Gezwind opgestaan en ontbeten, fietstassen gevuld-en gepakt en gezakt-op weg naar de Correos/ De Post!
Begint het me toch te regenen, gieten, bakken water om ons uit te geleiden.
Telkens als we onze tocht her-vatten krijgen we een serieuze zegening.
Gelukkig heb ik gisteren eens kunnen pootjebaden in de atlantique in st sebastian.
Mooi op tijd in de post, halftien, we moeten toch een beurtkaartje nemen voor de bediening aan het loket.
Inschrijven, uitschrijven, aftekenen en de PAKKEN komen te voorschijn achter de balie. Hoe zouden we dat ooit versleept hebben op de trein?
Hola, JP moet met een dienstlift 2x naar beneden en dan kunnen we beginnen uitpakken in de traphall, terwijl het buiten stort- of str💦ntregent.☔️💦.
DE KLEINEn 👶 is geweldig, NIETS verkwist op drie dagen tijd. Hoe is dat mogelijk? Heeft hij een zomerslaapje gedaan? Of zodanig content zonder pa en ma-dat hij vree op zijn gemak was ? 100% nog buikje vol.
Of om ons te misleiden? we gaan het vlug gewaarworden...
Toch een remkabel kapot in de verpakking, dus noodgedwongen naar een fietsenmaker in de buurt voor de zekerheid en veiligheid.
Ondertussen bleef het gieten, Leentje plooide de kartons en walste ze tot een kleiner pakketje om ze dan naar de papiercontainers te slepen op straat 150 m verder.
11 u 30 op weg naar Francia en blijven regenen. Mijn fietsrokje wapperde niet vrolijk meer, wel nat-plakkerig aan mijn ham/billetjes geplakt.
Niet versagen,dapper doorfietsen naar IRÚN, grensstad met la France/Francia.
Het klaart op, de kleren drogen aan de mast.
Picknickje in Hendaye Frankrijk met zeezicht, aan de overkant het Baskisch Hirun, Irún.
Op naar Saint Jean de Luz, klimmen, klimmen in de corniche, de bergwand op, de Atlantique ligt beneden te glinsteren, en de zee schuimend klotsen tegen rotsen.
Mooie badstad, overwegend witte huizen/woningen met rode daken. Wat luxieus ook.
De kleinen doet zijn best. Een vertrouwd en prettig gevoel dat hij een beetje aan mijn achterste duwt als het zo stijgt. Braaf kindeke, ma is content met uw hulp.
Beter weer aan 't worden, regenvesten uit en verder fietsen naar Bayonne,waar we gaan overnachten in een Campanille.
Redelijke en serieus gevaarlijke banen, echt geen fietsers te zien, ze schieten ons voorbij en over, ze kennen hier geen velorijders op de weg, houden er ook geen rekening mee.
We zweten allebei om toch goed aan te komen, het was maar 62 km,
toch heel wat in de hoogte gereden, en dubbel opletten voor het wegverkeer.
Morgen en overmorgen nog een goeie 200 km te rijden tot st salvy waar onze auto staat.
Ps : JP spreekt dikwijls in vogelvlucht op de gps, nog zoveel km...
maar ja, in het echt en op de kaart is het altijd meer omrijden (terwijl we toch bezig zijn)
Het verhaal loopt op zijn einde, nog drie dagen een verslagje maken en dan zijn jullie er ook vanaf. Kwestie dat we er een einde aan spinnen en vooral behouden aankomen.
Vrijdagavond, gisteren, meteen ondergedompeld in een andere vakantiesfeer, de zee, de lichtjes, tapasbars, eet- en drinketablissementen, typische music, amusement, grote en kleine gezelschappen amicaal in goeden doen in Baskenland. Heel veel Fransen ook, over hun grens, is het maar een boogscheutje.
We zijn nu ver weg van de 2 weken eenvoudige, doch zeer intense pelgrimagesfeer, die we zeker en vast gaan onthouden.
Deze morgen met enige "ochtendstijfheid" opgestaan, 😉 😏gelukkig kunnen we dat zelf verhelpen, geen dokter nodig.
Het gaat " gelukkig" over,
Is het van niet meer te fietsen? te lang stilzitten op de trein of op de matras????
We schieten in gang zonder dwang.
Ik wil gaan ontbijten maar JP wil zelf voor een ontbijt zorgen.
Olala, zuma de naranja, queso, jamon, pan op ons dooie gemak verorberd.
Langs de dijk een mooie, lange wandeling gedaan, waar we vorige keer in 2012 snel voorbij moesten in bici, op de pelgrimsroute: el camino del Northe.
Selfietje op dezelfde plek bij de bronzen beelden van Don Quichotte e Sancho Pancho. Kiekje hier, fotootje daar, en rond 13 u een flesje wijn gekraakt met overheerlijke artichauts sauté, na de cafe solo américano, onze siesta gaan doen, we kennen al een beetje de Spaanse gewoontes.
Pa pierewiet wil persé naar de Corréos om te informeren of de kleinen in aantocht is.
Si Si, de transport is onderweg, morgen kunnen we hem oppikken vanaf 09.30, toch 20 minuten stappen van ons hotel, maar dat hebben we er zeker voor over.
Het weer is goed, niet overdreven heet met de zeewind, we gaan nog wat frisse lucht opsnuiven, de benen strekken, en vanavond supporteren voor onze Rode Duivels zodat ze het heel goed doen por favor/score: ⚽️ ⚽️ ⚽️-o.
Morgen over de grens fietsen, richting France...zal dat nog gaan?
We zijn een beetje uit de kadans geraakt.
Veel stappen, wandelen en slenteren...! Km ?
Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie:
0 km- 0 km/h gemiddeld -0 hoogtemeters
Logis : San Sebastian - Apartment Sansebeach/ Miramar.
Na onze laatste gezellige avond 🍷 🍲 ☕️ 🍧 in Santiago was het toch een beetje afscheid nemen van de trip, a very good trip!
Voorbeeldig onze zakken gepakt, daar zijn we al cracks in geworden, ontbijten en wijle weg, tijdig naar het station. 🕗.
Eerst nog door de controle met onze tassen en we mochten door naar onze genummerde zitplaatsen op de trein.
Wat een geluk dat we de dag ervoor al de fietsen verzonden hadden,
dat zou pas een onmogelijke opdracht geworden zijn.😖 😤 😁
Voor een jong koppeltje, die ook de camino gereden hadden, mochten de reeds ingepakte MTB fietsen uiteindelijk toch nog mee richting Barcelona, we zagen hen worstelen zij flink met 4zakken en hij nog flinker met 2 bikes de trein op. Personen, valiezen en bagage gaan vóór, het laatst fietsen als er nog plaats is in één of andere wagon, dan heb je geluk.Zij mochten hun fietsen plaatsen in de treinstuurcabine!
Trouwens, wij hebben nu toch een 👮oppasser voor ons 🚚 reizend gerief, "de 👶kleinen heeft de voorpost" we zijn er redelijk gerust in -tot nu toe 👍.
We zien nu helemaal relax onze reis en panorama's passeren in omgekeerde richting: de bergtoppen, platteau's, vergezichten, windmolens, dieptes en hoogtes, de gevaarlijk slingerende wegen, de hoge viaduc's, de wijngaarden, de velden, de rivieren enz.
Het is lang reizen, maar confortabel, bar, tv, genoeg beenruimte en ook een goed gezelschap uit Austria. Beetje babbelen, 💤dutten 💤en lezen 👀 📖mag ook, het ibook: "Het Smelt" van Lize Spit zal uitgelezen zijn op die tijd. Buiten is het 31 graden, hier airco op de trein, terwijl het in Belgie niet fameus gesteld is met het weer, dat lezen we ook in de Gentenaar naast het andere nieuws, actua, sport, politiek en roddels.
In Miranda de Ebro waar we om 16u.20 afstappen en straks om 17.41 weer overstappen hebben we een goed uur om ondertussen nog iets te nuttigen.
We haasten ons naar een typische stationsbar, niet te ver, om enkele tapas en een cervesa naar binnen te slaan, tevens rap eens de Wifi en mail te raadplegen en de beentjes strekken. Niet treuzelen, we willen de trein zeker niet missen hé.
Hóla, el tren heeft ook een siesta genomen, er wordt wat vertraging gemeld.
Later nog meer oponthoud uitgeroepen, loopt op tot 1u10min vertraging.
Zolang wachten is wat veel als ge dat niet gewend zijt, maar allez, dat hoort bij de reisslogan : met de trein zou je er al zijn!🤔.
Hola! Beweging op het perron, 18.49 komt de trein binnengereden, de gereserveerde plaatsen ingenomen en weer 2 uur zoet dommelen tot het eindpunt.
