Lunedi, maandag: Verandering van decor doet fietsen,
Na een sober Spaans ontbijt:fruitsap, café solo, beschuitjes met confituur en 2 kleine maddalenas(cake) om 09 uur vertrokken.
Bestemming: niets geboekt, vandaag vrij en zo ver als we geraken..
Een klimmetje om te beginnen en na 8km al 10%batterij verbruikt!
Goede Genade,het is hier niet anders en waarom zijn die bergen zó hoog?
Dapper doortrappen en batterijtje sparen waar ik kan.
Geen regen meer, wel al 18 graden, maar steeds die ongenadige tegenwind.
Voor de keuze gesteld: de binnenweg en meer km, of de grote baan:N120.
We gaan voor een goed wegdek op de route nationale, wel als nogal druk omschreven in de reisgids.
Niets is minder waar: er loopt een nieuwe autopista parallel, dus de weg is voorlopig voor ons alleen, op enkele tractors en een personenwagen na.
Heerlijk fietsen (ondanks ons mager ontbijt) en de vele hoogtes.
Onderweg duiken pelgrims op uit de bosjes of veldwegels die de baan kruisen om hun camino verder te volgen.
Dik en dun, oud en jong, gepakt en gezakt of gewoon vrij stappen met de Nordicsticks. Voor alleman een OLA of buen camino.. dat gaat zo onderweg.
We fietsen tot Santo Domingo de la Calzada. Eerst de kathedraal bezoeken waar de kiekens hoog naast het orgel zitten op het oksaal.
Ja hoor, de echte levende haan kraaide méér dan 3x, geen opname!
Een pracht en praal van goud en marmer, kunstwerken, beelden enz, de moeite om te bezoeken.
Daar wat uitgerust bij onze lunch tot 13u15 en weer op weg.
Ineens was het 28 graden op de middag, wat een verandering.
Jasjes uit en een T-shirt minder, togen we op weg, nu wel ingesmeerd met zonnecrème.
Diezelfde N120 werd nu wel een drukkere baan met meer camions.
Het landschap veranderde ook in glooiende groen-en geel-getinte lappendekens: wijngaarden, koren- en graanvelden, peultjes en bonenvelden. Een waar patchwork in de natuur, afgezoomd door een prachtige berm van rode klaprozen,blauwe korenbloemen, paarse distels, witte margrietjes, gele paardebloemen. De natuur op zijn mooist en ineens leken de bergen maar GROTE molshopen in verhouding met de Pyreneeën.
Goed doortrappen, maar de hitte maakte Pierewietje wat lam en tam.
Leentje zat min of meer comfortabel op het zadel met de ondersteuning .
Voorbij Belorado dacht JP aan een frisse pint en slaapplaats.
Wat uitgerust op een bankje en we besloten om te stoppen waar we een hostel zien op de weg. Het eerste is een albergue municipal ,eens kijken!
No no,señor, niet met 12 in een bed, PERDON, niet met 12 op een kamer.😬 🤔 😎.
Beetje verder een goed cafeetje met bar en pension op onze weg.
Twee frisse pinten als beloning gedronken en meteen ook onze kamer met bad- en wasmogelijkheden geboekt.
De fietsen gestald en met pak en zak naar boven. De zeer vriendelijke patron hielp onze bagage dragen en sprak graag Duits, niet van De Krieg destijds, maar van in Switserland te werken.
Eind goed, al goed!
Ik zou nog graag wat verder gefietst hebben (nog 30 km naar Burgos) maar de pijp van Pierewiet was uit.
We geven de pijp nog niet aan Maarten, we trekken er morgen nog eens aan.
Voila, nu nog een menu pelegrino of iets lekkerders, we zien wel en dan verdiende rust in ons frisse,nette kamer.
Mañana = verano! Het TV-weerbericht voorspeld voor morgen 31 graden.
We zullen zien wat we aankunnen, maar eerst op weg naar Burgos en verder.
Groetjes van Leentje & Pierewiet.
Onze dagprestatie:
71 km - 14,3 km/h gemiddeld - 915 hoogtemeters
Logis: Villafranca Montes de Oca - Pension Jomer
|
