De spelers van Veltem stonden dan toch aan de Langestraat, ondanks ontelbare pogingen van onze kant om daar iemand vast te krijgen was het ons dan toch gelukt maar de tamtam langs Veltemse zijde had zijn werk dus niet goed gedaan, maar ze waren maar wat blij dat ze konden afzakken naar ons ander veld, het gras was voor éénmaal groener aan de overkant.  Met een prima veld en een dito scheidsrechter (we mogen al eens overdrijven in een verslagske hé) kon deze wedstrijd al niet meer stuk.

In het begin van de wedstrijd was het er niet aan te zien dat de tegenstrever met een vertrouwenscrisis worstelt, ze konden na de winterstop nog geen overwinning boeken en dus nog niet aanknopen met de goede resultaten van de eerste ronde.  Veltem kwam dus sterk uit de startblokken en kwam via goed voetbal al dadelijk tot enkele kansen, onze doelman liet direct zien dat hij vandaag de juiste vorm te pakken had en hield tot 2x toe de bal uit zijn netten.  Onze eerste tegenprik in de 10’ minuut was meteen raak, na een combinatie op het middenveld trapt onze 11 de bal onhoudbaar binnen.

Op voorsprong, een beetje tegen de gang van het spel in. 

Veltem blijft goed combineren en we hebben het moeilijk met het spel dat ze op de mat brengen, voor de rust brengt het doelkader nog redding voor de gelijkmaker en een goede kopbal gaat maar net over, we gaan met knikkende knieën de rust in.

Na de rust komen we zelfzeker uit de kleedkamer, iedere speler nog eens op zijn specifieke taken gewezen en gezegd dat ze als ploeg uit de kleedkamer moesten komen.  De supporters zagen dat het goed was in de tweede helft, we kregen meer grip op de partij en konden Veltem verder weg van ons eigen doel houden.  We konden enkele halve kansen afdwingen, maar ook de tegenstrever kon ons nog enkele keren het vuur aan de schenen leggen, maar onze verdediging stond als een huis en hield vandaag de nul op het bord. 

Vorige week in Houtem lieten we de overwinning liggen, maar vandaag pakken we 3 punten, punten die we eigenlijk niet verdienen, maar ja, dat is voetbal zeker. 

Toen we rond 8u30 in Houtem aankwamen viel ons oog op het zware veld.  De regen van de voorbije dagen was er weer teveel aan, tijdens de opwarming werd duidelijk dat hier geen goed voetbal mogelijk zou zijn.  10 minuten voor het begin van de wedstrijd kregen we te horen dat we op het A-terrein moesten (mochten) spelen omdat het terrein van de kadetten wel echt onbespeelbaar was.  Zij kwamen op ons terrein voetballen en de U13 op een heerlijk A-terrein.

Ook in de heenwedstrijd was de confrontatie tussen deze 2 ploegen een heerlijk kijkstuk, alleen ontbraken toen de doelpunten.  Ook vandaag kregen we een meer dan genietbare wedstrijd met 2 voetballende ploegen die beiden voor de overwinning gingen.  De start van de wedstrijd was voor de thuisploeg, de eerste echte aanval werd al dadelijk mooi afgerond, na 3 minuten keken we al tegen een achterstand aan.  De volgende minuten probeerden we het spel naar ons toe te trekken, maar het was weer Houtem dat na 8 minuten weer gevaarlijk kwam opzetten, een prima aanval van hun werd mooi afgerond en voor de wedstrijd goed begonnen was stonden we met 2 – 0 achter.

Maar dan lieten onze spelers zien dat ze karakter en inzet kunnen tonen in een wedstrijd, vroeger gingen dan de kopjes naar beneden, maar nu alle neuzen in dezelfde richting.  Zo goed als de start voor Houtem was, zo goed was de rest van onze wedstrijd, door het snel druk zetten en door zelf niet onaardig te voetballen kregen we meer en meer kansen, onze 11 slalomt in de 13de minuut door de Houtemse verdediging en krult de bal over de doelman binnen, de aansluitingstreffer valt op het juiste moment en een teken voor onze ploeg om nog meer druk te zetten. 

Vijf minuten later een mooie opening langs rechts, onze 7 loopt zich mooi vrij en heeft iets heel moois in gedachten, zijn afstandsschot spat echter uiteen op de lat, maar onze 3 is goed gevolgd en schuift de bal onder de uitkomende doelman binnen.  De bordjes terug in evenwicht na 18 minuten.  De eerste helft kabbelt rustig naar haar einde, er is veel energie verbruikt en het fluitsignaal van de scheids komt als geroepen.

