Over dromen en hoe ze (n)ooit werkelijkheid worden...
13-06-2011
Voor alles is een eerste keer... en enkele vragen
Men zegt vaak "voor alles is een eerste keer" et voilà: hier ben ik dan met mijn allereerste blog! Het was even spannend, ik heb namelijk even getwijfeld. Maar ik zette door en tot nog toe heb ik er geen spijt van. Het mag dan al wel laat zijn (1.19u), ik heb er toch nog zin in! Aangezien het late uur ga ik wel geen al te lange eerste blog schrijven. Ik ga wel nog afsluiten met het beantwoorden van enkele vragen, vragen die ik mezelf gesteld heb alvorens deze blog op te starten...
Waarom ben ik met deze blog gestart? Wat is het doel van deze blog?
Het afgelopen jaar was een moeilijk jaar, de jaren daarvoor waren ook zeker niet makkelijk, maar goed, ik blijf voorlopig nog beperkt. Er is veel gebeurd, ik heb veel moeten verwerken en dat verwerkingsproces is nog steeds bezig. Jammer genoeg had ik hoe langer, hoe meer het gevoel dat ik er steeds meer alleen voor stond. Dat was ik een beetje beu. Vroeger schreef ik alle zorgen van me af, en ik nu dacht: ik doe dat opnieuw, ik zoek gewoon een ander middel. En zo kwam ik bij een blog terecht. Wellicht heb ik hiervoor gekozen in de hoop reacties, steun, of een vriendelijk woord te mogen ontvangen... Als dat maar geen al te zware teleurstelling wordt!
Bovendien heb ik nood aan iets dat me kan bezig houden. Het is dus voor mij de bedoeling dat ik mijn herinneringen, mijn belevenissen, mijn gevoelens ... hier kan neerpennen. Op die manier heb ik toch het gevoel gehad dat iemand naar me luistert. Een geweldig gevoel, dat garandeer ik je!
Enfin, ik ga het hierbij houden voorlopig. Ik ga zien wat morgen brengt en wie weet ben ik er dan weer.
