FC Rillaar Sport - KVC Kessel-lo 2000 : 3 - 2 (verslag van trainer Rony)

Op een (on)gekalkt plein en met nieuw bloed in onze gelederen, Remi terug uit verlof en Toon, Greg en Suresh nieuw in de ploeg vingen we de wedstrijd aan.  Na nog geen 5 min. misten we al de 1ste kans om de score te openen.
Het volgende half uur was het al Kessel-lo wat de klok sloeg, wij waren nergens, altijd 2de op de bal, te traag reageren, ballen vooruit kegelen, enz... te veel om op te noemen.
Wat mij wel opviel was de nervositeit in de ploeg en het reageren op elkaar (werkpunt).
Ook al speelde Toon in deze periode sterk, we konden niet voorkomen dat bij het uitverdedigen en dom balverlies de 1ste tegentreffer viel na het mistasten van onze keeper.
Ook de 2de goal viel even onverwacht, was het een voorzet of een gericht schot, deze trap ging onhoudbaar binnen 0-2. (wij stonden aan de andere kant van het veld en zagen dat het wel degelijk de bedoeling was van op doel te trappen, gewoon een prachtig doelpunt).

Plots donderslag bij heldere hemel en na een paar wissels begon het beter te draaien, eerst op het doorzetten van Vincent die onterecht gestopt werd kregen we een penalty, deze werd in 2 tijden succesvol omgezet door Bauk.
Nog geen 5 min. later een mooie solo van Toon , na een mooie dubbelpass met Suresh kon hij de stand in evenwicht brengen.  2 - 2

Met dank aan trainer Rony Janssens voor het onderstaande verslag:

Zaterdag 16/8 hebben we ons eerste matchke gespeeld tegen een stug en goed georganiseerd Booischot.
Alhoewel we voor de eerste keer samen speelden en er nog een paar spelers op vakantie waren, hebben jullie mij als trainer tevreden gesteld.

Er zijn zeker nog heel wat werkpunten, vooral het in positie lopen van heel wat spelers is er één van. De inzet bij jullie was er zeker, het was soms op het randje van... maar liever zo dan jullie te laten doen.

De 1ste 20 min. was Booischot baas, maar daarna kwamen we stilaan in de wedstrijd, alleen moeten we stoppen met die bal van achteruit weg te kegelen (werkpunt), we creëerden zelfs wat kleine kansjes en werd een prima doorgezette actie van Vincent onterecht afgefloten.
We kregen een goaltje binnen, maar we lieten de kopjes niet hangen.

2de helft : Na een paar positiewissels uitgevoerd te hebben, zaten we beter in de wedstrijd.  We probeerden zelfs wat combinaties op te zetten en bleven zelfs al iets beter op positie spelen, toch kregen we nog een goaltje binnen. Daarna hadden we zelfs nog een tegenvaller want Vincent viel uit met een voetblessure en Joyce had een verrekking aan de lies, dus we stonden maar met 9.5 man meer op het veld en toch wisten we de 2-0 stand vast te houden.

Wel hoedje af voor ALLE spelers qua fysieke uitstraling want zonder wissel spelers en zelfs met een man minder eindigen zaten de meesten van jullie zonder benzine aan het eind van de wedstrijd en mogen jullie dit als een goeie fysieke training klasseren.
Nog een dankwoordje aan de 3 spelers van de U21 (wel nog geldige U17 spelers want ze zijn in 1998 geboren) voor ons te komen versterken en uit de nood te helpen.
Reken er maar op dat we deze groep spelers wekelijks moeten vragen om mee te spelen daar wij maar met 12 veldspelers zijn bij U17.
Laatste dank aan de supporters voor de aanwezigheid en het vurig aanmoedigen van onze spelers.

Hervorming jeugdvoetbal vanaf seizoen 2014-2015            (even alles in een notedop)

De KBVB (Koninklijke Belgische Voetbalbond) voert vanaf 1 augustus 2014 een volledige

hervorming in van het jeugdvoetbal. Alle clubs zijn verplicht deze te volgen.

Doelstellingen

• Jeugdcompetitie op maat van kind en club

• Meer leren & meer spelplezier

• Optimale speelgelegenheid (minstens 50%)

• Drop-out (uitval) verminderen

ploegen

Aantal spelers wordt gewijzigd. Bij een wedstrijd speelt een:

• U6-ploeg: 2 tegen 2

• U7-, U8- en U9-ploeg: 5 tegen 5

• U10-, U11-, U12- en U13-ploeg: 8 tegen 8

• U15-, U17- en U21-ploeg: 11 tegen 11

wedstrijddelen

De traditionele 1ste en 2de helft worden vervangen door 4 wedstrijddelen:

• bij 5 tegen 5 en 8 tegen 8 speelt men 4x 15 minuten

• bij 11 tegen 11: 4 x 20 minuten

time-outs

• Invoering van time-outs vanaf U6 t/m U17 voor bevordering speelgelegenheid en coaching

• Tijdens time-outs bij wedstrijden 11 tegen 11 (vanaf U14) verplichte vervangingen halverwege de eerste en tweede helft.

klassement

• Er worden GEEN klassementen meer gemaakt voor de reeksen tot en met U13

• Klassementen slechts vanaf U14

maximum aantal spelers op wedstrijdblad

• Voor wedstrijden 5 tegen 5 (U7, U8, U9): maximum 8 spelers

• Voor wedstrijden 8 tegen 8 (U10, U11, U12, U13): maximum 12 spelers

• Voor wedstrijden 11 tegen 11 (U15, U17, U21): maximum 16 spelers

Hervorming jeugdvoetbal – Debutantjes

• Kans voor kinderen jonger dan 6 jaar: (U5 - vanaf 2de kleuterklas en U6 – 3de kleuterklas)

• Aangepast programma aan deze leeftijd

• Brede motorische vorming (niet enkel voetbal)

• Wedstrijden: 2 tegen 2

Hervorming jeugdvoetbal – U7 t/m U9

• Geen klassement. Spelplezier staat voorop

• Wedstrijden 5 tegen 5

• Time outs: wedstrijden 4 X 15 minuten.