De tweede helft wordt op gang gefloten en we nemen dadelijk het heft in handen, Houtem komt niet meer onder onze druk uit, we krijgen een aantal goede kansen, maar het is steeds net niet, we treffen de lat, een paar keer een schitterende redding van de doelman of enkele keren juist voorlangs.  Houtem is halfweg de tweede helft plots gevaarlijk op de counter, maar ook onze doelman is bij de pinken en houdt de thuisploeg van een derde doelpunt.  Met nog vijf minuten te spelen willen we er nog eens vol voor gaan, maar de goden zijn niet met ons, Houtem profiteert van onze te aanvallende ingesteldheid om nog een laatste keer te counteren, ze komen zelfs met 2 alleen voor onze doelman, maar wederom is hij de aanvallers te snel af en weet de bal nog weg te werken.  De wedstrijd eindigt op een gelijkspel, met toch wel een licht voordeel voor de bezoekers, maar voor hetzelfde geld gaan we met lege handen naar huis. 

Zaterdagmiddag, een schitterend veld en een goeie 12 graden, langs de positieve kant wel te verstaan, alleen de wind was hier en daar wat spelbreker voor de 2 ploegen die er voluit voor gingen.  Door wat zieke en gekwetste spelers, zat er maar 1 reservespeler op de bank, de bezoekers waren net met 11. 

De wedstrijd werd op gang gefloten met voor de onzen als opdracht van achteruit te voetballen en geen raketten te versturen.  Het blijft een werkpunt ook na deze wedstrijd, waarin ik toch wat beterschap zag, maar het kan (en moet) nog beter.

In de beginfase deinde het spel op en neer, Eppegem bracht leuke combinaties op de mat maar kwam in de aanval toch wat lengte en kracht tekort om onze verdedigers in verlegenheid te brengen.  We kregen stilaan meer grip op de wedstrijd en de eerste kansen lieten dan ook niet lang op zich wachten.

Na een goede aanval op links kon een strakke voorzet door onze 7 binnengetrapt worden (kwam het door zijn nieuwe schoenen), even later een individuele actie van onze 11 die de bal net naast de verste paal heerlijk binnen krult.  2 – 0 na een kwartier, dus het ideale sein om de bal te proberen meer in eigen rangen te houden.  (Werkpunt dus)

Onze 3 kwam na een lange revalidatie (opperarmbreuk bis) zijn plaats in de spits opeisen, hij stond nog maar een paar minuten op het veld en hij kon de 3 – 0 binnentrappen na weer een uitstekende actie op links.  Net voor rusten een aanval uit het boekje (van Messi), onze doelman speelt in op de 2, onze 9 komt de bal vragen en gaat zijn rechtstreekse tegenstander voorbij en dan nog eentje en nog eentje, nog eens kappen en dan hard binnentrappen.  Maar een Messi zal hij wel nooit worden, hij is nu al 5 cm groter dan de grootmeester zelf.

De tweede helft werd een maat voor niets, we kregen nog enkele goede kansen, maar de doelman van Eppegem deed zijn uiterste best om zijn netten ongeschonden te houden in de tweede helft.  Ook de snelle 3 van de bezoekers liep telkens de openingen dicht die we maakten langs de flanken.  Maar halfweg kon onze 15 zijn frustraties (misschien van scheidsrechtelijke beslissingen) kwijt in een fantastisch afstandsschot, even later bekroont onze 2 zijn goede wedstrijd met een strak voorzet-schot dat achterin het doel valt.  6 – 0 is de eindstand, de volgende weken komen de kleppers uit onze reeks eraan, daarna zullen we weten wat we waard zijn.  Maar dat vernemen jullie later wel.

Eindelijk nog eens voetbal na een lange ellende van sneeuw en koude, gevolgd door een periode van (teveel) neerslag.  Trainen zat er de laatste weken niet veel in, en als we al op het veld konden hadden we beter onze laarzen aangetrokken, maar ja, we moeten roeien met de riemen die we hebben.

Deze week lag het terrein er redelijk bij, maar de griep sloeg toe bij de trainer en hij stak waarschijnlijk en passant ook nog wat spelers aan.  Dus de rest van de week kwakkelden de meesten maar wat aan, maar toch kregen we 13 spelers bij elkaar om te spelen tegen Sterrebeek.  Jarne en Dixie moesten toch afzeggen voor deze wedstrijd. 