Geen tijd verloren, ikke, Leentje schrijft ondertussen vlijtig aan het bloghuiswerk. Pierewietje verbetert, schrapt of vult aan als corrector.
Hoe dichter we bij Francia komen, hoe hoger weer die pieken van de Pyreneeën ⛰ 🏞 ⛰opdoemen onder de blauwe hemel en witte wolkjes.
Hebben wij daar echt over- en doorgereden ⁉️
Wat drijft een mens om dat te doen? ❓
Te zot 🙉 om waar te zijn, maar echt-waarachtig gedaan en content van onszelf met de prestatie 👏.
Meteen ook een ultieme relatietest tegen een haha midlife💞haha💞crisis💝
Eindpunt San Sebastian om 20.50, 4 km taxi naar het aparthotel.
Nog even wachten op de eigenaar, alhoewel volgens booking zijn we verwacht, nog even opfrissen en op verkenning om nog iets te gaan eten en een slaapmutsje voor we in ons bedje duiken in deze prachtige, levendige en flanerende kuststad.
Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie met de trein
+/- 800 km in de treinzetel- 70 km/h gemiddeld -hoogtemeters en tunnels-
Logis : San Sebastian - Apartment Sansebeach/ Miramar.
Dag 16: Santiago de Compostela - Santiago de Compostela
Mercoli - Woensdag 29/06/2016.
----
Gruut nieuws van de kleinen, hij gaat alleen op reis veur de ieste kier!
----
Dinsdagavond nog een dilemma:
Hoe geraken we best terug.
Onze auto staat in France,tegen Agen.
Gaan we per coche, bus o al tren,
Pa slaapt al en snort, hij is moe
Van al dat plannen en fietsgedoe.
De kleinen naast ons, is een tevreden paljas.
Ma loopt wat rond en droogt nog een was.
' t is weer zoals thuis en we zijn hier maar pas.
De paardjes op stal, nu verdiend zonder last,
Morgen is het "a pied" veel trap op en trap af-s.
----
Deze morgen na wikken en wegen, de knoop doorgehakt.
Geen huurauto, dat was ons eerste optie, maar met het openbaar vervoer een eind op weg naar huis, dat is toch ook een beetje reizen.
Als JP weer 725 km moet rijden in de warmte is het plezier er ook af .
Ook niet terug naar Bilbao, maar naar San Sebastian, dichter bij Frankrijk om onze auto op te pikken in St Salvy, want in de verste Spaanse eindstop, grensstad Irún, is er minder te beleven, de fietsen arriveren zaterdag.
Dus wij naar de Correos met de fietsen, de helmen en 2 kledijzakken om ze te verzenden, op de trein was geen plaats, overbezet! De vacantie begint.
Binnen Spanje geen probleem met dat soort vervoer, in France al iets moeilijker, maar naar Belgie zeker geen elektrische fiets of te zware bagage mee in het pakket. Dan maar tot zover mogelijk om ze op te pikken, we hebben ze nog nodig .
We waren niet alleen, heel wat pelgrims die hun rugzakken en wandelsticks ook op transport zetten.
De vriendelijke señora geeft nog extra uitleg voor ons treinvervoer.
We moeten echt eerst om tickets voor morgen zegt ze, moeten 2 x overstappen,dus 3 🚉treinen nemen om 10 uur te reizen.😴 💤 👀😴 💤👀
WAT met den kleinen?
Gaan we hem echt alleen op reis zenden voor zijne eerste keer?
Ze zullen er extra zorg voor dragen zeggen ze, zeker dat het de eerste keer is zonder ma en pa.😥
Zijn tiketje ook ingevuld en hij ging goed op onze fietsen passen zei hij.
Dat vonden we heel flink van hem, we nemen afscheid, tot zaterdag hé! XX.
Rap naar de cathedral om nog wat van de pelgrimsmis mee te pikken.
Het is juist de vredeswens en iedereen omhelst en groet mekaar welgemeend.
Op het einde de ceremonie met het wijwatervat, volkomen stilte tijdens de gezangen, maar iedereen filmt erop los en daarna een daverend applaus.👏
We doen een minirondgang in de kerk, we kennen het al een beetje.
Al heel wat stappen, trappen en pleintjes gedaan, dus nu snakken we wel naar iets fris op de middag.
We vinden een superterrasje en blijven hangen aan wat tapas en cervesas.
Het wordt echt te warm, liever nu een siestaatje doen, tevens de rest van onze kledij inpakken, morgen moeten we het zelf dragen op de trein.
Booking.com heeft bevestigd ,ze verwachten ons in San Sebastian om 20u.
We hebben de stoatie al weest verkennen en de tickets gekocht, dus dat moet lukken na ons ontbijt morgen.
De trein wacht niet, om 08.34 vertrekt hij. Weer eens een nieuwe ervaring.
De planner 🤔 en zijn plannen: trappen 🚴🏽 🚴🏽 of 🚵🏿 🚵🏿doortrappen!👹 👺.
Gisteren was de batterij leeg bij alle drie: boaske, vrouwke en de kleinen.
Al rijdend rijpte er een plan in baoske Pierewiet zijn broeierig hoofd.
Hij kan het niet laten de dagorde te plannen, zelfs in zijn pensioen.🗣
Bij het avondmaal stafoverleg gehouden:
ALS we morgen willen aankomen zouden we een 110 km moeten doen.
Leentje steigerde meteen: ben je nu helemaal gek geworden?😁
De laatste zijn de zwaarste ritten en ge presenteert me 100 km.
Toen het vlak rijden was als een plezierritje wou je er maar 60 doen!😡
Deskundige uitleg ter verdediging en map+plan bij de hand genomen.
Ik pruttelde tegen dat ik dan liever langs de grote baan reed als het kon om km uit te sparen, ipv die weliswaar pittoreske,authentieke dorpjes met hobbelige wegen en steile piekjes en afdalingen in gravel of keistraatjes.
Daar waren we al wat van verzadigdop 12 dagen.
OK, dan, dat is dan geregeld.
Direct polste mijn teerbeminde snoodaard booking.com en regelde 2 nachten in Santiago.Dat was dan ook al afgehandeld.
Slaapwel ventje ,slaapwel Leentje.xx
Deze morgen vroeg op, ikke beetje in mineur en minder goed humeur.
Ondertussen JP op toilet met de gazet op de pc tablet.
Sport/aktua/brexit/politiek en natuurlijk :
"De Optima avonturen "in Cannes en elders met Piquertje, Versnickske en Termontje. Dat boekje is nog niet afgerond.
Mini-ontbijtje om 07.30,de barak ging toen maar open,tevens de fietsgarage.
Een grijze miezerige nevel die uitviel,deed meteen onze brillenglazen bedompen. Komaan,toch vooruit met verse moed om 07.50.
Na 2km al 8% verbruikt, zo steil en nog beter: we komen in een dichte mist.
Na 14 km stijgen in de echt dikke mist op de hoogtes,komen we aan bar el Cruz na 1u30 fietsen met de lichten aan. De batterij nog 62% en Pierewiet drijfnat van het zweet en de uitvallende mist.
We moeten echt bekomen en nemen een hartige desayunio en warme koffie, terwijl el batteria in de prise zit.
Om 10.50 weer op weg, het weer verbeterd, toch al 13 graden en ook de humeurbarometer gaat de hoogte in, plus de kleine die verzadigd is tot 75%.
Nog mist op de hoogtes, een weifelend waterzonnetje in het afdalen.
Alweer op 625 Hoogte in Ligonde, dalen we golvend naar Melida.
Met nog amper 28% batterijcapaciteit op het dashboard doen we een stop van 2 uur in Arzua, bar Altreia. Dos cervezas por favor, dos platos combinado naar eigen keuze, dessert en koffie...en de kleinen wordt ondertussen ook gevoederd.
Ik zou hier al willen blijven voor een siesta, echt gezellig en stijlvol.
Vooruit,de laatste 40 km moeten er nog aan geloven, ons bedje ligt immers gespreid via booking.com.
Het gaat goed met enige variatie op het thema, maar het komt toch altijd uit hetzelfde vaatje: klimmen en dalen.
Santiago, nog 23 km doet al wonderen.
Nog een ganse tijd op een drukke baan, waar ik, Leentje, mij erger aan de witte ribbelstrook en de reflectors op de baan.
Rijd ik er links van, dan is het gevaarlijk door de achteropkomende auto's.
Rijd ik mooi rechts, dan tril ik soms op die witte lijn en bots op de reflectors of zit mijn arm of knie bijna tegen de vangrails. Maar ok, ik had ervoor gekozen.
Mijne coureur is ne crack in het afdalen en lanceren, hij schiet al direct 100m omhoog na een afdaling.Zou hij toch geen verborgen moteurke hebben?