• Max. 8 spelers per ploeg

Hervorming jeugdvoetbal – U10 t/m U13

• Geen klassement. Spelplezier staat voorop.

• Wedstrijden: 8 tegen 8

• Time outs: wedstrijden 4 X 15 minuten

• Max. 12 spelers per ploeg

Hervorming jeugdvoetbal: nieuwe reeksen

• Invoering van gewestelijke en provinciale reeksen U15, U17 en U21

• U21 is beloften reeks

Hervorming jeugdvoetbal – U15 & U17

• Wedstrijden: 11 tegen 11 / Wel een klassement

• Time outs: wedstrijden 4 X 20 minuten.

• Max. 16 spelers op wedstrijdblad

• Verplichte inbreng van wisselspelers halverwege de eerste en tweede helft 

Hieronder vindt u de mededeling van de KBVB in verband met de hervorming bij de jeugd: 

Na 5 infoavonden sprak de voetbalbasis in Vlaanderen zich met ruime meerderheid uit voor de door de VFV voorgestelde jeugdcompetitiehervorming.
Intussen is de VSC (Vlaamse Studiecommissie) unaniem akkoord met de voorgestelde licentievoorwaarden voor provinciaal en interprovinciaal voetbal en integreerden we de 15 voorgestelde sleutels in het Bondsreglement voor de clubs van de VFV.
De jeugdcompetitiehervorming is er dus. Secretariaten, sporttechnici en clubs maken zich op voor een schitterend jeugdvoetbalseizoen 2014-2015.

De laatste weken heb je op Facebook, Twitter en ander sociale media heel wat nieuwigheden in het jeugdvoetbal ontdekt. Voor sommigen is alles vers van de pers, anderen hadden onze vijftien sleutels al ontdekt.

Hieronder nogmaals een overzicht van de 15 sleutels:

Gedetailleerde info op volgende link:
http://www.belgianfootball.be/nl/nieuws/de-vijftien-sleutels-van-het-hervormde-jeugdvoetbal-nog-eens-op-een-rijtje

1) Geen minimumleeftijd bij aansluiting

2) U6 spelen enkel 2v2 en geen 5v5

3) U7 gewestelijk, U8/U9 gewestelijk en provinciaal, vanaf U10 gewestelijk, provinciaal en interprovinciaal

4) 8v8 bij U12/U13

5) Verplichte vervanging na time-out (11v11)

6) 4 x 15' (5v5 en 8v8) en 4 x 20' (11v11)

7) Maximum aantal spelers op het wedstrijdblad: 5v5 (8), 8v8 (12) en 11v11 (16)

8) Reeksen van 8 ploegen

9) Klassement vanaf 11v11 (vanaf U14/U15)

10) Reeksindeling: niveaucode op gewestelijk niveau

11) 11v11 provinciaal en gewestelijk niveau: 2 geboortejaren samen

12) 5v5 vanaf U10 + 5v5 of 8v8 vanaf U14 (facultatief)

13) Afzonderlijke meisjescompetitie 5v5 en 8v8 vanaf U10

14) Meisjes U18 met jongens t.e.m. U17

15) Voetballen in sporthal of op kunstgras tijdens de wintermaanden

Natuurlijk tonen we veel begrip voor de vraagtekens die nu in de clubs opborrelen. Zeker over het nieuwe spelformat voor de U6 (2 tegen 2) horen we hier en daar sceptische geluiden. 

Elke verandering roept weerstand op. Laat ons deze hervormingen samen aangrijpen om het voetbal beter te maken voor hen waar het uiteindelijk om draait: onze voetballende kinderen. 

Succes aan iedereen!  

Voila, dat was het dan.  Vandaag de officiële afsluiter van weer een prachtig seizoen, niet zozeer omdat we (voor sommigen “weer”) de titel pakten na een spannend slot in Linden, maar vooral de manier waarop sommigen zich nog verder hebben ontwikkeld gedurende gans het seizoen.  We teerden weliswaar op de hulp van onze andere U17 ploeg, maar in nood kent men zijn vrienden.

Voor mij persoonlijk was het vandaag ook een beetje afscheid nemen, afscheid van een groep talentvolle jongeren die voor elkaar door een vuur gaan, die elkaar regelmatig de huid vol scholden, maar wel altijd aan dezelfde kant van het touw stonden.  Het zal wennen worden om aan de andere kant te staan, om niet zelf de tactische richtlijnen te geven, of om een speler proberen een boost te geven (he Suresh).

Anderzijds laat ik ze niet helemaal los, volgend jaar neem ik de coördinatie op mij van de competitieve ploegen, dit zijn de ploegen van U14 tot en met U21.  Ook voor onze groep gaan er een paar veranderingen worden doorgevoerd.  Sommigen zullen regelmatig meespelen met de U21, terwijl anderen dat weekend bij de U17 spelen.  Maar het is wel de bedoeling (als het geregeld kan worden) dat ze samen blijven trainen. 

Het is sowieso een stap in het onbekende, maar de spelers leren niets als ze weer een seizoen spelen waarin ze geen tegenstand hebben, zoals bij de U15.  En na 9 jaar zijn ze wel toe aan een andere trainer.  Mijn volgende taak bestaat erin om de spelers van kort bij te volgen en hen te begeleiden in hun stap naar de A- of B-ploeg, voor sommigen gaat dat sneller, voor anderen iets trager, maar het potentieel is er.

