elke keer daarna vraagt ze steeds weer gewoon om geld, het gaat gewoon niet in hare kop(het dringt niet door). Doet ze zo of is ze echt zo onnozel, sorry dat ik zo over mijn dochter praat. Maar het kan toch niet he dat ze dat niet snapt.
Zo ik ga hier stoppen want anders jaag ik mij toch maar weer te fel op. Tot ziens en veel leesplezier doeiiiiiiiii
Heb zonet een boek besteld over hoe ik moet omgaan met een stressvrij,burnoutvrij en borderline leven. Ben benieuwd wat het zoal inhoud, heb het boek gevonden via een internetsite boven aan mijn blog. Ben is uit nieuwsgierigheid een kijkje gaan nemen, en heb het toch maar besteld(alle beetjes helpen hé).
Ik zit hier nu met mijn twee chiwawa's op mijne schoot,best gezellig alleen een beetje onhandig. Maar mijn liefde gaat boven alles voor hen,en dan heb ik er ook geen problemen mee. We moeten strax met mirryke terug naar de dierenarts, voor het probleempje met haar huid( weet je nog, ben eens benieuwd). Ze heeft er echt gene last van hoor, alleen het is geen zicht ze heeft geen haartjes meer op haar lijfje(maar ze komen stilletjesaan terug).
Normaal gezien begint deze week onze arts terug met werken,en zal ze in de loop van deze week wel langs komen. Dan kunnen we verder gaan met mijn lichaamelijke klachten te laten onderzoeken. Dat ik er snel van af ben, want dat zweten ben ik meer dan beu. Volgens het boek dat ik vandaag besteld heb, zijn het typische stressklachten. We zullen zien, als ik er maar vanaf geraak(das hetgeen dat telt).
Zo ik ga het hier eventjes bij laten voor nu, maar strax ben ik er terug. Om te vertellen hoe het met mirryke is gegaan. Oke tot dan doeiiiiiiiiii
Joepie de poepie t'is me dan toch gelukt zie je, de aanhouder wint.
Het bruin hondje is mijn chiwawake Prutske en ze is bijna 1 jaar, het andere hondje is mijn nieuw chiwawahondje Mirry en ze is 3 maand. En heb ik teveel gezegd, ze zijn schattig hé vindt je ook niet.
En zoals je kan zien heb ik ook al een beetje aan mijn blog proberen te werken, jaja en geloof me zodra het me lukt zal er nog vanalles verbeteren. Geef me gewoon de tijd, en je zal versteld staan(denk ik hé)
Met me gaat het al iets beter dan deze nacht, dat zal je nu ook merken aan hetgeen ik schrijf zeker. Tja een mens is zo nu en dan eens heel erg depri, en dan weer happy(of niet,ja toch).
Allee met mijn twee chiwawakes gaat het supergoed,moet je weten. Ze worden elkaar steeds meer en meer gewoon, ja soms trekt prutske wel eens de lipjes omhoog (maar we hebben geduld, zal wel beteren). Het waren tenslotte toch vreemde voor elkaar, en ja nu kunnen ze al samen slapen en spelen, andere fotokes daarvan volgen nog.
Oja onze duitse herder van 6jaar heeft haar pootje in een spalk zitten, ze heeft aan de rechterkant een teentje gebroken en moet nu een maand veel rusten(vandaar de spalk, zie je). Ook krijgt ze om de twee dagen druppeltjes ervoor, ze zit nu samen met ons klein straathondje in een apparte kennel(om beter te kunnen rusten).
Mirryke heeft ook al kennis gemaakt met onze twee katers,goed meegevallen. Zelfs met het klein straathondje gaat het goed,ze snuffelt alleen maar. Jaja ik zal ook eens fotokes van de andere hondjes en katers op mijn blogje zetten(belooft oké).
Maar alles op zijne tijd geloof me, het komt er nog van. Weet je dat ik het erg leuk zou vinden als ik zo af en toe eens een berichtje mocht ontvangen, want eerlijk gezegd veel vriendinnen heb ik niet.(allee ik heb er geen één, dat heb je met die scheidingen hé). En als je dan weer eens verhuist en zoveel problemen hebt als ik,tja dan begrijp je dat het niet zo evident is hé.
