Ik ben wie ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/10/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Joepie de poepie t'is me dan toch gelukt zie je, de aanhouder wint.
Het bruin hondje is mijn chiwawake Prutske en ze is bijna 1 jaar, het andere hondje is mijn nieuw chiwawahondje Mirry en ze is 3 maand. En heb ik teveel gezegd, ze zijn schattig hé vindt je ook niet.
En zoals je kan zien heb ik ook al een beetje aan mijn blog proberen te werken, jaja en geloof me zodra het me lukt zal er nog vanalles verbeteren. Geef me gewoon de tijd, en je zal versteld staan(denk ik hé)
Met me gaat het al iets beter dan deze nacht, dat zal je nu ook merken aan hetgeen ik schrijf zeker. Tja een mens is zo nu en dan eens heel erg depri, en dan weer happy(of niet,ja toch).
Allee met mijn twee chiwawakes gaat het supergoed,moet je weten. Ze worden elkaar steeds meer en meer gewoon, ja soms trekt prutske wel eens de lipjes omhoog (maar we hebben geduld, zal wel beteren). Het waren tenslotte toch vreemde voor elkaar, en ja nu kunnen ze al samen slapen en spelen, andere fotokes daarvan volgen nog.
Oja onze duitse herder van 6jaar heeft haar pootje in een spalk zitten, ze heeft aan de rechterkant een teentje gebroken en moet nu een maand veel rusten(vandaar de spalk, zie je). Ook krijgt ze om de twee dagen druppeltjes ervoor, ze zit nu samen met ons klein straathondje in een apparte kennel(om beter te kunnen rusten).
Mirryke heeft ook al kennis gemaakt met onze twee katers,goed meegevallen. Zelfs met het klein straathondje gaat het goed,ze snuffelt alleen maar. Jaja ik zal ook eens fotokes van de andere hondjes en katers op mijn blogje zetten(belooft oké).
Maar alles op zijne tijd geloof me, het komt er nog van. Weet je dat ik het erg leuk zou vinden als ik zo af en toe eens een berichtje mocht ontvangen, want eerlijk gezegd veel vriendinnen heb ik niet.(allee ik heb er geen één, dat heb je met die scheidingen hé). En als je dan weer eens verhuist en zoveel problemen hebt als ik,tja dan begrijp je dat het niet zo evident is hé.
En ja je zou me heel heel gelukkig maken, als ik eens iets van iemand zou mogen ontvangen. (ik weet wel dat je zo iets niet mag vragen,maar sorry dan) Neem het me a.u.b niet al te kwadelijk hé omdat ik het toch gedaan heb. Je moet weten dat dit blog me eigenlijk ook heel veel helpt,inplaats van alles nu op te kroppen schrijf ik het gewoon hier op(zodat jullie het kunnen lezen). En ja het helpt echt geloof me,net of je bij een terapeut bent(cool toch).
En als je het tegen iemand kwijt kan dan lucht dat je gemoeds toestand ook wat op, daarom heb of ben ik eigenlijk ook met het bloggen zo een beetje begonnen. Omdat ik geen vriendinnen en vrienden of famillie heb vertel ik alles aan jullie,en het doet enorm goed(als ik het mag zeggen).
Zo dat was het weer eventjes van mijne kant,maar niet getreurd ik kom zeker nog terug. Toeteloe bloggertjes
Weet je wat ik me nu afvraag, waarom in godsnaam is het leven toch zo boring,saai en levensloos. Wat heeft het van nut om op deze wereld te zijn, kan iemand mij dat eens uitleggen. Waarom is een mens toch op deze wereld,al het geen men beleeft is niets meer dan afgezaagd, eentonig en stom.
Weet je voor sommige mensen zoals ik stelt het leven niets voor,het is gewoon één hoop rotzooi en bedrog. Waarom haten de meeste mensen elkaar toch,en waarom vinden ze het leuk om elkaar te laten boeten en afzien.
Als men zelfs in de liefde nog niet zeker kan zijn van vertrouwen,geluk en vrede. Wat voor zin heeft het dan nog,niets,noppes nougabollen. Ik ben nu al 43jaar op deze wereld en geloof me het was vanaf het begin gewoon één grote hoop elende,men gebruikt elkaar alsof het de normaalste gan van zaken is. Zijn er dan echt geen liefhebbende mensen op deze wereld, je kan zelfs je eigen ouders nog niet vertrouwen zwijg stil van je eigen broers en zussen.
Waar gaat deze wrede wereld eindigen, het wordt alleen maar erger en erger. Wat is er toch geworden van de mensen, of zijn ze zo altijd geweest maar dat we het meestal niet zagen(dat zal het zijn,denk je niet).
Jaja ik weet het wel wat jullie denken,daar is ze weer senne. Maar het spijt me maar zo denk ik er nu eenmaal over,ik ben in die 43jaar verwaarloost,misbruikt, bedrogen en belogen. Als je altijd maar wordt afgebroken van kleins afaan, ook al doe je nog je uiterste best om het zo goed mogelijk te doen maar nooit is het eens goed. Wat moet een mens nog meer doen om zich geliefd en geborgen en gewaardeerd te voelen weten dat je ergens thuis hoort, waar men je mist als je er niet bent (is dat allemaal dan zoveel gevraagd tegenwoordig).