Het liedje van Wim De Craene speelt constant in mijn hoofd:  “Hier laat ik je los Tim, van hieraf moet je gaan, …” wetende dat Tim niet bij ons speelt, maar dat Tim slaat op onze ganse groep.  We hebben gedurende de ganse periode geweldige dingen meegemaakt, dan denk ik spontaan aan de kampioenentitels die we binnenhaalden, aan de (weliswaar verloren) finales van de jeugdcup.  Maar ook aan de heerlijke tornooien die we als kleine pagadders telkens wisten te winnen.  Lubbeek U11, Vlaams Brabants kampioenschap, weggespeeld door Herent maar wel 3 – 1 gewonnen.  We kregen toen een wild card voor het gerenommeerde miniementornooi te Bierbeek.  we konden niet want moesten in Diest de finale spelen van de jeugdcup.  Maar we waren een maatje te klein voor een sterk Wolvertem.

Als dieptepunt kies ik voor mezelf de verloren finale in Diest, finale jeugdcup U15 tegen SK Leeuw, 1 – 0 verlies maar als er één ploeg had moeten winnen dan was het, zonder chauvinistisch te willen zijn op gewestelijk vlak, Rillaar.  Als ik er aan terugdenk ligt dat verlies me nog steeds zwaar op de maag, maar voetbal blijft een spelletje en de beste wint niet altijd.  (Dat zullen die van Herent ook gedacht hebben in Lubbeek)

Over hoogtepunten ga ik het hier niet hebben, die heb ik in mijn wekelijkse verslagskes genoeg beschreven.  Was het de lob van Gregory tegen OHL (voor tornooiwinst), was het de strafschop van Niel tegen Molenbeek, was het doelpunt van Suresh (U7) in Haacht (gescoord op het verkeerde veld), was het de gestopte strafschop van Alexander (toen nog doelman) in de finale tegen Herent (U11), was het de verlossende 3^de goal van Maarten Wens in Diest (U15) of onze allereerste kaart (op naam van Jarne, maar ik kan fout zijn) en dan vergeet ik nog vele andere, maar als ik heel even als papa mag reageren en niet als trainer, dan kies ik voor het winnende doelpunt van Bauk tegen Asse – Zellik in de halve finale, de 3 – 2 scoren, truitje uittrekken en naar de supporters lopen, een kippenvelmoment om trots op te zijn als trainer, maar vooral als papa.

Gasten, het gaat jullie goed, tot binnenkort

Graag had ik ook wat mensen bedankt die ons gesteund hebben in al die jaren, als je dan mensen gaat opnoemen, dan ga je er sowieso vergeten en dan wil ik zeker niet doen.

Dus een welgemeende DANK JE WEL aan iedereen die zich aangesproken voelt.

Vandaag kwam Sporting Molenbeek op bezoek, ze bengelen helemaal achteraan in de stand maar dat zijn op dit moment de moeilijkste wedstrijden.  De gasten snappen dat nog niet (nu wel misschien) maar die van Molenbeek gingen er sowieso hunnen kop voorleggen op de leider punten af te snoepen en hen de strop om te doen.

Laks, stroef, te traag begonnen we aan de wedstrijd, voor alles waarvoor ik hen had verwittigd, daar hielden ze geen rekening mee.  Uit ervaring van mijn eigen voetbalcarrière wist ik dat dit ging gebeuren.  We (met Ourodenberg Sport) speelden ooit eens een tornooi in Duitsland, wij als (toen nog gewestelijke) moesten in de eerste wedstrijd aantreden tegen de provinciale uit (pas op verschiet niet) Betekom.  Die van Betekom gingen ons wel eens efkes een lesje geven in voetbal, maar daar dachten wij toen eens anders over, we wonnen met 2 – 0, en de trainer van Betekom in alle staten.  Dat scenario (dat ik in alle staten zou zijn) wilde ik ten alle tijden vermijden vandaag. 

De eerste kans was voor Jim, hij liep slim de ruimte in en dwong de doelman tot een prachtige redding, even later een infiltratie van Tobias (stilaan een vaste waarde in onze ploeg, ik ben er niet rouwig om) en die werkt beheerst af.  1 – 0 en we gingen op onze lauweren rusten, alleen die van Molenbeek kwamen niet om hun in te graven en gingen naarstig op zoek naar de gelijkmaker, bijna kregen ze deze aangeboden toen Alexander de bal centraal niet voldoende wegwerkte, maar de spits schrok van zoveel vrijheid dat hij over knalde, even voor rust (concentratie, he manne) kwam dan toch de verdiende 1 – 1 op het bord.

Tijdens de pauze eerst efkes 5 minuten buiten gebleven en de gasten even alleen in de kleedkamers gelaten.  Kwestie van ze onder elkaar wat ruimte te geven en ook van zelf buiten wat stoom af te laten.  Daarna rustig (zo ben ik) naar binnen gestapt en gezegd: “Als jullie volgende week voor de tweede plaats willen spelen, doe dan zo verder”  een korte, krachtige boodschap.

En of ze heeft gewerkt, we kregen vleugels (zat er Redbull in de bidons vandaag??) na de rust.   Molenbeek kwam niet meer voor in het stuk, dus moest Dixie zelf voor wat animo zorgen door ostentatief even over een terugspeelbal te trappen, ge kunt er al eens mee lachen maar op dat moment kwam dat voor mij zo niet over.

Tobias wachtte er in de 2^de helft niet al te lang mee om de wedstrijd definitief in onze plooi te leggen, hij stak weer centraal door en ging alleen op de doelman af.  Alexander haalt zijn play station kastje boven en duwt op L1 en O, zodat Tobias kan afronden met een schitterende lob.  Op de achtergrond klinkt: “Mooi Evert, heb je die balaanname gezien”, ja tuurlijk Youri, maar de afwerking was geweldig”

De druk is van de ketel en ook Vincent (2), Jim, Gregory en Maarten G. (die een nachtelijke busrit achter de kiezen had) pikken hun doeltje mee.  De eindstand laat helemaal niet vermoeden dat dit een walk-over was.  Bram, Glenn en Tobias wil ik bedanken voor hun geleverde inzet.  Volgende week is het Pasen, dus geen wedstrijd, onze laatste wedstrijd van het seizoen is in en tegen Linden.  Voor ons een onbekende tegenstander want ze gaven forfait tijdens de heenwedstrijd.