En ja je zou me heel heel gelukkig maken, als ik eens iets van iemand zou mogen ontvangen. (ik weet wel dat je zo iets niet mag vragen,maar sorry dan) Neem het me a.u.b niet al te kwadelijk hé omdat ik het toch gedaan heb. Je moet weten dat dit blog me eigenlijk ook heel veel helpt,inplaats van alles nu op te kroppen schrijf ik het gewoon hier op(zodat jullie het kunnen lezen). En ja het helpt echt geloof me,net of je bij een terapeut bent(cool toch).
En als je het tegen iemand kwijt kan dan lucht dat je gemoeds toestand ook wat op, daarom heb of ben ik eigenlijk ook met het bloggen zo een beetje begonnen. Omdat ik geen vriendinnen en vrienden of famillie heb vertel ik alles aan jullie,en het doet enorm goed(als ik het mag zeggen).
Zo dat was het weer eventjes van mijne kant,maar niet getreurd ik kom zeker nog terug. Toeteloe bloggertjes
Weet je wat ik me nu afvraag, waarom in godsnaam is het leven toch zo boring,saai en levensloos. Wat heeft het van nut om op deze wereld te zijn, kan iemand mij dat eens uitleggen. Waarom is een mens toch op deze wereld,al het geen men beleeft is niets meer dan afgezaagd, eentonig en stom.
Weet je voor sommige mensen zoals ik stelt het leven niets voor,het is gewoon één hoop rotzooi en bedrog. Waarom haten de meeste mensen elkaar toch,en waarom vinden ze het leuk om elkaar te laten boeten en afzien.
Als men zelfs in de liefde nog niet zeker kan zijn van vertrouwen,geluk en vrede. Wat voor zin heeft het dan nog,niets,noppes nougabollen. Ik ben nu al 43jaar op deze wereld en geloof me het was vanaf het begin gewoon één grote hoop elende,men gebruikt elkaar alsof het de normaalste gan van zaken is. Zijn er dan echt geen liefhebbende mensen op deze wereld, je kan zelfs je eigen ouders nog niet vertrouwen zwijg stil van je eigen broers en zussen.
Waar gaat deze wrede wereld eindigen, het wordt alleen maar erger en erger. Wat is er toch geworden van de mensen, of zijn ze zo altijd geweest maar dat we het meestal niet zagen(dat zal het zijn,denk je niet).
Jaja ik weet het wel wat jullie denken,daar is ze weer senne. Maar het spijt me maar zo denk ik er nu eenmaal over,ik ben in die 43jaar verwaarloost,misbruikt, bedrogen en belogen. Als je altijd maar wordt afgebroken van kleins afaan, ook al doe je nog je uiterste best om het zo goed mogelijk te doen maar nooit is het eens goed. Wat moet een mens nog meer doen om zich geliefd en geborgen en gewaardeerd te voelen weten dat je ergens thuis hoort, waar men je mist als je er niet bent (is dat allemaal dan zoveel gevraagd tegenwoordig).
Ik zou het echt niet weten, want ik heb het nog niet ondervonden. En geloof me dat dat na zovele jaren ontzettend aan je knaagt,het maakt je gewoon voor de honderd% kapot vanbinnen. Je hebt gewoon geen enkel zelfvertrouwen, denkt echt dat je tot niets instaat bent( en ja dan op een gegeven moment dan krakt er iets binnen in je).
En voor je het weet zit je er gewoon vierkantig door, je hebt niets meer, geen zin meer in het leven,geen zin,kracht en moed meer om nog maar iets te doen. De fut is uit je leven, je bent helemaal op, er is niets meer.
Hoe in godsnaam ja ik vraag je hoe moet een mens daar terug mee starten. Zeg me dat eens na al die jaren van elende en tegenslag en verdriet, hoe krijgt men terug moed en fut en zin in het leven. Als je al ontzettend veel hebt gedaan en genomen, om nog maar enigsinds een sprankeltje hoop op te bouwen om je ook terug eens lichamelijk en fiziek terug goed te voelen.