Na 80 km moeten we van de weg, verboden voor fietsers,dus nemen we even de wandelroute en ja hoor, we herkennen het Jacobsbeeld van 4 jaar geleden. Selfietje genomen en op de keien en zandweg verder ploeteren.
We steken mee over, volgen de weg, dan begint de ellende pas. Zó steil naar omhoog dat ook JP moet afstappen. 3km naar beneden op de slechte weg, ik krijg flanellen benen die niet goed meer meewillen.
Een beetje retour en weer op ons baan, nog 8 km.
Boven in San Marco aangekomen zien we de stad liggen aan ons voeten, de torens steken eruit. Nog een grote toer afdalen en we zijn er bijna.
Het is als een flessenhals om de pelgrims binnen te laten.
Het is een vertrouwd beeld als we el porte doorrijden en de trappen afdalen, fietsen hobbelend naar beneden.De gallische piper zat er nog zoals weleer. Een biker herkende ons van in de mist en vond het geweldig dat we er ook al aankwamen. Felicidad.
Om 17.25 stonden we voor de kathrdraal, nu helemaal in de steigers.
Ons diplomke gaan halen met de stempel van Compostela, amaai, de rij was lang, wel 100 aanschuivers aan 12 loketjes.
Sommigen nog bezweet, anderen al fris gewassen, fier op hun prestatie.
Voila, morgen meer, we moeten nu nog gaan eten na ons douchke.
Kaffie meulen, koffie malen, ,cafee meulen, met de voetjes, de ganse dag lang!
Maandag: weer werkdag! Vandaag doen we de "vroege shift".
Tijdig opgestaan,de fietskogapaardjes geladen en stipt om 07.30 op weg.
10 graden, =fresco! koude neus, koude oortjes, frisse knietjes, en koude handjes ondanks de wantjes.
Al veel vroege vogels op weg:namelijk "de peregrinos".
10 km aangenaam stijgen en Leentje heeft echt goede beentjes die de batterij nog flink sparen,ikke blij: 19 km gereden en nog 91 % batterij.
Dan begint het echte klimwerk.
Oeiejoei. De kleinen wordt ineens gulzig: hij slokt onophoudend, we rijden hoger en hoger tot op 1100m hoogte. Wijzelf krijgen ook dorst en nemen een stop na 28 km. De kleinen zijn tutje gegeven om hem wat stil te houden, wij koffie met een koekje en ook een cola bovenop. Voila, dat hebben we gehad, maar de batterij is maar 3% bijgeladen. De speeltijd is te kort.
Direct steil stijgen tot 12% /niet te geloven:de batterij verspeelt 20% op 4 km.
Jawadde, als dat hier zo voortgaat geraken we niet ver, wel in de hoogte, maar niet in afstandskilometers.We stijgen en puffen verder tot Alto Cebreiro 1350m hoog, klim aan 9/10% tot 12%. (Dirk uit Drongen kent dat ook!)
Pierewietje heeft nog de courage om een kiekje te nemen van het prachtig uitzicht en diepgroen panorama zo ver onze ogen reiken.
Een belhamel met kudde schapen, de schaapherder achterop met el perro/ de hond steekt de weg over, gevolgd door een kudde pelgrims die schaapsgewijs mee oversteken, gelukkig bleiten ze nog niet.
Nu 1 km afdalen om ons te paaien,maar weer direct de hoogte ingejaagd alto San Roque: 1270 m hoog weer 1 km afdalen en verdorie terug naar Alto de Polo 1335 m hoogte.
Efkens drinken en overwegen: hier stoppen en de batterij opladen terwijl we eten,OF, eerst de 13 km afdaling als beloning en uitbollen,dan zijn we toch zeker al 14 km verder.De batterij heeft nog 27%,dat is niet om te lachen,eerder om te schremen😩 😪 😰 als we nog wat willen opschieten.
De windjasjes uit en we laten ons gaan naar beneden,eerst nog 2 steenpuisten over, in vergelijking wat we al gedaan hadden, en soms een tandje bijsteken met de wind in de afdaling,13 km zakken a 7% is ook weer helemaal alert zijn, niet teveel kijken naar de mooie vergezichten of we "zwenselen, zwijmelen "met ons zwaargeladen fietsen.
Beneden, hier in Triacastela nemen we ons middagmaal en 2 verdiende pintjes. Tussenstop van 2 uur, want de kleinen ligt aan zijn infuus, dus subiet nóg een koffietje om de tijd nog wat te rekken. Pierewiet heeft ondertussen een plan bedacht met zijn boekje en gps in de hand.Als we slaping boeken in Portomarin, (we zullen er zeker geraken volgens de gids+optimist JP) dan is dat in de bewoonde wereld, anders in een verlaten albergue waar we niet zo zot van zijn.
Ik vind dat een beetje gewaagd met 68% op de teller en nog 50 km 😤en al die klimmen.😰.
Wie niet waagt blijft maagd 🙎en ook : wie niet waagt: niet wint,zegt JP!
We gaan voor het tweede, de eerste spreuk is al 46 jaar voorbij 👫.
Madame el SOL schijnt met 32 graden, ze moet niet overdrijven, geef een beetje zon in Belgie aub, daar hebben ze veel zon tekort.
El Batteria doet precies een siesta. Ze raakt maar traag opgeladen, we moeten nu echt verder want we hebben ondertussen geboekt om te slapen.
Nog een col of 3/4 van 4e categorie, ik spaar el batteria waar ik kan en duw verbeten verder, ik moet toch ook een beetje afzien vind ik.
Maar na 80km is de fun er wat af voor Leentje,nog 26% en nog 25 km te rijden op en neer. Plat is dat niets,maar voortdurend dat op en neer begint te vervelen. Ik zaag dat het trop en teveel is! Ik versta niet dat Pierewiet dat kan.
Aan 90,5 km is de batterij weer bijna af, een tussenstopje waar we nog 4% kunnen laden en nu MOET het HAAST gedaan zijn of ik bel een taxi😤 😓
Ja ,het is haast gedaan,maar nog niet met die bulten.
Als we Portomarin binnenrijden over een brug ,zien we een groot meer en oude stad, veel trappen. Op het stadsplan gekeken en naar ons pension,weer in de hoogte!
Oef ,we zijn er geraakt en het gezwoeg is al vergeten na een fijne douche.
Ons bloghuiswerk gemaakt en nu onszelf wat opmaken om in een restaurantje de maagskes te vullen en wat door te spoelen.
Zondag, vroeg op! We willen tijdig vertrekken, ontbijt, afrekenen en JP om de fietsen in de garage, Leentje ondertussen waken over de fiets- en stuurtassen op het trottoir aan het hotel Gaudi.
Eerste 10 km was gezapig klimmen. Daarna een goeie 12 km flink klimmen, tussen 5 a 7%, maar ook wel een genadig stukje tussendoor tot 1540m hoogte geklommen. Voor Pierewiet ging de pols- en hartslag en het pedaleren ook wel wat mee de hoogte in, maar niet versagen, blijven ademen.
Ikke, Leentje had het iets makkelijker, de kleinen op het stoeltje stak een beetje aan mijn achterste, merci el batterie!
Onze Nederlandse Limburgers kwiamen we ook tegen in Foncebadon.
Meteen fotootje genomen aan nicht BE haar gedroomde taberna GAHA.
Terug de hoogte in naar Cruz de Ferro om ook ons steentje op de hoop te leggen. Ongelooflijk wat men er achterlaat: foto's, brieven, sleuteltjes, allerlei persoonlijke mini-spulletjes. Natuurlijk ook een selfie aan het kruis genomen.
Op de grond staat geschreven: let here your sins!🤔 🙄.?.
Er steken ons 4 bussen voorbij met een lading semi-pelgrims of zoiets.
De bussen komen ons na een 1/4 uur al tegen op hun terugtocht. Vreemd!
Maar boven zien we een ganse stoet ,wel 200 jongeren zingend en gepakt en gezakt ,uitgelaten op weg naar de voetgangerspaden.
Plots schoot het kinderliedje door mijn hoofd :
🎼Opzij, 🎼opzij, 🎼opzij, 🎼
De poppenstoet gaat hier voorbij.
Een zwarte piet die gaat van voor, nog zwarter dan een oude Moor.
Een indiaan, een Mexicaan, Roodkapje en Pinokkio.
Een edelvrouw ,een nobele heer en Mickey Mousse en Teddy- bear.. Zo leek het wel!
Ja,is dat nu natural high 😳 of toch de hoogtemeters ⛰ 🏔 ⛰die werken ?
Opnieuw stijgen tot Manjarin, Ponferrada, een korte klim van 12%. ( 1450 m hoog)tot el circulo Templario, een mytisch barakje, albergue van pioniers, met vele invloeden, zowel spiritueel, katholiek, mantras en natuurlijk allerlei spulletjes te koop. Tevens de gegeerde stempel te verkrijgen voor in het credentialboekje.