Een reden te meer om op onze hoede te zijn, ik zal ze nu toch niet meer moeten verwittigen zeker !!!

Ja, twas weer van dat, het beginuur van de wedstrijd stond op 9u30.  Dus dat was weer vroeg uit de veren, niet dat ik eigenlijk veel geslapen had, ik denk dat ik alle uren rustig zag voorbij kuieren.  Maar met stress heeft dat niets te maken.

Iedereen wist als we wonnen dat het kampioenschap dan binnen was, eigenlijk was een gelijkspel ook goed, dan volstond winst tegen Molenbeek voor de titel.  Ja ja, ik weet het wel, we hebben dit jaar Dame Fortuna aan onze zijde, het is zo dat we in het eindklassement altijd 2 wedstrijden meer gespeeld zullen hebben dan Glabbeek, dit alles heeft te maken het feit dan uitgestelde wedstrijden niet herspeeld worden.  En tijdens de afgelastingen hadden we telkens een vrij weekend, vandaar dat we aan twee wedstrijden meer komen. 

Over naar de wedstrijd, dat Glabbeek furieus ging starten dat wisten we op voorhand, maar dat we na een kwartier al 2 – 0 in het krijt zouden staan, dan had ik zelf ook niet verwacht.  De 7 en de 11 (posities op veld, beide van 1996) maken het mooie weer in Glabbeek, persoonlijk zou ik ze doorschuiven naar een B-ploeg, maar dan kan je natuurlijk geen kampioen spelen bij de U17.  Maar Jim krijgt in de 12^de minuut de kans om de aansluitingstreffer te maken vanop de stip na een duwfout in de 16, Jim ziet zijn strafschop echter gestopt door de doelman.  Na 20 minuten wissel ik, Suresh (zijn eerste wedstrijd na de winterstop) staat te springen naast het veld.  (Vroeger zou dat geweest zijn van; “Berry, Berry, Berry, wanneer gaat ge wisselen, Berry, Berry, Hoe lang nog?).  Awel het was bijna hetzelfde en inderdaad zijn wissel werpt vruchten af.  Vincent kan dadelijk na de wissel de aansluitingstreffer scoren en Suresh zelf kopt enige minuten later op assist van Gregory de 2 – 2 tegen de netten.  Alles terug mogelijk, Glabbeek is in de eerste helft nog één keer gevaarlijk, maar tis dan wel bingo, een kleine aarzeling in onze achterste regionen en de 7 knalt de bal via de onderkant van de lat onhoudbaar binnen.  Even een koude douche zo net voor de pauze.

Na de pauze gaan we naarstig op zoek naar de gelijkmaker en die komt er ook vrij snel, een voorzet van Gregory wordt door de plaatselijke doelman verkeerd beoordeeld en vakkundig in eigen doel verwerkt, een nachtmerrie voor elke doelman.  3 – 3, en twee ploegen die vol voor de winst gaan, we krijgen zelfs de beter kansen in de tweede helft, maar ongeluk (Dame FORTUNA nam een snipperdag vandaag) en het doelhout staan een 4de goal voor ons in de weg.

Nochtans een heerlijke vrije trap van Tobias maar de bal spat uit elkaar op de kruising.  Naar het einde toe wordt de (wed)strijd wat grimmiger.  De gekwetsten langs de kant staan bijna mee op het veld en de discussies tussen de supporters laaien hoog op, het hoort er allemaal bij, bij een topper.

Maar 10 minuten voor tijd krijgen we het deksel op onze neus, weer een scherpe counter van de 11, die een perfecte voorzet aflevert, Ward kan zich er nog tussen wringen en de bal voor de aanstormende verdediger wegkoppen, alleen spijtig voor ons valt die bal enig mooi binnen aan de tweede paal, Ward in zak en as maar hij heeft ons al zovele malen geholpen (Jarne verwoordde het mooi op facebook).  4 – 3, die van Glabbeek gooien alles dicht en ik gooi er nog een extra spits bij, maar het zal niet voor vandaag zijn.  Glabbeek komt door deze overwinning tot op 1 punt van ons.  We zullen dus de overige 2 wedstrijden moeten winnen om de titel binnen te halen.

Daarover volgende week meer

Wat bezielt eigenlijke jeugdploegen om al tegen 9u30 te spelen met u17.  Alle spelers die op het voetbalveld aankwamen hadden een gezicht van “had me nog een uur of 2 laten liggen, he”.  Ja, ook bij de onzen.  Dus konden we met gelijke wapens de wei in.  Even dacht ik dat we in de Ardennen waren (aangezien het duidelijk verschil in reliëf tussen punt A en punt B, waarbij A een cornervlag is en B de cornervlag is aan de overkant van het veld.  Snel gaf ik Gregory (als kapitein moet hij de toss doen, en als hij de toss wint mag hij kiezen tussen de bal of de kant van het veld, dit even geheel terzijde voor de niet-zo-voetbalminnende-bloglezer) mee dat hij best eerst probeerde “bergop” te spelen. 

Daar Daan, Toon en Suresh nog in de lappenmand liggen konden we rekenen op Damien en Botan, normaal ook op Bart Vrancken maar die moest op het laatste moment afhaken wegens ziekte.  Van ziekte gesproken, Cédric had te k(r)ampen met VS (vliegend schijt:, nvdr) en kon maar een 10-tal minuten op het veld blijven om dan weer een spurtje te trekken naar de dichtstbijzijnde WC, snel weer beter Cédric, we hebben je nodig de volgende weken.