Kan iemand mij dat zeggen, weet iemand wat je daarvoor moet doen. Of weet niemand hoe het moet, als ik het wist dan zat ik hier nu niet zo iets te schrijven hé.
Ben je daar dan zo van verwonderdt dat ik over niets anders kan schrijven dan over hetzelfde en hetzelfde, telkens keer op keer. Ik zie het godverdomme gewoon niet meer zitten, en ja ook al is dit geen het geen ik nu schrijf voor de meeste mensen niet zo leuk,spannend of interesant genoeg. Wel sorry maar in mijn leven gebeurdt er niets interesant of spannends, ik ben nu eenmaal een saai iemand. Mij hebben ze dat niet geleerd vroeger,weet je(ik moest mijne plan trekken,en dan doe je het zo goed als je kan weet je).
Ik kan er ook niets aan doen, dat ik na al hetgeen er gebeurdt is ik van kleins afaan mensenschuw ben. Ik doe mijn best ja mijn uiterste best, maar zak telkens terug in die put weet je.
Waarom laat er niemand eens iets van zich horen, is dat zo erg veel gevraagd. Ik begin stilaan te denken van wel, weet je.
Wat denk je zou ik niet beter stoppen met schrijven,misschien ontploft zefes de laptop nog (stel je voor). Dat zal mijn jongste niet leuk vinden,als hare laptop stuk moest gaan.
Zal ik je maar beter verlanten, wat denk je(zal ik het doen of zal ik het laten)piepedi papedi poe (hihihi zie je er kan nog een grapje vanaf). Want ja je moet weten dat ik niet altijd zo depri ben hoor, maar geloof me meestal wel de laatste jaren toch. Het zit er goed in deze keer weet je, en het zal godverdomme een harde ja een harde noot zijn om die te kunnen kraken(denk je ook niet).
Dat heb je nu eenmaal als je de ziekte Borderline hebt,en ik heb het heel goed zitten. Daarbij ben ik ook nog eens invalide(slijtage in de rug) heb overgewicht, en ettelijke verschillende lichamelijke klachten.
Sorry dat ik nu zo laat iets van mij laat horen maar spijtig genoeg ik kan voor de zoveelste keer weer niet slapen. Hierbij laat ik jullie weten dat er nog steeds niets veranderd is, met mijn gezondheid. Maar ik ga morgen wellicht naar de arts, om help en om mijn medicatie. Hoop dat de arts mij echt kan helpen. Want zo kan het gewoon niet verder, ik heb al ettelijke liters vocht verloren door het gezweet senne.
Ik weet dat ik nog veel werk voor de boeg heb, met mijn gezondheid, opvoeding van kids,mijn chiwawa's, en het ontwerpen van dit blog.
Ben vandaag samen met mijn man gezellig gaan dineren, omdat we iets te vieren hadden. Gisteren zijn we gezellig samen met de jongste dochter een ijskreem gaan eten omdat het onze huwlijksverjaardag was.
Op het einde van de maand verjaard mijn man, moet nog uitzoeken waarmee ik hem kan verrassen. Weet je ik weet niet of beter gezegd het wil niet lukken met die foto's, ze schrijven dat ze vanzelf verkleind worden. Maar het wil niet lukken, spijtig. Maar ik blijf proberen hoor.
Pufff zeg hebben jullie het ook zo warm, het zweet drupt van men lichaam(niet zo gezellig). Ja ja ik weet dat ik voor de meeste misschien kan zagen, maar das dan pech voor jullie. Voor mij is dit de realiteidt (sorry voor de typefouten hé)
Weet je ik zal maar stoppen zeker, en proberen of ik toch niet kan slapen want anders heb ik morgen veel problemen om wakker te blijven.
