Het verhaal van mijn pelgrimstocht juli/augustus 2015
03-07-2015
Nog effe....
Nog 1 week en dan is het zover. Lang over gedroomd, lang
over nagedacht en lang over gepraat tot vervelling toe voor mijn omgeving en
mijn huisgenoten.
Kaarten bestudeerd, kaarten en routes uitgestippeld,
dagschemas opgesteld, God uren en uren heb ik er aan gewerkt.
Fiets laten in orde zetten, reservemateriaal aangeschaft,
via een goede kennis (zeg maar vriend) een systeem laten installeren om tijdens
de fietstochten mijn GPS/GSM op te laden, waarvoor dank. Laatste training met
pak en zak vorige week zaterdag gedaan, laatste afspraken gemaakt met zij die
mij de eerste twee weken vergezellen, woensdag nog een interview afgelegd voor
Kerk en Leven (verschijnt 22 juli) en tussendoor de tuin in orde zetten en hier
en daar al afscheid genomen.
Ja, nu wordt het serieus, als ik begin na te denken dat ik volgende
week rond deze tijd al aan het pakken ben en alles al drie keer heb
gecontroleerd dan begint het binnen in toch te kriebelen. Doch de
geruststelling die ik van Leon (mijn oom) en José (zijn echtgenote) heb
gekregen dat ik goed voorbereid ben en zij kunnen het weten want zij zijn
ervaren reizigers te voet of met de fiets stelt mij iets geruster. Al zal het moment dat ik volledig alleen mijn tocht (4 weken)ga verder zetten een moeilijk moment zal worden de eerste dagen. Opnieuw mijn draai vinden en dan gaat dat wel lukken.
Enfin ik durf het niet hard op te zeggen maar ik ben er
klaar voor. Nog effe wachten en dan begint mijn grote Camino. Een tocht van 6
weken lang, ook lang voor het thuisfront want ook daar bespeur ik stilaan maar
zeker wat nervositeit, ongerustheid, bezorgdheid. Maar wij gaan dat goed doen,
hé!
Ook besef ik maar al te goed dat velen die dit hier vandaag
en morgen zullen lezen jaloers zijn op deze kans die ik krijg om mijn droom waar
te maken. Daarom dank aan mijn vrouwke voor haar steun ondanks haar
ongerustheid en duizend en één onbeantwoorde vragen.
Wellicht is dit het laatste bericht vóór mijn vertrek op
zaterdag 11 juli om 09 uur. Zoals afgesproken is het dan de bedoeling om
dagelijks een kort (toch zeker de eerste 2 weken gezien het gezelschap) verslag
hier neer te schrijven. De avond(en) dat ik geen internet heb zal er toch een
verslag gemaakt worden en de dag nadien dan mee verstuurd worden.
Zoals de titel al verklapt heb ik het deze week bewust wat rustiger aan gedaan, rustiger om twee redenen.
Ten eerste de conditie is vrij goed en er resten nog 35 dagen voor het vertrek en de pijlen moeten niet op voorhand verschoten zijn, hé!
De knie heeft het tot nu toe goed doorstaan (en laat ons dat zo houden).
Ten tweede maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn tuin in orde te zetten (snoeien en nog eens snoeien) want dit moet ook gebeuren.
Afgelopen zaterdag heb ik nog de Bilzen Classic gereden, goed voor in totaal 123 km en ik moet zeggen dat ging vooruit!! Dus wat gas terugnemen kan gene kwaad.
Volgend weekend staat er enkel de zondagrit met de fietsclub naar Saint André op programma en volgende week zal afhangen van mijn vorderingen in de tuin. Daarna gaan we de kilometers weer lichtjes opdrijven.
Bij het overlopen van mijn vorige verslagen merk ik dat ik vergeten ben te vermelden dan Myriam en Jan (bevriend koppel) Arlette en mij komen vervoegen vanaf vrijdagavond 17 juli tot en met zaterdag 25 juli om dan op zondag 26 juli allen (Arlette, Myriam en Jan) mij te verlaten en naar huis te keren. Vanaf dan zal ik mijn tocht (4weken) alleen verder zetten.
Ook heb ik alles nog eens (wellicht de 20ste keer) op een rijtje gezet en heb besloten om alsnog Lourdes aan te doen, wat ook betekent dat ik een rustdag minder heb maar dit moet wel lukken. Zie nieuwe 2de kaart hieronder in bijlage vanaf Nevers.