Na wat GPS toestanden langs de kant van Sterrebeek kwamen ze wat later aan dan voorzien, zodoende startte de match ook een tiental minuten later.  Onze tegenstander zat dadelijk goed in de wedstrijd, en ik (zelf maar op halve kracht langs de lijn) zag dat de onzen al snel op de adem trapten.  We kregen moeilijk lijn in ons spel, en de jongens van Sterrebeek knutselden heel wat mooie acties in elkaar.  Zij konden 2x scoren in de eerste helft en wij konden onze kansen deze keer niet tegen de touwen schieten.  Een logische 0 – 2 achterstand bij de rust. 

Tijdens de rust nog eentje die ziek afhaakt en dan zit je als trainer met je handen in (het al weinige) haar.  We moesten scoren, dus speelden we achteraan man tegen man, en dan loonde al dadelijk, we konden na 4 minuten de 1 – 2 op het bord brengen na een vrije trap.  Plots was het geloof in eigen kunnen er weer.  Maar 6 minuten later glipte er eentje door de buitenspelval en die werkte beheerst af, 1 – 3 met nog 20 minuten te spelen.  Op het kwartier wordt een mooie aanval afgerond met een strak afstandschot dat onder de lat verdwijnt.  We maken de aansluitingstreffer en gaan op zoek naar de 3 – 3, met de wedstrijd tegen Diegem (toen scoorden we de gelijkmaker in de laatste minuut) in gedachten trekken we volle moed naar voren.  Maar in de 22ste minuut neemt de aanvaller alle twijfel weg bij de bezoekers en hij brengt de 2 – 4 op het bord.  De wedstrijd is gespeeld, we hebben geknokt (in de goede zin van het woord) voor wat we waard waren, maar vandaag was de tegenstander beter en gaan zij dus logisch met de drie punten naar huis.

Vandaag staat de laatste wedstrijd van de heenronde op het programma en dat tegen de huidige leider van het klassement.  Ze hebben weliswaar een wedstrijd meer gespeeld dan Diegem maar om mijn jongens te motiveren klinkt het leuker als je kan zeggen dat de leider op bezoek komt.  Dus na een stevige opwarming waren de spelers er klaar voor.  De eerste 10 minuten waren duidelijk voor de bezoekers, snel combinerend kwamen ze onze verdediging al snel op de proef stellen, maar tot 2 maal toe liet onze doelman zien dat hij goed was opgewarmd.  Als we na een kwartier met 0 - 2 in het krijt staan hebben we niets te zeggen.  Maar daarna kantelt de partij in ons voordeel, onze 11 knalt rond de 20ste minuut de bal vanuit het niets onhoudbaar binnen, 1 - 0 een beetje tegen de gang van het spel, maar vanaf dat moment beginnen we meer en meer duels te winnen, beter te voetballen en dus extra kansen te creëren.  En 1 van die kansen wordt in de 25ste minuut tegen de touwen geknald.  De jongens van Stade snakken naar de rust, maar na een mooie combinatie op rechts ligt de 3 - 0 klaar om binnen te trappen, maar de bezoekende doelman pakt uit met een geweldige safe en behoedt Stade voor een grotere achterstand.  Meer zelfs, na die safe counteren de jongens van Haacht tot in onze 16 en hun spits werkt behoorlijk mooi af.  Het deksel op onze neus in de 34ste minuut, we gaan dus rusten met een 2 - 1 op het bord.
Wat aangeslagen gezichten tijdens de rust maar voor hetzelfde geld staan we achter, dus hoofden omhoog en alles geven in de tweede helft.
We komen met de juiste ingesteldheid op het veld, maar ook die van Haacht gaan er weer volop voor, na 5 minuten kan onze spits door de buitenspelval glippen en beheerst afwerken, 3 - 1 en dan denk je dat je op rozen zit, maar die van Haacht blijven mooi combineren en geven zich nog niet gewonnen, in de 40ste minuut een knappe aanval op links, onze doelman raakt de bal nog maar de aanvaller van Haacht is sneller op de bal en kan de spanning terug in de wedstrijd brengen, 3 - 2  Nog 20 minuten te spelen en het kan nog alle kanten op.  Maar in de 48ste minuut neemt onze negen alle druk weg met een mooie actie, hij kapt zich mooi vrij net buiten de zestien en trapt met links mooi overhoeks binnen, 4 - 2.  De jongens van Haacht proberen de bal nu snel naar voren te krijgen om zo druk te zetten op onze verdediging, we kunnen de druk goed afhouden en nog enkele keren gevaarlijk zijn op de counter, maar er verandert niets meer aan de stand.  Een mooie overwinning tegen een goed voetballende ploeg, op naar de terugronde.

Het winterzonnetje deed hard haar best om de temperatuur boven het vriespunt te krijgen en de supporters van beide ploegen stonden aardig ingeduffeld langs de kant.  Gelukkig konden ze zich verwarmen aan een partij die best aardig was om naar te kijken. 

