De jacht op konijnen, vossen, fazanten en andere dieren met een veel te hoog libido is volop aan de gang, dus zijn mijn vriendin en ik solidair. Niet dat we te kampen hebben met een te hoog libido zij toch niet- neen, wij jagen op een huis. Een betaalbaar huis.
Vol goede moed en een hoofd in droommodus hadden we een afspraak gemaakt met de bank. Onze mogelijkheden bleken al gauw beperkt. Dat was niet alleen af te leiden uit de cijfers die we voorgeschoteld kregen. De meelijwekkende blik van de sympathieke adviseur sprak boekdelen: de tanden af en toe op elkaar, de mondhoeken die bijgevolg verbreedden en ogen die nog droeviger waren dan die van mijn 12-jarige labrador Sasha, de uren voor haar dood in mei 2002. Moest ze de mogelijkheden gehad hebben, ze had ons een paar tienduizend euro toegestopt.
Met een ervaring rijker en een illusie armer besloten we, bij het verlaten van de bank, onze kans te wagen op de lotto. Jep, in de krantenwinkel waar de week voordien meer dan 800000 werd gewonnen. Zes juiste cijfers voorspellen, zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Uiteindelijk hadden we twee juiste cijfers, lang niet slecht voor beginnelingen. Als deze trend zich verder zet, zijn we binnen twee weken rijk. Hoop doet leven, zong Will Tura.
Mijn vader moet achteraan gestaan hebben toen ze de handige handen uitdeelden. Hij vond het duidelijk belangrijker dat zijn jongste zoon voor een stevig nageslacht zou zorgen en stond in die rij wel vooraan. Enfin, een instapklaar huis is wat wij nodig hebben. Verbouwen is niet aan de orde. Nochtans volgde ik anderhalf jaar geleden een cursus klusjes: vier lessen van telkens vier uren. Doe-het-zelver Roger zou zijn meerdere moeten erkennen in mij, dat was het opzet. Hij zou Anderlecht zijn, ik PSG. Maar ook die cursus bracht geen zoden aan de dijk. Niet moeilijk, als je weet dat ik zelfs moeite heb om het eerste velletje van een rol toiletpapier los te maken.
Ach, waar maak ik me zorgen om? Binnen 14 dagen koop ik een villa in het zuiden van Frankrijk.