Door de Iragopas op 1510m H, begint dan de 8km, gevaarlijke en zeer steile afdaling.
Opperste concentratie in de S bochten. Het Circuit van Zolder op 2 wielen😓 🚴🏽 ⛰🚴🏽😓. Pierewiet laat hem iets meer gaan, maar toch voortdurend remmen, opletten op de putten in het wegdek, knietjes in de goede richting in de haarspeldbochten, en liefst geen autotegenliggers die hun bocht te wijd nemen.
Ikzelf durf haast niet kijken naar de ravijnen en diepten naast ons. Maar een schitterend, ongelooflijk zicht op de bergpieken en de valleien is een beloning.
We dalen tot aan de rivierbedding in Molinaseca met uitnodigende terrasjes om iets te eten en fris te drinken.
Ook hier weer groepen jongeren, languit nu in het gras of spelend in de rivier op de middag. Wij, we zijn er nog niet, dus weer op ons paard met verse kracht.
Terug klimmend, maar nu in een ander landschap: gele brem, erica, heide en sparretjes in de bermen.
Gevaardriehoeken op de weg: Opletten voor overstekend wild! Wel, geen beer of ree te zien, wel pelgrims die er eerder zeer tam dan echt wild uitzien, haha '.
Ik moet mijn batterie in 't oog houden, want JP belooft nog een klimmetje voor de aankomst. (een slaapmutsje?)
Hij loodst me over twee bruggen, een spoorweg en wegwijzers waar alleen Madrid opstaat. Door een immens industriepark, dat is ook een park, maar beetje anders, gelukkig met goede wegen en geen camions, het is zondag en rustdag(voor sommigen toch ..)
Ik hou mijn hart vast: zitten we nog goed? Doch de ervaren gids-en de gps weten de weg, we naderen ons doel, nu nog een beetje klimmen voor de sport tot ons hotel.
Inchecken, uitpakken, douchen en weer in de bewoonde wereld.
Opdracht geslaagd vandaag, we zijn terecht content van onszelf 😎 😏🏁.
Deze morgen niet echt in form om snel klaar te geraken met inpakken na ons ontbijt.
Gisteravond van een echt leuke en relaxe avond genoten.
De verwachtingen werden ingelost van ambiance en sfeer alom in de stad.
We hebben ons weer laten vangen aan iets teveel eten zo laat op de avond.
We hadden al een tapa en cerveso binnen, of hier net omgekeerd, om de eerste honger te stillen, kwestie van geen etens-aanval te hebben, later op de avond.
Toch weer een voorgerecht genomen die al kon doorgaan voor een hoofdgerecht. We speelden het goed binnen. De wijn was voortreffelijk en een royaal bord volgde als hoofdschotel, jammer, zo lekker en kwaliteitsvol, foei! niet helemaal opgegeten maar ons buikje zat vol. Pierewietje wou toch nog een koffie en postre, en Leentje deed ook mee. 'T was nog vacantie...
Daarna een prachtige demonstratieshow gezien van een plaatselijke dansschool met de nodige nnnfans. Salsa ,Latino,👠👠Flamenco,💃🏻buikdans, etc. volgden mekaar in snel tempo op. JP had willen meedoen vanop zijn zitplaatsje, maar was al vree content om te kunnen kijken 🤓naar al dat schoon gerief op het podium.
NB : er deden ook schone venten en dansers mee.😌.
We zakten af langs een hippe straat, calle Servantes, overal pret en plezier, geen baldadigheden of agressie, een echt ontspannen menigte en heel weinig policia local te zien (en waarschijnlijk ook geen terreurdreiging).
Voor middernacht ons bedje in, morgen moeten we hier weg.😡😩
Na het uitchecken weer in een andere sfeer, voetjes op de grond en liefst op de pedalen.
Een goeie 10 km verder, weg uit de verleidelijke, aardse wereld, kwamen we weer in de Caminosfeer. Een enkele fietspelgrim onderweg, maar terug een ganse horde voetgangers langs de parrarelle baan. De Hola's + Buen Camino's klonken heen en terug. Vriendelijke mensen..
We reden weer door de graanschuur van Spanje, onderweg een moderne schaapherder met zijn kudde, 2 honden en goed aan het telefoneren met de GSM. Moet kunnen anno 2016!
Beetje verder op de hoogte: knallen ! Knallen ...
Een gezelschap was aan het kleiduifschieten.
Al 45 km op de teller en haast geen batterij verbruikt, dank zij het mooie parcours. Dat was goed om er weer in te komen, gelukkig ook maar 18/20 graden.
Ons broodje en fruit gegeten op een bankje in een parkje en op weg om de laatste kilometers af te malen.
Pierewiet was zodanig bezig met het adres van ons hotel, dat hij niet zag dat hij bijna op een oprit van de autostrade reed. Gelukkig zijn we met 2, ons peird en kerre keren en terug naar de eerste afslag, via San Justin naar ons einddoel.
Astorga ligt op een hoogte en is bijzonder mooi met zijn gebouwen,kerken en het Gaudi palacio. Het was wel kreunen met de fiets aan de hand om die serieuze hoogte te overwinnen, maar Hm hm hm, ons mooi hotel ligt net in het centrum, mooi zicht vanop ons balcon. We waanden ons even de koning en koningin van de dag.
Nu nog rondkuieren en ver- herkennen van de omgeving , we sliepen hier ook in 2012.
Astorga is ook Nichtje BÉ haar lievelingsoord op haar voorbije camino, we proberen ook haar terrasje op te zoeken en er enen te klinken 🍻
Goed gedaan zeggen we tegen onszelf ,maar morgen zal het anders puffen worden. Stevige korte klimmetjes en 20 km verder tot het reeds gereserveerd hotelletje. Geen pardon of excuus, nog even op de tanden bijten met die venijnige "kuitenbijters"🚴🏽 🚴🏽
Toen we gisteren de stad binnenreden was het of we in Lyon/France arriveerden. De rio Bernesga was op het eerste zicht een copie van de Rhône, afgeboord met brede fiets-en wandelpaden, sportaccomodatie, speeltuigen en banken onder de bomen. Tevens de brug met leeuwenkoppen, de fonteinen en vele bruggetjes.
Er heerste een uitgelaten sfeer met kramen en tenten,veel volk op de been.
Fiesta in de stad! De belangrijkste week van het jaar, het feest van San Juan 😇y San Pedro 😇.De naamgenoten van mijn querido ,guapo marido Juan-Pedro.
We besloten een dag verlof te nemen en een nachtje bij te boeken.(de echte coureurs krijgen dat ook in de ronde)
De kamerprijs was meteen 30 euro/dag gestegen, ook via booking.com wegens de jaarlijkse drukte.
Het kan ons niet schelen, we gaan een avond en een dag citytrippen in Leon.
Druk -drukker- drukst in de hoofdstraten en ambiance alom op de vele pleinen en pleintjes. Muzikanten, optochten, dans en vermaak!
Niet te geloven,maar in de massa liepen we ook de Amsterdamse prof "DIO" tegen het lijf. Hij moest zich nog beraden waar hij ging eten, ging zichzelf wijsmaken dat hij nog geen honger had, alhoewel hij zeer veel zin in eten -en wel honger had. Zijn Calvinistisch trekje opperde hij..Ook dat ze hier in Spanje zó laat tafelen ...het zij zo DIO! Dat gaat hier zo, dat is de Zuiderse mentaliteit.
Om 23.30 vuurwerk op het water.
De bruggen stonden vol toeschouwers,eveneens langs de boorden van het water. Oh's en ah's en applaus,zoals bij ons in de Gentse Feesten.
Goed geslapen en na een lekker ontbijt om 10 u te voet de stad in.
Geen levende ziel te bespeuren, we denken dat velen nog aan het bekomen waren van een wilde nacht. Anderzijds wel veel Spaanse Ivago-mannen aan het werk om de restanten en het vuil op te ruimen in straten en parken.
Gewandeld tot de Paradores San Marco en dan om 11 u in het Musac, Museo de Art Contemporáneo om een mooie tentoonstelling te bezoeken.
Nog een eglisia bezocht waar er nog gebiecht werd, zowaar aanschuiven!
Naar het officio del tourismo en deskundige uitleg voor de activiteiten van de dag. Om 12u 30 nog niet veel beweging, op de terrassen werden de tafeltjes gedekt, wel al aperitovo y tapas bediend ,maar om 13.30 pas het echte eten! Er kwam beweging in de stad, winkels gingen open, toeristen en gidsen op stap, muzikanten die zich klaar maakten of repeteerden voor hun optredens. Kraampjes werden opengemaakt ,stalletjes met juwelen en handwerk en natuurlijk ook de verkopers met goedkope zonnebrillen en dito sieraden,waar hebben we dat nog gezien? Rond 14.30 werd het ons te warm en namen we ook onze siësta,het was toch onze rustdag nietwaar.