Allee mensen tot binnenkort dan en ik zal jullie op de hoogte houden met wat ik van de arts moet gaan doen hé. schuuuuuch bay bayy
Mijn twee chiwawa's kunnen het vandaag al beter met elkaar vinden,ze slapen geregeld bij elkaar. Soms is prutske ietsjes te wild met het spelen met mirryke,want dan gaat ze gewoon op mirryke liggen en dan is ze verwonderd dat ze niet met haar meespeeld. Ons mirryke is terug vele speelser vandaag, denk dat ze minder last heeft van haar spuitjes, maar wat wil je zo'n klein hondje. Ja ze begint ook steeds meer en meer haar naam te kennen, ze is zo lief en schattig.
Ik zou mijn blog wel een beetje meer willen opvrolijken maar het is allemaal nogal nieuw, en ik ben niet zo'n grote computerkrack. Eén van dezer dagen ga ik eens uitpluizen hoe ik een foto van mijn chiwawakes kan toevoegen, beloof niets maar ik kan het altijd eens proberen hé.
Wie kan mij goede raad geven zodat ik terug nieuwe moed in het leven vindt, ik moet er wel bijzeggen dat ik al redelijk veel geprobeerdt heb en het heeft niets geholpen(zou het komen omdat het meestal natuurproduckten waren) Ik heb gewoon geen kracht, zin en moed meer, zou dat komen omdat ik een hele hele grote burnout heb gehad dat ik er nu nog altijd helemaal door zit. Het is verdomme toch zo ontzettend moeilijk, er zit gene enkele fut meer in mijn lichaam(niets ik ben gewoon helemaal op) Waarom waarom is het toch zo ontzettend moeilijk, kan er nu echt niemand mij helpen gewoon raadgeven(wat ik zoal kan doen)
Ik ben ten einde raad weet niet verder, ik wil nog zoveel doen maar het lukt niet meer. Ga de volgende dagen maar weer eens een beetje op internet zoeken denk ik, tja wat kan ik anders nog doen. Er gaat zo ontzettend veel door mijn hooft k'weet echt niet waar ik naar op zoek moet gaan. Zou er dan echt geen supermiddel bestaan om terug kracht, moed en fut in het leven te krijgen.We zullen moeten blijven zoeken en zeker niet opgeven.
Weet je sommige dagen heb ik echt het gevoel van was ik maar dood, want zo wil ik niet verder met mijn leven. En andere momenten wil ik er gewoon alles aan doen voor een oplossing te zoeken, maar ik weet het echt niet meer. Dan denk ik aan mijn dochters, mijn man,mijn chiwawa's en dan wil ik verder, want ik kan het hen trouwens niet aandoen. Ook al is het soms zo verlokkelijk weet je, ik heb vroeger al een paar pogingen geprobeerd(maar ze hebben me altijd gered). Och ik zal maar zwijgen want niemand leest dit zo graag, dus sorry maar het moest even van mijn hart.
Ja sorry maar zoals je kan lezen zit het er bij mij echt heel diep in, wat wil je het is ook iets dat al 43jaar aan de gang hé. Al heel mijn leven heb ik tegenslag, alleen de twee bevallingen waren lichtpuntjes in men leven. Maar door al de tegenslagen en tegenslagen is het dieper en dieper in me ingekapselt, zal ik er ooit nog uit geraken zal ik me ooit nog beter voelen.
De twee allerliefste mensen waar ik altijd op kon steunen en te rade gaan, die zijn spijtig genoeg al een hele tijd dood( dat waren mijn allergeliefde grootouders). Met de rest van de familie heb ik het nooit goed kunnen vinden, nu trouwens nog steeds niet. Mijn moeder is ongeveer een jaar geleden gestorven en daardoor zie ik mijn zus en broer voorlopig terug, omdat we alles moeten regelen om het ouderlijke huis te verkopen. We hebben het eerst wel eens heel heel grondig moeten opkuizen want mijn moeder en haar bijzit hebben het huis gewoon laten onderkomen. Maar we zijn er doorgeraakt, en eind september zou het eindelijk kunnen verkocht worden( dat wordt tijd). Mijn man en ik gaan ook geregeld naar het kerkhof om het graf van mijn geliefde grootouders te bezoeken, daar heb ik echt veel nood aan. Ik mis hen zo erg, het waren heel goede mensen( maar ooit zie ik en terug daar ben ik zeker van).