Niel nam de plaats van Maarten G. in en diezelfde zakte een plaats, zodat hij op de 6 terecht kwam.  Omdat we de eerste helft dus bergaf mochten spelen (ja, de Gregory verloor de toss en die van TW waren zo slim om de kant te kiezen) wisten we dat we moesten proberen met een voorsprong de rust in te gaan, makkelijker gezegd dan gedaan.  Maar toen Maarten Wens sterk kon doorgaan en de bal veroverde, plaatste hij Vincent de diepte in op links, Vincent op snelheid voorbij zijn verdediger en met eens strakke voorzet kon hij Jim bereiken, die in één tijd binnentrapte, een mooie aanval en dito afwerking.  Een opsteker voor de onzen.  Toch komen we in de eerste helft nog een paar keer goed weg na scherpe counters van TW 3000B, de twee stevige bonken worden telkens diep weggestuurd en zorgen voor aanvallend gevaar, als Dixie een ogenschijnlijk makkelijke bal toch nog loslaat, moet Gregory ingrijpen om erger te voorkomen, hij komt daarbij in botsing met Dixie en moet het veld verlaten met pijn aan de kuit.  Ondertussen konden we via een carambole (eentje waar Raymond Ceulemans nog jaloers op zou zijn) een veilige 0 – 2 ruststand bereiken.  Jim kreeg de eer om als laatste de carambole te raken en het doelpunt kwam dus op zijn naam, maar vraag me niet aan wie ik de assist moet toekennen.

Tijdens de rust wat oplappingswerk moeten verrichten, want de wedstrijd van woensdag zat zeker nog in onze benen.  Gregory kon zijn plaats (achteraan deze wedstrijd) terug innemen, gelukkig want Cédric zat nog steeds op het toilet en zou daar het eerste kwartier niet meer afkomen.  Zoals verwacht trok TW de kaart van de afdalingsaanval, snel druk zetten en lange bal naar voren.  We kwamen onder stevige druk te staan en een oud zeer kwam terug boven, want dan vergeten we te voetballen en trappen mee in de val van de tegenstander.  En wat iedereen zag aankomen gebeurde, vrij snel na de pauze kwam TW met de aansluitingstreffer, een kopbal die overhoeks wordt binnen geknikt.  Even paniek langs de lijn, maar gelukkig voor de onzen het signaal om terug de bal rond te spelen, als snel krijgt Vincent tot 2x de kans om te scoren, maar de eerste keer besluit hij op de doelman en de tweede keer besluit hij net naast.  Maar even later kan Damien mooi binnen trappen na een strakke corner van Jim.  1 – 3 en de  kopjes bij TW gaan naar beneden, ze viseren nu vooral de benen van onze spelers ipv de bal.  Gelukkig heeft de scheids alles goed onder controle, eigenlijk moet hij nog rood trekken wanneer Maarten G. wordt neergehaald nadat hij alleen op de doelman afging, maar hij houdt het bij geel.  Even later verlaat er eentje spontaan het veld omdat hij er genoeg van heeft, het kan allemaal vandaag.  Vincent kan de 1 – 4 maken en Maarten G. kan zijn eerste van het seizoen met links nota bene binnen leggen (hij kreeg zelfs de tijd van de verdediging om naar zijn slechte voet te draaien), 1 - 5 eindstand

Voor zon spelbeeld had ik op voorhand wel getekend, maar het was zeker niet onze beste wedstrijd, vele controles waren slecht, het spontaan overnemen van posities moest te dikwijls via de zijlijn bijgestuurd worden, we hebben inderdaad nog een heleboel werkpunten, daarom trainen we lustig of rustig verder.

Toen een tijdje geleden op een druiligere dag het veld onbespeeld werd verklaard ging de topper niet door.  Vandaag was het weer een lentedag, alhoewel de echte lente pas vrijdag aankomt. 

Het veld lag er goed bij, de Chille besloot om 17u30 om het veld te wellen zodat het op een biljart leek maar dan zonder een groen laken, De Berre zorgde nog voor de nodige witte lijnen.  Opwarmen moesten we dus achteraan doen, maar omdat de duiveltjes aan het trainen waren hadden we niet zoveel plaats.

We weten ondertussen dat we door de 0 op 6 (verlies tegen Keiberg en Betekom) ons geen uitschuiver meer kunnen veroorloven.  Als we de voeling met de top niet willen verliezen, moeten we vol aan de bak.  De jongens dit ook duidelijk meegedeeld, maar er wel op gedrukt dat de uitslag niet het belangrijkste is.  Het belangrijkste is dat ze plezier hebben in het spelletje en dan komt de rest vanzelf wel.

De scheids floot, na zijn donderpreek aan de zijlijn, de wedstrijd op gang.  De eerste 5 minuten was het uiteraard een beetje aftasten langs beide kanten.  Op kracht en grootte gingen we vandaag waarschijnlijk de boot in, daarom was ik ook tevreden met het feit dat het droog was en dat de bal het werk moest doen.  Door onze overvolle ziekenboeg konden we gelukkig weer rekenen op hulp van de andere U17: Ward, Dieter, Tobias en Bjarne deden dat uitstekend.