Vanavond naar de optocht: gigantès, de reuzenstoet en andere vermakelijkheden, de inwoners zijn hier echt fier op hun feestweek.
Schone liedjes duren niet lang!
Morgen is het feest gedaan voor ons, terug afzien op de fiets, naar Astorga.
We beginnen de km af te tellen, maar de hoogtemeters gaan nog optellen.
Feestelijke, ontspannen en warme groetjes vanuit Leon.
Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie:
0 km - 0 km/h gemiddeld - 0hoogtemeters...toch wel veel stappen gedaan ...
Gisteravond,nog steeds zinderend warm, op stap in Sahagún op zoek naar een plekje voor la cena, het avondmaal.
Buiten op de terrasjes alles druk bezet. Een vriendelijke man zag ons zoeken en wenkte dat er nog 3 plaatsjes vrij waren aan zijn tafel.
We hadden honger, het was al na achten, dus we placeerden ons erbij.
Where do you com from? was zijn openingszin.
Belgica, Belgium was ons antwoord, oh ye, i'm from the Netherlands .
Ja hoor, zeg het maar in het Nederlands zeiden we lachend.
Het bleek een 45 jarige professor "geschiedenis " te zijn uit Amsterdam.
Ondertussen stelde hij zich voor als DIONIJS, wij als JPierre en Marleen uit Gent en we klonken meteen op de trip die we al gedaan hadden en wat nog komen moest .Het duurde wel lang eer ons bestelling kwam,dus nog eens ons glas gevuld en hij vertelde een half leven aan ons. Ook iemand met een rugzakje vol gevoelens op stap..Ik zei: je moet niet echt biechten hoor, maar hij ontlaadde zich ergens van rare familiesituaties, nu even zonder werk en op weg naar een her-oriëntatie in zijn leven en toekomst. Beetje een rare, slimme kwiet, maar enfin. Eigenlijk heel gek hoe los de mensen hier zijn: weg en ontdaan van de dagelijkse sleur, de vele verwachtingen die ingelost moeten worden, de schone schijn moeten ophouden in de gewone wereld enz..
La cuenta volgde voor hem en we zeiden adios, misschien tot ziens in Léon, hij zou daar (goedkoop) 3 dagen overnachten. Hij vond de albergues een beetje een straf als pelgrim, toch als je goedkoop wou reizen, hij deed dat aan 3 , 5, max 10 euro/nacht. Dat hebben wij niet opgezocht of gevonden, maar hij zei zelf dat ie een" Ollander "was en reisgeld en overnachting, wel veel te duur vond. Ik ben nou ook geen multimiljonair zei ie, alhoewel zijn moe een maison en vleeskoeien had in France.. ..Tja, nou tzjuuus hè.. Y adios....
Net daarna komt er een madame langs ons tafeltje wandelen:niet te geloven, een OCMW collega van JP, een 70 jarige gepensioneerde sociale assistente Rita Lootens die voor de 14e x de camino doet! Ik móet dat eens per jaar doen zegt ze.
Knap zeg!
Zij begint wel te stappen om 05.30 's morgens met de eerste ochtendklaarte en stopt rond de middag. Natuurlijk is ze een ervaringsdeskundige. Nog wat nagepraat en elk naar zijn slaapstede.
Deze morgen om 09.35 vertrokken want het was een makkelijk ritje naar Léon. Leentje mocht vandaag nonchalant en gul omspringen met de batterij, ze zou toch niet leegraken. Rond 12 u wilden we iets nuttigen en een cavaatje drinken op onze dochter haar verjaardag vandaag. Felicidad Sophie! In het boekje stond een dorpje met tienda y bar. Daar rondgetoerd ,NADA,niets te zien ..
Volgend kerkpleintje aangedaan en aan 2 jonge gasten gevraagd : cafe ? Bar? Antwoord was :aqui? Aqui nada!!
Vooruit dus, met de fiets langs een spoorweg en geen passage te zien..
Eindelijk ziet Leentje in de verte een rode bol, zou dat reclame zijn voor een bier of coca van een terras ?
Jawel ,we hadden geluk (en ook dorst ).
We ploften op een stoeltje en werden direct bediend door een vriendelijke man. Biertje en tapas binnen en nog 12 km voor de boeg .
Léon binnenrijden was al eens iets anders dan de eenzame wegen van de laatste dagen. Onmiddellijk ons hotel gevonden en vree content dat we er goed zitten. Huiswerk en wasjes gedaan en nu op stap .
Gisteravond een beetje gehoopt- en ook uitgekomen, dat mijn jongste zus Marianne en haar man evt 100 km zouden omrijden om ons een bezoekje te brengen in ons slaapstadje: Castojeriz. Rond 20h een smsje dat ze er waren.
Het werd een gezellige avond met wederzijdse verhalen van onze fietstrip en hun reis met de Landrover. Merci zusje, dat weerzien onderweg deed deugd... Alle pech van de dag was vergeten.
Deze morgen was de mecanicien van dienst: Pierewiet, al flink in de weer om de remmen na te zien en af te regelen, kettingen te smeren en de banden controleren, zodat we weer veilig op weg konden.
Meteen 4 km stijgen, maar daarna 40 km min of meer vlak rijden aan een goed tempo tot Fromista/Castilla. Geen kat 🐱, hond🐶, mens 🏃of pelgrims 🚶🏻🚶🏻🚶🏻te zien onderweg. Een beetje eentonig, maar we schoten goed op.
De baan sneed de velden middendoor hoog op het plateau. Links een immens windmolencomplex, rechts een colonne mini Eiffeltorens met hoogspanningskabels.
Op de afslag in Fromista, 4 grote sluizen links laten liggen, want we hadden geen boot mee op de fiets.
We zaten terug op de N120 en nu liepen de pelgrims net naast het fietspad op de weg. Weer een processie van mooi gebruinde jongeren, anderen met roodverbrande armen en benen en bleekscheetjes die alles goed afdekten tegen de zon. De Japanners kon je er zo uithalen met hun typische hoedjes en de neus- en mondmaskers!
Een trio sleurde aan een heus winkelkarretje met hun bagage.
Ontroerend was ook het koppel dat een rolstoel voortduwde met een jong meisje erin, als dat niet moedig is 👍👏, en wij zouden durven klagen over pietluttigheden onderweg.
Op haast alle kerk- en klokketorens waren ooievaarsnesten te zien.
Ik had hun willen vragen of ze ons bagage niet zouden overvliegen, ze kunnen wel baby's aanbrengen, maar nee, de ooievaarswifi deed het niet.
Eglisias, monastiras en villas Romanas genoeg onderweg, maar die lieten we wijselijk links liggen, je kan niet alles bezoeken.
De weg naar Carrión de los Condes was een aanzuigpunt voor velen.
Daar hebben we onze picknick genomen in een parkje voor de kerk.
Ernaast was de Albergue St Marie, niet te geloven: er stonden al een 25 tal pelgrims voor de deur om 11.45 te wachten voor zeker een slaapplaats te bemachtigen in "de schaapstal". Die hadden hun km er al opzitten, wellicht heel vroeg vertrokken wegens de te verwachten hitte: nu 34 graden!🌞!
Wij vertrokken weer op pad en hadden een mooi parcours.
De kleinen op het vélostoelke deed ook zijn siësta, het buikje nog gevuld van deze morgen en weinig verbruikt. Ma en pa ook content met dat braaf kind!
In Ledigos 10 huizen te zien, waarvan één met parasols en een terras.Dat mochten we echt niet voorbijrijden. Een frisse cola met citroen smaakte toch beter dan ons lauw water uit de drinkbus. Nog aan de praat geraakt met gasten uit England, Burgos, en de US.
Nog 15 km en warempel nog enkele hoogtemetertjes te verslaan.
Pierewiet koos hetzelfde Hostel als in 2011 in Sahagún en het was hoogtijd dat we konden stoppen want de zon brandde verschrikkelijk.
Nu uitgerust en verfrist al ons huiswerk gemaakt, zo kunnen we straks nog wat genieten van het stadje en ons avondmaal..
Om 08.32 vertrokken en meteen een extra boterham aan de start.Pierewiet kreeg gelijk: "dat eindje" dat we gisteren niet meer aankonden om nog iets verder te rijden zou er teveel aan geweest zijn, tevens om tijdig een slaapplaats te vinden.
We stijgen meteen 4,5 km met 7% klimpercentage.
De kleinen op 't stoelke is gulzig, meteen 10% opgeslokt voor die 5 km, maar het wordt hem vergeven.