Weet je ik denk dat ik het hierbij ga laten, want door over mijn grootouders te schrijven heb ik het een beetje moeilijk sorry Daaaaaaaaaaaaaaaaag
Sorry dat het eventjes geduurdt heeft maar ik ben er weer, ik kan toch niet elke dag schrijven of beter gezegt klagen zeker. We zijn daarnet met mijn nieuw hondje naar de dierenarts geweest omdat ze problemen heeft met haar huid. Ze heeft overal korstjes en verliest haar haartjes, de dierenarts kon niets vinden. Maar toch is het niet normaal zie ze, ze heeft wel iets gegeven tegen de parasieten(als die er zouden zijn) Als er binnen één week geen nieuwe haartjes zouden zijn gegroeid ga ik terug. We hebben haar ook haar spuitje laten zetten en ook laten ontwormen, ook zei de dokter dat ik haar eens zou kunnen wassen. Je weet maar nooit dat het kan helpen hé. Momenteel is het eventjes afwachten geblazen, meer kunnen we niet doen.
Met mij is er nog steeds niets verandert ik zweet nog steeds als de beste, meer dan anders. Mijn man heeft gisteren aan een verpleger gevraagt die alle dagen moeten komen voor zijn gehandikapte broer, wat het zou kunnen zijn omdat ik zo erg zweete. Die vertelde ons dat het met mijn hormoonhuishouding zou te maken hebben, ik zou die moeten laten kontroleren. En er zou dan ook medicatie voor bestaan zodat het zweten weg zou gaan, als ik geluk heb( laten we hopen he) Dan kunnen we verder zoeken naar een andere oplossing voor de andere ongemakken(waar ik mee zit) Weet je dat sinds we terug zijn uit vakantie, wel ik slaap ook vele minder(maar enkele uurtjes per nacht). Maar op vakantie wel daar heb ik ook erg afgezien, had er echt het gevoel dat ik elke moment zou kunnen neervallen en dood zijn. Zo ellendig voelde ik mij, ik kon gewoon niets overal had ik pijn elk gewrichtje en spiertje in mijn lichaam deed pijn. Mijn rug die voelde ik ook nauwlijks nog, en ja soms had ik ook pijn in mijn borststreek(als ik aant wandelen was). Echt het was zwaar afzien, ja ik wist wel dat het erg ging zijn(maar zo erg nee dat had ik niet gedacht hoor). Maar het heeft me toch tot zinnen gebracht, zo kan het niet verder(endaarbij zo wil ik niet verder, zeker weten). Als er iemand is die iets weet,laat maar horen hoor.
Weet je dat ik soms ook met natuurproduckten werk, maar als het niet anders kan neem ik wel de gewone medicatie(je kan nooit voorzichtig genoeg zijn hé vind ik). En over die kilo's van mij, man o man wat heb ik al niet geprobeerd. Van bodystijling tot weigt watchers, en een heleboel pillen en verschillende dieetrecepten(je houd het niet voor mogelijk). Met de meeste val je enkele kilo's af, maarja je komt ze zo ook weer bij. Met weigt watchers ben ik wel eens 30 kilo kwijt geraakt, maar met de verwerking van mijn echtschijding en de problemen en de medicatie ben ik weer vele vele dikker. Ik krijg ze er nu niet meer af, wat ik ook doe het lukt niet(ja hoop en al misschien 5kilo maar meer niet). Het zal voor al mijn problemen wel heel heel erg op mijn tanden bijten zijn,en ik hoop dat ik er de moet voor kan opbrengen om het zo goed mogelijk tot een einde te brengen.
Laat nu de berichtjes met help en raad maar komen, voorlopig ga ik stoppen en ik zie je binnenkort wel terug daaaaaaaaaag.