De eerste echte mogelijkheid, na de gebruikelijke kleine prikjes, was direct bingo.  Jim bracht Cédric in stelling en Cédric aarzelde niet om de bal rustig langs de uitkomende doelman te plaatsen.  1 – 0 na 7 minuten, we zijn al slechter gestart aan een wedstrijd.  We hielden de match goed gesloten, de achterlinie gaf geen ruimte weg en wist wel raad met de lange ballen die steeds door Glabbeek werden verstuurd.  Toch kregen we het de laatste 10 minuten van de eerste helft knap lastig, De jongens van Glabbeek duwden door en kregen een 5-tal corners na elkaar (en als je weet dan de links back tegen de 2m is, dan is het alle hens aan dek).  We konden onze kleine voorsprong houden tot aan de rust, maar dat heeft wel inzet en kracht gekost.  In de tweede helft start Glabbeek weer furieus, maar ik dacht wel dat ze dat geen 40 minuten konden volhouden, zelf nog wat verse krachten ingebracht (ik had gelukkig 3 reservespelers) en we konden er weer tegenaan.  Na een tiental minuten zakt het tempo van Glabbeek en nemen we stilaan de wedstrijd terug over, we krijgen zelfs de betere kansen.  Maarten G. besluit een knappe actie tegen de paal, en Vincent ziet zijn schot gestopt door de doelman.  Bauk neemt een hoekschop van Gregory in één tijd op de slof, maar er staat een verdediger in de weg, Niel trapt de rebound net over de dwarsligger.  Aan de andere kant moet Gregory bal van de doellijn koppen (hij heeft er nog hoofdpijn van), en Bauk schildert een vrije trap tegen de kruising, op training zijn dat extra punten maar in de wedstrijd krijg je er niets voor, alleen wat “Oooh en Aaah” in ons goed gevuld stadion.

De laatste vijf minuten gaan in, het doelpunt kan nog vallen langs beide kanten maar als op een hoekschop van Jim, Gregory wordt neergetrokken in de 16 (ik moet zeggen dat hij gewillig neerging) legt de scheids de bal op de stip.  Normaal de taak van Bauk om een strafschop te nemen, maar wegens krampen in de kuiten, laat hij die taak over aan Jim (die zijn eerste wedstrijd als spits toch met een doelpuntje wil verzilveren).  Jim neemt zijn aanloop en trapt de bal hard binnen, de doelman zat in de goede richting maar kon er net niet bij.  2 – 0, wedstrijd gespeeld.  Eentje van Galbbeek krijgt nog rood voor het al te opzichtig hinderen van een zeer attente Dixie vandaag.

Allee, we hebben terug aangeknoopt met de overwinning, volgende zaterdag moeten we naar TW 3000 B, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.  Zij wisten in de heenronde de 3 punten mee te nemen uit Rillaar.  Dus hebben we nog een rekening te vereffenen, maar makkelijk zal dat niet worden.

Met de Krokusvakantie in het verschiet stonden ons 2 kleppers te wachten.  Op 1 maart kwam Keiberg op bezoek en een week later moesten we naar Betekom.  Dus 2 cruciale wedstrijden voor ons elftal, maar op het moment dat jullie dit lezen, weten jullie al dat we 2x de boot ingingen.

De eerste wedstrijd tegen Keiberg kwamen we aan 9 fitte spelers, gelukkig konden we rekenen op de goodwill van ons ander elftal.  We kregen vier spelers dus hadden we nog wat schuifruimte.  Na een kwartier komen we wat ongelukkig op achterstand, Dixie werkt een voorzet weg, maar in de voeten van een tegenstrever, deze aarzelt niet om de 0 – 1 binnen te trappen.  Daar sta je dan als ploeg met het meeste balbezit en goed combinerend.  Maar we bleven naarstig op zoek gaan naar de gelijkmaker, maar de goalie van Keiberg had een goede dag.  Net voor de rust wordt Botan neergehaald in de 16, strafschop dus.  Bauk zet zich achter de bal en plaatst de keeper op het verkeerde been, spijtig voor ons hobbelt de bal langs de verkeerde kant van de paal.  We gaan rusten met een kleine achterstand.

Hetzelfde spelbeeld in de 2^de helft, een afwachtend en verdedigend Keiberg mikt maar op één ding, de nul houden en af en toe eens counteren.  We krijgen wat kleine kansjes, maar wegens de vele afwezigen zie je dat de automatismen wat zoek zijn.  In de 70^ste minuut kan Keiberg nog eens uitbreken en de 0 – 2 maken.  Wedstrijd gespeeld en de 3 punten mee naar Keiberg.

Nu zaterdag moesten we de korte, maar daarom niet makkelijke verplaatsing maken naar Betekom.  Als het tegen Rillaar is kan Betekom altijd wat meer.  Weer moesten we de ploeg op verschillende plaatsen wijzigen (dus nog steeds zonder Toon, Daan, Maarten W, Suresh en Dixie).  Maarten G. nam het doel voor zijn rekening, en van de U17 mochten we beroep doen op Jari, Botan, Tobias en Jordy.

Na de eerste minuten bleek al snel dat dit een leuke partij ging worden, alleen de scheids besliste daar wat anders over.  Elk duel (trek en duw) werd in het voordeel van Betekom gefloten.  Iets na het kwartier trapt Maarten de bal uit, maar de scheids krijgt het in zijn rekker om handspel te fluiten, de gekregen vrije trap wordt hierop fraai binnengeknald.     Toch blijven we goed spelen en krijgen stilaan de bovenhand in de wedstrijd.  Na een fout op Cédric krijgen we een onrechtstreekse vrije trap iets voorbij de hoekschopvlag, Gregory zet de bal voor maar hij kaatst tegen de muur, de terugekomen bal wordt door Gregory dadelijjk terug voor doel gezwierd en Bauk kopt de bal overhoeks binnen.  Een opsteker die 1 – 1, en de laatste minuten van de eerste helft zijn helemaal voor ons.  Bauk krijgt nog de beste kans maar wordt foutief gestuit door de verdediger, hij zet zich toch door maar besluit nipt voorlangs, dit had een kantelmoment kunnen zijn.  We gaan rusten met een 1 – 1 tussenstand.

Er valt eigenlijk niet veel te zeggen over wat er na de pauze gebeurde, we storten in elkaar als een kaartenhuisje en lieten de bal aan de jongens van Betekom, die waren sneller, steviger, gretiger en technisch een stuk beter.  En meer op zoek naar winst dan de onzen.  Daardoor konden ze er nog 3 in het mandje leggen.