Op de top drinken we ook al wat aqua en troosten mekaar dat we er nog een beetje moeten inkomen. 😅 😁 😡😳
We reden nog 20 km verder op onze vertouwde N120, toch redelijk golvend.
Leentje spaarde el batteria waar ze kon: 8 km zonder ondersteuning, want JP beloofde nog enkele piekjes onderweg.
Nog geen wandelende vogelverschrikkers met rugzakken (pelgrims) te zien onderweg.
Die liepen waarschijnlijk verderop tussen de loofbosjes en mini-sparrebosjes her-en der verspreid in de velden-of veel vroeger vertrokken vóór de hitte.
15 km vóór Burgos sloegen we af naar de landelijke weggetjes.
Minder goede wegen, maar dapper vooruit.
Hellingje met maar 6%, ja he boekje liegt niet.
Voor de stad ook nog een flinke inspanning, maar daarna reden we heel vlak door een sport-en natuurpark op de goede, rode fietspaden, omzoomd met bomen.
Wel 3 km fietsvriendelijk, maar bezaaid met pluizen en pollen, net of ze schapen geschoren hadden of een katoenboot slecht gelost hadden.
Geen nood, we zagen de immense kathedraal opduiken, dus zaten we meteen in de goede richting!
Om 10.52 reden we door de poort van Burgos, gemiddeld 16,2 km/h gereden, (snelste afdaling 47 km per uur, maar dat was maar even) de batterij nog 77% . We waren content van onze prestatie!
De eerste gardia civils gezien in Espagne: een ouder ventje had een fietser omver gereden in de voetgangerszone. Niet erg, maar we komen dat zelf ook liever niet tegen 😩 😖 .
De kathedraal nog eens bezocht, kunstschatten, rijkdom, goud, albasten en marmeren beelden, Brusselse wandtapijten, Vlaamse meesters in de schilderkunst, Italiaanse en Franse invloeden over eeuwen heen mega te bewonderen. Je kan er een halve dag inlopen als je audiofoon alles laat vertellen.
Daarna nog eens rondgelopen en in een tapasbar onszelf op lekkere hapjes en een fris pintje getrakteerd. Het was al 32 graden, kuiten en armen met zonnecrème beloond en wij weer op weg om 12.30.
Het heetste van de dag, en ja hoor, aan de rand van de stad kregen we meteen een dessertje van een klim van 6%.
We reden achter een Spaanse Ivago die de weg schoonspoot en bleven erachter, we konden echt niet voorbij.
We bakten en braadden verder op het platteau op 34 graden.
Gelukkig hadden we onze helm op als deksel op onze hersenpan, om niet volledig uit te drogen.
Maaaaar , na drie km opeens roet in het eten!
Pierewiet had het waarschuwingsbord weg onderbroken genegeerd, met het idee dat we met de fiets wel door konden.
Niets was minder waar: een put van een meter diep, kranen en bulldozers en wegenwerkers versperden de weg.
Niet terug, maar een steenslag zijwegje genomen, hopend dat we weer op de baan zouden geraken.
We moesten links op de weg geraken, dus geprobeerd op een nog slechter steenslagbergweggetje, afdalen met de zwaarbepakte fietsen aan de hand.
Leentje zag het even niet staan of zitten, ver van te rijden door die keien, rotsen, distels en konijnekeutels .
Pierewiet heeft een eindje zelfs 2x over en weer geweest met om beurt een fiets aan de hand.
Oef ,een betere weg, maar daar wipte de fietstas van JP los, hangend aan het fietsslot over de grond. Fietsklemmetje verloren, niet teruggevonden, maar tijdelijk gefikst en verder gereden.
Nog 1 klein klimmetje van 2,5 km en dan heel langzaam, 12 km afdalend naar ons einddoel van de dag.
Ondertussen een telefoontje gehad van zusje Marianne dat ook zij in de buurt zijn. Weliswaar met een 4x4 landrover, vogels spotten en beren (ver)jagend in de wijde natuur .
Nu zijn we opgefrist en op naar het restaurant en morgen meer......
Lunedi, maandag: Verandering van decor doet fietsen,
Na een sober Spaans ontbijt:fruitsap, café solo, beschuitjes met confituur en 2 kleine maddalenas(cake) om 09 uur vertrokken.
Bestemming: niets geboekt, vandaag vrij en zo ver als we geraken..
Een klimmetje om te beginnen en na 8km al 10%batterij verbruikt!
Goede Genade,het is hier niet anders en waarom zijn die bergen zó hoog?
Dapper doortrappen en batterijtje sparen waar ik kan.
Geen regen meer, wel al 18 graden, maar steeds die ongenadige tegenwind.
Voor de keuze gesteld: de binnenweg en meer km, of de grote baan:N120.
We gaan voor een goed wegdek op de route nationale, wel als nogal druk omschreven in de reisgids.
Niets is minder waar: er loopt een nieuwe autopista parallel, dus de weg is voorlopig voor ons alleen, op enkele tractors en een personenwagen na.
Heerlijk fietsen (ondanks ons mager ontbijt) en de vele hoogtes.
Onderweg duiken pelgrims op uit de bosjes of veldwegels die de baan kruisen om hun camino verder te volgen.
Dik en dun, oud en jong, gepakt en gezakt of gewoon vrij stappen met de Nordicsticks. Voor alleman een OLA of buen camino.. dat gaat zo onderweg.
We fietsen tot Santo Domingo de la Calzada. Eerst de kathedraal bezoeken waar de kiekens hoog naast het orgel zitten op het oksaal.
Ja hoor, de echte levende haan kraaide méér dan 3x, geen opname!
Een pracht en praal van goud en marmer, kunstwerken, beelden enz, de moeite om te bezoeken.
Daar wat uitgerust bij onze lunch tot 13u15 en weer op weg.
Ineens was het 28 graden op de middag, wat een verandering.
Jasjes uit en een T-shirt minder, togen we op weg, nu wel ingesmeerd met zonnecrème.
Diezelfde N120 werd nu wel een drukkere baan met meer camions.
Het landschap veranderde ook in glooiende groen-en geel-getinte lappendekens: wijngaarden, koren- en graanvelden, peultjes en bonenvelden. Een waar patchwork in de natuur, afgezoomd door een prachtige berm van rode klaprozen,blauwe korenbloemen, paarse distels, witte margrietjes, gele paardebloemen. De natuur op zijn mooist en ineens leken de bergen maar GROTE molshopen in verhouding met de Pyreneeën.
Goed doortrappen, maar de hitte maakte Pierewietje wat lam en tam.
Leentje zat min of meer comfortabel op het zadel met de ondersteuning .
Voorbij Belorado dacht JP aan een frisse pint en slaapplaats.
Wat uitgerust op een bankje en we besloten om te stoppen waar we een hostel zien op de weg. Het eerste is een albergue municipal ,eens kijken!
No no,señor, niet met 12 in een bed, PERDON, niet met 12 op een kamer.😬 🤔 😎.
Beetje verder een goed cafeetje met bar en pension op onze weg.
Twee frisse pinten als beloning gedronken en meteen ook onze kamer met bad- en wasmogelijkheden geboekt.
De fietsen gestald en met pak en zak naar boven. De zeer vriendelijke patron hielp onze bagage dragen en sprak graag Duits, niet van De Krieg destijds, maar van in Switserland te werken.
Eind goed, al goed!
Ik zou nog graag wat verder gefietst hebben (nog 30 km naar Burgos) maar de pijp van Pierewiet was uit.
We geven de pijp nog niet aan Maarten, we trekken er morgen nog eens aan.
Voila, nu nog een menu pelegrino of iets lekkerders, we zien wel en dan verdiende rust in ons frisse,nette kamer.
Mañana = verano! Het TV-weerbericht voorspeld voor morgen 31 graden.
We zullen zien wat we aankunnen, maar eerst op weg naar Burgos en verder.
Opgeruimd vertrokken na een uitgebreid ontbijtbuffet.Dat stemde ons al goed om de eerste klim aan de voordeur aan te vangen.
Pierewiet beloofde iets minder zwaar,' t is te zeggen:redelijke klimmetjes maar iets meer gespreid.Ik zag het al gebeuren:van diezelfde taart weer een groot stuk op mijn bord.
Dus rijden en zwoegen langs golvende en stijgende banen, maar gelukkig geen camions op de hoofdwegen op zondag.EN HET REGENDE NIET!
Dat was pas een zondagsgeschenk.
Rijden langs Kilometers gele bremhagen,heerlijk zoetgeurend.
Koren- en graanvelden alom,met silo's als kathedralen in de velden.
Onderweg gestopt in Los Arcos,typisch Spaans stadje met oudjes op de bank onder de linden,kinderen in de speeltuin en zondagse mensen, lui of luid kwetterend op een caféterras.
Daar wilden we ook persé een albergue bezoeken, uitgebaat door Belgen.