Hoi hoi hoi ik ben er weer, Vandaag ga ik het over iets helemaal anders hebben, namelijk mijn honden. Wij hebben er in totaal zes rondlopen, ja ja u leest het goed zes stuks. (tof he ) Wij hebben een duitse herder van ongeveer 6jaar, dan een golden retriever van ongeveer 1 en half jaar, dan nog een hele zwarte duitse herder van ongeveer 7maand, een zwart straathondje van ongeveer 4jaar, een kortharige chiwawa van bijna 1jaar en dan sinds ongeveer één weekje nog een langharig chiwawake van 3maand.
De twee chiwawakes lopen bij ons in huis rond, en de andere honden zitten buiten in een grote ren van 8 op 4.( lekker veel plaats dus) jaja wees gerust ze mogen ook dagelijks buiten lopen. De twee chiwawa's zijn mijn kindjes, verleden jaar heb ik mijn eerste gekocht in oktober voor mijzelf(als verjaardagsgeschenk). Ik aanzie haar alsof het mijn eigen kindje is,want ongeveer 9 maanden na mijn eigen miskraam heb ik mijn prutske gekocht in de woefkesranch in putte. En sindsdien is ze dag in dag uit bij mij, we hangen heel erg aan elkaar moet je weten. Ik verwen haar constant, weet je ik heb zelfs een hondebuggy, een echt klein bedje voor haar, verschillende draagmandjes, een bench om in te liggen als we even weg zijn als ze echt niet meekan, verschillende kleertjes want een kortharig chiwawatje heeft het snel koud moet je weten. Ook hebben we sinds ongeveer 3 weken geleden zo'n hondekarretje voor achter de fiets te hangen gekocht(je jan er ook een buggy van maken) Ben ook met prutske naar de hondenclub geweest, om haar het een en ander te laten leren. Mijn man en jongste dochter gaan ook met twee andere honden van ons. Vroeger ben ik ook met ons zwart straathondje naar de les geweest, het is toch gemakkelijker als ze luisteren(vindt je ook niet). Mijn man gaat met de jonge zwarte duitse herder en moet redelijk kordaad optreden, want dat zwart madammeke wil graag overal de baas spelen. Ze is zo jaloers en dominant, als mijn man nog maar een andere hond aait of aandacht geeft dan komt ze tussen bijde in(ze vliegt uit tegen die hond en is heel dominant). Op de hondenclub moet hij haar goed kort houden, en vanaf we daar aankomen tot als we gaan staat ze te blaffen. Net zoals mijn chiwawake trouwens ook doet, die blaft trouwens tegen alles wat ze tegenkomt. Ben eens benieuwd of mijn ander chiwawake dat ook zal gaan doen, neem haar trouwen ook overal mee naar toe. Maar denk toch dat het meer komt door de allereerste inprentingstijd die zij hebben moeten doorbrengen in een gewone bak, want waar ik hen gekocht heb zitten alle jonge hondjes daar te wachten in bakken tot ze verkocht worden. Maar over de rest hebben we niet te klagen, mijn prutske was gezond en is degelijk een chiwawake. Daarom ook dat ik er mijn tweede ook gekocht heb, haar heb ik op voorhand gereserveerd en omdat we op vakantie gingen moest ze iets langer daarblijven. Dat was voor hen geen probleem en via internet ben ik op de hoogte gebleven van de verdere verloop van min chiwawake, zo kreeg ik een paar foto's en een filmpje van mijn hondje zodat ik wist hoe het met haar ging(leuk toch) Nu bijna een weekje heb ik haar bij mij mijn nieuw hondje, ze is 3 maand en echt vele kleiner dan prutske was(t'is de kleinste uit het nestje) Het wordt zo'n super klein lief en schattig chiwawatje, moet alleen goed opletten dat prutske niet te jaloers wordt(want dat hebben de chiwawakes in zich). Ja hierover kan ik blijven praten want mijn chiwawa's zijn alles voor mij(net of ik terug twee kindjes heb). Met zo'n kleine hondjes is die band die je met hen heb helemaal anders dan met de grote honden(alléé dat vindt ik toch). Zoiets klein en schattigs das gewoon altijd lief om naar te kijken(denk maar eens na als je zelf naar pupy's of kittens kijkt). Als je zo iets schattigs ziet ben je direkt verkocht, echt waar.
