Alweer veel te lang geleden dat Maurice nog eens aan het woord kwam. Misschien (... waarschijnlijk...) ligt het weer aan die neus van haar die nogal eens voor problemen zorgt. Dit keer geen rood, maar nee ... slijmkleurig. In de volksmond gewoonweg 'snot' genoemd. Ze heeft er de pak van weg: Al 3 dagen, 30 keer genies en 300 zakdoeken. Maar ten overgang naar een ander onderwerp. (Ik geloof niet dat jullie stonden te popelen om zogenaamde 'snotverhalen' van Maurice te lezen.) Gisteren heb ik, Maurice, doodgewoon, in het dorpje waar ik woon, een Bekende Vlaming gezien! Hij stond daar gewoon, en ik liep daar ook maar gewoon voorbij. Geen pers, geen huilende-schreeuwende massa vragend om handtekeningen, geen bodyguards, helemaal niets. Hij alleen, en ik alleen... Ik wist eerst niet of ik het wel zou geloven. "Hij, hier? Alleen? ..." Maar kom op, je herkent een bv als je er een ziet, toch? Nee, ik ga niet zeggen wie het was. (Jullie mogen raden) Misschien was het wel zijn bedoeling om niet gezien te worden door iemand. Maar dat heb ik dan even geruïneerd. Wauw. 't Is heel bijzonder voor mij want het aantal bv's dat ik heb gezien in heel mijn 16-jarige bestaan, valt nog te tellen op twee handen. Door hem misschien op drie. Jahaaaha!
Voor de rest, wordt dit een beetje een eenzaam weekend ...
De Gazet Zonder Nut