Sommigen snakken naar het einde van het seizoen, sommigen zijn nog steeds gefocust.  Maar aan het aantal spelers die ik wekelijks op training zie, daar kun je geen elftal mee vullen.  Misschien moeten we overschakelen op zaalvoetbal, dat is 5 >< 5, dan hebben we er nog een paar in reserve.

Na deze 0 op 6 wacht Glabbeek op ons, bij winst zijn ze zeker van de titel, maar het is aan ons om daar een stok(je) voor te steken.

Als het aan mij lag, ik zou mijn truitje nog eens met plezier nat maken om scherprechter te spelen in het titeldebat, maar mijn versleten, oude knieën laten dan spijtig genoeg niet meer toe. 

Dus het is aan jullie gasten  !!!!!!

We moesten vroeg uit de veren deze zaterdag, niet dat het een verre verplaatsing was maar het aanvangsuur was nogal aan de vroege kant.  De wedstrijd zelf was om 9u30, dus moesten we om 8u verzamelen bij Toon.  Van onze ploeg alleen waren en 9 spelers beschikbaar.  Toon en Daan liggen nog in de lappenmand, Cédric en Dixie waren er niet wegens familiale verplichtingen.  Suresh verstuikte zijn voet op de woensdagtraining en zal minstens 2 weken met een plaaster rond zijn been moeten rondhuppelen.  Kortom, we blijven niet van pech gespaard dit jaar.

Gelukkig konden we rekenen op de hulp van onze andere U17 ploeg, zij hebben 18 fitte spelers en dus konden er vier met ons meedoen.  Thomas H., Senna en Jonas waren present, Bjarne stuurde zijn kat, maar die mocht uiteindelijk dan toch niet mee op het veld van de (erg jonge, maar goed fluitende) scheidsrechter.  Zo hadden we toch 1 reserve op de bank en kon er hier en daar eens een speler rusten.

We moesten duidelijk wat aanpassen aan het kunstgrasveld in Kessel-lo, een bal die zo snel over het gras beweegt, het lijkt wel een utopie voor onze spelers, meestal blijft die na een paar meter wel liggen of steken in één of andere plas die daar toevallig nog lag van de laatste regenbui.  Maar vandaag enkel groen en vlak als een biljarttafel.  Als het aan mij ligt dan …   (maar het ligt niet aan mij).

De eerste helft waren we baas, we gebruikten alleen veel te veel de lange bal zodoende dat onze spitsen telkens de spurt moesten trekken.  Goei training, daar niets van maar niet efficiënt.  Zeker omdat we al een heel jaar vragen van onze aanvallers in de voet te spelen.  Toch kunnen we een paar goede acties opzetten, Jarne kan er 2 scoren in de eerste helft en ook Vincent kan met een droge en harde knal eentje scoren.  0 – 3 met de rust

Na de pauze de ploeg wat door elkaar gesmeten, proberend wat meer voetballend vermogen op het middenveld te krijgen.  Dat lukte aardig want de ene na de andere goede combinatie konden we noteren in de tweede helft.  Alleen de afwerking bleef wat achterwege.  Halfweg de tweede helft kon Vincent ook zijn tweede van de dag scoren, bijna lukte hij een hattrick (3 doelpunten in één wedstrijd (nvdr)) maar zijn volley, na een mooie voorzet, hobbelde net naast.  Gregory kon zijn puike wedstrijd bekronen met een mooi doelpunt, voorbereid door Vincent.  Met een doelpunt en 2 of 3  assists kan je tevreden naar huis.  Na de 0 – 5 ging de riem er af bij de meeste, en konden de spelers van Kessel-lo nog 2x scoren.  Het is gegund, ze hebben er had voor gewerkt en hebben zich nooit ingegraven tegen ons.

Volgende week komt Keiberg naar Rillaar, We missen nog steeds Suresh, Toon en Daan, maar ook Jim en Maarten W. zijn er niet bij wegens vakantie.  Dus zijn we voorlopig met 9, en moeten we dus weer beroep doen op onze andere U17 ploeg.  We zien wel wat het wordt  !!!!!

TW 3000, ook één van de ploegen die zowel een A ploeg als een B ploeg in dezelfde reeks hebben, is een ploeg met een commutatieve eigenschap, want (a + b) = (b + a).  Daarmee bedoel ik dat er een serieuze mengeling van A en B op het veld stond.  Niet dat het niet toegelaten is, maar sommige spelers spelen dan 4x tegen dezelfde ploeg.

Maar ja, als we al kunnen voetballen zijn we al tevreden zeker.   We moesten noodgedwongen 4 spelers van de U15 van stal halen, om zo tot een 14-koppige selectie te komen.  Daan, Senne, Remi en Dries gaven het beste van zichzelf en toonden zo aan dat ze klaar zijn om volgend jaar de overstap naar de U17 te maken.

Alhoewel er lichte vorst was voorspeld door Frank, viel daar in het Rillaarse weinig van te merken.  De Jule had nochtans zijn best gedaan om het veld te wellen, maar was bij de 3^de ronde vastgereden ergens in het middenveld.  Dat voorspelde weinig goeds, er waren maar een paar stroken goed bespeelbaar.  Het blijft een probleem als je met alle ploegen, van U13 tot en met 1^ste elftal, moet trainen en spelen op 1 terrein.  Het blijft wachten op betere tijden, het blijft wachten op Godot.

We namen vanaf het eerste fluitsignaal de wedstrijd in handen, ondanks de nodige modder probeerden we toch voetballend voor de dag te komen.  Geen sinecure als je vier basisspelers moet vervangen.  Toon (gekwetst), Cédric (geschorst), Maarten W. (op weekend) en Daan (herstellende van klierkoorts) waren er niet bij, en werden zoals reeds hoger vermeld door U15 spelers.