Zo denk dat ik voor vandaag weer ga stoppen en wie weet zien we elkaar snel terug, warme groetjes daaaaaaaag
Hoi dit is allemaal nieuw voor mij,t'is de allereerste keer. Mijn naam is voorlopig Prutske, genaamt naar mijn chiwawake. Deze verhalen zullen gaan over mijn gevoelens, mijn intresses, mijn huisdieren, wat mij zoal bezighoud. Och je zal het allemaal wel zelf kunnen lezen denk ik.
Wel ik zal proberen om mij zoal een beetje voor te stellen he,ik ben een getrouwde vrouw en heb 2 dochters. Ben voor de derde keer getrouwd, jaja de derde keer en je weet wat ze zeggen he. Derde keer goede keer, wees daar maar zeker van, heb een dochter van 19 jaar(Mieke) en eentje van 14 jaar(Saskia) Mijn man heet Pierre, we houden heel veel van honden en katten. Ik ben invalide (slijtage in de rug), heb de ziekte Borderline, en ben 15 à 20 kilo te zwaar.( das niet niks hé) Heb momenteel heel veel problemen met mijn lichaam, zoals overmatig zweten,hartkloppingen, pijnlijke benen bij het stappen, alle gewrichten en spieren over men hele lichaam doen pijn, heb totaal maar dan ook totaal geen enkel uithoudingsvermogen, heb geen kracht, moed of zin meer,als ik nog maar iets durf te doen begin ik overmatig te zweten en slaat mijn hart op hol, heb geen enkel grijntje zelfvertrouwen meer. Ja ik weet dat dit allemaal nogal veel is maar spijtig genoeg ik zit nu eenmaal echt met deze vervelende problemen. En ja ik ben ze meer dan beu, en ben ze liever kwijt (wat denk je dan) Oja ik ben momenteel nog 43 jaar, en heb al heel veel tegenslag meegemaakt (geloof me maar). Als kleine uk was ik thuis niet welkom,en ben ik aan mijn lot over gelaten. Waar ik nu ben t'ja dat heb ik met vallen en opstaan eigenhandig bereikt. Is meestal niet gemakkelijk na alle tegenslagen die ik heb moeten meemaken. Werdt als kleine peuter en kleuter, tiener door mijn vader ook sexueel benaderdt. Ben de jongste van 3 kinderen, heb een oudere zus en broer.
Door alle ellende die ik al 43 jaar heb moeten meemaken ben ik nu in een diepe diepe put terecht gekomen, en telkens ik probeer om er uit te geraken val ik er steeds terug dieper en dieper in. Zoal ik dus al vertelde ben ik nu voor de derde keer getrouwd, want bij de twee andere hebben ze me steeds bedrogen met een andere vrouw. Ja ze werden in de watten gelegd, deden geen klop in het huishouden en hielpen ook niets met de opvoeding van de kids. En dan verlaten ze je nog, wat moet je nog meer doen telkens ze zin hadden in sex wel no problems. Bij de eerste man de papa van Mieke daar ben ik 6jaar mee samen geweest en we zijn ook bijna één jaar getrouwd geweest.(dus intotaal 7jaar mee doorgebracht) Met de papa van Saskia daar ben ik 13jaar mee getrouwd geweest en één jaar samen toen we trouwden.(dus intotaal 14jaar mee doorgebracht) Het is na deze scheiding dat ik er letterlijk en figuurlijk helemaal doorzat, want ik kan je vertellen dat hij ons gewoon als huisvuil op straat heeft gezet. Ja ja je leest het goed,en geloof me ik lieg niet want mijn twee dochters kunnen het getuigen. Omdat het allemaal nogal snel ging kon ik het en de kinderen ook niet goed verwerken, ik heb zeker meer dan 2à3jaren nodig gehad om alles op een rijtje te zetten en ja soms nu nog vat ik het nog niet. Al die jaren heb ik gewoon op automatische piloot geleeft, k'wilde gewoon niet meer leven. Maarja een moeder moet er zijn voor haar kinderen, werdt me toen telkens gezegd door de mensen van het ocmw en de artsen. Ik zag het niet meer zitten en wilde gewoon