Ik ben wie ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/10/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
eindelijk
volhouden nu
25-09-2008
Helaba en hoe gaat het,
Met mij gaat het zus en zo, ga alle dagen naar mijn jongste dochter in het ziekenhuis. Met mijn oudste dochter ben ik deze morgen naar de arts geweest, bij haar is het ook al erg gesteld want nu heeft ze antiedepresivia's gekregen. En ook moet ze tot 3 oktober thuis blijven, om eens goed tot rust te komen ( ja ja zo zie je maar het kan snel gaan hé). De problemen blijven maar komen, het stopt niet (nu zijn we alle drie rijp voor't gesticht hé, grapje).
Waar zal het eindigen wie weet dat. Enzo gaan we maar weer verder en verder met het leven.
Oja op 3 oktober komt eindelijk mijn lang verwachte loopband thuis aan,dat kan ik stilletjes aan beginnen met bewegen. Heb ook via internet het één en ander besteld om aan mijn gewicht te werken, tja nu alleen nog veel moed en zin en kracht vinden. Om te starten met alles,de goede voornemens zijn er maar de eigelijke stap zetten (laat me hopen det het me zal lukken). Ondanks al de problemen die ik nu heb met mijn kinderen, ik jaag me er veel te veel in op. Nergens goed voor dat weet ik ma toch doe ik het,dat is de ziekte in mij.
Allee straks moeten we gaan praten met de jongste dochter haar behandelende arts,ben eens benieuwd wat we zoal te horen gaan krijgen. Want echt heel veel weet ik nu niet, mijn dochter verteld me helemaal niets, erg vindt ik dat (dat deed ze een paar jaar geleden wel nog). Allee swat ik ga nu stoppen want ik moet me gaan klaar maken voor het gesprek, toeteloe
sorry dat ik nu pas terug iets schrijf,maar er is teveel gebeurt. Mijn jongste dochter hebben ze dringen van school naar het kinderpsygatrisch centrum moeten brengen. En ze hebben haar daar direct voor 4 weken opgenomen,ze wouw uit een raam of van een hoog gebouw springen. Ook had ze haar weer gesneden en verbrand, zonder dat wij er iets van weten. Want als ik nog maar iets over deze hele situati vraag zwijgt ze, of zegt ze dat er helemaal niets gebeurd is.
Waarom waarom liegt ze toch tegen mij daarover, waarom heeft ze nu in eenkeer zo'n schrik. Wij hebben samen toch zoveel meegemaakt,misschien te veel zo te zien. Mijn twee dochters krijgen het allemaal niet verwerkt, omdat ze gewoon teveel hebben meegemaakt.
Ze volgen therapie, en nu is het al zo erg dat de jongste met spoed is moeten opgenomen worden. Houdt de elende dan nooit op voor ons.
Zo dit was het voor nu,want ik heb nog duizende dingen te doen. Wees niet te erg ontgoochelt als ik eventjes niets laat horen hé,maar het is hier een hekseketel.