2 joviale mannen onthaalden ons voor de stempel in ons boekje.
Leentje kreeg er nog ééntje op haar voorhoofd om zeker te zijn dat het zou helpen onderweg.
Het waren "2 vrolijke dokters uit het UZ in Gent"die daar een maand "hospita leros" waren, ze hadden de wereld al rondgereisd, maar die nu als 2 jonge gasten, zonder de vrouwtjes, veel amusement hadden bij het onthaal van de pelgrims uit alle landen en streken..
Dr proffesor LUC...en dr Philippe...daar Félipe genaamd,gaven ons nog een cote d'or chocolaatje bij de cola en als steun voor onze reis/merci heren, we zullen u gedenken onderweg.
Geestig en leuk wel, dat Gents te horen en ook uit de Pinte.
De wereld is klein...
Dan 20 km verder, wijngaarden op de flanken richting Logrono.
De streek RIOJA wenkt ons naar de hoofdstad,maar eerst nog wat kwellingen en hellingen voor we de wijn kunnen degusteren..
Na Logroño, het parque Grajera doorgereden op de route del Camino.
Een zeer groot natuurlijk park, speeltuigen, baantjes en weggetjes, veel volk daar! We kwamen honderden mooi uitgedoste senioras tegen in flamencostijl gekleed.
Zigeunerfamilies hielden Reuze BBQs niet te geloven, of het was een bijéénkomst of trouwfeest daar. Schoon volk en veel ambiance rond-en naast de podiums van flamenco, waarzeggers, zang en dans..
Helaas, wij moesten verder na dit kleurrijk schouwspel. Nu verder op een kiezelpaadje..
Nog10 km tot El Cantaro in Navarretto, na de gebruikelijke rituelen op de kamer vlug op weg, genieten in de avondzon op een terras met tapas en een frisse verdiende pint.
We hebben onze col aan/ en hebben hem ook gedaan.😬 😅Col d'ibaneta 1057m 🤗 😡
Niet DE grootste maat,onze nek is niet zó dik, maar toch ruim genoeg om te proberen.
Gisteravond regende het pijpestelen,deze morgen om 08 u bakken regen, gewacht tot halfnegen om te vertrekken,maar dan pas gingen de hemelsluizen echt open! Vertrekken en hopen op weersverbetering is de enige optie.
Meteen in de goede richting, steil bergaf vertrokken, gisterenavond al uitgeprobeerd.
De eerste 10 km nog golvend omhoog, de volgende 18km is klimmen zonder ophouden, ook de gietende regen hield niet op. Na 28 km in 3u05 de top bereikt, 8 graden koud en doornat waren we en blij om ons te kunnen drogen en verwarmen, alle gevoel was verdwenen in onze vingers.
In Ronceval albergue la Possada onze eerste boccadillo&tostado verorberd met 2 hete koffies terwijl de batterij achter de toog aan het infuus lag, toch maar traagjes aan 't bijkomen na de geleverde inspannig.Muchos gracias camarero en een fooi voor de geste. Voila, we kunnen weer wat verder, nu meer bergaf en een vlakker parcours naar ons volgend onderdak.
Een toemaatje van 70 km is niets voor JP, het is toch maar van Gent naar Oostende of Brussel terwijl we toch bezig zijn..😡 🤔 😬 Rond 15 uur: beter weer: 12 graden en alleen ⛈☄🌤 nu wind-en regenvlagen. Er hangt een bui en 't is niet zó ver meer: maar dat is wel een beetje verder of langer rijden.
Leentje = de donderwolk.
Spreuk van de dag :
Mag het een beetje meer zijn svp ...ja maar meer is niet altijd beter.
Ikke , jawadde ,meer dan een beetje méér,is meer dan genoeg!
Het echte "G -plekje " nog niet gevonden in klimmen of afdalen.
Wel samen gelukkig zijn met ons resultaat van de dag.
Deze morgen iets te vroeg opgestaan, met vogelgekwetter, binnenvallend ochtendlicht op ons kamer met balkon en een mager waterzonnetje.
Na het ontbijt, fietsen nagekeken, en jawel, Pierewiet moest persé nog eens 2 schakels eruit halen, terug de ketting inkorten. Wel vakkundig gefixt in de garage van het hotel en dan: up on the road.
Na 10km, een stevige gekozen klim van 5 km lang,col d' Auquiche.
Steken en blazen met de wind op kop, 7% stijgingspercentage,niet mis voor amateurs als voorproefje.
Het ging vlotjes voor Leentje met volgeladen batterij, Pierewiet zwoegde verder en soms zelfs voor op de route. Echt niet te doen.
Op een parking met point de vue kwamen we onze Nederlandse Limburgers tegen, een fotootje genomen van mekaar en zij reden als eersten weer weg.
De afdaling na de klim is wel een beloning, maar het is toch geconcentreerd fietsen in de vele bochten en de snelle auto's naast ons hielen.
Draai het en keer het, het blijft toch op en neer rijden als je de berg over moet.
Tijdig gearriveerd in een zeer hoog gelegen logement met prachtig uitzicht op het stadje ST Jean Pied de Port. Het begint ineens te gieten,gelukkkig waren wij net droog binnen.Het stadje verkennen was leuk voor JP omdat hij er al eens geweest was.
Heel veel volk en pelgrims van allerlei pluimage .
In het Jacobsgenootschapshuis, onze stempel weest halen voor ons boekje en nog wat info voor de route van morgen.
Nu nog de innerlijke mens versterken,en dan ons gespreid bedje opzoeken.
Morgen echt vroeg dag, Pierewiet "beloont" me met nog meer kilometers omdat ik nog mee kan(en wil). Ik zal het anders aan boord moeten leggen om te matigen, maar hij heeft er voorlopig geen oren naar.
Hij geniet van de voorbereiding en van wat er nog komt op onze route.
Natte regengroetjes vanop een terras.....
leentje & pierewiet.
Onze dagprestatie:
43km - 12,7 km/h gemiddeld - 733 hoogtemeters.
Logis: Saint Jean Pied de Port - Chambre d'hôtes Garicoitz
Gisteravond in het hotel, bij een wijntje en voetbal op tv op de achtergrond ,stafvergadering over het parcours van morgen.
Optie 1 : de kortste ,maar de steilste route: 84 km.
Optie 2 : de minder steile - en zogezegde golvende route ,maar wel 20 km meer ...
Optie 3 : 👺in vogelvlucht 66 km ,maar voor ons, onmogelijk te doen !
De meerderheid was direct akkoord met optie 2 ,vergadering gesloten.👏🤔
Deze morgen tijdig vertrokken om 08.30 in Lourdes,maar de gps was van de wijs in de nauwe straten en de hoge behuizing .geen al te goede satelietverbinding in een grootstad.
Eerst de kortste weg ,maar we stonden voor 150 trappen ,niet te doen! Dus terug.
Daarna moest de gps weer zoeken ,via een parking,maar geen doorgang achteraan wegens te vroeg!het hekken nog toe /dus stapvoets terug/
Keirekerrweire ....🚴🏽 😲 😡.
Terug naar het centrum/en dan echt op de goede route : JP probeerde steeds enkele honderd meters te rijden :telt de GPS af ,dat is de echte goede richting .
Telt hij km erbij :verkeerde keuze,ook met de wegenkaart bij de hand.
Dus pas om 08.52 Lourdes echt verlaten/en hopla/nú in de goede richting.
Eerst langs een riviertje,dat was aangenaam rijden(licht stijgend toch ).de rivier aan onze voeten en wij klimmen wel hogerop langs de rivier.
Tot 13u doorgereden,met al een tussenstopje natuurlijk,maar toch wel al iets meer dan golvend berglandschap.Zitten we nu toch verkeerd?
Liefelijke weg en natuurschoon,dat wel ,maar niet onschuldig ..ik dacht dat ik met mijn remmen toe reed. Nee hoor, het was "vals plat",dus nog even blijven zwoegen.
Klingklang,de koebellekes gaven ons een muzikaal intermezzo onderweg op de route du fromage.. en ook de schaapjes in de wei waren blij .
Onze picknick in een bushokje genomen,éne met hesp en éne met kees,een appel en kiwi ,dat moest er ons doorhelpen ,want er vielen dikke regendruppels.
Een beetje versterkt begonnen we aan de laatste 45 km.
Pierewiet speelt op zeker, 2 x gps aan boord.
De ene heeft plan A,de andere plan B :vergelijken van hoogtemeters en kilometers.
Leentje zaagt een beetje dat er steeds km bijkomen,maar DE gids weet de beste weg. Ondertussen zwoegt Leentje ook om haar batterij te sparen.
Steeds haar dashboard in 't oog houden als het bergaf is, profijtig naar boven-en zelf goed meeduwen om er toch te geraken.
