Lundi - maandag 04/07/2016.
Na een stevig ontbijt opgewekt aan onze laatste trip begonnen in een stralende ochtendzon.
In eerste instantie willen we de grote baan vermijden, maar we schieten niet op in de nieuwe wijken en industriezones.
Terug naar de drukke D weg, we rijden ongeveer 30 km op de witte lijn, langs uitgerafelde en opgelapte zijkanten op de baan.
Terug in groen van De Landes, rechte stroken die het gebied middendoorsnijden. Grote wegreuzen en mastodonten schieten ons voorbij aan 90 per uur, we worden aangezogen en bijna weggeblazen door de luchtverplaatsing naargelang de windrichting.
Het schiet verbazend goed op, maar wel wat eentonig. Geen levende ziel te zien, buiten de voorbijrazende auto's.
Dichte bossen, kale sparren, open stroken met nieuwe aanplantingen, boomstammen en reuzehaksels voor de schors van pin de landes te verkleinen. In het dorpje Saint Justin een eerste glooiende wijngaard op de zuidflanken. Wij glooien ook verder, eerst op de weg zo plat als een vijg zoals mijne Pierewiet zegt, maar beetje verder toch een serieuze strook met wat bollere, vollere vijgen, die ook nog stijgen!
Eventjes halt om wat te drinken en onze banaan binnen te spelen, dat gewicht zijn we dan ook al kwijt.
Nog even op de tanden bijten in de hitte tot Durance, dan hebben 60 km achter de kiezen.
Leentje speelt nu met de kleinen als "windvanger "samen, we hebben nog niet veel gesneukeld aan de batterij, dus samen wat gas geven is ook eens leuk, pa rijdt meestal op kop, nu achterop.
Voila, een aardige resto gevonden( de enige in het dorp tenandere) en we bestellen meteen voor drie.
De kleinen mag voor de laatste keer zich tegoed doen onderweg.
Voila, 14.30 zetten we onze laatste 40 km naar de eindstreep waar onze gastvrouw en onze auto wachten
Ps: We weten nooit welke aap er nog uit de mouw komt hier in de heuvels.
Dat we van apen 🐒afstammen is zeker, we hebben geklauterd, geklommen en ons laten hangen als de besten.🐒🙊 🙈 🙉
Maar meer en meer denk ik ook dat onze verre voorouders toch ook dinosaurussen waren. Vroeger van geen staartbeentje last gehad, nu laat het zich soms voelen, als dat maar geen staartje krijgt.😳 .
Nochtans regelmatig de willy, de poep en de poes opgelicht om ze daarna weer comfortabel neer te laten op het zadel.
Ons vlees was deze middag goed á point gebakken, maar wij bakken ook verder a point, zelfs bien cuit. We willen stoppen in Port Saint Marie, rijden naar het centrum, alles ferme gesloten. Het volgend dorpje dan maar,oeijejoei: 3 km klimmen, bijna dood naar omhoog. Pierewiet gaat ervoor a la danseuse, ik geef het op na 2,5 km, de kleine laat hem ook hangen, 😁 👎 👶ik stap te voet de laatste 500 meters, ik kan niet meer op mijn paard, krijg de pedalen niet meer rond. Omhoog staat mijn teerbeminde te wachten, nu is het toch naar beneden zegt hij😤 😫.
Inderdaad, maar niet voor lang, we willen stoppen in volgend dorp, niets open, volgend dorp geen bar of cafe, we rijden de laatste 3,6 km naar ons doel. Heel mooi, een Frans Toscane, maar ook verre van plat.
Wij komen wel alle drie plat, dorstig en uitgeput aan.
Hoera, we zijn er, gastvrouw Viviane vraagt bij de begroeting of wij altijd zo
"groggy" arriveren na onze rit.....😣 😤 😩 😖...
Zeer goed ontvangen, fris biertje, de apéro en de hapjes stonden klaar.
Na een verdiende douche heerlijk getafeld op het terras.
Stilte overal in de weidse omgeving, rust en kalmte.
We zijn er geraakt na inspanning en ontspanning.
Het terugkeren is anders, het hoofddoel is een beetje voorbij, maar we kunnen tevreden terugblikken over een mooie periode en belevenissen.
De blog is ook geschreven voor onszelf, een soort dagboekje, die wel 3x langer is in ons hoofd, we vergeten al zoveel, en na drie weken zouden we de plaats en de situaties, de bergen en hotelletjes door mekaar slaan.
Bedankt aan de volgers, de lezers en voortvertellers, de reacties op email en het gastenboek. Het was niet verplicht te lezen, maar we vonden de reacties zeer leuk en gesupporteerd ver van huis. Steuntje in de rug.
Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie
104 km - 17,2 km/h gemiddeld - 688 hoogtemeters
Logis : Saint Salvy - chambres d'hôtes Viviane
|