niet meer leven, met alle gevolgen van dien. Ik zat er helemaal door de dokter vertelde me dat ik levensmoe was, en als ik mij niet ging herpakken dat nauw ja wat denk je. Ja ja ik ben toen ook gedurende al die tijd in behandeling geweest en kreeg ook medicatie enzo, maar godverdomme t'is echt helemaal niet gemakkelijk. Als je helemaal aan de grond zit en geen enkel zelfvertrowen meer hebt, waar moet je het dan nog voor doen. Ja ik weet het dat heb ik trouwens al duizende keren mogen en moeten horen doe het voor je kinderen. En ik dan ik heb toch ook recht op gelukkig zijn of niet soms, en geloof me ik voelde me toen helemaal niet gelukkig. Kan gewoon van niets meer genieten, zelfs nu zegt het me nog niet veel. Ja echt ik probeer en probeer het om telkens te veranderen, maar een paar dagen gaat het goed misschien zelfs een week of iets langer maar dan gebeurdt het en val ik terug in die diepe diepe put. Grotendeels heeft dat ook met mijn ziekte Borderline te maken die ik heel erg heb zeggen de specialisten, maar weet je ik ben het gewoon beu. En zelfs door de medicatie en het slechte eten en mezelf te verwaarlozen al die jaren heb ik nu overgewicht, en geloof me ik geraak ze niet meer kwijt die kilo's. Doe heel regelmatig dieeten en telkens val ik ook ettelekke kilo's af, maarja ze komen ook telkens weer terug en ja ze brengen er ook gratis nog een paar kilotjes extra mee(leuk he vindt je niet).
Dus daarom zit ik nu met al mijn lichamelijke klachten, en omdat ik het zo moeilijk heb heb ik echt gewoon schrik om iets te doen. Want als ik iets durf doen heb ik zo'n enorme schrik dan ik elke moment kan neervallen en dood ben(erg vindt je niet) Zo ver ben ik nu al gekomen, door al die smerige, rotte, ellendige, verschrikkelijke jaren en jaren van afzien.
Krijg het gewoon allemaal niet meer verwerkt, oja natuurlijk ben ik ook nu terug in behandeling. Maar het is teveel, ik ben het gewoon kotsbeu om zo verder te leven weet je. Jaja ik hoor het jullie allemaal wel zeggen doe er dan toch iets aan godverdomme, wel dat heb ik ook al dikwijls en dikwijls gedaan(maar die stomme stomme diepe put en mijn ziekte borderline trekken me keer op keer terug, vala) Ik zit er al tientalle jaren mee voor dat ik wist dat ik die ziekte had, en door al die tegenslagen heeft die ziekte zich steeds dieper en dieper en hechter kunnen vastpinnen in mijn lichaam dat ze er niet meer uitgaat bij manier van spreken(ik heb ze voor de rest van mijn leven,tot mijn dood dus)
Ja ergens denk ik wel allee zou er misschien iets of iemand zijn die raad of hulp weet, heb al zoveel gedaan en ik geraak er niet in men eentje. Ga al geregeld naar artsen voor deze of deze kwaal maar telkens vinden ze niets of juist wel iets kleins,maar dan behandelen we dat en dat is dat. Maar echt van mijn lichamelijke kwalen geraak ik niet af, het wordt gewoon erger en erger. Zo erg dat ik het strontbeu ben sorry voor mijn taal, ik walg van mijn eigen lichaam en kots van mijn leven op dit moment.
Zo dat was het voor het moment of beter gezegdt voor vandaag want ik ben al uren heel heel aan het zweten letterlijk he, het zweet loopt langs mijn lichaam af ben door nat. Tot binnenkort groetjes van mijn kant.Bayyyyy
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING?? De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst. - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"? Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"? Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