De eerste echte tegenstoot van TW was spijtig genoeg dadelijk raak, een kleine aarzeling van Dixie en de aanvaller kan eerder bij de bal en werkt beheerst af,  0 – 1 tegen de gang van het spel in.  Toch zijn we niet uit ons lood geslagen en blijven mooi combinerend op zoek gaan naar de aansluitingstreffer.  En die komt er ook, in een (modder) geharrewar voor doel, valt de bal voor de voeten van Vincent, deze aarzelt niet en trapt de bal onder de doelman binnen.  Ondertussen hadden langs de lijn een aantal merkwaardige wissels plaatsgevonden.  Spelers die van een andere wedstrijd kwamen maakten zich klaar om na 20 minuten in te vallen.  Ach ja, het gebeurt bij ons ook hoor, Brent kwam eens vliegensvlug van Wolfsdonk af om ons uit de nood te helpen.   Maar toch kwam TW, weer op lange bal, sterk opzetten.  De sterke 7 kon zich doorzetten op links en de voorzet werd mooi binnengetrapt door de bezoekende spits.  1 – 2 achter en TW dat alleen gevaar kon scheppen via de lange bal naar voren.  Toch konden we voor de pauze de bordjes nog in evenwicht brengen, een sterke Jim (op 3 vandaag, wegens afwezigheid Toon) trok mee naar voren en kon met een droge knal (moeilijk op een modderig veld) de score weer in evenwicht brengen.  Een leuke eerste helft werd dus afgesloten met een gelijke score, de tweede helft beloofde veel goeds.

En inderdaad, we waren slechts 2 minuten aan het spelen toen Jim een doorsteekpas door de verdediging stak en zo Vincent alleen voor de doelman bracht (mooie loopactie van Vincent, dat moet ook gezegd worden), Vincent aarzelde niet en trapte de bal enig mooi in de kruising.  Voor de eerste maal deze wedstrijd op voorsprong en we waren van plan om dat niet meer af te geven.  De wedstrijd werd wat grimmiger, de scheids had alles goed onder controle en zwaaide niet nodeloos met gele (of rode) kaarten.  Het was duidelijk dat er een aantal spelers van TW gefrustreerd waren na de 3 – 2 achterstand, en dan laten sommigen onder ons zich ook graag vangen.  Dixie moest nog 2x een bal onder de lat uithalen, maar voor de rest eigenlijk weinig tegengevaar.  We voetbalden de wedstrijd uit en konden zo de 3 punten thuis houden.

Ja, ik weet het, het is eigenlijk veel te lang geleden dat ik nog eens in mijn pen kroop.  Ondertussen zijn we al in 2014 aangekomen en was het van oktober geleden dat ik nog iets op de blog zette.

Dat had wel zo zijn redenen, enerzijds de drukte op de werkvloer, anderzijds mijn eigen mindere motivatie om als column-analist wekelijks een verslagske te schrijven over het reilen en zeilen van onze eigenste U17.

Maar op algemene aanvraag (blijkbar waren er toch wat lezers onder jullie) kruip ik terug achter de laptop om (ik zeg niet wekelijks, maar regelmatig) een bijdrage te doen op onze blog. 

Zaterdag vierden we met heel de ploeg (let op: ik heb het hier niet over de wedstrijd tegen onze andere U17 ploeg, straks misschien) de 50-jarige jubileum van “Gust en Simone”.  Dus na de wedstrijd iedereen snel naar huis om zich op zijn Paasbest naar de Vinea te begeven om tot in de late uurtjes te feesten.  En het was meer dan in orde, het eten was in orde (er was zelfs nog een beetje  !!!!! over) en de sfeer zat er goed in.  De volgende ochtend kregen ze wel slecht nieuws te verwerken, de papa van Simone kreeg na het feest, een hersenbloeding in het rusthuis en werd in ernstige toestand naar het ziekenhuis gebracht.  Een domper na de feestvreugde.

Maar op het feest zag ik wel een groep gasten die eigenlijk aan elkaar hangen, en dat heb je ook nodig op het veld.  Hopelijk kunnen we de groep bij elkaar houden volgend seizoen en hier en daar nog een versterking binnenhalen via de transfermarkt.  Nu we half seizoen zijn (en het niet slecht doen als 1^stejaars) borrelen de eerste verhalen over volgend seizoen weer naar boven.  Die en die schuiven we door, die komt in aanmerking voor dat en nog een andere misschien binnen 2 jaar, …    en dan roep ik STOP - STOP - STOP.

Laat ons nu even serieus blijven: Na wat ik zaterdag zag (en dan heb ik het weer niet over de wedstrijd) ben ik er alleen maar zekerder van geworden om deze groep samen te houden (al dan niet met mij als trainer, dat beslist de club).  Maar we spelen op gewestelijk niveau, dwz dat we spelen voor ons plezier, indien we provinciaal of nationaal (?) zouden spelen dan zou ik volledig achter een doorschuif van spelers staan.  Nu niet, nu is het voor de fun, als ze later de kans krijgen om door te schuiven naar A- of B-ploeg dan moeten ze die kans zeker grijpen, maar niet op 15- of 16-jarige leeftijd.

Over de wedstrijd van zaterdag ga ik niet veel schrijven, het werd 2 – 2, en daarmee is alles gezegd, het is natuurlijk niet leuk om tegen je eigen ploeg te spelen en daar komen dan onnodige confrontaties van.  Bij TW3000 zitten ze met hetzelfde probleem, waarom vermijden ze dat niet bij de KBVB (voetbalbond), te moeilijk waarschijnlijk.

Allee, volgende week spelen we tegen TW3000, is het nu de A-ploeg of de B-ploeg, ik kan er niet meer aan uit

Tot de volgende

Den trainer