Na 90 km,krijgen we vleugels,we rieken onze stal.
En Leentje heeft nog 30% batterij over. Dit was een GOEDE testrit voor overmorgen de start in de Pyreneeën/ of het is een heel goede nieuwe batterij/of ik had nog goeie beentjes a la Musseeuw vandaag.(ondanks het minidipje onderweg:even niet in de zetel kunnen duiken na een vermoeiende tocht)
Aankomst in onze bestemming: inchecken, wasjes, douche, uit-en inpakken van de zakken ,de wifi problemen aanpakken,en nu echt gezellig in het enige Baskische restaurant .We genieten van Belgische Leffe blonde, 2x ,x2 plus , plus lekkere tapas. We wachten op onze maaltijd vergezeld van een flesje wijn om toch zeker goed te kunnen slapen.
We zijn nog niet moe genoeg ,bijlange nie ,bijlange nie..na 104 km .
Morgen is het mindere km-dagrit ,wel straffer,maar dit in voorbereiding op de echte Pyreneeëncol ..hopelijk goed te doen.
Nu nog Limburgers naast onze tafel,ook met verhalen van overal.
Gisteravond buikske vol gegeten bij een gulle Italiaan, s'anderendaags moesten we toch niet fietsen, daarna nog wat rondgelopen en de kaarskensprocessie meegedaan! Vandaag rustdag, iets later opgestaan ,ontbeten en gewandeld tot de grot. De beloofde intenties met namen op een papierke gedropt in "de intentie-urne" en de kaarsen gebrand , want belofte maakt schuld. Bij deze is dat gebeurd voor wie het gevraagd heeft en ook voor alleman die we graag zien en allen die een moeilijke periode doormaken. "Doet het geen goed ,dan toch ook geen kwaad "zegt de spreuk. Daarna de grote chemin de croix gedaan, awel t is calvarie, zo stijgen tot de top. We zagen wel 2 nonnen biddend en bijna dansend over de stenen bewegen../amaai..en ze waren ook niet van de jongste..wat een geloof kan doen. We zien hier alle nationaliteten kleuren, rassen ,leeftijden,allemaal onder invloed van Notre dame a Lourdes ..Het grootste part bedevaarders zijn 55 plussers en ouder . De basiliek en crypte bezocht ,gewijd water gedronken - en terug naar de commerciële site .Daar een goede frisse pint gedronken op terras. 'T is wel één commerce alom, prullaria, hotels en café's dat is een soort van Blankenberge of Benidorm op de cafeterrassen . Vannamiddag nog een wandelingske langs het water, 's.avonds nog iets eten en dan weer de fietszakken vullen. Ik mag niets kopen, want het kan er niet meer bij, ten andere: het zal al zwaar genoeg zijn met hetgeen we nu al meeslepen op onze bagagedrager,(in t Vlaams: op ons velostoelke ) Pierewietje heeft al een chambre d 'hôte gereserveerd voor morgen, dus we moeten er geraken (onder lichte druk ) Voila ,de blog is al vroeg gemaakt vandaag ,vanavond op ons gemak.
Groetjes en AVÉ vanuit Lourdes.
Onze dagprestatie: le grand tour du chemin de croix Logis: Hotel Mediterrane
🎼 Te Lourdes op de bergen🌲⛰⛰ verscheen in het hotel,🏢 ⛪️ 🎼 Leentje & Pierewiet 🚴🏽 🚵🏿nog goed in hun vel 👫, 🎼AVÉ,Avé 🕑,daar zagen we 🙋nicht BÉ ,😄😘🤓. 💏 🛍 🚍 ✈️ 🇧🇪 🎼 Hoera,👏 👍 OKÉ,dat was de 💐 boekeé 💐
Deze morgen vroeg op om 06u45,douchke genomen, ons zakken gevuld ,t'is te zeggen :ons fietszakken,om 07u45 een stevig ontbijt,afgerekend,fietsen bepakt en wijle weg .De meteo of weerbericht voorspelde 90%regenkans en windstoten van 50a 60km per uur/ dat beloofd! Niet getreurd ,na een rustige nacht met volle moed, de eerste stevige klim tegemoet.Na een uurtje een lichte zegening van hierboven.Onze regenjasjes aan en zwijgend verder op weg. Svp/aub/St Marie of Notre Dame, wacht nog een beetje, we moeten nog 48 km rijden.
Ongelooflijk, het stopt met regenbuien / maar in de plaats een stevige wind..
Wie moet ik daarvoor aanriepen?De Heilige Blasius?is dat niet de patroon van de 'stoefers'of misschien van een lichaamsorgaan?Hij luistert alleszins niet.
We nemen een veldweg ,maar direct rechtsomkeer wegens te steil en gevaarlijk.
Een ommetje dus en enkele km verder terug op onze route.Regen is zegen ,gelukkig niet voor lang,dat troost ons verder op de weg.Terug via een 'voi agricole' nu plat ,maar wel stenen en steenslag, putten, boomwortels .
De wind beukt ongenadig op de vlakke stukken , we zwijmelen soms van rechts naar links, maar nog steeds nuchter op de fiets verder.
Tarbes komt in zicht en we zien de Pyreneeën dreigend dichterbij komen,maar de verkeersborden naar Lourdes geven ons moed.Nu wel steeds meer klimmen,2x moet ik, Leentje,stoppen omdat mijn KOGApaard steigert met een start aan een steile klim.Een eindje te voet inlopen en dan weer op de fiets verder .
De gps wijst ons gelukkig feilloos de weg naar ons hotel en waarempel de zon komt er door.Daar aangeland en ingecheckt komt nicht BÉA ons overgelukkig tegemoet , net voor haar vertrek naar het vliegtuig met een groep die in hetzelfde hotel verbleef,iedereen wist ook dat we zouden arriveren en het was echt een blij weerzien en tevens kennismaken met enkele kloeke Belgen.Voila ,opdracht geslaagd vandaag ,na een deugddoend bad ( niet in DE baden) na de kleine wasjes , de grote wasjes ,maakten we onze blog , wat een luxe: om 16 u was dit werkje af.
Maar owee, pech met de wifi , niet verstuurd gekregen-/daarom na ons copieus avondmaal en drankje ,want morgen hebben we een dag vrij in Lourdes om de sfeer op te snuiven,/deze tweede poging / wordt vervolgd /
Vandaag vroeg vertrokken naar de enige winkel die open was op maandag om ons te depaneren ,zo een 30km verderop : magasin DECATLON met servicepoint. Hoera , de stemming verbetert al wat . Alles wat we nodig hadden was in voorrraad en werd vakkundig gemonteerd ter plaatse. Na een testje op de parking hebben we onze vriendelijke gastvrouw Viviane gesmeekt - en verkregen- ,in de regen , om ons nog een eindje verder te droppen ipv van direct terug te keren met onze auto naar de standplaats in St Salvy . Merci madame Viviane ,je hebt ons gered van anders - 3 gemiste overnachtingen en een gestoorde planning . Merci bien... Zodoende zaten we al 48 km verder per auto om 11.u30 , op onze route naar Lourdes ,en konden we per fiets onze geplande kilometers aanhouden en tijdig onze gereserveerde slaapplek halen in Marciac. Het was al een stevige golvende route in de regenbuien en felle zijwind .Pierewietje trapte dapper door ,ik weet niet hoe hij het deed ,maar ik moest volle petrol geven op mijn E- bike bergop -om hem te volgen , in het afdalen de batterij in de gaten houden om geen power te verspillen..volle bak ,we moeten er nog wat inkomen. het goede nieuws was dat de ketting het goed deed ,en jp heeft er toch al weer 2 schakelkes uitgehaald ,deze avond ./ze mag niet hangen zegt hij , nu is ze perfect ...hopelijk toch ,"want met hangers doet ge niet veel ." Heelhuids om 16.40 aangekomen ,ons geinstalleerd ,een goeie douche genomen..stadje verkend en eten & drankje gekocht voor morgen . Hier in France is alles precies " ferme gesloten " op lundi ..de meeste eethuizen en resto's ook al dicht , gelukkig eentje die weet dat er toch wat te verdienen is op maandag , het heeft ons gesmaakt alsook het wijntje en dessert.. tevens wat plaatselijke albiance van een kampioenen rugbyploeg die uit de bol ging . Nu zitten we aan ons tv gekluisterd om de kloeke voetbalBelgen te volgen , tzal moeten beteren om kampioen te willen worden. We duimen maar 't is toch al 0-1
voila ,1e dag gelukt -en hier volgen de cijfers : 62km - 14,5 km/h gemiddeld - 836 hoogtemeters logis: marciac - la petite école
Dag 3: Lourdes - Lourdes,
Dag 2 Monsiac - Lourdes,
Dag 1 Saint-Salvy-Marciac,