Ik zou het echt niet weten, want ik heb het nog niet ondervonden. En geloof me dat dat na zovele jaren ontzettend aan je knaagt,het maakt je gewoon voor de honderd% kapot vanbinnen. Je hebt gewoon geen enkel zelfvertrouwen, denkt echt dat je tot niets instaat bent( en ja dan op een gegeven moment dan krakt er iets binnen in je).
En voor je het weet zit je er gewoon vierkantig door, je hebt niets meer, geen zin meer in het leven,geen zin,kracht en moed meer om nog maar iets te doen. De fut is uit je leven, je bent helemaal op, er is niets meer.
Hoe in godsnaam ja ik vraag je hoe moet een mens daar terug mee starten. Zeg me dat eens na al die jaren van elende en tegenslag en verdriet, hoe krijgt men terug moed en fut en zin in het leven. Als je al ontzettend veel hebt gedaan en genomen, om nog maar enigsinds een sprankeltje hoop op te bouwen om je ook terug eens lichamelijk en fiziek terug goed te voelen.
Kan iemand mij dat zeggen, weet iemand wat je daarvoor moet doen. Of weet niemand hoe het moet, als ik het wist dan zat ik hier nu niet zo iets te schrijven hé.
Ben je daar dan zo van verwonderdt dat ik over niets anders kan schrijven dan over hetzelfde en hetzelfde, telkens keer op keer. Ik zie het godverdomme gewoon niet meer zitten, en ja ook al is dit geen het geen ik nu schrijf voor de meeste mensen niet zo leuk,spannend of interesant genoeg. Wel sorry maar in mijn leven gebeurdt er niets interesant of spannends, ik ben nu eenmaal een saai iemand. Mij hebben ze dat niet geleerd vroeger,weet je(ik moest mijne plan trekken,en dan doe je het zo goed als je kan weet je).
Ik kan er ook niets aan doen, dat ik na al hetgeen er gebeurdt is ik van kleins afaan mensenschuw ben. Ik doe mijn best ja mijn uiterste best, maar zak telkens terug in die put weet je.
Waarom laat er niemand eens iets van zich horen, is dat zo erg veel gevraagd. Ik begin stilaan te denken van wel, weet je.
Wat denk je zou ik niet beter stoppen met schrijven,misschien ontploft zefes de laptop nog (stel je voor). Dat zal mijn jongste niet leuk vinden,als hare laptop stuk moest gaan.
Zal ik je maar beter verlanten, wat denk je(zal ik het doen of zal ik het laten)piepedi papedi poe (hihihi zie je er kan nog een grapje vanaf). Want ja je moet weten dat ik niet altijd zo depri ben hoor, maar geloof me meestal wel de laatste jaren toch. Het zit er goed in deze keer weet je, en het zal godverdomme een harde ja een harde noot zijn om die te kunnen kraken(denk je ook niet).
Dat heb je nu eenmaal als je de ziekte Borderline hebt,en ik heb het heel goed zitten. Daarbij ben ik ook nog eens invalide(slijtage in de rug) heb overgewicht, en ettelijke verschillende lichamelijke klachten.
Sorry dat ik nu zo laat iets van mij laat horen maar spijtig genoeg ik kan voor de zoveelste keer weer niet slapen. Hierbij laat ik jullie weten dat er nog steeds niets veranderd is, met mijn gezondheid. Maar ik ga morgen wellicht naar de arts, om help en om mijn medicatie. Hoop dat de arts mij echt kan helpen. Want zo kan het gewoon niet verder, ik heb al ettelijke liters vocht verloren door het gezweet senne.
Ik weet dat ik nog veel werk voor de boeg heb, met mijn gezondheid, opvoeding van kids,mijn chiwawa's, en het ontwerpen van dit blog.
Ben vandaag samen met mijn man gezellig gaan dineren, omdat we iets te vieren hadden. Gisteren zijn we gezellig samen met de jongste dochter een ijskreem gaan eten omdat het onze huwlijksverjaardag was.
Op het einde van de maand verjaard mijn man, moet nog uitzoeken waarmee ik hem kan verrassen. Weet je ik weet niet of beter gezegd het wil niet lukken met die foto's, ze schrijven dat ze vanzelf verkleind worden. Maar het wil niet lukken, spijtig. Maar ik blijf proberen hoor.
Pufff zeg hebben jullie het ook zo warm, het zweet drupt van men lichaam(niet zo gezellig). Ja ja ik weet dat ik voor de meeste misschien kan zagen, maar das dan pech voor jullie. Voor mij is dit de realiteidt (sorry voor de typefouten hé)
Weet je ik zal maar stoppen zeker, en proberen of ik toch niet kan slapen want anders heb ik morgen veel problemen om wakker te blijven.
Allee mensen tot binnenkort dan en ik zal jullie op de hoogte houden met wat ik van de arts moet gaan doen hé. schuuuuuch bay bayy