In het begin van de wedstrijd eisten we dadelijk balbezit op en probeerden we zo onze eerste kans te creëren, maar toen de spelers van Chastre in balbezit kwamen werd de bal onmiddellijk diep gestuurd, de snelle spits er achter aan, alleen op onze doelman af en keurig afgewerkt.  0 – 1 na 2’, van een koude douche gesproken op een meer dan frisse dag. 

Aangeslagen waren we wel een beetje, maar toch probeerden we voetballend openingen te vinden in de (stevige) verdediging van AS Chastre. Waarschijnlijk kan de trainer van Herent niet geloven dat er in Rillaar (Everbeur) voetbal gespeeld wordt. (nog een akkefietje van vorig seizoen)  
Maar toch konden we op die manier op het kwartier langszij komen toen onze 11 uit zijn sloffen schoot en de bal , na een mooie actie, achter de doelman tegen de netten deponeerde, 1 – 1 en op dat moment verdiend.

We bleven de verdediging van de bezoekers onder druk zetten maar ze waren levensgevaarlijk op de counter, scherpe ballen door de as van het middenveld brachten telkens onze verdediging in moeilijkheden, onze 3 kreeg al snel een (terechte) gele kaart en moest zich de rest van de wedstrijd inhouden en dat is ,zoals we weten, niet makkelijk voor hem.

Na een fout in het middenveld mochten we een vrij schop trappen van op 22-23m (sorry, ik heb het niet nagemeten), onze trapper van dienst knalt hem even rechtstreeks binnen, dichtbij de kruising. 

2 – 1 en iedereen door het dolle heen na een prachtig doelpunt.  We denken te gaan rusten met een voorsprong maar plots vindt Chastre de kracht om nog een aantal kansen bij elkaar te spelen, 2 minuten voor tijd kan onze doelman uitpakken met een prachtige redding, maar de gevolgde speler kan de bal tegen de netten prikken.  Doch wordt het doelpunt niet toegekend omdat de speler die scoorde in buitenspel stond, zelfs Gust (opa van Suresh en zelf een arbiter op rust) had het gezien.

Na de pauze uitgepakt met een andere opstelling, en zo geprobeerd om de as in het middenveld wat meer te beschermen tegen de doorsteekballen van de eerste helft.  Maar weer in de 2' kwam Chastre door het midden en kon dus weer snel op gelijke hoogte komen. Toch is het ons goed gelukt want Chastre kwam er zeer moeizaam uit en wij bleven druk zetten op de bal, halfweg de tweede helft tastte de doelman van de bezoekers even mis na een tussenkomst, en na een scherpe voorzet had onze spits de 3 – 2 maar binnen te duwen.  We konden de match rustig uitvoetballen, alleen waren de bezoekers nog gevaarlijk op stilstaande fases, maar de aansluitingstreffer kwam er niet meer.

7u45 verzamelen geblazen aan de Nopstal te Rillaar, onze vaste verzamelstek voor de verplaatsingen, de oogjes waren nog klein en de haren nog niet gekamd, alleen die van den trainer lagen netjes in de plooi, de temperatuur was amper boven het vriespunt.  Er zijn waarschijnlijk leukere dingen op een zondagochtend, maar vol goede moed gingen we op zoek naar de “Rue des Combattants in Bierges”.

Na een lange rit waren we duidelijk als eerste, nog niemand te zien van de tegenpartij, of toch, … ja in de verte liep er iemand de hoekschopvlaggen te zetten op het terrein.  Misschien is terrein niet het juiste woord, akker of landbouwgrond is hier misschien beter op zijn plaats, maar wie zijn wij om daarover te oordelen.  Op onze velden aan de Langestraat is het ook geen biljart.

De wedstrijd op zich was er eentje om snel te vergeten, veel voetbal viel hier niet op te spelen , we konden 4x scoren in elke helft, maar ook de tegenstander kreeg de nodige kansen, alleen verzuimde ze die kansen af te maken.  Een beetje zoals Lierse in 1^ste klasse, maar ik weet niet of de trainer van de thuisploeg ook zijn ontslag heeft aangeboden.

We kunnen het kort samenvatten, de spitsen scoorden de doelpunten, de middenvelders gaven de assists en de verdedigers hielden samen met onze doelman de nul op het bord,

Volgende week tegen de revelatie van de laatste weken, Chastre heeft na een mindere start duidelijk de goede benen gevonden, we zijn gewaarschuwd. 

