|
Domingo - Zondag 26/06/2016.
Zondag, vroeg op! We willen tijdig vertrekken, ontbijt, afrekenen en JP om de fietsen in de garage, Leentje ondertussen waken over de fiets- en stuurtassen op het trottoir aan het hotel Gaudi.
Eerste 10 km was gezapig klimmen. Daarna een goeie 12 km flink klimmen, tussen 5 a 7%, maar ook wel een genadig stukje tussendoor tot 1540m hoogte geklommen. Voor Pierewiet ging de pols- en hartslag en het pedaleren ook wel wat mee de hoogte in, maar niet versagen, blijven ademen.
Ikke, Leentje had het iets makkelijker, de kleinen op het stoeltje stak een beetje aan mijn achterste, merci el batterie!
Onze Nederlandse Limburgers kwiamen we ook tegen in Foncebadon.
Meteen fotootje genomen aan nicht BE haar gedroomde taberna GAHA.
Terug de hoogte in naar Cruz de Ferro om ook ons steentje op de hoop te leggen. Ongelooflijk wat men er achterlaat: foto's, brieven, sleuteltjes, allerlei persoonlijke mini-spulletjes. Natuurlijk ook een selfie aan het kruis genomen.
Op de grond staat geschreven: let here your sins!🤔 🙄.?.
Er steken ons 4 bussen voorbij met een lading semi-pelgrims of zoiets.
De bussen komen ons na een 1/4 uur al tegen op hun terugtocht. Vreemd!
Maar boven zien we een ganse stoet ,wel 200 jongeren zingend en gepakt en gezakt ,uitgelaten op weg naar de voetgangerspaden.
Plots schoot het kinderliedje door mijn hoofd :
🎼Opzij, 🎼opzij, 🎼opzij, 🎼
De poppenstoet gaat hier voorbij.
Een zwarte piet die gaat van voor, nog zwarter dan een oude Moor.
Een indiaan, een Mexicaan, Roodkapje en Pinokkio.
Een edelvrouw ,een nobele heer en Mickey Mousse en Teddy- bear.. Zo leek het wel!
Ja,is dat nu natural high 😳 of toch de hoogtemeters ⛰ 🏔 ⛰die werken ?
Opnieuw stijgen tot Manjarin, Ponferrada, een korte klim van 12%. ( 1450 m hoog)tot el circulo Templario, een mytisch barakje, albergue van pioniers, met vele invloeden, zowel spiritueel, katholiek, mantras en natuurlijk allerlei spulletjes te koop. Tevens de gegeerde stempel te verkrijgen voor in het credentialboekje.
Door de Iragopas op 1510m H, begint dan de 8km, gevaarlijke en zeer steile afdaling.
Opperste concentratie in de S bochten. Het Circuit van Zolder op 2 wielen😓 🚴🏽 ⛰🚴🏽😓. Pierewiet laat hem iets meer gaan, maar toch voortdurend remmen, opletten op de putten in het wegdek, knietjes in de goede richting in de haarspeldbochten, en liefst geen autotegenliggers die hun bocht te wijd nemen.
Ikzelf durf haast niet kijken naar de ravijnen en diepten naast ons. Maar een schitterend, ongelooflijk zicht op de bergpieken en de valleien is een beloning.
We dalen tot aan de rivierbedding in Molinaseca met uitnodigende terrasjes om iets te eten en fris te drinken.
Ook hier weer groepen jongeren, languit nu in het gras of spelend in de rivier op de middag. Wij, we zijn er nog niet, dus weer op ons paard met verse kracht.
Terug klimmend, maar nu in een ander landschap: gele brem, erica, heide en sparretjes in de bermen.
Gevaardriehoeken op de weg: Opletten voor overstekend wild! Wel, geen beer of ree te zien, wel pelgrims die er eerder zeer tam dan echt wild uitzien, haha '.
Ik moet mijn batterie in 't oog houden, want JP belooft nog een klimmetje voor de aankomst. (een slaapmutsje?)
Hij loodst me over twee bruggen, een spoorweg en wegwijzers waar alleen Madrid opstaat. Door een immens industriepark, dat is ook een park, maar beetje anders, gelukkig met goede wegen en geen camions, het is zondag en rustdag(voor sommigen toch ..)
Ik hou mijn hart vast: zitten we nog goed? Doch de ervaren gids-en de gps weten de weg, we naderen ons doel, nu nog een beetje klimmen voor de sport tot ons hotel.
Inchecken, uitpakken, douchen en weer in de bewoonde wereld.
Opdracht geslaagd vandaag, we zijn terecht content van onszelf 😎 😏🏁.
Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie:
84 km - 13,6 km/h gemiddeld - 1050 hoogtemeters
Logis : villafranca del Bierzo - Hotel Mendez
|