Met bakken viel het uit de hemel tijdens de nacht van vrijdag op zaterdag, dus dat voorspelde weinig goeds wat het veld betreft, en gelijk kreeg ik. Bij een eerste blik op het veld moest ik dadelijk denken aan Kathleen die elke week onze truitjes witter dan wit krijgt, maar na vandaag zal ze toch haar beste waspoeder tevoorschijn moeten toveren.

De wedstrijd begon voor ons uitstekend, via een knappe combinatie op links, kon onze spits in 1 tijd binnentrappen, 0 - 1 na vijf minuten, van een goede start gesproken. De wedstrijd deinde op en neer en er vielen kansen langs beide kanten, op het middenveld was het een ware veldslag, maar toch kwamen we er voetballend bij momenten goed uit. Na een kwartier een solo van de nummer 10 van Jodoigne, die dan nog eens knap afwerkte ook. Die jongen schijnt nog maar 9 jaar te zijn, nog niet dikwijls gezien dat een 9-jarige het mooie weer maakt bij de u13.

Ei zo na kon diezelfde nummer tien de 2 - 1 binnenwerken, maar hij gebruikte hier al te opzichtig zijn hand voor, de eerste gele kaart was een feit. Gelukkig was het tijd om te rusten zodat de gemoederen een beetje konden bedaren.

Na de pauze gingen we resoluut voor de aanval, Jodoigne was afhankelijk van 2 spelers en die probeerden we zoveel mogelijk uit de wedstrijd te houden. De strijd werd bitsiger en een tackle met de voet vooruit van diezelfde nummer 10 leverde hem terecht een tweede gele kaart op. Jodoigne herleidt tot tien, en de sterke man (mag je dat zeggen van een gastje van negen ?) vooraan kwijt. Het gaf ons vleugels en we kregen steeds meer kansen om de 1 - 2 op het scorebord te zetten, maar telkens was er nog wel een voet van een thuisspeler.

Na 20 minuten gaat onze 11 op kracht door de defensie en trapt krachtig op doel, de doelman verkijkt zich op het schot en laat de bal door de benen glippen. 1 - 2, op dat moment zeker en vast verdiend te noemen. In de laatste minuut wordt onze aanvaller nog door 2 verdedigers in de modder geboord, zodat dat truitje waarschijnlijk meerder keren zal gewassen moeten worden, de bal gaat op de stip. Onze spits eist de bal op, en plaatst de bal rustig in de hoek binnen. 1 - 3 en na de aftrap wordt er afgefloten, maar dan nog is de wedstrijd niet gedaan, één van de thuisspelers acht het nodig om een partij modder richting scheidsrechter te gooien, 2de rode kaart van de dag en een verslag dat volgt.

Toch spijtig dat een wedstrijd zo moet eindigen, maar wat me het meeste stoorde is dat de nummer 10 achteraf nog een beetje opgehemeld werd na zijn rode kaart, we zijn met jeugd bezig en moeten ze als afgevaardigde en trainer mee helpen in de ontwikkeling tot betere voetballer. Volgende week proberen we weer de drie punten te pakken, maar elke wedstrijd moet gespeeld worden in deze reeks.

De eerste gure middag in de competitie kwam eraan vandaag, een koude snijdende wind maakte het wat minder aangenaam.  Maar als we de supporters mogen geloven was er best een aardige pot voetbal te zien in Veltem.

We kwamen vrij snel op achterstand, na 3 minuten werd een vrije trap, gedragen door de wind, onder de deklat binnengetrapt, onze doelman (die nog steeds wacht op zijn groeischeut, 2 weken geleden ook al) kon niet bij de bal en de 1 – 0 stond op het scorebord.

We probeerden de tegenstander onder druk te zetten maar via knap tik tak voetbal werd het ons zeer moeilijk gemaakt.  We moeten nu eindelijk eens proberen van de bal niet zinloos weg te trappen en er op te hopen dat onze (snelle) spitsen er bij kunnen.  De jongens van Veltem bewogen ook veel beter zonder bal en vonden dus makkelijker de vrije man.

Toch konden we op karakter een paar mooie kansen bij elkaar voetballen, één keer bracht de paal redding na een prima actie op links.  Na de pauze (met de wind in de rug) konden we nog een aantal prima acties maken, maar de tegenacties van Veltem waren zeker zo gevaarlijk, gelukkig stond onze doelman uitstekend te pakken en wist zo de 1 – 0 op het bord te houden,

In het laatste kwartier probeerden we het achteraan man tegen man en zetten we er vooraan een extra spits bij.  Maar telkens ligt de doelman van Veltem in de weg of laat de afwerking te wensen over, ook Veltem countert er op los maar kan de score niet verder doen oplopen.  Er zat meer in vandaag, maar als we voetballend sterker worden dan ben ik al een tevreden trainer.